Telefonumun hiç çalmaması

ne kadar güzel bir şey ya. bir allahın kulu aramıyor mesaj atmıyor. huzur bu ya. insanlar yalnızlıktan neden keyif almaz anlamıyorum. güçlü bir bilgisayarım varken cidden kimseye ihtiyacım yok. zaten herkes manyak olmuş. aile, arkadaşlar herkes bir ruh hastası olmuş. insanların arasındayken fark ettim ki, öyle tuhaf davranışlar sergiliyorlar ki onlarlayken kendimi tımarhanede gibi hissediyorum. teknoloji ve oyun oynamak gibi tutkulu bir hobim olduğu için allaha ne kadar şükretsem az.