Şimdi Ara

Nedir Bu Huzursuzluk

Bu Konudaki Kullanıcılar:
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
12
Cevap
0
Favori
155
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Sabahtan beridir içimde bir huzursuzluk var, çözemedigim. Yapacak birşey bulamıyorum. Pc de takılmak, oyun oynamak, cay-sigara vs. zevk aldığım şeyler avutmaz oldu beni. Evin içi bunaltıyor, hem hava sıcak hem de bunalıyorum manevi olarak. Yalniz bir insanım pek arkadaşım yok zaten. Hal hatır soran olmayınca, gel dolaşalım diyen olmayınca değersiz hissediyor insan kendini. Finaller yaklaşıyor onun da etkisi var biraz. Öyle tek bir nedeni yok ya, çok bunalıyorum. Ne yapsam bilemedim.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >



  • Sigarayı bırak.
    porno ve 31 i bırak.
    spora başla.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Yalnız olsa da dışarıya çıkıp gezmeli insan kendi kendine

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hocam sigara var 7 senedir kullanıyorum. 3 aydır da spor yapıyorum. Kız arkadasım var, öyle abaza da bir yapım yok.


    @DelirteJackson

    Tek başına gezilmiyor be hocam.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Sigaraya başla.
    Zorno ve 31'i arttır.
    Sporu bırak.

    < Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
  • İnançlı bir insan mısın bilmiyorum ama ayetel kursiyi 7 kere okumanı tavsiye ederim,ben de yalnız yaşayan bir insan olarak aynı deneyimleri sürekli yaşıyorum.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: ANTİ BUG

    İnançlı bir insan mısın bilmiyorum ama ayetel kursiyi 7 kere okumanı tavsiye ederim,ben de yalnız yaşayan bir insan olarak aynı deneyimleri sürekli yaşıyorum.

    İnançlı bir insanım hocam. Allah huzuruna beklediği kula, dua etmesi için, sıkıntı verirmiş. Diye biliyorum ama neden hep bu haldeyim bilmiyorum.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    bu piskoloji nedir ?
    10 yıl önce açıldı
    Bu ne biçim bir sorun??
    14 yıl önce açıldı
    Daha Fazla Göster
  • benim yaşadıgım duyguları yaşıyorsun önerim spor yap arkadaşlarınla veya tek gez akşam 11 de çık gez hava al hobi bul
  • quote:

    Orijinalden alıntı: #mosoko

    benim yaşadıgım duyguları yaşıyorsun önerim spor yap arkadaşlarınla veya tek gez akşam 11 de çık gez hava al hobi bul

    Hocam spor yapıyorum. Evde vücut geliştirme, 3 aydır. 7 senedir sigara kullanıyorum. İnanın çıkıp gezeceğim arkadaş sayısı 1 2 yi geçmiyor. Sürekli de sık boğaz etmek istemiyorum insanları. İnsanlara muhtaç olmayı veya onlardan bir şey istemeyi sevmeme gibi bir huyum var galiba. Yaşım 23, bir de kız arkadaşım var. Onunda sıkıntıları oluyor üzerimde, çok zora sokuyor beni. Hani zor zamanlarımda belli oluyor gerçek dostlarım. Genelde kimse olmuyor yanımda o zamanlarda. Derdimi anlayan hal hatır soran kimse olmadığına yalniz geçiriyorum o zamanları. Ailem de olmasa teselli edecek dayanacak hicbir insan bulamıyorum çevremde. Eskiden alışkındım bu duruma tek takılırdım, sessiz sakin kendi halinde yaşardım ne olursa. Eski alışkanlıklardan zevk alamıyorum. Okulu bitiren bitirene yaşıtlardan. Evlenen nişanlanan.. Ben ise hâlâ üniv. 1.sınıfım. Zor geliyor artık bazı şeylerin üstesinden gelmek. Tek başıma başa çıkamıyorum sorunlarla. Üstüne bir de insanlar umursamaz olunca canım iyice sıkılıyor. Elbet dertler, sıkıntılar kalıcı değil ama her geçen zaman daha da yıpratıyor beni.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Rovaniemi


    quote:

    Orijinalden alıntı: #mosoko

    benim yaşadıgım duyguları yaşıyorsun önerim spor yap arkadaşlarınla veya tek gez akşam 11 de çık gez hava al hobi bul

    Hocam spor yapıyorum. Evde vücut geliştirme, 3 aydır. 7 senedir sigara kullanıyorum. İnanın çıkıp gezeceğim arkadaş sayısı 1 2 yi geçmiyor. Sürekli de sık boğaz etmek istemiyorum insanları. İnsanlara muhtaç olmayı veya onlardan bir şey istemeyi sevmeme gibi bir huyum var galiba. Yaşım 23, bir de kız arkadaşım var. Onunda sıkıntıları oluyor üzerimde, çok zora sokuyor beni. Hani zor zamanlarımda belli oluyor gerçek dostlarım. Genelde kimse olmuyor yanımda o zamanlarda. Derdimi anlayan hal hatır soran kimse olmadığına yalniz geçiriyorum o zamanları. Ailem de olmasa teselli edecek dayanacak hicbir insan bulamıyorum çevremde. Eskiden alışkındım bu duruma tek takılırdım, sessiz sakin kendi halinde yaşardım ne olursa. Eski alışkanlıklardan zevk alamıyorum. Okulu bitiren bitirene yaşıtlardan. Evlenen nişanlanan.. Ben ise hâlâ üniv. 1.sınıfım. Zor geliyor artık bazı şeylerin üstesinden gelmek. Tek başıma başa çıkamıyorum sorunlarla. Üstüne bir de insanlar umursamaz olunca canım iyice sıkılıyor. Elbet dertler, sıkıntılar kalıcı değil ama her geçen zaman daha da yıpratıyor beni.

    100 koyunun olacağına 1 tane kurtun olsun derdi dedem bana 3 tane has dostum var cıkarız gezeriz , evde bende spor yapıyorum hatta salona gitcem saçlarına filan şekıl ver bi işe gir çalış sinemaya git ,ne güzel sevgilinde varmış çık onla cafeye git,yaşım 20 benımde üni 1 okuyorum,hayat zor hocam



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi #mosoko -- 17 Mayıs 2016; 13:45:20 >




  • #mosoko kullanıcısına yanıt
    Aynen hocam, dedeniz çok doğdu söylemiş. Ben de bu şeklide düşünen biriyim. Sevgili var da kafalar uyuşmadı gitti 2 aydır. Başladıktan sonra tanımaya başladık birbirimizi. Güzel günleri geride bıraktık sanki. Üniversite desen ayrı bir terane, millete adapte olamadım. Nasıl bir nesil çözemedim, eski üniversite ortamını arkadaşları aramıyor değilim. Final notları bu kadar mı esirgenir arkadaş, birkaç kişiden sonra artık not sormaktan çekiniyorum millete. 4.senem bu üniv. hayatını artık gına gelmiş haldeyim. Millet eğleniyor geziyor falan da kafa dengi biri olmadığına okuduğum şehirde ben bayağı bir sıkılıyorum.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Rovaniemi -- 17 Mayıs 2016; 14:30:52 >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Rovaniemi

    Aynen hocam, dedeniz çok doğdu söylemiş. Ben de bu şeklide düşünen biriyim. Sevgili var da kafalar uyuşmadı gitti 2 aydır. Başladıktan sonra tanımaya başladık birbirimizi. Güzel günleri geride bıraktık sanki. Üniversite desen ayrı bir terane, millete adapte olamadım. Nasıl bir nesil çözemedim, eski üniversite ortamını arkadaşları aramıyor değilim. Final notları bu kadar mı esirgenir arkadaş, birkaç kişiden sonra artık not sormaktan çekiniyorum millete. 4.senem bu üniv. hayatını artık gına gelmiş haldeyim. Millet eğleniyor geziyor falan da kafa dengi biri olmadığına okuduğum şehirde ben bayağı bir sıkılıyorum.

    şimdiki neslin gençleri mi normal ben mi farklıyım anlamadım arkadaş fotoğraf çekınırsın de 10 dk da bir selfiee sonra snap ataqq sadece bana mı saçma geliyor anlamıyorum,ilişkileri yapmacık geliyor 4 tane sağlam var sınıfta takıldıgım bi kızıda sevdim sınıftan baştan oldu sonra kız fame popi bi kız yürümedi şuan öyle işte bomboş bi insanım




  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.