Şimdi Ara

Ankara Zombi Günlükleri [BAŞLANGIÇ] (5. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
89
Cevap
7
Favori
2.178
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 12345
Sayfaya Git
Git
Giriş
Mesaj
  • son partlarin ilklere gore mukemmel devamini bekliyoruz biraz daha hizli yazmalisin
  • Takipteyim iyi gidiyor.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: PHXS

    quote:

    Orijinalden alıntı: O Meşhur Kel Adam ;)

    quote:

    Orijinalden alıntı: Hitler's Last Nazi

    Ara,ara,ara......Bulucaksın! (Bölüm 7)

    Sabah 9.30'du.Herkes kalkmış kahvaltı yapılmıştı.Yağız Komutan ve ben 3 askeri nöbetçi olarak koyduk.Sonra 2 yanımıza 2 asker alıp insan aramaya başladık,sokaklar gerçekten çok sessizdi,gereğinden falza.Çoğu yerde cesetler vardı.2 KEZ ÖLMÜŞ CESETLER!Çoğu zaman benim ve ailemin onlardan biri olmadığı için şükrediyordum.İlerliyorduk,sonra bir an birini gördük normal insandı galiba,arabayı durdurduk,2 asker(bir normal er ve Yağız komutan) indi ve yanına doğru gittiler.Bİrden o soluk deriyi ve boş gözleri gördüm."LANET O L S U N!!" diye bağırdım arabada.Er G3 ile vurdu zombiyi yere düştü pis mahluk,ama sesi duyan diğerleride yavaş yavaş gelmeye başladı ve eve yaklaşık 2 km vardı.Hemen arabaya koştular ve bindiler.Hayatımda ilk kez silah kullanıcaktım galiba,onu geçtik bu kadar zombiyi hiç bir arada görmemiştim,galiba insan aramamız biraz mantıksızdı çünkü nerdeyse bütün Sincan(bulunduğum bölge) burdaydı,ölü olarak,bir nevi.HEr köşeyi dönüşümüzde bir zombi kafilesi resmen biiz karşılıyordu,edilen küfürlerin haddi hesabı yoktu.Hoşuma giden tek şey silah kullanmaktı.Alt geçitten geçip karşıya geçtik,Yağız komutan "Bu ne A...... k......" diye bağırdı,resmen heryer zombiydi,10'ar kişilik gruplar halinde heryerdeydiler.Eve de yaklaşık 500m kalmıştı.Öldürerek ielrledik tabi en fazla toplasak 100 zombi ölmüştür,abartarak söylüyorum belki ama 100!Bir anlamda çok azdı,zaten kesin de değildi bu sayı,belkide 50 idi.Eve ulaştık,aracı yan tarafa park ettik ve direk yukarı çıktık.ANalttığımızda herkes çok üzüldü,galiba kurtarıcak insan yoktu.Ama büyük bir karar alınmıştı,ARTIK HERKES TEK BAŞINA KEŞİFE ÇIKICAK!(Annem,kardeşim ve babam haricindeydi bu çünkü Yağız komutana böyle birşey istememesini,onalrı kaybetmek istemediğimi söyledim,onalr evden sorumluydu).

    Oha sübliminal



    Benim fakem puah yöneticiler bu duruma bi el atın fakem bedenden ayrıldı




    @mert okuyacam derslerden zaman kaldığında
    bu arada resident evil terk falan diyenlere bakma sen banada öyle diyolardı residenti bir kere bile izlemedim




  • quote:

    Orijinalden alıntı: XPHOS

    quote:

    Orijinalden alıntı: PHXS

    quote:

    Orijinalden alıntı: O Meşhur Kel Adam ;)

    quote:

    Orijinalden alıntı: Hitler's Last Nazi

    Ara,ara,ara......Bulucaksın! (Bölüm 7)

    Sabah 9.30'du.Herkes kalkmış kahvaltı yapılmıştı.Yağız Komutan ve ben 3 askeri nöbetçi olarak koyduk.Sonra 2 yanımıza 2 asker alıp insan aramaya başladık,sokaklar gerçekten çok sessizdi,gereğinden falza.Çoğu yerde cesetler vardı.2 KEZ ÖLMÜŞ CESETLER!Çoğu zaman benim ve ailemin onlardan biri olmadığı için şükrediyordum.İlerliyorduk,sonra bir an birini gördük normal insandı galiba,arabayı durdurduk,2 asker(bir normal er ve Yağız komutan) indi ve yanına doğru gittiler.Bİrden o soluk deriyi ve boş gözleri gördüm."LANET O L S U N!!" diye bağırdım arabada.Er G3 ile vurdu zombiyi yere düştü pis mahluk,ama sesi duyan diğerleride yavaş yavaş gelmeye başladı ve eve yaklaşık 2 km vardı.Hemen arabaya koştular ve bindiler.Hayatımda ilk kez silah kullanıcaktım galiba,onu geçtik bu kadar zombiyi hiç bir arada görmemiştim,galiba insan aramamız biraz mantıksızdı çünkü nerdeyse bütün Sincan(bulunduğum bölge) burdaydı,ölü olarak,bir nevi.HEr köşeyi dönüşümüzde bir zombi kafilesi resmen biiz karşılıyordu,edilen küfürlerin haddi hesabı yoktu.Hoşuma giden tek şey silah kullanmaktı.Alt geçitten geçip karşıya geçtik,Yağız komutan "Bu ne A...... k......" diye bağırdı,resmen heryer zombiydi,10'ar kişilik gruplar halinde heryerdeydiler.Eve de yaklaşık 500m kalmıştı.Öldürerek ielrledik tabi en fazla toplasak 100 zombi ölmüştür,abartarak söylüyorum belki ama 100!Bir anlamda çok azdı,zaten kesin de değildi bu sayı,belkide 50 idi.Eve ulaştık,aracı yan tarafa park ettik ve direk yukarı çıktık.ANalttığımızda herkes çok üzüldü,galiba kurtarıcak insan yoktu.Ama büyük bir karar alınmıştı,ARTIK HERKES TEK BAŞINA KEŞİFE ÇIKICAK!(Annem,kardeşim ve babam haricindeydi bu çünkü Yağız komutana böyle birşey istememesini,onalrı kaybetmek istemediğimi söyledim,onalr evden sorumluydu).

    Oha sübliminal



    Benim fakem puah yöneticiler bu duruma bi el atın fakem bedenden ayrıldı




    @mert okuyacam derslerden zaman kaldığında
    bu arada resident evil terk falan diyenlere bakma sen banada öyle diyolardı residenti bir kere bile izlemedim


    Abi hikaye debir ara mıçtım,şimdi düzeltmeye çalışıyorum.Uzun bir bölüm yazıcam onun planını yapıyorum. Resident Evil izledim ama hatırlamıyorum nasıl ilerlediğini olayların,hatırlasam ondan da birşeyler alırım




  • Bakalım diğer bölümlerde ne olacak tek başına kaldı
  • konuyu bile unutmuşum ya
    her neyse meraklandım şimdi tek başınada kaldın silahta yok acaba nasıl gebercen :D
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Hitler's Last Nazi

    Uyandım... (Bölüm 9)

    Uyandım,direk aileme baktım.Ve hayatımın en berbat anını yaşadım.Ölmüşlerdi,ailem ya...Herşeyim gitmişti.Diğer araca baktım,onlar da ölmüştü.Arkadan gelen hırlama gibi seslerden anladığım kadarıyla zombiler geliyordu.Aracın arkasından çadırı aldım direk koşmaya başladım.İri biriydim ve yoruldum,orta boyda bir tepenin arkasına gittim ve dinlenmeye başladım.Ve düşündüm,aniden düşünmeye başladım ailem ölmüştü,beni koruyabilecek kişiler ölmüştü.Kendimi koruyabi.......YANIMA HİÇ SİLAH ALMAMIŞTIM!Sadece kendime ait olan bir bıçak vardı.O an bittiğimi hissettim resmen.Geri gitsem zombiler var,ileri de gidemem saat geç oluyor.Çadırı kurup dinlenmeye karar verdim.Kurup içine girdim,çok rahatsızdı aslında,ama yapıcak birşeyim yoktu.Uyudum,başka yapabileceğim birşey yoktu.Uyandım,aklımda tek birşey vardı okuluma doğru gidicektim yol boştur diye düşündüm,boşsa güvenlidir.Okuluma gidicektim çünkü etrafında evler vardı,şehirden uzak biryerdi.Ama mesafe çoktu 2-3 günde giderdim dinlenerek.Kendimi savunmak için bıçağım ve çadır dışında hiçbir şeyim yoktu.

    Saraycık ya da yanıma (Çarşamba) gel kurtarıym seni




  • Komutanlar bir yerden emir almıyor mu arkadaş nası bi plan mı tr ordusu ile irtibata geçmiolar mı neyse elektrikler gitti desek araçları var falan nası bi plan tr'yi bölge bölge alacaz falan.
    2.si herkes tek başına keşfe çıkıcak kararı nedir olm
    3.sü kurguda çok kopuk ve bölüm aralarında çok alakasız yerler var bir anda apayrı bir yere atlıyorsun sanki üzerinden 1 ay geçmiş gibi.Kaç günde günlük tutuyor bu adam.
    4.aileni başta öldürseydin olm yetimdim falan deseydin ya da ailemde öldü deseydin.Adam ailesinin cesedine bakarken "abi ailem yaa herşeyim giti yeaaa deyip geçti silahım yok durumuna daha çok ayar oldu"

    tamam gerçekçi olmanı beklemiyoruz da çok boş oluyor bazen
  • devami nerdr hadi
  • 
Sayfa: önceki 12345
Sayfaya Git
Git
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.