Natsume yuujinchou

İnsana aşık olan youkai'nin yukata giyip resim çektirdiği bölüm(özellikle o son resimin gösterildiği sahne hiç aklımdan çıkmıyor), reiko'nun hayatı boyunca deniz görmediğini söyleyen youkai'ye görev verdiği bölüm, resimin içine hapsolan youkai'nin olduğu bölüm, ateşböceği şeklinde youkai'nin olduğu bölüm, natsume'nin evi ile vedalaştığı bölüm, fujiwara ailesinin natsume'yi yanlarına almadan hemen öncesini anlatan bölüm(özellikle touko'nun natsume'ye tam seslenirken araya youkai rüzgarının girdiği sahne), youkailer ile natsume'nin birbirlerinin gölgelerine basarak oyun oynadıkları bölüm(bu zamana kadar neredeyse hiçbir arkadaşı olmayan natsume'nin youkailerle mi yoksa insanlarla mı eğleneceği arasında seçim yapmak zorunda kaldığı sahne), meşhur bisiklet sahnesi("arkandan tutan olmazsa öğrenemezsin ki"), kardan adam ovası ve daha hatırlayamadığım birçok mükemmel bölüm içeren bu animeyi izlemeyenler çok şey kaçırıyor bence. İzleyeli 1 hafta oldu ama etkisinden çıkamadım. Diğer drama animeleri gibi hüzünden ya da depresyona sürüklemesinden değil. Tam tersine bunu ilham kaynağı olarak ve insanın içini ısıtarak yapması takdire şayan. İlk defa 1 haftadır izlemediğim halde sanki aradan yıllar geçmiş gibi karakterleri ve animeyi özlüyorum. 7. sezon gelse de izlesek.

Reiko'ya ne olduğunu acaba 7. sezonda öğrenebilecek miyiz buna hazır olmasam da merakla bekliyorum. İlk birkaç sezon hariç yapmadınız bunu ama şu çocuğa(Natsume) artık acı çektirmeyin. Bunu aynı hikaye anlatım şekliyle yaparsanız kaldıramam Şu dünya Natsume gibi düşünceli, iyi kalpli insanlardan oluşsa ne güzel olurdu diye arada düşünmeden edemiyorum.