Şimdi Ara

Yalnızlık...

Bu Konudaki Kullanıcılar:
3 Misafir - 3 Masaüstü
5 sn
11
Cevap
0
Favori
293
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
13 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • İlk başlarda kendinde bir sorun varmış gibi gelir. Etrafındaki herkes birbiri ile eğlenir, güler, takılır, gezer tozar ama sen bir türlü bunları yapamassın.
    Dersin ki kendi kendine bu sefer bende katılacam aralarına. Ben de onlar gibi eğlenecem.
    Çağırılmadığın bi halısahaya yada cafe oturmasına, aslında istemiyormuşta madem çağırdınız geleyim tavırlarını oynarsın. Ama dediğim gibi aslında çağırılmassın, çağıttırırsın kendini.
    Sohbete dahil olmaya çalışırsın ama olmaz. Birşeyler söylersin ama kelimelerin evrende kaybolur gider kimsenin kulağına ulaşmadan.
    Başkası çok saçma birşeyler söyler ona herkes güler ve eğlenir. İşte o zaman anlarsın.
    Sen yalnız adamsın.
    Sen o ortamların adamı değilsin. O ortamda olsanda aslında mutlu değilsin.
    Sana seni anlıyacak hep yanında olacak birisi lazım. Artık yalnızlığını anlamışsındır ve kabüllenmişsindir.
    Dünya daha güzel gözükür bir anda sana.
    Kendini bulmuşundur.
    Yemeğini yalnız yersin, sinemaya yalnız gidersin...
    Arada bir herkes sana bakıyor gibi gelir ama alışmışındır artık üstelemessin.
    Bu arada hep arayıştasındır da bir yandan. Kafana uygun bir insan.
    Yalnızlığını onunla paylaşıp, beraber yalnız olmak istersin etraftakilerden. Ama bulamassın fakat pes etmessin her zaman bir umut vardır içinde. Bu sefer buldum dersin. Ama yok.
    Bu da gol değil. Bu sana birşey daha öğretir. Fazlada umutlu olmamayı. Dahada olgunlaşırsın...
    Uzar gider böyle. Birde bakmışın yalnızlık sen olmuşun. Ben olmuşum.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi ozzylc -- 4 Aralık 2015; 1:53:31 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • Fazla olumsuzlamaya giden edebiyatı sevmiyorum ben açıkçası. Biraz olumlu düşünün, böyle böyle olumsuz düşünerek kendinize zarar da verseniz, hiç kimse size yardım edemez bu durumda. Onun dışında bunları farketmeniz güzel bence. Sinemaya, tiyatroya gidin arada bir, spor yapın. İnsanlar hep yalnız aslında. Başkalarının yanında onların arkadaşı bile olmasan yanında durmak güzeldir, davranışlarını izlersin, anlamaya çalışırsın, hoş vakit geçirirsin. Fakat birilerinin yanında kötü hissediyorsanız hiçbir şey yapmadıkları veya söylemedikleri halde, bir psikoloğa görünmenizi tavsiye ederim. Bende de oluyor bazen, sanki bana saldıracaklarmış gibi geliyor. Ben hiç gitmedim gerçi ama tavsiye ediyorum. Gitmeniz illaki yararlı olur diye düşünüyorum, ya da sizi anlayan birisi de olur, anne babanız hayattaysa onlar da olur. Benim söyleyeceklerim bu kadar. Duygu sömürüsü yapmıyorsanız eğer bu dediklerimi uygulamanızı tavsiye ederim. İyi akşamlar




  • Cevap için teşekürler.
    Bu durumu atlattım. Ama içimde kaldı bende buraya dökmek istedim.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: ozzylc

    İlk başlarda kendinde bir sorun varmış gibi gelir. Etrafındaki herkes birbiri ile eğlenir, güler, takılır, gezer tozar ama sen bir türlü bunları yapamassın.
    Dersin ki kendi kendine bu sefer bende katılacam aralarına. Ben de onlar gibi eğlenecem.
    Çağırılmadığın bi halısahaya yada cafe oturmasına, aslında istemiyormuşta madem çağırdınız geleyim tavırlarını oynarsın. Ama dediğim gibi aslında çağırılmassın, çağıttırırsın kendini.
    Sohbete dahil olmaya çalışırsın ama olmaz. Birşeyler söylersin ama kelimelerin evrende kaybolur gider kimsenin kulağına ulaşmadan.
    Başkası çok saçma birşeyler söyler ona herkes güler ve eğlenir. İşte o zaman anlarsın.
    Sen yalnız adamsın.
    Sen o ortamların adamı değilsin. O ortamda olsanda aslında mutlu değilsin.
    Sana seni anlıyacak hep yanında olacak birisi lazım. Artık yalnızlığını anlamışsındır ve kabüllenmişsindir.
    Dünya daha güzel gözükür bir anda sana.
    Kendini bulmuşundur.
    Yemeğini yalnız yersin, sinemaya yalnız gidersin...
    Arada bir herkes sana bakıyor gibi gelir ama alışmışındır artık üstelemessin.
    Bu arada hep arayıştasındır da bir yandan. Kafana uygun bir insan.
    Yalnızlığını onunla paylaşıp, beraber yalnız olmak istersin etraftakilerden. Ama bulamassın fakat pes etmessin her zaman bir umut vardır içinde. Bu sefer buldum dersin. Ama yok.
    Bu da gol değil. Bu sana birşey daha öğretir. Fazlada umutlu olmamayı. Dahada olgunlaşırsın...
    Uzar gider böyle. Birde bakmışın yalnızlık sen olmuşun. Ben olmuşum.

    Şuan yaşadığım her şeyi sırasıyla yazmissin...

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Al benden de o kadar valla..

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Savaşçıların yolu daima yalnızdır. Derler bizde birşeyin arayışı içerisindeyiz. Belki bu düyanın saçma şeyleri ile ilgilenmek bize göre değil daha büyük hedefler hedefliyorudur?

    Edit:İmla

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hayallerim benimle, hiç bir zaman yalnız değilim.
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    'Kalabalık Yalnızlık'
    3 hafta önce açıldı
    yalnızlık
    5 yıl önce açıldı
    Platonik aşk
    2 ay önce açıldı
    Daha Fazla Göster
  • Kimse yalnız değildir,fight club a bakın
  • Halı saha cafede oturmak bunlar çok basit şeyler daha farklı şeyler olursa ben karşımdakini suçlarım artı olarak beni sallamayan adamı ben niye sallayayım
  • Çok güzel anlatmışsın
  • quote:

    Orijinalden alıntı: ozzylc

    İlk başlarda kendinde bir sorun varmış gibi gelir. Etrafındaki herkes birbiri ile eğlenir, güler, takılır, gezer tozar ama sen bir türlü bunları yapamassın.
    Dersin ki kendi kendine bu sefer bende katılacam aralarına. Ben de onlar gibi eğlenecem.
    Çağırılmadığın bi halısahaya yada cafe oturmasına, aslında istemiyormuşta madem çağırdınız geleyim tavırlarını oynarsın. Ama dediğim gibi aslında çağırılmassın, çağıttırırsın kendini.
    Sohbete dahil olmaya çalışırsın ama olmaz. Birşeyler söylersin ama kelimelerin evrende kaybolur gider kimsenin kulağına ulaşmadan.
    Başkası çok saçma birşeyler söyler ona herkes güler ve eğlenir. İşte o zaman anlarsın.
    Sen yalnız adamsın.
    Sen o ortamların adamı değilsin. O ortamda olsanda aslında mutlu değilsin.
    Sana seni anlıyacak hep yanında olacak birisi lazım. Artık yalnızlığını anlamışsındır ve kabüllenmişsindir.
    Dünya daha güzel gözükür bir anda sana.
    Kendini bulmuşundur.
    Yemeğini yalnız yersin, sinemaya yalnız gidersin...
    Arada bir herkes sana bakıyor gibi gelir ama alışmışındır artık üstelemessin.
    Bu arada hep arayıştasındır da bir yandan. Kafana uygun bir insan.
    Yalnızlığını onunla paylaşıp, beraber yalnız olmak istersin etraftakilerden. Ama bulamassın fakat pes etmessin her zaman bir umut vardır içinde. Bu sefer buldum dersin. Ama yok.
    Bu da gol değil. Bu sana birşey daha öğretir. Fazlada umutlu olmamayı. Dahada olgunlaşırsın...
    Uzar gider böyle. Birde bakmışın yalnızlık sen olmuşun. Ben olmuşum.

    beni tarif etmişsin




  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.