Şimdi Ara

Yalnız hissetme/Vasıfsız hissetme vs.

Bu Konudaki Kullanıcılar:
3 Misafir - 3 Masaüstü
5 sn
22
Cevap
1
Favori
1.823
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
2 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Merhabalar arkadaşlarım, abilerim. Yazdım yazacağım derken sürekli satırlarca yazıp siliyorum. Çünkü aslında konu o kadar basit ki; insanların bunca derdi varken kendiminkini sizlere okutma hakkını kendimde bulamadım nedense... Yaşım 15. Lise okuyorum. Buraya yazayım da, okuyan okur; okumayanın canı sağolsun. Anlatmak her zaman iyi gelir. Çok uzattım soruna geçeyim;

    Kendimi yalnız ve vasıfsız hissediyorum. Yalnız hissetmem bile çok saçma, aslında bunu ben kafamda büyütüyorum. Allah' a şükür ailem yanımda, seçici bir insanım ve yeterli arkadaşım da var. Ama mesela bir sevgilim olsun isterdim. Şimdi kimse yanlış anlamasın. Benim istediğim bünyenin bu yaşlarda salgıladığı şeylerden ötürü değil de, duygularını söyleyebileceği, sevebileceği bir insan olması. Bir eli tutmak, beraber vakit geçirmek.. Gerçi sevgilim olursa da böyle olur mu bilmiyorum ama... E yaşım gelecek tabii, ama çevremde gördüğüm -benim yaşımda- aslında beş para etmez bir insanın sevgilisinin olup da benim olmaması koyuyor açıkçası. Kendimi beğenmişliğimden demedim, gördüğümü söylüyorum ben, hak edenler de var.

    Sosyal açıdan pek gelişemedim galiba, ama karışık yani. Mesela çocukluk arkadaşlarıma çok güzel vakit geçirir, etkin bir rol üstlenirim. Veyahut sokaktan geçen biriyle bir selfie çekmeyi istemek gibi bir şeyi yapabilirim. Ama ''Ortam'' olayına gelince köşesine çekilen, sessiz biriyim. Dikkat üstümde olmasın istiyorum. Varsın konuşsunlar ben konuşsam ne değişecek konuşmasan ne değişecek. İşte sevgilimin olmaması gibi bir şeyi buna bağlıyorum. Veya semtteki kimseyi tanımamamı, veya çok bilinen bazı kişileri bilmememi. Asosyalim diyeceğim; o da değilim. Tamam oyunlar falan fazlasıyla var ama bütün günümü böyle geçirmiyorum. Ben de tam olarak ne olduğunu çözemedim açıkçası.

    Vasıfsız derken de; yetenek. Herkesin bir yeteneği, bir uğraşı var. Futbolda iyi olan var, basketbolda iyi olan var, vücut yapanı şarkı söyleyeni var. Kendime bakıyorum. Sadece bir boşluk. Kendime sayacağım tek artı okul hayatımın başarılı olması. O da sosyal hayata pek bir katkı sağlamıyor. Kendime de güvenim pek kalmadı. Gitara başladım bıraktım, kareteye başladım başladım bıraktım. Fitness' a başladım bıraktım. Bir ara voleybola heveslendim, sırf yine bırakırım diye başlamadım bile. Nedense kendimi eleştirip duruyorum. Oysaki tanıdığım çoğu kişiden daha zekiyim, daha mantıksal düşünüyorum ve kelimeleri doğru seçiyorum. Ama özgüven eksikliğinden midir, başka bir sebepten midir kendimi eksik görüyorum.

    Yani aslında her şey yolunda gibi, dışarından bakınca pek bir sorun yok, ama içimde hep bir yerlerde bir eksiklik var. Ne olduğunu kim olduğunu çözebilsem burada anlatmama gerek kalmaz. Ama bunca şeyin arasında neden yalnızlık ve vasıfsızlık hissediyorum? İşte bunu sevgiliye bağlamamın nedeni de onun eksik olması. Sizin fikirleriniz benim için değerli... Hayırlı forumlar. (Bu arada ne çok eksik demişim )







  • quote:

    Orijinalden alıntı: XraTiNq2

    Merhabalar arkadaşlarım, abilerim. Yazdım yazacağım derken sürekli satırlarca yazıp siliyorum. Çünkü aslında konu o kadar basit ki; insanların bunca derdi varken kendiminkini sizlere okutma hakkını kendimde bulamadım nedense... Yaşım 15. Lise okuyorum. Buraya yazayım da, okuyan okur; okumayanın canı sağolsun. Anlatmak her zaman iyi gelir. Çok uzattım soruna geçeyim;

    Kendimi yalnız ve vasıfsız hissediyorum. Yalnız hissetmem bile çok saçma, aslında bunu ben kafamda büyütüyorum. Allah' a şükür ailem yanımda, seçici bir insanım ve yeterli arkadaşım da var. Ama mesela bir sevgilim olsun isterdim. Şimdi kimse yanlış anlamasın. Benim istediğim bünyenin bu yaşlarda salgıladığı şeylerden ötürü değil de, duygularını söyleyebileceği, sevebileceği bir insan olması. Bir eli tutmak, beraber vakit geçirmek.. Gerçi sevgilim olursa da böyle olur mu bilmiyorum ama... E yaşım gelecek tabii, ama çevremde gördüğüm -benim yaşımda- aslında beş para etmez bir insanın sevgilisinin olup da benim olmaması koyuyor açıkçası. Kendimi beğenmişliğimden demedim, gördüğümü söylüyorum ben, hak edenler de var.

    Sosyal açıdan pek gelişemedim galiba, ama karışık yani. Mesela çocukluk arkadaşlarıma çok güzel vakit geçirir, etkin bir rol üstlenirim. Veyahut sokaktan geçen biriyle bir selfie çekmeyi istemek gibi bir şeyi yapabilirim. Ama ''Ortam'' olayına gelince köşesine çekilen, sessiz biriyim. Dikkat üstümde olmasın istiyorum. Varsın konuşsunlar ben konuşsam ne değişecek konuşmasan ne değişecek. İşte sevgilimin olmaması gibi bir şeyi buna bağlıyorum. Veya semtteki kimseyi tanımamamı, veya çok bilinen bazı kişileri bilmememi. Asosyalim diyeceğim; o da değilim. Tamam oyunlar falan fazlasıyla var ama bütün günümü böyle geçirmiyorum. Ben de tam olarak ne olduğunu çözemedim açıkçası.

    Vasıfsız derken de; yetenek. Herkesin bir yeteneği, bir uğraşı var. Futbolda iyi olan var, basketbolda iyi olan var, vücut yapanı şarkı söyleyeni var. Kendime bakıyorum. Sadece bir boşluk. Kendime sayacağım tek artı okul hayatımın başarılı olması. O da sosyal hayata pek bir katkı sağlamıyor. Kendime de güvenim pek kalmadı. Gitara başladım bıraktım, kareteye başladım başladım bıraktım. Fitness' a başladım bıraktım. Bir ara voleybola heveslendim, sırf yine bırakırım diye başlamadım bile. Nedense kendimi eleştirip duruyorum. Oysaki tanıdığım çoğu kişiden daha zekiyim, daha mantıksal düşünüyorum ve kelimeleri doğru seçiyorum. Ama özgüven eksikliğinden midir, başka bir sebepten midir kendimi eksik görüyorum.

    Yani aslında her şey yolunda gibi, dışarından bakınca pek bir sorun yok, ama içimde hep bir yerlerde bir eksiklik var. Ne olduğunu kim olduğunu çözebilsem burada anlatmama gerek kalmaz. Ama bunca şeyin arasında neden yalnızlık ve vasıfsızlık hissediyorum? İşte bunu sevgiliye bağlamamın nedeni de onun eksik olması. Sizin fikirleriniz benim için değerli... Hayırlı forumlar. (Bu arada ne çok eksik demişim )

    Seni Tanımayı Çok İsterdim Kardeşim Nerde Oturuyorsun Pm At.




  • Anlattığın her şey benim 6-7 yıl önceki halim, gitar, fitness vs bile. Ben de seninle aynı duygulardaydım, yakın arkadaşların yanında girişken, espriliyken toplu ortamlarda seyirci olmayı tercih ediyordum, dediğimin pek de önemi yokmuş gibi düşünüyordum. 10. sınıfta bir kızla tanıştım(hazırlık da okuduğum için yaşı 11. sınıf gibi düşün) ve iyi arkadaş olduk. Kız olan ve çok şey paylaştığım başka arkadaşlarım da vardı ama bunla çok iyi oldu aramız. Ona hoşlandığım kızı anlatıyordum, o da benle başka şeyler paylaşıyordu. Bir ara hatırlarım hala, otobüste demiştim lisede hiç sevgilimiz olmayacak galiba diye o da evet bence de demişti. 11. sınıftayken ona karşı duygularım olduğunu hissettim. 1 hafta boyunca bu duyguları inkar etmeye çalıştıktan sonra kabullendim ve ondan da bir hafta sonra ilginç bir şekilde öpüştük. Hep düşünürdüm kendi kendime, diyelim sevgilim oldu ne konuşacağım, onu nerelere götüreceğim, nasıl bir yol izleyeceğim diye. Meğer hiç gerek yokmuş, çünkü sevgili aynı zamanda arkadaşın olabiliyormuş! O kadar da büyütülecek bir şey olmadığını öğrendim ve abartmıyorum hayat felsefem, duruşum, tipim değişti. Öyle klasik havalı tip olmadım tabi, ama dik yürüyen, çekinmeyen, kesin konuşan biri oldum. Daha 1-2 hafta geçmişken fark ettim ki insanlar bana daha fazla saygı göstermeye başladılar. Bu sevgilim olduğu için değil, kafamda bir şeyler değiştiği içindi. 12. sınıfta 15. ayımızda ayrıldık ne yazık ki, ygs/lys temposu ilişkimize çok fazla geldi ama bu ilişki bana çok şey kattı. Öyle ki üniversitede de 1.5 yıllık başka bir ilişkim oldu. Yani diyeceğim odur ki kardeşim, sen değerlisin. Herkes değerli, sadece bunu bilmiyorlar. Kimse senden üstün değil, kızlar ile erkekler arasındaki tek fark da fizyolojileri. Yaşın daha küçük olduğu için "cool" tiplerden hoşlanan kızlar olabilir çevrende ama kasma kendini, sen de bulursun birini. İnsanlarla konuşmaktan çekinme ama derslerini de hep sıkı tut, özellikle iyi üniversitelerde kızlar zeki, çalışkan erkekleri seksi buluyor. Devir zeka devri.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Yirikalische

    Anlattığın her şey benim 6-7 yıl önceki halim, gitar, fitness vs bile. Ben de seninle aynı duygulardaydım, yakın arkadaşların yanında girişken, espriliyken toplu ortamlarda seyirci olmayı tercih ediyordum, dediğimin pek de önemi yokmuş gibi düşünüyordum. 10. sınıfta bir kızla tanıştım(hazırlık da okuduğum için yaşı 11. sınıf gibi düşün) ve iyi arkadaş olduk. Kız olan ve çok şey paylaştığım başka arkadaşlarım da vardı ama bunla çok iyi oldu aramız. Ona hoşlandığım kızı anlatıyordum, o da benle başka şeyler paylaşıyordu. Bir ara hatırlarım hala, otobüste demiştim lisede hiç sevgilimiz olmayacak galiba diye o da evet bence de demişti. 11. sınıftayken ona karşı duygularım olduğunu hissettim. 1 hafta boyunca bu duyguları inkar etmeye çalıştıktan sonra kabullendim ve ondan da bir hafta sonra ilginç bir şekilde öpüştük. Hep düşünürdüm kendi kendime, diyelim sevgilim oldu ne konuşacağım, onu nerelere götüreceğim, nasıl bir yol izleyeceğim diye. Meğer hiç gerek yokmuş, çünkü sevgili aynı zamanda arkadaşın olabiliyormuş! O kadar da büyütülecek bir şey olmadığını öğrendim ve abartmıyorum hayat felsefem, duruşum, tipim değişti. Öyle klasik havalı tip olmadım tabi, ama dik yürüyen, çekinmeyen, kesin konuşan biri oldum. Daha 1-2 hafta geçmişken fark ettim ki insanlar bana daha fazla saygı göstermeye başladılar. Bu sevgilim olduğu için değil, kafamda bir şeyler değiştiği içindi. 12. sınıfta 15. ayımızda ayrıldık ne yazık ki, ygs/lys temposu ilişkimize çok fazla geldi ama bu ilişki bana çok şey kattı. Öyle ki üniversitede de 1.5 yıllık başka bir ilişkim oldu. Yani diyeceğim odur ki kardeşim, sen değerlisin. Herkes değerli, sadece bunu bilmiyorlar. Kimse senden üstün değil, kızlar ile erkekler arasındaki tek fark da fizyolojileri. Yaşın daha küçük olduğu için "cool" tiplerden hoşlanan kızlar olabilir çevrende ama kasma kendini, sen de bulursun birini. İnsanlarla konuşmaktan çekinme ama derslerini de hep sıkı tut, özellikle iyi üniversitelerde kızlar zeki, çalışkan erkekleri seksi buluyor. Devir zeka devri.

    Cevabınız için çok teşekkür ederim bana moral oldu. Kız konularında 'Aşırı' ümitsizimdir. Öyle ki artık hoşlandığım kişi olsa bile daha başlamadan kafamdan silmeye çalışıyorum. Çünkü nedense şöyle düşünüyorum; bana mı bakacak yoksa yanımda sigara içerek hava yapan ve her ortamı bilen karizmatik duran tipe mi? Bu yüzdendir ki sevgilim olmasını istediğim kızlar bile öyle çok güzel olmuyor. Çünkü yüksek imkansız gibi geliyor. Sadece kız konusunda böyleyim. Bir de okuduğum okul dolayısıyla kız sayısı az. Yani 30 erkek 5 kız düşünün sınıfta. E bir de ümitsiz olan beni düşünün. Önümdeki koca 3 yılı da hesaplarıma katınca sevgilimin olacağını zannetmiyorum. E diyorum kendi kendime, okuldan olmak zorunda değil. E ama ortamcı biri değilim nereden olsun başka? Hadi bazı ortamlarda var da, en başta belirttiğim nedenden ötürü hiç uğraşmıyorum bile.

    Şu anda, sizin bahsettiğiniz gibi konuştuğum paylaştığım bir kız var mesela. Bir an durdum düşündüm duygularım değişirse ne olur diye, büyük ihtimalle koskocaman bir red alırım

    Aslında siz de fikirlerinizin değiştiğini bu yüzden böyle olduğunu söylemişsiniz. Sonuna kadar haklısınız. Ama fikirlerimin de değişeceğini pek zannetmiyorum zira ''cool'' değilim :)

    Eğer ki bir gün zeka, bilgi, mantık gibi şeyler öne geçerse bir sevgilim olacağından ve fikirlerimin değişeceğinden hiç kuşkum yok




  • Dostum,bu hayatta yalnız olmak kadar iyi bir şey yok,bunu unutma.Ne yaparsan kendine yaparsın.Arkadaşların sana hep sana zarar verir.Ha,ama iyi bir dostun olur.Sıkı olur bu dostun,o zaman işin rengi değişir.Yani demek istediğim tek bir dost yeter,gerisi yalan.Çıkar ve menfaat üzerine kurulur genelde arkadaşlıklar.
    Benim şahsen 1 tane dostum diyebileceğim arkadaşım var,o kadar.Yeter de artar bile.

    Ha,anladığım kadarıyla sen kız davasına çok kafa yormuşsun.Bende bu dertten muzdaribim ne yazık ki.
    Ama sana şunu söyleyim.Tip önemli evet ama seni önemli yapan,etkileyici gösteren hal ve hareketlerindir.Soğukkanlı bir imaj verirsen karşı tarafa,kızların kafasında soru işareti bırakırsın.Kim bu gizemli çocuk derler
  • Elindekilere şükretmeyi bilmelisin bence.Senin yaslardaki kardeslerimizin geneli bu durumda , sonucta delikanliliga adim atacaksiniz.Yetenek konusuna gelince , bence o kadar takılma o konuya.Sporsal bir aktivite ile kafani doldursan ozguveninde yerine gelir.Futbol falan demiyorum yuzme olur fitness olur gibi gibi.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Yaziyi okudum ve bana eski halimi hatirlatti. Ben de 15 yasimdayken ayni senin gibiydim. Arkadaslarim vardi ama sadece bir tane yakin diyebilecegim kisi vardi. Dostum bile yoktu. Gerci ben hicbir zaman yalniz olmaktan sikayetci olmadim. Senin yaslarindayken bende hep yakinirdim neden sevgilim olmuyor diye. Bir gun hic beklenmedik biriyle tanistim, cok kisa bir sure icinde de sevgilim oldu kendisi. Dostum soyle aciklayayim kendime "bu muymus" ve "simdi ne olacak" diye sordugumu hatirliyorum. Cunku insan cidden beklentiler icine giriyor fakat bir bilsen hicbir sey degismedigini. Bunun icin uzuldugun zamana yazik. Zaten 2-3 sene icinde dusuncelerin o kadar cok degisecek ki zamaninda niye boyle gereksiz seylere uzulmusum diyeceksin. Insan bir sure sonra olgunlasiyor. Bir de ortam meselesine kafani takma. Zira 3-4 kisilik dost ortami disinda diger hepsi bos. Insanlarin ne kadar ikiyuzlu ve gosteris meraklisi oldugunu ogreneceksin ileride.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Grayscale

    Elindekilere şükretmeyi bilmelisin bence.Senin yaslardaki kardeslerimizin geneli bu durumda , sonucta delikanliliga adim atacaksiniz.Yetenek konusuna gelince , bence o kadar takılma o konuya.Sporsal bir aktivite ile kafani doldursan ozguveninde yerine gelir.Futbol falan demiyorum yuzme olur fitness olur gibi gibi.
    Kardeşim öncelikle durumunu öyle güzel bir dille açıklamışsın ki sanmıyorum ki kendini geliştirmemiş biri olasın. Öncelikle çok banel olacak ama ergenlik çağının getirdiği bazı duygusal değişimler ve salgılanan hormonlar bunların nedenlerinden. Demiyorum ki tüm sebebi bu, tabi ki değil. Arkadaşların birinin de dediği gibi kimsenin kimseye üstünlüğü yok. Sen teksin ve senden bir tane var. Kendine biraz değer ver. Daha detaylı konuşmak istersen pm.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Napalım yani

    Dostum,bu hayatta yalnız olmak kadar iyi bir şey yok,bunu unutma.Ne yaparsan kendine yaparsın.Arkadaşların sana hep sana zarar verir.Ha,ama iyi bir dostun olur.Sıkı olur bu dostun,o zaman işin rengi değişir.Yani demek istediğim tek bir dost yeter,gerisi yalan.Çıkar ve menfaat üzerine kurulur genelde arkadaşlıklar.
    Benim şahsen 1 tane dostum diyebileceğim arkadaşım var,o kadar.Yeter de artar bile.

    Ha,anladığım kadarıyla sen kız davasına çok kafa yormuşsun.Bende bu dertten muzdaribim ne yazık ki.
    Ama sana şunu söyleyim.Tip önemli evet ama seni önemli yapan,etkileyici gösteren hal ve hareketlerindir.Soğukkanlı bir imaj verirsen karşı tarafa,kızların kafasında soru işareti bırakırsın.Kim bu gizemli çocuk derler

    Cevabınız için teşekkür ederim. Benim arkadaş felsefem aslında çok bilindik bir şey: 10 tane 10 kuruş da 1 lira eder 2 tane 50 kuruşta. Benim ortam olarak bahsettiğim şey çok arkadaşım olmasından ziyade rastgele bulunduğum bir yerdeki ortam. Beni tanımayanlarla ilişkim.

    Evet kız davasına kafa yorduğum doğrudur. Tipim ortalama, hal ve harekette sıkıntı olabilir. Gizemli olamıyorum. İçimden gelmiyor ki

    Umarım ikimiz de derdimize dermanımızı buluruz




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Sağolun Başkanım

    Elindekilere şükretmeyi bilmelisin bence.Senin yaslardaki kardeslerimizin geneli bu durumda , sonucta delikanliliga adim atacaksiniz.Yetenek konusuna gelince , bence o kadar takılma o konuya.Sporsal bir aktivite ile kafani doldursan ozguveninde yerine gelir.Futbol falan demiyorum yuzme olur fitness olur gibi gibi.

    Hocam haklısınız şükretmeliyim. Zaten ediyorum da. Arada söyleniyorum sadece, duygusallaşıyorum falan. Sonra gelip burada yazıyorum :D

    Sporla doldurmam gerek farkındayım fakat başladığım bir aktivitenin devamını getirmediğim için artık devamlı yapacağıma inancım kalmadı.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Vespucci

    Yaziyi okudum ve bana eski halimi hatirlatti. Ben de 15 yasimdayken ayni senin gibiydim. Arkadaslarim vardi ama sadece bir tane yakin diyebilecegim kisi vardi. Dostum bile yoktu. Gerci ben hicbir zaman yalniz olmaktan sikayetci olmadim. Senin yaslarindayken bende hep yakinirdim neden sevgilim olmuyor diye. Bir gun hic beklenmedik biriyle tanistim, cok kisa bir sure icinde de sevgilim oldu kendisi. Dostum soyle aciklayayim kendime "bu muymus" ve "simdi ne olacak" diye sordugumu hatirliyorum. Cunku insan cidden beklentiler icine giriyor fakat bir bilsen hicbir sey degismedigini. Bunun icin uzuldugun zamana yazik. Zaten 2-3 sene icinde dusuncelerin o kadar cok degisecek ki zamaninda niye boyle gereksiz seylere uzulmusum diyeceksin. Insan bir sure sonra olgunlasiyor. Bir de ortam meselesine kafani takma. Zira 3-4 kisilik dost ortami disinda diger hepsi bos. Insanlarin ne kadar ikiyuzlu ve gosteris meraklisi oldugunu ogreneceksin ileride.

    Bazen gerçekler beklentileri karşılamaz tabii. Ama yine de güzel olurdu bir sevgili. Ama seveni güzel oluyor. Sen peşinden koşmayacaksın, iki taraf ta ilişkiyi üstlenecek. Öyle hemen sıkıldımlar olmaması lazım. Dost ortamında ise ben de az kişi ortamı seviyorum. Bahsettiğim olay beni tanımayan insanlarla rastgele ortamda bulunduğumda yaşadığım durum. Ve gerçekten de çok ikiyüzlüler, gösteriş adına akıllarına ne gelirse kullanıyorlar. İki havam olsun diye aşağılamaya kadar gidiyor durum.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Gavaramator

    Kardeşim öncelikle durumunu öyle güzel bir dille açıklamışsın ki sanmıyorum ki kendini geliştirmemiş biri olasın. Öncelikle çok banel olacak ama ergenlik çağının getirdiği bazı duygusal değişimler ve salgılanan hormonlar bunların nedenlerinden. Demiyorum ki tüm sebebi bu, tabi ki değil. Arkadaşların birinin de dediği gibi kimsenin kimseye üstünlüğü yok. Sen teksin ve senden bir tane var. Kendine biraz değer ver. Daha detaylı konuşmak istersen pm.

    Kendimi geliştirdiğimi düşünmeniz sevindirdi Ergenlik çağı çok etki bıraktı bende sanki. Bir de duygusal yapım eklenince hormonlar alt üst oldu . Kendimi 'toplum' karşısında değersiz hissediyorum. Kendime göre değerliyim fakat toplum karşısında onlar için bir şey ifade etmiyorum.

    Ayrıca PM' nizi bekliyorum.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: XraTiNq2

    quote:

    Orijinalden alıntı: Napalım yani

    Dostum,bu hayatta yalnız olmak kadar iyi bir şey yok,bunu unutma.Ne yaparsan kendine yaparsın.Arkadaşların sana hep sana zarar verir.Ha,ama iyi bir dostun olur.Sıkı olur bu dostun,o zaman işin rengi değişir.Yani demek istediğim tek bir dost yeter,gerisi yalan.Çıkar ve menfaat üzerine kurulur genelde arkadaşlıklar.
    Benim şahsen 1 tane dostum diyebileceğim arkadaşım var,o kadar.Yeter de artar bile.

    Ha,anladığım kadarıyla sen kız davasına çok kafa yormuşsun.Bende bu dertten muzdaribim ne yazık ki.
    Ama sana şunu söyleyim.Tip önemli evet ama seni önemli yapan,etkileyici gösteren hal ve hareketlerindir.Soğukkanlı bir imaj verirsen karşı tarafa,kızların kafasında soru işareti bırakırsın.Kim bu gizemli çocuk derler

    Cevabınız için teşekkür ederim. Benim arkadaş felsefem aslında çok bilindik bir şey: 10 tane 10 kuruş da 1 lira eder 2 tane 50 kuruşta. Benim ortam olarak bahsettiğim şey çok arkadaşım olmasından ziyade rastgele bulunduğum bir yerdeki ortam. Beni tanımayanlarla ilişkim.

    Evet kız davasına kafa yorduğum doğrudur. Tipim ortalama, hal ve harekette sıkıntı olabilir. Gizemli olamıyorum. İçimden gelmiyor ki

    Umarım ikimiz de derdimize dermanımızı buluruz

    Ben biraz zor bulurum ya.
    Kız konusunda hiç yüzüm gülmedi.
    Sevdiğim kız, başkasını seviyor.
    Acayip bir şekilde koyuyor bu durum ama yapacak bir şeyim yok.
    Aldırmamaya çalışıyorum.
    Zaman her şeyin ilacı.Sabır her şeye çare.
    Belki ilerde o da beni düşünür.Kim bilir ?(pek sanmıyorum ama)




  • Bana benzer başka insanların da olduğunu bilmek cok güzel

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: XraTiNq2

    quote:

    Orijinalden alıntı: Sağolun Başkanım

    Elindekilere şükretmeyi bilmelisin bence.Senin yaslardaki kardeslerimizin geneli bu durumda , sonucta delikanliliga adim atacaksiniz.Yetenek konusuna gelince , bence o kadar takılma o konuya.Sporsal bir aktivite ile kafani doldursan ozguveninde yerine gelir.Futbol falan demiyorum yuzme olur fitness olur gibi gibi.

    Hocam haklısınız şükretmeliyim. Zaten ediyorum da. Arada söyleniyorum sadece, duygusallaşıyorum falan. Sonra gelip burada yazıyorum :D

    Sporla doldurmam gerek farkındayım fakat başladığım bir aktivitenin devamını getirmediğim için artık devamlı yapacağıma inancım kalmadı.

    Biraz dirayetli olmak lazim sonuc almak icin.2 gun fitness yapinca ucgen vucut olmayacaksin veya 2 kulaç atinca.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Napalım yani

    quote:

    Orijinalden alıntı: XraTiNq2

    quote:

    Orijinalden alıntı: Napalım yani

    Dostum,bu hayatta yalnız olmak kadar iyi bir şey yok,bunu unutma.Ne yaparsan kendine yaparsın.Arkadaşların sana hep sana zarar verir.Ha,ama iyi bir dostun olur.Sıkı olur bu dostun,o zaman işin rengi değişir.Yani demek istediğim tek bir dost yeter,gerisi yalan.Çıkar ve menfaat üzerine kurulur genelde arkadaşlıklar.
    Benim şahsen 1 tane dostum diyebileceğim arkadaşım var,o kadar.Yeter de artar bile.

    Ha,anladığım kadarıyla sen kız davasına çok kafa yormuşsun.Bende bu dertten muzdaribim ne yazık ki.
    Ama sana şunu söyleyim.Tip önemli evet ama seni önemli yapan,etkileyici gösteren hal ve hareketlerindir.Soğukkanlı bir imaj verirsen karşı tarafa,kızların kafasında soru işareti bırakırsın.Kim bu gizemli çocuk derler

    Cevabınız için teşekkür ederim. Benim arkadaş felsefem aslında çok bilindik bir şey: 10 tane 10 kuruş da 1 lira eder 2 tane 50 kuruşta. Benim ortam olarak bahsettiğim şey çok arkadaşım olmasından ziyade rastgele bulunduğum bir yerdeki ortam. Beni tanımayanlarla ilişkim.

    Evet kız davasına kafa yorduğum doğrudur. Tipim ortalama, hal ve harekette sıkıntı olabilir. Gizemli olamıyorum. İçimden gelmiyor ki

    Umarım ikimiz de derdimize dermanımızı buluruz

    Ben biraz zor bulurum ya.
    Kız konusunda hiç yüzüm gülmedi.
    Sevdiğim kız, başkasını seviyor.
    Acayip bir şekilde koyuyor bu durum ama yapacak bir şeyim yok.
    Aldırmamaya çalışıyorum.
    Zaman her şeyin ilacı.Sabır her şeye çare.
    Belki ilerde o da beni düşünür.Kim bilir ?(pek sanmıyorum ama)

    Kız konusunda ne çok yüzü gülmeyen varmış.. Umarım sevdiğiniz kız da değerinizi anlayacaktır. Ama işte o anladığı zaman sizin hala sevmeniz önemli.

    Bir kız vardı. Tam 7 ay peşinden ümitle koştum. Bir mesajı benim için tüm günümü iyi geçirme sebebiydi. Ama şimdi; arada bir o mesaj atıyor. Ve benim için en ufak bir anlamı yok. Yani demem o ki; zaman gerçekten de çözüyor işi. Bir de aşk insanı fazlasıyla ümitlendiriyor



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi ChiefOfficer -- 25 Eylül 2015; 10:10:42 >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: ChiefOfficer

    quote:

    Orijinalden alıntı: Napalım yani

    quote:

    Orijinalden alıntı: XraTiNq2

    quote:

    Orijinalden alıntı: Napalım yani

    Dostum,bu hayatta yalnız olmak kadar iyi bir şey yok,bunu unutma.Ne yaparsan kendine yaparsın.Arkadaşların sana hep sana zarar verir.Ha,ama iyi bir dostun olur.Sıkı olur bu dostun,o zaman işin rengi değişir.Yani demek istediğim tek bir dost yeter,gerisi yalan.Çıkar ve menfaat üzerine kurulur genelde arkadaşlıklar.
    Benim şahsen 1 tane dostum diyebileceğim arkadaşım var,o kadar.Yeter de artar bile.

    Ha,anladığım kadarıyla sen kız davasına çok kafa yormuşsun.Bende bu dertten muzdaribim ne yazık ki.
    Ama sana şunu söyleyim.Tip önemli evet ama seni önemli yapan,etkileyici gösteren hal ve hareketlerindir.Soğukkanlı bir imaj verirsen karşı tarafa,kızların kafasında soru işareti bırakırsın.Kim bu gizemli çocuk derler

    Cevabınız için teşekkür ederim. Benim arkadaş felsefem aslında çok bilindik bir şey: 10 tane 10 kuruş da 1 lira eder 2 tane 50 kuruşta. Benim ortam olarak bahsettiğim şey çok arkadaşım olmasından ziyade rastgele bulunduğum bir yerdeki ortam. Beni tanımayanlarla ilişkim.

    Evet kız davasına kafa yorduğum doğrudur. Tipim ortalama, hal ve harekette sıkıntı olabilir. Gizemli olamıyorum. İçimden gelmiyor ki

    Umarım ikimiz de derdimize dermanımızı buluruz

    Ben biraz zor bulurum ya.
    Kız konusunda hiç yüzüm gülmedi.
    Sevdiğim kız, başkasını seviyor.
    Acayip bir şekilde koyuyor bu durum ama yapacak bir şeyim yok.
    Aldırmamaya çalışıyorum.
    Zaman her şeyin ilacı.Sabır her şeye çare.
    Belki ilerde o da beni düşünür.Kim bilir ?(pek sanmıyorum ama)

    Kız konusunda ne çok yüzü gülmeyen varmış.. Umarım sevdiğiniz kız da değerinizi anlayacaktır. Ama işte o anladığı zaman sizin hala sevmeniz önemli.

    Bir kız vardı. Tam 7 ay peşinden ümitle koştum. Bir mesajı benim için tüm günümü iyi geçirme sebebiydi. Ama şimdi; arada bir o mesaj atıyor. Ve benim için en ufak bir anlamı yok. Yani demem o ki; zaman gerçekten de çözüyor işi. Bir de aşk insanı fazlasıyla ümitlendiriyor

    Alıntıları Göster
    bu devirde türk kızlarına güvenmek aradığını bulamazsın hepsi karaktersiz krdş




  • quote:

    Orijinalden alıntı: XraTiNq2

    quote:

    Orijinalden alıntı: Napalım yani

    quote:

    Orijinalden alıntı: XraTiNq2

    quote:

    Orijinalden alıntı: Napalım yani

    Dostum,bu hayatta yalnız olmak kadar iyi bir şey yok,bunu unutma.Ne yaparsan kendine yaparsın.Arkadaşların sana hep sana zarar verir.Ha,ama iyi bir dostun olur.Sıkı olur bu dostun,o zaman işin rengi değişir.Yani demek istediğim tek bir dost yeter,gerisi yalan.Çıkar ve menfaat üzerine kurulur genelde arkadaşlıklar.
    Benim şahsen 1 tane dostum diyebileceğim arkadaşım var,o kadar.Yeter de artar bile.

    Ha,anladığım kadarıyla sen kız davasına çok kafa yormuşsun.Bende bu dertten muzdaribim ne yazık ki.
    Ama sana şunu söyleyim.Tip önemli evet ama seni önemli yapan,etkileyici gösteren hal ve hareketlerindir.Soğukkanlı bir imaj verirsen karşı tarafa,kızların kafasında soru işareti bırakırsın.Kim bu gizemli çocuk derler

    Cevabınız için teşekkür ederim. Benim arkadaş felsefem aslında çok bilindik bir şey: 10 tane 10 kuruş da 1 lira eder 2 tane 50 kuruşta. Benim ortam olarak bahsettiğim şey çok arkadaşım olmasından ziyade rastgele bulunduğum bir yerdeki ortam. Beni tanımayanlarla ilişkim.

    Evet kız davasına kafa yorduğum doğrudur. Tipim ortalama, hal ve harekette sıkıntı olabilir. Gizemli olamıyorum. İçimden gelmiyor ki

    Umarım ikimiz de derdimize dermanımızı buluruz

    Ben biraz zor bulurum ya.
    Kız konusunda hiç yüzüm gülmedi.
    Sevdiğim kız, başkasını seviyor.
    Acayip bir şekilde koyuyor bu durum ama yapacak bir şeyim yok.
    Aldırmamaya çalışıyorum.
    Zaman her şeyin ilacı.Sabır her şeye çare.
    Belki ilerde o da beni düşünür.Kim bilir ?(pek sanmıyorum ama)

    Kız konusunda ne çok yüzü gülmeyen varmış.. Umarım sevdiğiniz kız da değerinizi anlayacaktır. Ama işte o anladığı zaman sizin hala sevmeniz önemli.

    Bir kız vardı. Tam 7 ay peşinden ümitle koştum. Bir mesajı benim için tüm günümü iyi geçirme sebebiydi. Ama şimdi; arada bir o mesaj atıyor. Ve benim için en ufak bir anlamı yok. Yani demem o ki; zaman gerçekten de çözüyor işi. Bir de aşk insanı fazlasıyla ümitlendiriyor

    Dün gece uyuyamadım.
    Kızın gönlü zaten başkasındaymış(biliyordum gerçi ama dün akşam dedikleri çok ağrıma gitti).Arkadaşım ağzını aradı kızın,unutamadığın biri varmı diye sormuş ? Sohbet sohbeti açmış.Baya uzun bir şekilde konuşmuşlar.
    Mazide,geçmişte ve şimdi hayatının anlamı olan kişileri(erkekleri) saymış.(Biraz çocukça ama benim adımı saymaması çok koydu,ne geçmişte ne de şimdi onun için hiçbir anlam teşkil etmiyormuşum.Hani kızgınlıktan falan da değil.Nötr gibi bişeyim,yani umurunda değilim kızın.Bu kız bana 500 days of summer filminin aynısını yaşattı bizzat.Öyle platonik değilim yani.)
    Neyse içimi dökemedim zaten.Dökünce insan daha da kötü oluyor.
    Eskiden foruma girip,içimdekileri yazıp dökünce rahatlıyordum.Şimdi tam tersi oluyor.Artık daha da kötü oluyorum.
    Sigaram,alkolüm hiç bir şeyim yok.Sadece müzikle kafamı dağıtmaya çalışıyorum.
    Kızı unutmam lazım.Sağlıklı düşünemiyorum.Dün gece hiç uyuyamadım be kardeş.
    Hiç bir kıza bağlanmayın.




  • Vay arkadaş bana çık benziyorsunuz beyler..

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • derslerin iyiyse boşver herşeyi kariyer yapmaya bak

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.