Boşluğuma düşenlerin ihtiyacı vardı Uyanıkken rüyalara ihtiyacım vardı Sokak köpekleri bana havlamıyor artık Delice gelebilir, üşenme düşünmeye Düşünmenin zararı sadece kendinedir Şaşırmış taklidi yaparak dinliyorum İnan, ne söylüyorsun? Harbiden bilmiyorum. Köşelerde çocuklar oynuyor ve mutlu Büyüdükçe dumanlı gözler bulutlu Aileleri çabalamaz ama çok umutlu Böyle çok umutlu görünmeyi inan çok unuttum. Üşengecim uzak bana fesat ve yalan Fakat belki de ben mesafeyi hesaplayamadım Sıkar beni kalabalık biraz açılın Gittim uçuruma birçok kez hiç atlayamadım Asarak geliyorum, son kere gülenleri Ezerek, ölülerin beslediği çimenleri Nefes al zombi gibi, biraz da diren deli Ağzımdan çıkan sözler kulakta siren gibi Bak ayak uydurmazsan huysuz olur adın düzenin içinde üzülmeye doyamadın Alay ve ciddiyeti karıştırıp takın, Bu ifadeyi hiçbir yerde çıkarmadan takıl. Çöpte yemek arayana çare bulunsun ki devlet bizi evimizde rahat uyutsun.
yeni mesaja git
Yeni mesajları sizin için sürekli kontrol ediyoruz, bir mesaj yazılırsa otomatik yükleyeceğiz.Bir Daha Gösterme