Ya biz (ateistler) yanılıyorsak

quote:

Orijinalden alıntı: P. Alemdar

Doğru bir yaklaşım değil. 3 büyük dinin dışındaki dinlerin doğru olmadığı ortada, kaynağı ortada. 3 büyük dinin arasındaki bağı anladıktan sonra İslamın aralarından sıyrıldığını görüyoruz.

Ayrıca bir din Tanrı katından gönderildiğini iddia ediyorsa, bunun somut bir ispatı olmalıdır diye düşünüyorum. Yani bu dinin Tanrı tarafından gönderildiğini, doğru olduğuna inanacağımız bir ispat. Bu halde bu ispatı getiren din doğrudur, gerekirse binlerce farklı din olsun sonuç değişmez.

İslamın ispatı ise yüzyıllardır iddia ettiği gibi taklit edilemeyen Kuran'dır. Kimse onun üslubuna ve onun ulaştığı edebi zirveye ulaşamamıştır. İçinde barındırdığı tarihsel bilgilerde cabası, birçoğunu yüzyıllar sonra arkeolojik çalışmalar sayesinde ortaya çıkartabiliyoruz. Mesela buna basit bir örnek vermek gerekirse, Yusuf zamanında Mısır krallarına "Kral" diye hitap ediliyordu, Musa zamanında ise krallara "Firavun" diye hitap ediliyordu. Kuranda bu ince ayrıntı vardır, oysa Tevrat ve İncilde ikisinede Firavun deniyor. Yüzyıllar sonra yapılan çalışmalar sayesinde gerçektende Yusuf zamanında Kral, Musa zamanında Firavun olduğunu öğrendik. Demekki Kuran, İncil ve Tevrattan kopyalandı iddiasının ne kadar tutarlı olabileceğini görüyoruz.

quote:

Orijinalden alıntı: Mr.Prestige

quote: Orijinalden alıntı: P. Alemdar Doğru bir yaklaşım değil. 3 büyük dinin dışındaki dinlerin doğru olmadığı ortada, kaynağı ortada. 3 büyük dinin arasındaki bağı anladıktan sonra İslamın aralarından sıyrıldığını görüyoruz. Ayrıca bir din Tanrı katından gönderildiğini iddia ediyorsa, bunun somut bir ispatı olmalıdır diye düşünüyorum. Yani bu dinin Tanrı tarafından gönderildiğini, doğru olduğuna inanacağımız bir ispat. Bu halde bu ispatı getiren din doğrudur, gerekirse binlerce farklı din olsun sonuç değişmez. İslamın ispatı ise yüzyıllardır iddia ettiği gibi taklit edilemeyen Kuran'dır. Kimse onun üslubuna ve onun ulaştığı edebi zirveye ulaşamamıştır. İçinde barındırdığı tarihsel bilgilerde cabası, birçoğunu yüzyıllar sonra arkeolojik çalışmalar sayesinde ortaya çıkartabiliyoruz. Mesela buna basit bir örnek vermek gerekirse, Yusuf zamanında Mısır krallarına "Kral" diye hitap ediliyordu, Musa zamanında ise krallara "Firavun" diye hitap ediliyordu. Kuranda bu ince ayrıntı vardır, oysa Tevrat ve İncilde ikisinede Firavun deniyor. Yüzyıllar sonra yapılan çalışmalar sayesinde gerçektende Yusuf zamanında Kral, Musa zamanında Firavun olduğunu öğrendik. Demekki Kuran, İncil ve Tevrattan kopyalandı iddiasının ne kadar tutarlı olabileceğini görüyoruz.

Yok hocam. Makarnaya tapmakla Allaha inanmak arasında haklı olma olasılığı eşittir sen yanlış biliyorsun

quote:

Dünyaya inek olarak tekrar gelmek için ruhlarına işkence çektiren Hindularla, Tanrı'nın bir insanla güreştiğini iddia eden Yahudilerle ve Tanrı'nın bir oğlu ve dolaylı olarak bir karısı olduğunu iddia eden Hrıstiyanlarla, Müslümanları aynı kefeye koymayalım lütfen.

quote:

Kanaat getirmek demek, emin olmak demektir, emin olmak için ise ortada somut bir delilin olması gerekir. Eğer kendileri dinlerinin kesin doğru olduklarına emin iseler, o halde o şekilde kalmaya devam edebilirler. Bu her inanç, ideoloji ve felsefe için geçerlidir. Eğer kişi kendini tanımladığı düşünceden memnunsa, o halde sorun yok demektir.

quote:

Orijinalden alıntı: P. Alemdar

quote: Orijinalden alıntı: casteele Eski Ahitten (Tevrat) Genesis 39:20 = And Joseph's master took him, and put him into the prison, the place where theking's prisoners were bound: and he was there in the prison. Genesis 40:1 = And it came to pass after these things, that the butler of the king of Egypt and his baker offended their lord the king of Egypt.

Tüm Genesis 39 bölümünü okumanı tavsiye ederim arkadaşım.

"Genesis 39:1

 Now Joseph had been taken down to Egypt. Potiphar, an Egyptian who was one of Pharaoh's officials, the captain of the guard, bought him from the Ishmaelites who had taken him there."

Diğer ayetlerdede belirtiliyor.

quote:

1 And Joseph was brought down to Egypt; and Potiphar, an officer of Pharaoh, captain of the guard, an Egyptian, bought him of the hands of the Ishmeelites, which had brought him down thither.

2 And the Lord was with Joseph, and he was a prosperous man; and he was in the house of his master the Egyptian.

3 And his master saw that the Lord was with him, and that the Lord made all that he did to prosper in his hand.

4 And Joseph found grace in his sight, and he served him: and he made him overseer over his house, and all that he had he put into his hand.

5 And it came to pass from the time that he had made him overseer in his house, and over all that he had, that the Lord blessed the Egyptian’s house for Joseph’s sake; and the blessing of the Lord was upon all that he had in the house, and in the field.

6 And he left all that he had in Joseph’s hand; and he knew not ought he had, save the bread which he did eat. And Joseph was a goodly person, and well favoured.

7 ¶And it came to pass after these things, that his master’s wife cast her eyes upon Joseph; and she said, Lie with me.

8 But he refused, and said unto his master’s wife, Behold, my master wotteth not what is with me in the house, and he hath committed all that he hath to my hand;

9 There is none greater in this house than I; neither hath he kept back any thing from me but thee, because thou art his wife: how then can I do this great wickedness, and sin against God?

10 And it came to pass, as she spake to Joseph day by day, that he hearkened not unto her, to lie by her, or to be with her.

11 And it came to pass about this time, that Joseph went into the house to do his business; and there was none of the men of the house there within.

12 And she caught him by his garment, saying, Lie with me: and he left his garment in her hand, and fled, and got him out.

13 And it came to pass, when she saw that he had left his garment in her hand, and was fled forth,

14 That she called unto the men of her house, and spake unto them, saying, See, he hath brought in an Hebrew unto us to mock us; he came in unto me to lie with me, and I cried with a loud voice:

15 And it came to pass, when he heard that I lifted up my voice and cried, that he left his garment with me, and fled, and got him out.

16 And she laid up his garment by her, until his lord came home.

17 And she spake unto him according to these words, saying, The Hebrew servant, which thou hast brought unto us, came in unto me to mock me:

18 And it came to pass, as I lifted up my voice and cried, that he left his garment with me, and fled out.

19 And it came to pass, when his master heard the words of his wife, which she spake unto him, saying, After this manner did thy servant to me; that his wrath was kindled.

20 And Joseph’s master took him, and put him into the prison, a place where the king’s prisoners were bound: and he was there in the prison.

21 ¶But the Lord was with Joseph, and shewed him mercy, and gave him favour in the sight of the keeper of the prison.

22 And the keeper of the prison committed to Joseph’s hand all the prisoners that were in the prison; and whatsoever they did there, he was the doer of it.

23 The keeper of the prison looked not to any thing that was under his hand; because the Lord was with him, and that which he did, the Lord made it to prosper.