Şimdi Ara

Neden her şey bu kadar bulanık?

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
16
Cevap
1
Favori
295
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Bana sert ve yoğun bir şeyler lazım. Metalik, tekrar edici sesler ve, alt notaya bir slide. Öyle bir ses lazım ki, patlayacak yok olacak gibi olacak yapısı. Son demlerini yaşayacak, çıkabileceği en yüksek noktaya çıkacak, en sert noktasına ulaşacak. Müzikler bu coşkudan o kadar uzak ki, bu tatmin edici seslerden. Uzun zamandır hoşuma giden hiçbir şarkı bulamıyorum. Kendim yapsam, o kadar ses mühendisliği bilgim de yok. Gene normalleşti bak.

    Son zamanlarda her şey neden bu kadar bulanık? Ben kim oldum? Beni tanımlayan tek şey sevgilim oldu. Zekam ve duvarlarım iken, artık o. Kendimi üstün görüp, karmaşık siyah çizgi olamıyorum. O kadar basitim ki. Hedonizm. Yaşa, zevk al. O kadar basitim ki, tek idealim o kızla mutlu bir yaşam. Ne oldu böyle? O eski zamanlarım nerede? Ben neden uyutulmuş ve kapanmış hissediyorum? Öyle kapıldım ki bu hayata, tüm çizgilerimi kaybettim, öylesine bulanığım ki, bu karmaşıklığın içinde belli olamıyorum bile. Oysa eskiden parlıyordum. Eski zamanlarımı çok özlüyorum. Düşündüğümü, yazdığımı, garip fizik hayallerimi çok özlüyorum. Zekamın peşinden koşmamı çok özlüyorum. Şimdi ne oldu? O kadar basitim ki. Hiçbir tutkum kalmadı, tek tutkum o kız oldu.

    Sen de o kadar yabancı gelmeye başladın ki.. Tanıyamıyorum seni? Kimdin sen? Kim oldun? Ne yapıyorsun bütün? Gündemlerin ne senin? Neden bu kadar nadir konuşuyoruz biz? Neden her şey bu kadar soğudu? Neden her şey bu kadar anlamsız geliyor? Neden her şey boş? Neden şu an o kız da boş gelmeye başladı? Neden bu hayatta birey olarak düşünmek zorundayım? Neden varlığımı hissetmek zorundayım? Neden daha yüce, yüksek olamıyorum? Neden insan denilen bu basit canlı olgusundan kurtulup, kendim, yaratamıyorum? Mutluluk öylesine bir uyuşturucu ki. Mutluluk muydu ki son zamanlardaki her şey? Ben neden bozuldum? Ne oldu da bozuldum? Neden hiçbir şeye karşı isteğim yok benim? Benim, ne yapmam gerekiyor? Düzelmek ne demek? Düzelmem mi lazım? Hayatta illa bir tutkuya sahip olmam mı gerekiyor?

    Son zamanlarda uğraştığım tek şey iyi hissetmek oldu. Kişiliğim o kadar derinlere saklandı ki, ulaşamıyorum bile, yalnızken "ben" olduğum zamanlar artık yok. "Ben" sadece sosyal bir ortamda olabiliyor, yalnızken "ben" yok. Ne kadar basitim. Öylesine basitim ki. Sadece zevk ve mutluluk peşindeyim. Ya neyi kovalamam gerekiyor? Primat olduğumu kabullenip, tüm içgüdülerime boyun mu eğmeli? Hayatı kabul ettiğim de yok. Son zamanlarda öylesine uyuşturulmuşum ki. O parıltıyı neden yakalayamıyorum? O parıltıyı nasıl yakalayabilirim? Tutkum olan zekayı nasıl kazanabilirim? Zeka nedir? Dahilere neden bu kadar hayranlık duyuyordum? İnsanların güzellik istemesi gibi, ben de zeka mı istedim? Zeka isterken ne istediğimi anlayamayacak kadar aptallaştım mı? Aptallaştım, belki o kadar değil. Aptallaştım. Öylesine aptallaştım ki. Ne kadar basitim.

    Keskin ve düzensiz dağılmış siyah çizgilere ne oldu? Onlar nerede? Benim neye ihtiyacım var? Benim aradığım ne? Benim sorunum ne? Hayatı yaşamaya neden bu kadar çok alıştım? Neden bu dünya düzenine boyun eğdim? Bu benim kararım mıydı? Bu dönemi yaşadığımı neden hatırlamıyorum. Neden uykudayım? Neden her şey bu kadar bulanık? Kişiliğim neden kayboluyor? Neden kayboldu? Yalnızken, büründüğüm kişi, belki de gerçek benin çıkması, neden artık durdu? Neden yalnızken kötü hissediyorum? O zamanlar neden iyi hissediyordum? Mutlu olamadığım için mutluluğu başka şeylerde arayan bir zavallı mıydım? Şimdi mutluluğu yakaladığım için, tüm heveslerim bitti mi? Tutkularım kalmadı mı?

    Neden her şey bu kadar bulanık? Neden bir soru bile soramıyorum? Benim sorunum ne? Depresyon mu, ama mutluyum. Mutlu olmak her şeyi çözüyor mu? Neden hissedemiyorum? Neden her şey bu kadar bulanık?

    Uykudan uyanabilecek miyim? Hayat neden rüya gibi? Varlık ve bilinç neden böyle? Kendimi herkesten soyutlayıp, nasıl "tek" olabilirim? Onların bilinci var mı?

    Neden her şey bu kadar bulanık?

    Ben görmek istiyorum. Görmek mi istiyorum? Neyi görmek istiyorum ben? Ben, zekayı görmek istiyorum. Zekanın son damlalarını kullanarak yazarken, belki de son kez farkındayım bunun, o kadar yoğun hissedemesem de. Zekayı görmek istiyorum. Zeka neydi? Ben ne istiyorum? Hayat neden bu kadar bulanık ve boş geliyor? Neden hepimiz bu kadar uyuşturulmuşuz?

    Neden her şey bu kadar bulanık? Neden ben sorunum ne olduğunu bilmiyorum? Benim bir sorunum var mı? Belki de bir ikilemdeyim, objektif doğru mu, subjektif çıkarımım mı? Objektif doğruya göre neden bir sorunum yok? Buna kim, neden karar verdi? Dünya düzenine uyum sağlamak neden bir sorun değil? Neden iç dünyam bu kadar bulanık? İki maskem vardı, ben ve ben. O bene o kadar çok alıştığım için, içimdeki yalnızlığa ulaşmaya da mı onunla çalışıyorum? Hayır, bu sadece mantıksız. Ben ne istiyorum? İmkansızı mı hedeflemek? Yalnızken, sadece, sadece, sadece, sadece, sadece, yalnızken "ben" olmak istiyorum ben. Sorunum ne? Sorununuz ne? Neden yalnızken ben olamıyorum? Neden her şeyi bilen bir tanrı gibi davranıp, kendimi orada göremiyorum?

    Neden her şeye boyun eğdim? Neden her şey bu kadar bulanık? Neden anlamıyorum? Neden bir robotum? Neden bu kadar bulanığım?

    Çözüm var mı? Peki ya sorun? Ortada bir sorun var mı? Delirmek mi bu? Neden ortada bir ses yok?

    Neden bu kadar uyuşturulmuş hissediyorum? Neden kendini anlamayan ben, diğerleri tarafından da anlaşılmayacak?

    Yeni bir karakter mi oluşturmam gerekiyor? Neden yalnız ve kötü hissediyorum, neden yalnızken kötü hissediyorum? Neden yalnızken "ben" ortaya çıkmıyor? Neden göremiyorum? Kendimi neden göremiyorum? Yapıları ve fenomenleri neden göremiyorum? Görmem mi gerekiyordu? Neden düşünmüyorum? Neden düşünemiyorum? Neden her şey bu kadar bulanık? Neden bu kadar uyuşturulmuş hissediyorum? Neden her şey böyle? Her şeyin nasıl olması gerekiyordu ki? Neden her şey bu kadar bulanık?

    Ortada bir sorun var mı? Neden ortada bir sorun yok ki? Neden bunu yazdıktan sonra normal hayatıma gayet normal bir şekilde devam edebileceğim? Neden, nasıl ve neden. Neden bu kadar fazla soru soruyorum? Her şey bulanık olduğu için. Anlayamıyorum, göremiyorum. O kadar sönüğüm ki, ışığım o kadar söndü ki, son fotonlar ulaştırıyor belki de bu cümleleri. Son fotonlar. Her şey o kadar bulanık ki.

    Ne istiyorum? Bilmiyorum. Hiçbir şey bilmiyorum. Hiçbir şey hakkında hiçbir fikrim yok. Neden robot gibiyim? Hayatın monotonluğu ve bağımlılıklarım yüzünden mi? Kendini düzeltmek neden bu kadar zor olsun ki? Kendini düzeltmek bir çözüm mü? Sorun var mı ki çözüm gerekiyor? Objektivite intiüsyonumu yendi mi?

    Sizler kimsiniz ve neden yaşıyorsunuz? Neden yaşıyorum?

    Neden anlayamıyorum ve anlaşılamıyorum?



    Çok seviyorum bunu.







  • 47 tane zenci beni silkelese bile bu saatte bunu okumam.

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Krdes yarisina kdr okudum güzel yazmaya çalışmışsin baya uraşmissin belki güzelde yazmssindir harbiden devrik cumleler falan sait faik abasiyanikmisin sen neyse kardes demem oki madem bu kadar delirdin ayril kizdan net ses mi duymak istion atomu ona buna sokmakmi istiyon kuantum teorisi üzerine 714 sayfalik tezmi yaziyon napiyosan yap ama o kızdan ayril sende kurtul bizde kurtulalim adam bi kiz icin resmen orhun kitabesi yazmış



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi hll knk -- 22 Ocak 2017; 3:9:53 >
    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Subhanallah bu ne

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Şöyle bir göz gezdirdim ana tema kız oluyor ellağam.Dünyada sorun edilebilecek çok daha ciddi şeyler varken kız meselelerini sorun eden insanları pataklayasım geliyor.Evli olursun çocuğun olur mesela boşanırsın bu tür durumları anlarım da sevgili zamanlarında olan sıkıntılardan ötürü böyle abidik gubidik haller komik oluyor.Gören de 40 yıllık eşiyle problem yaşıyor sanır.Zekanı ve potansiyelini başka şeylere harca.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Her zaman düşünüp, bu melankoliye takılıp varoluş hakkında düşünürken, saçma ve belki de imkansız ideallere sahip olmaya çalışırken, 4 yıl önce hayatıma girip, beni düzgün ve normal bir insana çevirdi. Hayatım bana ve iç dünyama endeksliyken, odak noktam ve idealim o ve normal bir insan hayatı oldu.

    Aradığımın ne olduğunu bilmediğim bir şey arıyorum.

    Aslında, genel bakmak beni melankoliye boğuyor. Hayatlarımızın amacının mutluluk olması, her eylemimizin sonucunun mutluluk isteği olması beni hüzünlendiriyor. Bu kadar basit canlılarız ve benim bir şeye ihtiyacım var, ancak ne olduğunu bilmiyorum. Belki de eylemlerin ötesini, (mutluluk motivini) görebildiğim için, tüm amaçlar boş geliyordur.

    "Kafa", bu saatten sonra düzelmez. Düzelse de, öyle üstün bir kafa değil. O kadar parlak olsa keşke.

    Psikoloji, tarih, siyaset, felsefe, müzik, resim, edebiyat, tıp, anatomi, kozmoloji, fizik, biyoloji, kimya, teknoloji, bilişim, elektronik. Her alanda öğrenmek istiyorum, bunu yapacak gücüm yok. Neden öğrenmek istediğimi de anlamıyorum. Profesyonel olarak ADHD tanısı koyuldu, hiçbir işte verim sağlayamıyorum. Çözülmüyor.

    Çok rahatsınız? Genel olarak hayatınızdan memnun musunuz? Öyleyseniz, neden?




  • starcloth kullanıcısına yanıt
    Kız değil, yanlış anlamışsın.
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    ne kadar garip insanlar var
    8 yıl önce açıldı
    Neden bu kadar karışık?
    4 yıl önce açıldı
    Daha Fazla Göster
  • quote:

    Orijinalden alıntı: The Neighbourhood

    Kız değil, yanlış anlamışsın.

    Pardon hocam şimdi üşenmeyip okudum kız değilmiş.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: CeremiKılarksın

    47 tane zenci beni silkelese bile bu saatte bunu okumam.

     Neden her şey bu kadar bulanık?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Git bi gozluk al bulaniksa

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: CeremiKılarksın

    47 tane zenci beni silkelese bile bu saatte bunu okumam.

    Konu bahane fantezi şahane

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Okumadım ama siz okuyun tavsiye ederim

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bir hedefin yoksa o hayat sana monoton ve bulanık gelir. İnsanlar sadece mutluluk için yaşamaz yukarıdaki
    arkadaşın dediği gibi. Hayatta bir amacın olacak ve o amaca doğru devamlı gideceksin. O amaçta cennet cehennem olmalı, öldükten sonraki amaç olmalı yani
  • bu arada müzik güzelmiş beğendim dinliyorum
  • Olur oyle arada salla qnq

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hatsune Miku kullanıcısına yanıt

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.