Kız arkadaş gerçekten şart mı? (5. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: 24google

Allah ve Peygamber sevgisi varken kız sevgisine ne ihtiyaç var

quote:

Orijinalden alıntı: m4y

Merhaba arkadaşlar.

Bundan yaklaşık 1 sene önce psikiyatriye gitmiştim. Rahatsızlığım dikkat dağınıklığı ve uyku bozukluğuydu. Psikiyatride döndü dolaştı konu kız arkadaş geldi. Kız arkadaşın varmı diye sordu. Bende yok demiştim. Sonra neden falan diye sorumuştu.

Burada durum baya kopuk. Şimdi nedenini söyleyeyim. Benim yaş 17. Bu yaştaki kızları biliyorsunuz. Akılları bir karış havada mantıklı düşünmekten uzak, hayatı tozpembe gören tipler. Bunlar yüzünden kız arkadaşımın olmadığını söyledim. Belki üniversitede falan olgunlaşırlarsa birisiyle çıkabilirim (bu kelime çok garibime gidiyor. Çıkmak nedir arkadaş?). Büyük ihtimal onunla da evlenirim. Bu tür konularda çok hassasım. Öyle kullan at ilişkiler acayip gıcığıma gider. Sırf sevgilim var diye sevgili olmak yani. Bilmem anlatabildim mi.

Her neyse. Bundan önce doktor hayatımdan falan konuşmamı istemiştim. Hobilerim genellikle müzik ve elektronikle ilgili. Bağlama ve elektro gitar çalıyorum. Uzmanlığım bağlama üzerine. Elektroniktende az çok anlarım. Mekanikte ilgimi çeker. Yani arkadaş ortamında konuşamama gibi bir problemim yok. Boş insan değilim. Herşey hakkında rahat konuşurum. Belki en büyük problemim fazla eleştirmem. Hertürlü şeyi hiç çekinmden eleştiririm. Çoğu zaman kırıcı da olurum fakat bu tamamen insanlara saygı duyduğum içindir.

Malum çok övmek egoya tavan yaptırıyor. Ego ve kibir benim en büyük düşmanım. Çevremdeki insanlarında kibirli olmasından hiç hoşlanmam. Bu çok eleştirme yönümde bir nevi oto filtrem gibi görev yapıyor. Kibirli insan benle arkadaş olmuyor Tipim falan kayık değil. Normal insanım işte. 170 boy 55 kilo. İdeal sanırım. Köşeli uzun suratım, koyu kestane rengi saçlarım, beyaz-sarı arası ten rengim var. Tipten problemim yok. Sadece kulaklar hafif orantısız oda saçlar uzayınca çözülüyor :)

Asosyal falan değilim. Gerektiğim kadar sosyalim. Direk muhabbet kuramam. Önce çevremi gözlemlerim gerekli gördüğümde konuya katılırım.

Sizce bir insanın kız arkadaşının olması ona ne kazandırır? Ben isterim ki kız arkadaşım kibirli olmasın. Araştırmayı okumayı seven birisi olsun. Popüler kültürle yaşamasın. Ne bileyim sinemaya falan rahat rahat gidelim. Saçma salak filmleri sevmesin. Mantıklı olsun. Sadece gerektiğinde duygusal olsun. Oturup ders çalışalımmı falan dediğimde problem çıkarmasın. Malum sınavlar Ancak böyle kızlar bulmak çok zor.

Çıkma teklifi etmede hiç problem çıkmaz. Dümdüz insanım zaten. Açık sözlüyümdür. Konuşmaktan utanmam fakat bu işler gençler arasında nasıl yürür bilmiyorum

Konuyu nasıl toparlayacağım bilmiyorum. Zaten hepsini okuduysanız siz anlarsınız

quote:

Orijinalden alıntı: Xreleave

quote: Orijinalden alıntı: Allen Walker quote: Orijinalden alıntı: Xreleave Şart değil. Forumda genel olarak bakıldığında "akıllı kız varmı lae, Türk kızı" mevzusu dönüyor. Akıllı kızda var, kültürüyle bilgisiyle, zekasıyla sizi ezicek kızda var buna emin olun. Aslında bir makale konusudur bu "kız" mevzusu. Gelsin kapışak bir süre sonra tıkanır kalır Öylelerini çok gördük 1 kitap okumayla kendilerini birşey sanıyorlar bilmiçlik taslıyorlar Zeka konusun da nasıl ölçeceksin onu merak ediyorum

Emin ol bir kitaplık insanlar değiller hiçbiri Siyasetten tut, freud, tolstoy, tolkien, sinema, sözlük muhabbetleri, köşe yazıları, batman, asterix, çikolota, hayat memat ülkedeki aile-cinselliğin konumu, yabancı diziler (burdan beklentide önemli kızla gidip spartacusdaki sex sahnesinin muhabbetini yapmayı beklemeyin lafı geçsede erkek arakdaşınızla yaptığınız geyiği yapamıyorsunuz) dahil birçok şey konuştum saatlerce, yüz yüzede, sanaldada.


4 5 tane var bu seviyedeki arkadaşım ve yukardada yazdım hepsinin ortak noktası ailelerinin çok ilgili olması ve maddi durumlarının iyi belkide "çok" iyi olması. Biri şu an fransada okuyor diğerinin ailesi belçikaya taşındı gidip geliyor.


Zeka konusuna gelince kendimce yoklamalar yaptım Hazır cevaplılıkta belli bir zeka tespit yöntemidir. Keza başka şekillerde var. Boş olmadığını anlayabiliyorum yani insanın sohbet ederken.


Dediğin türde 1 kitap okumayla kendini birşey sanan her lafında o kitaptan alıntı yapan tiplerde var Ama bahsettiklerim emin ol o şekilde değiller.

Baya samimiyim 2 tanesiyle. İlişkilerine baktığımda normal değiller aslında. (aslında normalini yaşıyorlar) Hep bir seviye koyuyorlar erkekle aralarına. Hemen canım cicime, keşke yanımda olsan yılışıklığına girmiyorlar. Ama yukardada belirttim bu ve bu türdeki kızlarla öle bakırköydeki cafelerde tanışmanız pek mümkün değil Arkadaşın arkadaşı mevzusuyla belki. Ama dediğim gibi kilitli duruyorlar uzaktan bakınca.

quote:

Orijinalden alıntı: m4y

Merhaba arkadaşlar.

Bundan yaklaşık 1 sene önce psikiyatriye gitmiştim. Rahatsızlığım dikkat dağınıklığı ve uyku bozukluğuydu. Psikiyatride döndü dolaştı konu kız arkadaş geldi. Kız arkadaşın varmı diye sordu. Bende yok demiştim. Sonra neden falan diye sorumuştu.

Burada durum baya kopuk. Şimdi nedenini söyleyeyim. Benim yaş 17. Bu yaştaki kızları biliyorsunuz. Akılları bir karış havada mantıklı düşünmekten uzak, hayatı tozpembe gören tipler. Bunlar yüzünden kız arkadaşımın olmadığını söyledim. Belki üniversitede falan olgunlaşırlarsa birisiyle çıkabilirim (bu kelime çok garibime gidiyor. Çıkmak nedir arkadaş?). Büyük ihtimal onunla da evlenirim. Bu tür konularda çok hassasım. Öyle kullan at ilişkiler acayip gıcığıma gider. Sırf sevgilim var diye sevgili olmak yani. Bilmem anlatabildim mi.

Her neyse. Bundan önce doktor hayatımdan falan konuşmamı istemiştim. Hobilerim genellikle müzik ve elektronikle ilgili. Bağlama ve elektro gitar çalıyorum. Uzmanlığım bağlama üzerine. Elektroniktende az çok anlarım. Mekanikte ilgimi çeker. Yani arkadaş ortamında konuşamama gibi bir problemim yok. Boş insan değilim. Herşey hakkında rahat konuşurum. Belki en büyük problemim fazla eleştirmem. Hertürlü şeyi hiç çekinmden eleştiririm. Çoğu zaman kırıcı da olurum fakat bu tamamen insanlara saygı duyduğum içindir.

Malum çok övmek egoya tavan yaptırıyor. Ego ve kibir benim en büyük düşmanım. Çevremdeki insanlarında kibirli olmasından hiç hoşlanmam. Bu çok eleştirme yönümde bir nevi oto filtrem gibi görev yapıyor. Kibirli insan benle arkadaş olmuyor Tipim falan kayık değil. Normal insanım işte. 170 boy 55 kilo. İdeal sanırım. Köşeli uzun suratım, koyu kestane rengi saçlarım, beyaz-sarı arası ten rengim var. Tipten problemim yok. Sadece kulaklar hafif orantısız oda saçlar uzayınca çözülüyor :)

Asosyal falan değilim. Gerektiğim kadar sosyalim. Direk muhabbet kuramam. Önce çevremi gözlemlerim gerekli gördüğümde konuya katılırım.

Sizce bir insanın kız arkadaşının olması ona ne kazandırır? Ben isterim ki kız arkadaşım kibirli olmasın. Araştırmayı okumayı seven birisi olsun. Popüler kültürle yaşamasın. Ne bileyim sinemaya falan rahat rahat gidelim. Saçma salak filmleri sevmesin. Mantıklı olsun. Sadece gerektiğinde duygusal olsun. Oturup ders çalışalımmı falan dediğimde problem çıkarmasın. Malum sınavlar Ancak böyle kızlar bulmak çok zor.

Çıkma teklifi etmede hiç problem çıkmaz. Dümdüz insanım zaten. Açık sözlüyümdür. Konuşmaktan utanmam fakat bu işler gençler arasında nasıl yürür bilmiyorum

Konuyu nasıl toparlayacağım bilmiyorum. Zaten hepsini okuduysanız siz anlarsınız

quote:

Orijinalden alıntı: m4y

Merhaba arkadaşlar.

Bundan yaklaşık 1 sene önce psikiyatriye gitmiştim. Rahatsızlığım dikkat dağınıklığı ve uyku bozukluğuydu. Psikiyatride döndü dolaştı konu kız arkadaş geldi. Kız arkadaşın varmı diye sordu. Bende yok demiştim. Sonra neden falan diye sorumuştu.

Burada durum baya kopuk. Şimdi nedenini söyleyeyim. Benim yaş 17. Bu yaştaki kızları biliyorsunuz. Akılları bir karış havada mantıklı düşünmekten uzak, hayatı tozpembe gören tipler. Bunlar yüzünden kız arkadaşımın olmadığını söyledim. Belki üniversitede falan olgunlaşırlarsa birisiyle çıkabilirim (bu kelime çok garibime gidiyor. Çıkmak nedir arkadaş?). Büyük ihtimal onunla da evlenirim. Bu tür konularda çok hassasım. Öyle kullan at ilişkiler acayip gıcığıma gider. Sırf sevgilim var diye sevgili olmak yani. Bilmem anlatabildim mi.

Her neyse. Bundan önce doktor hayatımdan falan konuşmamı istemiştim. Hobilerim genellikle müzik ve elektronikle ilgili. Bağlama ve elektro gitar çalıyorum. Uzmanlığım bağlama üzerine. Elektroniktende az çok anlarım. Mekanikte ilgimi çeker. Yani arkadaş ortamında konuşamama gibi bir problemim yok. Boş insan değilim. Herşey hakkında rahat konuşurum. Belki en büyük problemim fazla eleştirmem. Hertürlü şeyi hiç çekinmden eleştiririm. Çoğu zaman kırıcı da olurum fakat bu tamamen insanlara saygı duyduğum içindir.

Malum çok övmek egoya tavan yaptırıyor. Ego ve kibir benim en büyük düşmanım. Çevremdeki insanlarında kibirli olmasından hiç hoşlanmam. Bu çok eleştirme yönümde bir nevi oto filtrem gibi görev yapıyor. Kibirli insan benle arkadaş olmuyor Tipim falan kayık değil. Normal insanım işte. 170 boy 55 kilo. İdeal sanırım. Köşeli uzun suratım, koyu kestane rengi saçlarım, beyaz-sarı arası ten rengim var. Tipten problemim yok. Sadece kulaklar hafif orantısız oda saçlar uzayınca çözülüyor :)

Asosyal falan değilim. Gerektiğim kadar sosyalim. Direk muhabbet kuramam. Önce çevremi gözlemlerim gerekli gördüğümde konuya katılırım.

Sizce bir insanın kız arkadaşının olması ona ne kazandırır? Ben isterim ki kız arkadaşım kibirli olmasın. Araştırmayı okumayı seven birisi olsun. Popüler kültürle yaşamasın. Ne bileyim sinemaya falan rahat rahat gidelim. Saçma salak filmleri sevmesin. Mantıklı olsun. Sadece gerektiğinde duygusal olsun. Oturup ders çalışalımmı falan dediğimde problem çıkarmasın. Malum sınavlar Ancak böyle kızlar bulmak çok zor.

Çıkma teklifi etmede hiç problem çıkmaz. Dümdüz insanım zaten. Açık sözlüyümdür. Konuşmaktan utanmam fakat bu işler gençler arasında nasıl yürür bilmiyorum

Konuyu nasıl toparlayacağım bilmiyorum. Zaten hepsini okuduysanız siz anlarsınız

quote:

Orijinalden alıntı: gokbeykarahan

29 yaşındayım ve hiç kız arkadaşım olmadı desem :(

quote:

Orijinalden alıntı: Xreleave

Şart değil.

Forumda genel olarak bakıldığında "akıllı kız varmı lae, Türk kızı" mevzusu dönüyor. Akıllı kızda var, kültürüyle bilgisiyle, zekasıyla sizi ezicek kızda var buna emin olun. Mesele bunlarla karşılaşmakta. Ben belediye kütüphanesinde biriyle karşılaşmıştım mesela Keza ilkokuldan arkadasım olup "tek vasfı dişiliği olmayan" arkadaşlarımda var. Hepsi okuyup araştırıyor, sanal alemi takip ediyor, sinema - yabancı dizileri takip ediyor, ince esprileri anlayıp tepki verebiliyorlar. Ortak özellikleride ailelerinin çok iyi şartlarda eğitim vermeleri, kızlarına çok ilgili olmaları. Ülkemizde bir kızla erkeğin "gelişimi" bir değil çünkü.

Ama sorun şuki bu kızlarla karşılaşmanız kolay değil. Bazı tip kızlar gibi her gün dışarda değiller, yada cafe cafe gezmiyorlar. Çok yılışık tipler değiller, yabancı biri için "ne kadar havalı" imajı uyandırıyorlar.

Yani aslında komik bir durum oluşuyor forumda. Adam bilgisayarının başından kalkmıyor, kendine, giyimine kuşamına, fiziğine dikkat etmiyor, aşırı çekingen konuşmaktan kaçıyor, gittiği takıldığı ortamlar, ev-okul-aile çevresi istediği gibi değil Ve sonuçta istediği tip kızı bulamayınca "kız yok" diyor. Kız var, ama ne yazıkki azınlıktalar. Değerli taş gibi arayıp bulmak lazım işte.

@m4y kişiliğine gelince. Aslında bende senin gibiyim. Kafama esince akla gelebilecek her şeyi eleştirebiliyorum. Televizyonda o anda olan kişiyi-programdan tutta oturduğumuz mekandaki herşeyi gibi. Ama eleştirmek içinde birşeyler gerekli. Fikrimce insan kendinin yapmadığı-yapamadığı bir şeyi-kişiyi eleştirmemeli Eğer eleştiri mevzusunu kendi denemiş yapmış, zorluklarını biliyorsa eleştirebilir. Ha her insan her şeyi aynı ölçütte yapmaya mecburmudur ? buda ayrı bir tartışma konusu


Aslında bir makale konusudur bu "kız" mevzusu.

quote:

Orijinalden alıntı: wolfpc

Bende şuana kadar hiç bir kız ile çıkmadım fakat bir şey kaybetmedim.

Şimdi arkadaşım 17 yaşına kadar hiç kimseyle çıkmamışsın ve bu sayede olayları objektif bir şekilde gözlemlemiş olman lazım .

Bakıyorumda kız arkadaşları için okuldan kaçanlarmı dersin , sigara içenlermi dersin hepsi var genel olarak zarar verir diye düşünüyorum ben.

Birde kendime bakıyorum şuana kadar hiç kimse ile çıkmadım.
1-Kendime ayırabilecek çok büyük zamanım var.
2-Diğer arkadaşlarım telefon ile birbirlerine mesaj atmak ile meşgulken yine ben istediğim birşeyi yapabiliyorum(Bence bu büyük bir avantajdır)
3-Sınıfımda birinciyim diyebilirim.

PS: Lisede biriyle çıkmak mantıksızdır hocam.