Onu unutamıyorum. Hayatım alt üst oldu

Konuya girmeden önce, yaşadığım olay benim çok sıkıldığım sıradan geçici bir aşk değildi.

Bana gerçekten deli gibi aşık olan bir kız vardı, hayatım boyunca hiç kimse beni bukadar sevmemişti ben kimsenın benim arkamdan ağladığını, eve kapandığını hatırlamıyorum. Aradan yaklaşık 1 yıl geçmesine rağmen hala her sabah onun düşüncesiyle uyanmamın, onu düşünmeden ve üzülmeden 1 günümün dahi geçmemesinin sebebide bu işte yani bana değer veriyor olmasıydı. Kızla aramdaki ilişkinin bitmesinin sebebi tamamen benim. Bunlardan bahsetmeyeceğim ama gerçekten dönüp kısa bir zaman öncesine baktığım zaman kendimi tanıyamıyorum. Bana bu kadar değer veren bir kızı nasıl gereksiz sebeplerden üzüp onu kırarım, her gün bunun pişmanlığını yaşıyorum. Kızın peşinden çok koştum çok ağladım, çok yıprandım ama olmadı. O da çok ağladı o da çok yıprandı. Ben dediğim gibi ozamana baktığım zaman kendimi tanıyamıyorum. Çok büyük tecrübeler edindim. Belkide bukadar yıpranmamın bir diğer sebebide yalnız bir insan olmamdı. Evet pek arkadaşım yok, oda gidince iyice yalnız hissetmeye başladım. Bunları buraya yazmamın sebepi bu derdimi kimseye paylaşmadım ve bu satırları yazarak içimi dökmek istedim. Hayatım boyunca bende bir koşemde mutlaka yeri olacağını düşünüyorum bu kızın. İlerde yaşadığım her ayrılıkta, yaşadığım her mutsuz anda. Gerçek aşkı bulup kaybettiğim ve bu kızla beraber yıllar boyunca mutlu olma şansını kaybettiğim için sürekli kendimi üzmeye devam edeceğim.

Kızı sevmemişsin sen ilgisini sevmişsin. Kızın senden kurtulmuş olması iyi bir şey herkes sevilmeyi hakediyor

patlat bi osbir

rezalet

eski sevgilini bu kadar düşünüyorsan zaten baştan kaybetmişsindir. gg

sendromu araştırdım tamamen benimle uyuşuyor gerçekten.

çok ayıp