Zabıt Kabitliği mi? Özel Sektör Hazır İş mi ? (2. sayfa)

5 senedir zabıt katipliği yapıyorum. İstanbulda bir ceza mahkemesinde. Zordur biraz sözüm yok, ama özel sektörden her zaman daha iyidir. Pandemi sürecinde çoğu kişi maaşını zor alırken bir saat bile geç yatmadı maaşım. Resmi tatilin, adli tatilin, yıllık iznin, hastalık iznin vardır. Diğer memurluklara göre biraz can sıkıcı durumlar yaşanabiliyor. Amirin hakim, savcı. İş yoğunluğu cabası onu da kabul ediyorum ama iyi bir özel sektör geçmişi yoksa zabıt katipliği en iyi seçenektir. 2022 için kadro çalışmaları olacak diyorlar olursa yazı işleri müdürlüğü denenebilir. Zordur biraz meslek hele ahlaksız birinin altında çalışıyorsan. İstanbulun iş yoğunluğunu zaten anlatmaya gerek bile duymuyorum. Allah kolaylık versin meslektaşım, sabırla sukünet ile karar ver sonradan pişmanlık duyanlar çok oldu dikkat et.

aferin iyi yapmışsın en rahat ve çalışkanı sensin

iş yükü amir baskısı ve sürekli bir çalışma içerisindesin mahkeme katipleri saat 5 olsun çıkayım düşüncesinde olamazlar, hakim ne zaman duruşma biter veya gönlü olursa o zaman çıkar, iyi olan yerleri yok mu illaki vardır, ama aldığı para ile yapılan iş birbirini tutmuyor, şimdi millet diyecek ki asgari ücretten fazla alıyorsunuz ne iş yapıyorsunuz sanki, onlar da kendine göre haklılar, işin içine girmeden kimseye o işin sıkıntısını anlatamazsın, katip olmak isteyenler için en güzel tabir gözünde büyüttüğün memurluk değil zabıt katipliği, zabıt katipleri Adalet Bakanlığının üvey evlatları

mülhakat adliyede savcılıkta 2 katibiz, birer hafta ile nöbet tutuyoruz, hafta sonları, bayramlar, resmi tatillerde ne program edebiliyorsun ne arkadaşlarınla buluşabiliyorsun boş zaman tutmuyor çünkü evinde misafir ağırlayamıyorsun, birisi izin aldığında tüm iş diğerine kalıyor,

program yaptın, dışarı çıktın, arkadaşlarınla görüştün diyelim nöbet çıktığı an 10 yıldır görmediğin arkadaşın bile olsa onu orada bırakıp gidiyorsun nöbete

nöbetleri mahkeme katipleri ile birleştirelim dedik komisyon izin vermiyor dediler, personelimizi almayın dedik personelimizi verdiler, zorlanıyoruz dedik yapacak bir şey yok zorlanacaksınız dediler,

işler yetişmiyor azar yiyorsun, işleri yetiştiriyorsun daha çok iş veriyorlar, amirler arkanda durmuyor, başkasının yaptığı hatayı düzeltmek sana düşüyor, düzeltsen hataların arkası kesilmiyor düzeltmesen yine azar yiyorsun,

Özelde çalışırken bayramda 9 günse 9 gün tatil ederdim, resmi tatillerim tatildi, hafta içi 5 gün izin aldığında 9 gün tatil ederdim ama burda bırak bayram tatilini kurban bayramında kurban etlerini öylece bıraktırıp adliyeye koşturan amirlerim var, bırak 5 gün izin almayı kardeşimin düğün için 2 gün izin almak istedim illallah dedirttiler,

Biraz şans işi hocam, anlattıklarım yaşadıklarımı özetlemeyi bırak 100 de 1 i bile değil :)

ben antidepresan kullanmayayım da kim kullansın.

Kendi mesajımı cevaplayacağım.

Bu mesajı atmamız üzerinden 19 ay geçmiş.

Bir durum değerlendirmesi yapmak gerekirse:

Çok uzun süre 900-1000 derdeste tek kâtip baktım, mübaşir bile yoktu, (istifa etmişti) evrakları ben atar dosyaları ben duruşmaya hazır ederdim. Müdür bütün gün Avrupa Yakası'ndaki Fatoş gibi aynaya bakar dururdu...

O dönem çok kötüydü...

Yenilerden bir mübaşir ve bir katip verdiler, onlar da işi öğrenmemekte ısrarcı, "nasıl olsa bu gezginherif adlı keriz bizi toparlar" diyen tiplerdi. (Her yeni başlayan böyle değil, içlerinde istekli insanlar da var ama benim şansımda onlarla çalışmak yoktu maalesef)

Şak diye benim yer değişikliği kabul edilince daha batık ama daha işini seven / işinden kaytarmayan insanların olduğu (kıdemli/kıdemsiz ayrımında bulunmadan söylüyorum*) bir mahkemeye geçtim. Şimdi çok daha keyifli..

Bu işte bence en önemli 2 etken var:

1. Kalem Huzuru
2. Hakim/Savcı/Müdürün tavrı

Yani bence, kalemin huzurluysa 1-0 öndesin, Müdürün ve Hakimin-Savcın yaklaşımı insani ise 2-0.

İşlerin yoğunluğu insanın gözüne çok gelmiyor... (Bence)

Geçen yıl kazandım katipliği. Evraklar Ankaraya gitti bekliyorum. Haber geldi kaydırma yapmışsın klavyede diye. Aylarca boşuna umutlanıp beklediğimle kaldım. Bu kaydırmayı ilçe komisyonu fark etse boşu boşuna beklemeyecektim.

Bu yıl da girdim, 155 yazdım hatasız, komisyon tadını sıcak davrandı falan olacak gibi ama bu sefer de sonuçlar açıklanmak bilmedi. Geçen sene 16 temmuzda açıklanmıştı. Bilen var mı neden uzadı süreç? Bir de geçen sene ekimde başlatmıştı bizim adliye, bu sene de aynı tarihte mi iş başı yaptırır?

hocam komisyondan komisyona değişiklik gösteriyor.

soruşturmaların bitmesi bekleniyor.

benim girdiğim sene ekime kadar mülakatlar sürdü, ocakta başladık.

geçen sene eylülde mülakatlar bitti, şubat ortasında başladılar (katipler), mübaşirlerin başlaması mart başını buldu...

Bizim burda ekimde isbasi yaptilar gecen yil. Oyle subata falan sarkmadi her sey hizlica oldu bitti. Degisiyor demek ki yerine gore. Gec olsun da olsun artik yasim da ilerliyor umudum kalmadi gelecege dair.

Hocam hayırlısıyla meslektaş oluruz inşallah.

Şimdiki aklım olsa MÜBAŞİR olurdum ama   kafa rahat ....

Gene kazandım evrakları da teslim ettim bu ayın dokuzu sondu. Ne kadar sürüyor soruşturma falan? Ekim ortası gibi başlatırlar diyordum ama süreç uzayacak sanki. İnşallah uzamaz. Ben onu kendim takip edebiliyor muyum e-devlet üzerinden falan anlamanın yolu var mı?

Tünelin ucu b.mb.k bir yere çıkıyor arkadaşlar aklınız varsa adliyenin kapısından adım bile atmayın.

Yurt dışına gidin.

Su soğuk ama girince alışıyorsunuz diyerek bir güncelleme çakayım 

Merhaba kardeşim yaşlarımız yakın 3 4 yaş büyüğüm. Ben kesinlikle kamu derim. Niye diyeceksin?

Bu yaşıma kadar belki 10 farklı yerde çalıştım bazıları aynı sektördü ama farklı kişilere ayitti. (1 yılda taşeron olarak kamuda çalıştım)

Şirketler için işlerine yaradığın sürece varsın. Bugun iyisin yarın en ufak bir problemde sorun yaşatırlar. Hadi diyelim ki senin çalıştığın yer çok iyi niyetli çok iyi vs insanlar. Bir olur iki olur deyip üçüncü de kapının önüne koyarlar.

Ne olabilir ki işime sadık çalıştıktan sonra diyebilirsin. Çok şey oluyor. Ben evliyim bir oğlum var elimde olmayan sorunlar oluyor. Ben çalıştığım yerlere fazlasıyla önem veren biriyim. İşine dikkat eden biriyim ama dediğim gibi en ufak taviz verdiklerinde başına kakıyorlar. demediklerini bırakmıyorlar. (sadece kendi yaşadıklarım değil çevremde sıkça duyduğum şeyler bunlar.)

Sonuç az öncede söylediğim gibi bir oğlum var ve yaklaşık 2 aydır işsizim. Oğlum ilk okula gidiyor ihtiyaçlarını karşılayamıyorum. Bu ay son faturalarımı ödeyebilecek kadar param kaldı sonrası ne olacak ne yapacağım bilmiyorum. Bir de eşim çok iyi bir insandı ama evde huzurumuz da kalmadı. parası olmayan adamı sadece anası sever bilmem anlatabildim mi?