Şimdi Ara

ZOR BİR HASTALIK : SOSYAL FOBİ

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
36
Cevap
7
Favori
2.568
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
8 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Sosyal fobi ile yaşamak çok zor bişey . Herşeyi takıntı haline getirmekten beyniniz çok yorulur ,sosyal ortamlarda hiç rahat olamassınız sanki siz kendinizi değilde beyninizin sizin için çizdiği ufak sınırlar içinde yönetiyor gibisinizdir .Beyniniz geçmişte yaşadığınız olaydan ötürü sizi hep onunla tehdit eder eğer cesaretiniz beyninize galip gelemesse beyninizin daha doğrusu bilinçaltınızın komutlarıyla hareket edersiniz aynı bir robot gibisinizdir mesela sınıfta olduğunuzu düşünün derse 5 dakika var içerisi doludur içeri girmeden 5 10 dakika önce stres başlar kalbinize bi huzursuzluk çöker evde kendizi o gün için motive etmişinizdir tamam bugün açılcam bugün insanlarla iletişime geçiceğim fakat ne varki ne kadar kendinizi gazlasanızda bilinçaltınızın komutlarıyla hareket etmeye başlarsınız sınıftan içeri girince herkesin sizi izleyip ne yapacağınıza baktığını zannedersiniz sandalyeyi çekişinizden çantınızı sıraya koyuş şeklinize kadar herşeyin insanlar tarafından yargılandğını düşünürsün çok dikkatlli olursunuz ders biter zil çalır düşünürsünüz acaba sınıfta dursam çok mu yalnız görünürüm diye kaygılanırsınız dışarı çıkmak tek çözüm yoludur ama dışarıdada sizi izleyen gözler olduğunu zannedersiniz tek çözüm yolunuz en yakındaki tuvallettir oraya gidip tenefüsü orada harcarsınız yanlış duymadınız tam 15 dakika tuvalette beklersiniz ....
    mesela yolda yürürken arkadan iki kişi konuşup güldüğünde size güldüğünü sizinle dalga geçtiğini düşünürsünüz siz hep eziksinizdir kendi gözünüzde her nekadar kendinizi cesaretlendirmeye çalışsanızda bilinçaltınız buna izin vermez daha nice örnekler vardır bir sflinin hayatında bu stresle yaşamaya devam eder ve bunu yaşamayan bilemez..







  • Bi ara yazıcam uyumam lazım iyi geceler

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: theexistance

    Bi ara yazıcam uyumam lazım iyi geceler

    yaz kardes yaz dok icini en zor hastaliklardan biri bu olmasina ragmen hic gundemde olmuyor bu hastalik bi film bi yok bu konuyla ilgili
  • Kardeşim merhaba. Ayni aileye mensubuz. Yine bir konuda görmüştüm arkadaş şöyle diyordu; Kendimi Bir kafese hapsetmiş sekildeyim. Kafesin anahtarını ise insanların benim hakkimdaki düşüncelerinde arıyorum.

    Ne yazsam boş keske bir tedavisi olsa. Psikiyatriste bile gitmeye cekiniyorum. İlk gittiğimde benim yaşlarımda bir bayanla 2 seansa katılmıştım, gel de derdini aç karşı cinse. Hem de hic tanımıyorsun.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Rovaniemi

    Kardeşim merhaba. Ayni aileye mensubuz. Yine bir konuda görmüştüm arkadaş şöyle diyordu; Kendimi Bir kafese hapsetmiş sekildeyim. Kafesin anahtarını ise insanların benim hakkimdaki düşüncelerinde arıyorum.

    Ne yazsam boş keske bir tedavisi olsa. Psikiyatriste bile gitmeye cekiniyorum. İlk gittiğimde benim yaşlarımda bir bayanla 2 seansa katılmıştım, gel de derdini aç karşı cinse. Hem de hic tanımıyorsun.

    çok güzel bir kelime ,kardeşim gerçekten bana göre dünyadaki en kötü psikolojik rahatsızlık budur. Bende pazartesi günü psikologdan randevu aldım kadın yaşlı biri ama benim için fark etmez isterse benim yaşımda olsun ben pazartesi günü 10 senedir içimde ne biriktirdiysem hepsini döküceğim ,bazen sınıfa girince bağırmak istiyorum bu ben değilim demek istiyorum ama işte..

    Hep diyorum sınıf değişsin ben yeni arkadaş illaki edinirim ya diyorum kaç tane sınıf değişti ben hala aynıyım...
    lise de çok iyi arkadaşlarım vardı ama lisede açılmıştım ama yarım açılmıştım gene karşı cinsle hiç konuşmuyorum zaten en kötüsü karşı cinsle konuşamamak

    mesela ben metroya binince falan çok rahatım o problemleri aştım nasıl aştımı anlatırım sana sınıfta yanımda kimse oturmuyo bak yeminle yanımda biri otursa 2 gün kalsa kız olsa dahi ben onunla çok iyi arkadaş olurumda işte yanımda kimse oturmuyo maalesef mesela sınıfta hoca grup oluşturuyo ben o grupta çatır çatır konuşurum ama tek olduğum zaman sınıfta bi yarım saat geçsin hemen tüm olumsuz düşünceler beni sfli yapıyo kısır döngüye giriyorum bende böyle bi sosyal fobiliyim işte .... mesela o gün kimseyle konuşmamış olayım okuldan çıkıp yürüyünce arkamdada iki kişi olsun onlar gülüşürlerse bana gülüp benle yalnız oldum için dalga geçiyorrlar diye düşünüyorum ama umutsuz değilim umutsuz olmayalım bence psikologa herşeyi en ince ayrıntısına kadar anlatıcam artık sonrasına bakıcaz




  • yaşlar kaç beyler
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Y2Jericho

    yaşlar kaç beyler

    19 üstad sen
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • Hocam vücudunu ideal şekle soksan yani fitness falan yapsan belki dışarıda daha rahat olursun
  • .



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Pankreasına Talibim -- 7 Aralık 2021; 0:14:19 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Zor ama yenmesi çok basit bir hastalık. Herşey sende bitiyor yarın kalk ve hiç bu fobin yokmuş gibi davran. Kimse seni yargılamıyor emin ol. Kendinden düşün sınıfa biri girince yargılamaya mı başlıyosun hemen girdi çantasını koydu neyini yargılıcaksın veya yargılayacaklar. Toplumla bütün ol muhabbet et futbol film vs konuş arkadaşlarınla. Kimsede sana gülmüyor emin ol sen önüne gelene gülüyormusun ki niye gülsünler. Herkes kendi aleminde yani.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Kerevizmen

    Hocam vücudunu ideal şekle soksan yani fitness falan yapsan belki dışarıda daha rahat olursun

    hocam vücudum ve tipimin gayet yerinde olduğunu düşünüyorum onda problemim yok ya
  • quote:

    Orijinalden alıntı: TheSteinway

    Size nasıl desem bilemedim. Ben de bir aralar bu psikolijinin içindeydim ve anlatilmaz yaşanir bir durum olduğunu biliyorum. Şuan tamamen geçmese de istediğim insanla istediğim şeyi konuşabiliyorum. Size yemin ediyorum. Dışarida kimse sizi düşunmuyor. Herkes ayni. Sadece dışa vurma şekilleri,size farkli insan olduklari kanisina götüruyor. Bakın 1 gün, sadece 1 gün kendinize güvenerek birisiyle konuşun,bir olay anlatin ya da bir kiza rastgele bir şey sorun. Eğer ters bir şey giderse asosyalliğe devam edin. Sadece 1 kez deneyin.
    Sadece sosyal fobi değil. Her ne olursa olsun korkunun üstüne gitmezsen "asla" değişemezsin. Mesela Matematikte kötüysen eğer, o dersin üstüne gitmezsen,uğraşmazsan "asla" başarili olmazsin.

    çok haklısın üstad ,gerçekten kimse bizi düşünmüyoda işte o anki psikoloji de çok farklı şeyler düşünüyosun mesela arkandan iki kişi gülüşse senle dalga geçildiğini düşünüyosun ve bu düşünceye engel olamııyosun




  • quote:

    Orijinalden alıntı: William Somerset

    Zor ama yenmesi çok basit bir hastalık. Herşey sende bitiyor yarın kalk ve hiç bu fobin yokmuş gibi davran. Kimse seni yargılamıyor emin ol. Kendinden düşün sınıfa biri girince yargılamaya mı başlıyosun hemen girdi çantasını koydu neyini yargılıcaksın veya yargılayacaklar. Toplumla bütün ol muhabbet et futbol film vs konuş arkadaşlarınla. Kimsede sana gülmüyor emin ol sen önüne gelene gülüyormusun ki niye gülsünler. Herkes kendi aleminde yani.

    doğru diyosun dediklerini bende düşünüyorum biri sınıfa girince veya tahtaya kalkınca onu hiç iplemiyorum banane diyorum naparsa yapsın ama ben aynı şeyi yapamıyorum kendimi yargılıyorum inan biliyorum ama o an insanın elinde olmuyo resmen o düşünceye hapis oluyosun istemesende




  • quote:

    Orijinalden alıntı: telebreathe

    Kimsenin umrunda değilsin yani demek istediğim şu hareketi yaptığında kimse sana gülmüyor.

    İlk adımı sen at ortam oluşmayanlarla da konuşma

    evet doğru diyosun , yeni bi kitap aldığım dr. burns iyi hissetmek bakalım çok mükemmel bi kitap diyorlar inşallah o işe yarar.
  • Bu kitabın Pdf veya e-kitap sekli var mı acaba?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: William Somerset

    Zor ama yenmesi çok basit bir hastalık. Herşey sende bitiyor yarın kalk ve hiç bu fobin yokmuş gibi davran. Kimse seni yargılamıyor emin ol. Kendinden düşün sınıfa biri girince yargılamaya mı başlıyosun hemen girdi çantasını koydu neyini yargılıcaksın veya yargılayacaklar. Toplumla bütün ol muhabbet et futbol film vs konuş arkadaşlarınla. Kimsede sana gülmüyor emin ol sen önüne gelene gülüyormusun ki niye gülsünler. Herkes kendi aleminde yani.

    He kardeş çok basit haklisin git başkasıyla eğlen cahil kardeşim bu hastaliktan muzdarip olursan anlarsın. Bu bayağı hormonal bir şey beyinde gerçekleşen biyolojik bi yanı var... İlaç tedavisiyle birlikte psikoterapi uygulanır ve bir çoğu hasta bunu yenememistir, prod destek almasına rağmen. Sen sosyal fobiyle ozguvensiLigi karistiriyorsun

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Enes4125


    quote:

    Orijinalden alıntı: William Somerset

    Zor ama yenmesi çok basit bir hastalık. Herşey sende bitiyor yarın kalk ve hiç bu fobin yokmuş gibi davran. Kimse seni yargılamıyor emin ol. Kendinden düşün sınıfa biri girince yargılamaya mı başlıyosun hemen girdi çantasını koydu neyini yargılıcaksın veya yargılayacaklar. Toplumla bütün ol muhabbet et futbol film vs konuş arkadaşlarınla. Kimsede sana gülmüyor emin ol sen önüne gelene gülüyormusun ki niye gülsünler. Herkes kendi aleminde yani.

    He kardeş çok basit haklisin git başkasıyla eğlen cahil kardeşim bu hastaliktan muzdarip olursan anlarsın. Bu bayağı hormonal bir şey beyinde gerçekleşen biyolojik bi yanı var... İlaç tedavisiyle birlikte psikoterapi uygulanır ve bir çoğu hasta bunu yenememistir, prod destek almasına rağmen. Sen sosyal fobiyle ozguvensiLigi karistiriyorsun



    Bu ikisinin ne farkı var

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Rovaniemi

    Bu kitabın Pdf veya e-kitap sekli var mı acaba?

    hayır yok kitapçılarda 20 lira git al bence şuan 100üncü sayfasındayım eğer adamın dediği gibi tablo yaparsam ve bunları kafa yorarsam kafamda
  • Şuan da alma imkanım yok kardeşim. Sen okuduktan sonra yararlı görürsen, kendini geliştirme açısından, ben de edinirim kitabı.

    Sonrasında bu sıkıntılarını sadece sosyal fobiye vurma. Ben biraz daha araştırınca, yine burada, çekingen kişilik bozukluğu adlı bir rahatsızlık daha öğrendim.

    Kavram ve isim olarak bi yerlere varmaktan öteye gidip çözüm üretmemiz lazim artık. Malesef turk toplumu bu konuda hassas değil. Yardim etmek yerine dışlamayı tercih ediyorlar. Merak ettiğim acaba avrupada bu durum nasıl, insanlar bu konuda birbirlerine nasıl yaklaşıyorlar. O kadar bunaldim ki, dilimi geliştirip toparlanıp avrupaya gidesim geliyor bazen. Yok çünkü, bir çözüm bulamıyorum. Oku, araştır, kendini tanı... ama is eyleme geçmeye gelince olmuyor iste takılıp kalıyorum, ondan öte gitmiyor.

    Öyle bir duruma geldim ki 3.sınıfta okulu bıraktım. Yaşım 23. Şimdi kendimden 3 4 yas küçüklerin içinde bile sessiz sakin duruyorum. Midemi nasıl bulandırıyor bu durum bi bilsen.

    6 7 senedir sigara kullanıyorum her bırakmak istediğim zamanda 3gün 5gün 1hafta derken, bu psikolojik etkenler bana izin vermiyor. Sıkıntılar bas gösteriyor ve cevre yüzünden tekrar başlıyorum. Vücudumu öyle harap ettim ki, farkındayım aslında. Çok cılızım, dış görünüşüm berbat bi halde. Sigarayı bırakınca fark ediyorum kendimi toparlayıp sağlıklı bi bünyeye kavustugumu. Ama yok iste olmuyor, kısır bir döngü içersindeyim. Çok değil eski samimi 1 2 dostum gibi biriNi edinsem en azından yalniz olmam. Ama o kadar iğrenç ki insanlar.. Anca isleri düştüğü zaman selam sabah veriyor veya muhabbet açıyorlar. Hal boyle olunca ben de onlara rahatsızlık verdiğimi düşünüp en basit sohbetlere bile girmek istemiyorum. Hele ki 3 5 10 kişilik insan grupları arasında ağzımı bıçak açmaz. Anca gerekli olduğu zaman konuşurum. Dersler ha keza oyle, bilsem bile söylemek istemem. Bildiğim bir şeyi söyleyince ukalalık yapmış gibi hissederim kendimi. Anlamadigim, beceremediğim yerleri sormaktan da çekinirim, çünkü insanların gözünde küçük düşmek istemem.

    Yaşadıklarımı anlatsam diğer insanlara çok garip ve saçma gelir. Ama biliyorum ki neler yaşadığımı anca benim durumumdaki insanlar anlar. Bir psikiyatrist e gitmeyi düşünüyorum bakalım. SamiMiyetine inanırsam o insanın dertlerimi ona açacağım.

    Selametle kardeşim, umarım hepimiz atlatırız bu berbat durumu.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Rovaniemi -- 11 Aralık 2015; 0:19:57 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Rovaniemi

    Şuan da alma imkanım yok kardeşim. Sen okuduktan sonra yararlı görürsen, kendini geliştirme açısından, ben de edinirim kitabı.

    Sonrasında bu sıkıntılarını sadece sosyal fobiye vurma. Ben biraz daha araştırınca, yine burada, çekingen kişilik bozukluğu adlı bir rahatsızlık daha öğrendim.

    Kavram ve isim olarak bi yerlere varmaktan öteye gidip çözüm üretmemiz lazim artık. Malesef turk toplumu bu konuda hassas değil. Yardim etmek yerine dışlamayı tercih ediyorlar. Merak ettiğim acaba avrupada bu durum nasıl, insanlar bu konuda birbirlerine nasıl yaklaşıyorlar. O kadar bunaldim ki, dilimi geliştirip toparlanıp avrupaya gidesim geliyor bazen. Yok çünkü, bir çözüm bulamıyorum. Oku, araştır, kendini tanı... ama is eyleme geçmeye gelince olmuyor iste takılıp kalıyorum, ondan öte gitmiyor.

    Öyle bir duruma geldim ki 3.sınıfta okulu bıraktım. Şimdi kendimden 3 4 yas küçüklerin içinde bile sessiz sakin duruyorum. Midemi nasıl bulandırıyor bu durum bi bilsen.

    6 7 senedir sigara kullanıyorum her bırakmak istediğim zamanda 3gün 5gün 1hafta derken, bu psikolojik etkenler bana izin vermiyor. Sıkıntılar bas gösteriyor ve cevre yüzünden tekrar başlıyorum. Vücudumu öyle harap ettim ki, farkındayım aslında. Çok cılızım, dış görünüşüm berbat bi halde. Sigarayı bırakınca fark ediyorum kendimi toparlayıp sağlıklı bi bünyeye kavustugumu. Ama yok iste olmuyor, kısır bir döngü içersindeyim. Çok değil eski samimi 1 2 dostum gibi biriNi edinsem en azından yalniz olmam. Ama o kadar iğrenç ki insanlar.. Anca isleri düştüğü zaman selam sabah veriyor veya muhabbet açıyorlar. Hal boyle olunca ben de onlara rahatsızlık verdiğimi düşünüp en basit sohbetlere bile girmek istemiyorum. Hele ki 3 5 10 kişilik insan grupları arasında ağzımı bıçak açmaz. Anca gerekli olduğu zaman konuşurum. Dersler ha keza oyle, bilsem bile söylemek istemem. Bildiğim bir şeyi söyleyince ukalalık yapmış gibi hissederim kendimi. Anlamadigim, beceremediğim yerleri sormaktan da çekinirim, çünkü insanların gözünde küçük düşmek istemem.

    Yaşadıklarımı anlatsam diğer insanlara çok garip ve saçma gelir. Ama biliyorum ki neler yaşadığını anca benim durumumdaki insanlar anlar. Bir psikiyatrist e gitmeyi düşünüyorum bakalım. SamiMiyetine inanırsam o insanın dertlerimi ona açacağım.

    Selametle kardeşim, umarım hepimiz atlatırız bu berbat durumu.

    selametle üstat pazartesi bende psikolağa gitçem inş faydası olur




  • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.