Şimdi Ara

Metrodaki kemancı.işte ilginç deney

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir (1 Mobil) - 1 Masaüstü1 Mobil
5 sn
7
Cevap
0
Favori
462
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Soğuk bir Ocak sabahı, bir adam Washington DC'de bir metro istasyonunda, kemanla 45 dakika boyunca altı Bach eseri çalar. Bu süre içinde, çoğu işe yetişme telaşındaki yaklaşık bin kişi kemancının önünden geçip, gider.

    Soğuk bir Ocak sabahı, bir adam Washington DC'de bir metro istasyonunda, kemanla 45 dakika boyunca altı Bach eseri çalar. Bu süre içinde, çoğu işe yetişme telaşındaki yaklaşık bin kişi kemancının önünden geçip, gider.

    Kemancı çalmaya başladıktan ancak üç dakika kadar sonra, ilk kez orta yaşlı bir adam kemancıyı fark edip, yavaşlar ve birkaç saniye sonra da gitmek zorunda olduğu yere yetişmek üzere yine hızla yoluna devam eder.

    Kemancı ilk bir dolar bahşişini bundan bir dakika kadar sonra alır. Bir kadın yürümesine ara vermeksizin parayı kemancının önüne koyduğu kaba atarak, hızla geçer, gider.

    Birkaç dakika sonra, bir başka adam duraklayıp, eğilerek dinlemeye başlar ancak saatine göz attığında işe geç kalmamak için acele ettiğini belirten ifadelerle hızla yoluna devam eder.

    En fazla dikkatle duran ise üç yaşlarında bir oğlan çocuğu olur. Annesinin çekiştirmelerine rağmen, çocuk önünde durur ve dikkatle kemancıya bakar. En sonunda annesi daha hızlı, çekiştirerek çocuğu yürümeye zorlar. Oğlan arkasına dönüp dönüp kemancıya bakarak, çaresizce annesinin peşinden gider. Buna benzer şekilde birkaç çocuk daha olur ve hepsi de anne, babaları tarafından yürümeye devam için zorlanarak, uzaklaştırılırlar.

    Çaldığı 45 dakika boyunca kemancının önünde sadece 6 kişi, çok kısa bir süre durur. 20 kişi duraklamadan, yürümeye devam ederek, para verir. Kemancı çaldığı süre içinde 32 dolar toplar. Çalmayı bitirdiğinde ise sessizlik hakim olur ve kimse onun durduğunu fark etmez, alkışlamaz.

    Hiç kimse onun dünyanın en iyi kemancısı Joshua Bell olduğunu ve elindeki 3,5 milyon dolarlık kemanla, yazılmış en karmaşık eserleri çaldığını anlamaz. Oysa Joshua Bell'in metrodaki bu mini konserinden iki gün önce Boston'da verdiği konser biletleri ortalama 100 dolara satılmıştı...

    Bu gerçek bir hikayedir ve Joshua Bell'in öylesine bir kılıkla metroda keman çalması, Washington Post gazetesi tarafından algılama, keyif alma ve öncelikler üzerine yapılan bir sosyal deney gereği kurgulanmıştır. Sorgulanan şeyler; sıradan bir yerde, uygunsuz bir saatte güzelliği algılayabiliyor muyuz? Durup ondan keyif alıyor muyuz? Beklenmedik bir ortamda, bir yeteneği tanıyabiliyor muyuz? İdi...

    Bu deneyden çıkarılacak kıssadan hisse ise, dünyanın en iyi müzisyeni, dünyadaki en iyi müziği çalarken, önünde durup, dinleyecek bir dakikamız dahi yoksa, başka neleri kaçırıyoruz acaba?
    http://www.facebook.com/friends/?ref=tn#/video/video.php?v=72347154426&ref=mf



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi arbuzik -- 4 Haziran 2009; 0:16:10 >







  • Hayat insanı koyunlaştırıyor. Beyin konser sinyali göndermedikçe algılanamıyor.
  • Bunu 4-5 ay önce de bir yerde görmüştüm. Ve gerçekten çok beğenmiştim.
    Paylaşım için sağol
  • İlginç bir deney! Hayatı biraz yavaşlatmak ve yüksek farkındalık..! Ben de keman çalmayı çok istemiştim ama Meryem Ana bana bu bilgeliği vermedi.
  • quote:

    Orjinalden alıntı: Allein König

    İlginç bir deney! Hayatı biraz yavaşlatmak ve yüksek farkındalık..! Ben de keman çalmayı çok istemiştim ama Meryem Ana bana bu bilgeliği vermedi.

    Aslında yüksek farkındalık olayı da değil.Mesela Kurtlar Vadisi son bölümlerinde Muro pahalı bir tablo için "bunlar burjuvanın birbirinin düdüklemesinin ürünü" diyordu.Yani eğer herkes orda onun ünlü bir müzisyen olduğunu bilseydi dinlerdi.yani bir şeyin sanat olması için önce birileri tarafından sanat olarak lanse edilmesi gerekir yani reklamının yapılması gerekir.Onu anlatmaya çalışıyorlar.Tabi bu eleştirel kuramın üzerinde çok durduğu bir mevzu.Tartışması çok uzun sürer.
  • hiç sevmem biri istemeden başımda gıy gıy yapsın
  • İyi de 100 dolar verip konserine giden insanlarla metrodaki insanlar tamamen farklı insanlar zaten.

    - Taş yerinde ağırdır.
    - Her horoz kendi çöplüğünde öter
    - Ak akçe kara gün içindir. (Bu atasözünün konuyla alakasını ben de kuramadım ama üçleme olsun diye yazdım.)
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
    
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.