Şimdi Ara

sosyal fobi

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
3 Misafir (1 Mobil) - 2 Masaüstü1 Mobil
5 sn
18
Cevap
0
Favori
1.480
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • bu aralar yine çok kötü oldum . hayatın amacını unuttuğum için oluyor hep ..değersiz şeylere gereksiz önem yükledigim için psikolojik sıkıntılar yakamı bırakmıyor. sizin için en önemli 3 şey nedir desem ve kendime de bu soruyu sorsam içim rahatlıyor. 1 ailem 2 Allah 3. yü bulamadım bile. ailem mutluysa huzurluysa benden iyisi yok . sonra ben Allah 'ın varlığını düşündükçe huzur buluyorum anlamsız yersiz korkularım azalıyor içime ferahlık geliyor . 2 yıl düzenli ilaç kullandım yaklaşık 10 kez psikologa gittim ise yaramadı. ama bu 2 şeyi düşünmek ve ne için yasıyorum sorusu bana iyi geliyor.
    annemin babamın bir gülüşü yeter bana daha ne önemli ki bu dünyada.
    dünyada başıma ne gelirse gelsin neyi kaybedersem kaybedeyim Allah var ve her şeyi yaşadıklarımı biliyor. güzel bir sözle bitirmek istiyorum .
    Allah tan başka hiç kimseyi razı etmeye ihtiyacın olmadığını farkedene dek özgürlüğün ne demek olduğunu anlamayacaksın.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • Üniversite 3. sınıfım bu sene. Okullar açıldığından ber sosyal fobim korkularım kaygılarım tavan yapmış durumda. Kendimi aşırı yalnız hissediyorum. Çok fena okulu bırakasım var. Az önce derste hoca taklit etti beni sorduğu bir soruya cevap verirken kafam hafif öne doğru eğikti onunla dalga geçti. Çok sinirlendim o an. Onu öldürmek istedim o anda bıçaklamak istedim bütün vücudunu. Aklımdan neler neler geçti. Kendimi çok kötü hissediyorum genel olarak. Sosyal fobinin Allah belasını versin. Ben okulu bırakmayı bile düşünüyorum şu son birkaç gündür aklımda bayağı kötü düşünceler var kendimle ilgili. Neden? Böyle olmak zorunda mıydı? Neden ben? Neden benim gibi kimse yok bu okulda. Neden ben bu acıyı çekmek zorundayım her Allahın günü? Her nefes alışım canımı acıtıyor çünkü çok kötü bir durumdayım. İntihar etmek istiyorum ama bilmiyorum. Ne yapacağım ne edeceğim katiyyen hiçbir şey bilmiyorum. Hayatımda bana yardım eden kimsem yok. Sosyal olarak izoleyim toplumdan ve işin garip tarafı böyle olmayı ben istemedim ama bir ne olduysa oldu şu anda böyle bir durumum içerisindeyim. Sürekli ağlamaklı oluyorum. Etrafımda kimse olmasa oturup hüngür hüngür ağlarım o biçim. Ölmek istiyorum ben abi ölmek!..

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Keira- kullanıcısına yanıt
    aynı durumdayım sıkıntıdan okula gidemedim daha . sana sarılmak isterdim dertlerini anlıyorum çünkü aynı şeyleri yasıyorum. geçmiş konularda gezerken senin konunu da okumuştum tamamen aynı hisler. özelden yaz aynı okuldaysak arkadaş olalım .

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • ne kadar para ? çalışmadan yaşayabilecek kadar mı?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Yalnız değilmişim geçen doktora kontrole gittim. Giriş yaptırırken kalbim patlarcasına atıyordu farklı bir insanla konuşacağım diye, doktorla konuşurken de heyecanımı zor topladım. Bir keresinde okulda bir sunum yapmıştım heyecandan neredeyse kalbim patlayacaktı ve sesimi zor kontrol ediyordum. Bunun sebebi hep küçükken sorumluluk almamak toplum önüne çıkmamaktan oluyor. Şimdiki aklım olsa küçükken rezil olacak olsam bile toplum önüne çıkardım. En azından o zaman korkumu yenmiş olurdum rezil olsam da. Şimdi toplum önünde sesim titriyor sesim kesiliyor kalbim patlarcasına atıyor. Ne olacak bu hal ya :(
  • Veronicaa kullanıcısına yanıt
    ben 5. sınıfta yıl sonu gösterisinde yaklaşık 500 kişiye 3 saat program sunuculuğu yapmıştım. çok utanmıştım kalbim yerinden çıkacaktı. peki ya sonra ne oldu hiç bir şey. demek ki okul öncesi dönemde bir şeyler kazandırmak gerekiyor çocuğa

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Tecrübeniz olursa herşeye alışıyorsunuz
    Mesela o sınıfın karşısında 10 kere konuşsan, sonra konuşmak çocuk oyuncağı gelir
    Bir de karşındakini çok basite alacaksın, onu değerli görmeyeceksin, onların saçma sapan aptal insanlar olduğunu düşünüp öyle anlatacaksın,
    Karşındakinİ kendinden yüksek gördüğünde panik ve heyecan başlar

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • o zaman param var ... demek ki parası olanda da oluyor.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • november27 N kullanıcısına yanıt
    Bu biraz işe yarıyor aslında.
  • Keira- kullanıcısına yanıt
    Hangi üniversiteymiş o ? Elemana bak öğrenciyle dalga geçiyor. Yalnız olma konusuna gelirsek de bu forumun %80-85'i bu durumda olduğu için bu sıkıntıları çeken sadece sen değilsin. Yapılacak şey bunun farkında olup hayatı buna göre şekillendirmek.
  • J.MOURINHO kullanıcısına yanıt
    O zaman yapabildiysen şimdide yapabilirsin bence bi nefesini tut ve bi işe gir ve düşmekten korkma ilk denemelerde başarısızlık normaldir çünkü
  • Sosyal fobi ve depresyon-amaçsızlık arasında çok sağlam bir bağ olduğu doğrudur.Ben de sosyofobiğim bu aralar ortalamayım ama sf berbat.Çaresini bulamadım antidepresanlar çözüm değil bu arada.İçip iyileşip mutlu olan kimseyi görmedim.
  • Benim gibi sosyal fobisi olanlar mesaj atsın. Beni anlayan birilerinin olmasını o kadar çok istiyorum ki. Aynı şehirde olmasak da en azından telefonda birbirimizin acısını paylaşırız.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Sosyal fobi ile fiziksel görünümün bir bağlantısı var mıdır mesela kişi vücudunda eksik veya fazla kusurlu gördüğü bir durumdan dolayı sosyal fobiye mi sahiptir

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.