K.Mısıroğlu ve türevlerinin üfürmeleri

quote:

Orijinalden alıntı: Lews Therin Telamon

Yalçın Küçük de herkese Yahudi der. Rastgele işadamlarına, siyasetçilere, sanatçılara, tarihi kişiliklere...

Ona göre dünyada Yahudi kökenli olmayan biri yok. Bahsettiği konuyla alakalı olmasa bile falanca kişi Yahudidir demeden duramaz. Kendisinin neden böyle bir takıntısı var anlamak güç.

quote:

Orijinalden alıntı: Kraven

quote: Orijinalden alıntı: Lews Therin Telamon Yalçın Küçük de herkese Yahudi der. Rastgele işadamlarına, siyasetçilere, sanatçılara, tarihi kişiliklere... Ona göre dünyada Yahudi kökenli olmayan biri yok. Bahsettiği konuyla alakalı olmasa bile falanca kişi Yahudidir demeden duramaz. Kendisinin neden böyle bir takıntısı var anlamak güç.

Süper bir paranoyaya sahibiz de ondan. Herşey Yahudilerin başının altından çıkma, Osmanlı'yı Sabetaycılar yıktı, Masonlar yıktı, Yahudiler heryerde...

Ben alıştım artık. Malum tarihi hadiseler ile ilgili yazıp çiziyorum ve ne olmuş ise onu yazıyorum ya, eğer ideolojisine uymuyorsa sürekli karşıt görüşe yamamaya çalışıyorlar. Ateist ise dinci, dinci ise ateist, solcu ise sağcı, sağcı ise solcu, Osmanlı sevdalısı gerici, Kemalist militan vs. gibi onlarca gruba dahil edildim. Birisi de geçenlerde beni Sabetaycı ilan etmişti. Kafa aynı kafa işte. Hoşuna gitmeyen birşey olduysa direk Sabetaycıdır, Yahudidir, Masondur. Hayır Yahudi olsam ne olacak olmasam ne olacak da, şu paranoya felaket birşey yahu.

quote:

"İnsan"Atatürk filmi olmaz. Olursa ya bu bir başkasının filmidir ya da kahraman sevecen değildir. Eğer bir kimse Mustafa Kemal’i sevecen gösterirse, bir başkasının filmini yapmış olur.
Mustafa Kemal, çok vesveseli, hep kıstırılmışlık kompleksi içinde yaşayan, sevgisiz bir insandır. Annesini sevmez. Mütareke’de İstanbul’da annesi ile değil Pera Palas’ta kalmayı tercih ediyor. Annesinin cenazesine gitmiyor. Latife’yi de sevdiğini gösteren hiçbir işaret yok. Üstelik kendisinin Latife’yi seçtiğini sanmıyorum. İzmir’in komprador burjuvazisi olan Uşakizadeler, İşviçre’de okuyup yaşayan kızlarını Mustafa Kemal’e vererek, Kemal’i burjuvaziye damat alıyorlar. Kemal’de hep, “sosyete” kadınlarına yatkınlık sergiliyor. Sofya’da, Şam’da, İstanbul’da hep zengin ve güzel hanımların salonlarına girmeye çalışıyor. Çeşitli kaynaklar bu alanda çok başarısız kaldığını saptıyor. Yabancı kaynaklar, Kemal’in asker yürüyüşüyle dansettiğini kaydediyorlar. Sevimli olmaz.
Sevgisiz ve acımasızdır. Maliye Nazır’ı Mehmet Cavit’i astırdığı akşam, bir balo düzenlemeye dikkat ediyor.
Mustafa Kemal, geç kalmış ve bu nedenle fazla gelişememiş bir Müthiş İvan veya Sekizinci Henry’dir.”
“Eylülist günlerde, hapishanelerde coplarla Atatürk sevgisi aşılanmak istendi. Olmadı. Şimdi “herkes gibi” bir Atatürk düşünülüyor. Ancak sevgiyi bilmeyen, acımayı bilmeyen, kimseye güvenmeyen, herkesi kendine karşı komplo hazırlayıcısı olarak gören, bir aydınlanmacı despot olan Mustafa Kemal’i hiçbir romancı ya da yönetmenin sevimli yapabileceğine ihtimal vermiyorum. En gerçekci film, Müthiş İvan’ın başarısız bir kopyası olabilir.

quote:

Şimdi dünyanın umutsuzluğun kara bulutlarıyla bastırıldığı bu tarih döneminde insanlık Kürdistan’da patlıyor. İnsanın doğuşu Kürdistan dağlarındadır”
“Bekaa Vadisi’ndeydim; hepsi gençti ve gençlerden birisi yaklaştı. Hukuk fakültesini bitirmiş ve öğrenciliğinde konferanslarıma, panellerime dinleyici olarak katılmış olduğunu söyledi. General üniformasıylaydı, ama yine de ne yaptığını sordum. “Ceza Mahkemesi Başkanıyım” dedi. Çok büyük heyecan duydum. Bir şansla, belki de 20-25 yıl sonra ve mutlaka Kürt kimliğini reddetmek koşuluyla baş ceza yargıcı olabilecekti. 23 Yaşındaki Ceza Mahkemesi Başkanına gıpta ettim.”
“Bu topraklarda şimdi, Kürt mücadele ediyor; İnsan doğuyor.
Ne mutlu mücadele edene!
Ne mutlu Kürdüm diyene!
Ne mutlu yükselişin bayrağını tutana; Doğan insana!

quote:

Orijinalden alıntı: Lews Therin Telamon

Yalçın Küçükten devam edeyim ben de. Vatansever falan sanıp kalpağına aldanıp itibar eden olursa diye yazıyorum. Milletin soyunu sopunu araştırır bir yerlerden yahudi çıkarırdı. Biri de onun soyunu incelemiş, dedesi Hatay'ın Türkiyeye bağlanmaması için çalışan bir Fransız işbirlikçisi çıkmış. İlahi adalet mi desem? Neyse konuya geçelim.

Emperyalist Türkiye isimli kitabında bahsediyor, güya Atatürk ingiliz uşağıymış ve Sivas Kongresinde mandacılığı savunmuş. Tam ifadeyi bulamadım, bulursam editlerim.

Aynı kitaptan başka inciler

sayfa 90'dan sonra, başlık "Kemalizm: Emperyalizmin dar ceketi"

quote: "İnsan"Atatürk filmi olmaz. Olursa ya bu bir başkasının filmidir ya da kahraman sevecen değildir. Eğer bir kimse Mustafa Kemal’i sevecen gösterirse, bir başkasının filmini yapmış olur. Mustafa Kemal, çok vesveseli, hep kıstırılmışlık kompleksi içinde yaşayan, sevgisiz bir insandır. Annesini sevmez. Mütareke’de İstanbul’da annesi ile değil Pera Palas’ta kalmayı tercih ediyor. Annesinin cenazesine gitmiyor. Latife’yi de sevdiğini gösteren hiçbir işaret yok. Üstelik kendisinin Latife’yi seçtiğini sanmıyorum. İzmir’in komprador burjuvazisi olan Uşakizadeler, İşviçre’de okuyup yaşayan kızlarını Mustafa Kemal’e vererek, Kemal’i burjuvaziye damat alıyorlar. Kemal’de hep, “sosyete” kadınlarına yatkınlık sergiliyor. Sofya’da, Şam’da, İstanbul’da hep zengin ve güzel hanımların salonlarına girmeye çalışıyor. Çeşitli kaynaklar bu alanda çok başarısız kaldığını saptıyor. Yabancı kaynaklar, Kemal’in asker yürüyüşüyle dansettiğini kaydediyorlar. Sevimli olmaz. Sevgisiz ve acımasızdır. Maliye Nazır’ı Mehmet Cavit’i astırdığı akşam, bir balo düzenlemeye dikkat ediyor. Mustafa Kemal, geç kalmış ve bu nedenle fazla gelişememiş bir Müthiş İvan veya Sekizinci Henry’dir.” “Eylülist günlerde, hapishanelerde coplarla Atatürk sevgisi aşılanmak istendi. Olmadı. Şimdi “herkes gibi” bir Atatürk düşünülüyor. Ancak sevgiyi bilmeyen, acımayı bilmeyen, kimseye güvenmeyen, herkesi kendine karşı komplo hazırlayıcısı olarak gören, bir aydınlanmacı despot olan Mustafa Kemal’i hiçbir romancı ya da yönetmenin sevimli yapabileceğine ihtimal vermiyorum. En gerçekci film, Müthiş İvan’ın başarısız bir kopyası olabilir.

sayfa 150'den sonra, Ne Mutlu Kürdüm Diyene başlığı altında

quote: Şimdi dünyanın umutsuzluğun kara bulutlarıyla bastırıldığı bu tarih döneminde insanlık Kürdistan’da patlıyor. İnsanın doğuşu Kürdistan dağlarındadır” “Bekaa Vadisi’ndeydim; hepsi gençti ve gençlerden birisi yaklaştı. Hukuk fakültesini bitirmiş ve öğrenciliğinde konferanslarıma, panellerime dinleyici olarak katılmış olduğunu söyledi. General üniformasıylaydı, ama yine de ne yaptığını sordum. “Ceza Mahkemesi Başkanıyım” dedi. Çok büyük heyecan duydum. Bir şansla, belki de 20-25 yıl sonra ve mutlaka Kürt kimliğini reddetmek koşuluyla baş ceza yargıcı olabilecekti. 23 Yaşındaki Ceza Mahkemesi Başkanına gıpta ettim.” “Bu topraklarda şimdi, Kürt mücadele ediyor; İnsan doğuyor. Ne mutlu mücadele edene! Ne mutlu Kürdüm diyene! Ne mutlu yükselişin bayrağını tutana; Doğan insana!

quote:

Orijinalden alıntı: Şeyh-i Ekber İBN-İ ARABİ

Ki bu iş sadece tarihle bitmiyor.
Mısıroğlu nun uzantısı Nakşibendi tarikatıdır.Cubbeli vs mısıroğluyla birliktedir.Zaten cübbeli ve cemaatininde siyasi kişiler ile sıkı bir bağı vardır.
Ahmet Şimşirgilde pek fazla dile getirmemeye çalışıyor ancak aynı goruş içindeler.
Şimşirgil sonuçta bir öğretim görevlisi ve endişelenmesi gereken bir ünvanı var.

Zerre umurumda değiller.Herkesin kitabını alıp okusun millet.(gerçi kitapta okumuyorlarda)

quote:

Orijinalden alıntı: ürüng ayıg toyon

quote: Orijinalden alıntı: Lews Therin Telamon Yalçın Küçükten devam edeyim ben de. Vatansever falan sanıp kalpağına aldanıp itibar eden olursa diye yazıyorum. Milletin soyunu sopunu araştırır bir yerlerden yahudi çıkarırdı. Biri de onun soyunu incelemiş, dedesi Hatay'ın Türkiyeye bağlanmaması için çalışan bir Fransız işbirlikçisi çıkmış. İlahi adalet mi desem? Neyse konuya geçelim. Emperyalist Türkiye isimli kitabında bahsediyor, güya Atatürk ingiliz uşağıymış ve Sivas Kongresinde mandacılığı savunmuş. Tam ifadeyi bulamadım, bulursam editlerim. Aynı kitaptan başka inciler sayfa 90'dan sonra, başlık "Kemalizm: Emperyalizmin dar ceketi" quote: "İnsan"Atatürk filmi olmaz. Olursa ya bu bir başkasının filmidir ya da kahraman sevecen değildir. Eğer bir kimse Mustafa Kemal’i sevecen gösterirse, bir başkasının filmini yapmış olur. Mustafa Kemal, çok vesveseli, hep kıstırılmışlık kompleksi içinde yaşayan, sevgisiz bir insandır. Annesini sevmez. Mütareke’de İstanbul’da annesi ile değil Pera Palas’ta kalmayı tercih ediyor. Annesinin cenazesine gitmiyor. Latife’yi de sevdiğini gösteren hiçbir işaret yok. Üstelik kendisinin Latife’yi seçtiğini sanmıyorum. İzmir’in komprador burjuvazisi olan Uşakizadeler, İşviçre’de okuyup yaşayan kızlarını Mustafa Kemal’e vererek, Kemal’i burjuvaziye damat alıyorlar. Kemal’de hep, “sosyete” kadınlarına yatkınlık sergiliyor. Sofya’da, Şam’da, İstanbul’da hep zengin ve güzel hanımların salonlarına girmeye çalışıyor. Çeşitli kaynaklar bu alanda çok başarısız kaldığını saptıyor. Yabancı kaynaklar, Kemal’in asker yürüyüşüyle dansettiğini kaydediyorlar. Sevimli olmaz. Sevgisiz ve acımasızdır. Maliye Nazır’ı Mehmet Cavit’i astırdığı akşam, bir balo düzenlemeye dikkat ediyor. Mustafa Kemal, geç kalmış ve bu nedenle fazla gelişememiş bir Müthiş İvan veya Sekizinci Henry’dir.” “Eylülist günlerde, hapishanelerde coplarla Atatürk sevgisi aşılanmak istendi. Olmadı. Şimdi “herkes gibi” bir Atatürk düşünülüyor. Ancak sevgiyi bilmeyen, acımayı bilmeyen, kimseye güvenmeyen, herkesi kendine karşı komplo hazırlayıcısı olarak gören, bir aydınlanmacı despot olan Mustafa Kemal’i hiçbir romancı ya da yönetmenin sevimli yapabileceğine ihtimal vermiyorum. En gerçekci film, Müthiş İvan’ın başarısız bir kopyası olabilir. sayfa 150'den sonra, Ne Mutlu Kürdüm Diyene başlığı altında quote: Şimdi dünyanın umutsuzluğun kara bulutlarıyla bastırıldığı bu tarih döneminde insanlık Kürdistan’da patlıyor. İnsanın doğuşu Kürdistan dağlarındadır” “Bekaa Vadisi’ndeydim; hepsi gençti ve gençlerden birisi yaklaştı. Hukuk fakültesini bitirmiş ve öğrenciliğinde konferanslarıma, panellerime dinleyici olarak katılmış olduğunu söyledi. General üniformasıylaydı, ama yine de ne yaptığını sordum. “Ceza Mahkemesi Başkanıyım” dedi. Çok büyük heyecan duydum. Bir şansla, belki de 20-25 yıl sonra ve mutlaka Kürt kimliğini reddetmek koşuluyla baş ceza yargıcı olabilecekti. 23 Yaşındaki Ceza Mahkemesi Başkanına gıpta ettim.” “Bu topraklarda şimdi, Kürt mücadele ediyor; İnsan doğuyor. Ne mutlu mücadele edene! Ne mutlu Kürdüm diyene! Ne mutlu yükselişin bayrağını tutana; Doğan insana!

Daha fazla açıklamaya gerek yok aslında...