Kader Sırrı (3. sayfa)

şu ara evimin özlemindeyim. gerçek evim nerede, onu bilmiyorum :) emaneten yaşadığım dünyada bile emin olması zor bazen.

Hızlı bir dönüş, kendimi insanlara muhtaç gibi hissedersem biliyorum ki muhtaç edilirim. Bu yüzden yalnızca ALLAH'a güvenip dayanmayı istiyorum, bunun için sonsuz çabalayacağım İnşaAllah :) Çünkü O (c.c.), kendisine güvenenlerin güvenini boşa çıkarmaz. Bir deniz yosunu ile yolculuk yapmak istesen bile, O'nun rızasını gözetip çok güvenirsen, sahiden yaptırır :)

Deniz yosunu demişken, size deniz yosununun içine saklanmış minik balıkcığın hikayesini anlatmış mıydım ?

Bir varmış, bir yokmuş. Sıcak denizlerden birinde, rengi bilinmeyen bir balık yaşarmış. Rengini kimse gerçekte bilmemişse de herkesin O'nun rengi hakkında bir düşüncesi varmışmış. Bazısı sarı dermiş, bazısı siyah, bir kısmı rengi kırmızı (sevgiden) demiş, başka bir kısmı rengi beyaz (ilimden)...Bilge bir kimse ise, onun rengi hakkında gerçek bilgimiz yok, iyisimi haber verildiği kadarıyla yetinelim demiş.

Hani, Rabbin meleklere, “Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım” demişti. Onlar, “Orada bozgunculuk yapacak, kan dökecek birini mi yaratacaksın? Oysa biz sana hamdederek daima seni tesbih ve takdis ediyoruz.” demişler. Allah da, “BEN SİZİN BİLMEDİĞİNİZİ BİLİRİM” demişti. (Bakara Suresi/30.Ayet)

“Sana 'ruh' hakkında soru soruyorlar. De ki: Ruh, Rabbimin emrindendir ve bu mevzuda size ilim adına az bir şey verilmiştir.” (İsra Suresi/85.Ayet)

nasipse devamı zamanın başka yolculuklarında...

Ne renk olduğunu kendisi de bilmeyen bu balık, okyanusun derinliklerinde bir deniz yosununun içinde yaşarmış. Günlerden bir gün rengini merak ederek, derin denizlerde büyük bir maceraya atılacakmış...

çok garip birisi ile karşılaştım. sırtında bir çanta evini taşıyor. dünyaya ait tüm yükleri de ALLAH'a teslim eylemiş. yükleri'ni bile demiyorum. Yük etmemiş ki. dünyanın yükü bana ait değil demiş, bir teslimiyet hâli. Aklı fikri İslamı yaşatmakta. İbadetin güzelliğini onda seyrettim.

Yemek duasının böyle güzel olduğunu nereden bilirdim. Ruh üfürmüş ya hani Rabbi, sanki o ruh ihlas imiş. İhlas ibadet ile buluşunca, ibadetin ne olduğunu anladım. Senelerdir ibadetin mahiyetini yeterince anlamama sebebim ihlassız olmak sebebiyleymiş. İbadet, sahiden hayatı ALLAH ile yaşamanın adıymış.

Ruhundan üfürmüş işte, önünde saygı ile durmak dışında ne yapabilirim.

Bi dolu hüznüm var. İnsan utanıyor. omuzladığımda yükünü kaldıramadığım 'sebepler'i benim halletmem gerekiyormuş gibi davranıyorlar. Sahibim yokmuş gibi. Hayatın bir amacı yokmuş gibi. İşim var Rabbim, dur da rızkımı kazanayım, şimdi konuşamayız ayıplanırım...Utanıyorum Rabbim, iş güç peşinde koşturmam gerekirken Sana dönersem, utanıyorum.

ALLAH'ın izni ve yardımıyla.bunlar son vakitler. vakit tamam oldu mu, daha da bir saniye kimse tutamaz beni, esir olmam, esir olmam, esir olmam. hür yaratıldım, benim için yer gök yaratıldı, ben O'na kulluk etmek için yaratıldım. Arzını geniş kıldı, dünyanın esiri olmam. Amin.

BİR VAROLUŞ MÜCADELESİ...

Neden yaratıldım, bu soru yankılanıp duruyor ruhumda. Neden yaratıldım ? tamam işte, yaşadım gördüm neden ölmüyorum artık ? Rabbim ölme isteğim sana kavuşma arzusundan, buradan artık sıkıldım.

diyorum bir süredir. uzun bir süredir. neler yaşadığımı ben bile anlamadan, kader sırrınca tüm ipler koptu. istidraç mı oldu, ne oldu ben dahi anlamadım :) belki Rabbim üzmek istemedi beni de birkaç düşü gerçeği çevirdi, sonra da kırmadan öylece usulca bitirdi. Bir bilebilsem ? Sahiden ALLAH'a çok güvenince, olmayacak işler oluyor.

dünyada neden varız anlamıyorum pek. hem de dindar birisi olmama rağmen. içimde ölmeye meyil çok yüksek. bunu da anlamıyorum. Neden varız bunu anlarsam, gerçeği anlarsam, bu meyil gider belki. Yolun sonuna gelmişim ama burada kalmışım gibi hissediyorum, sanki yaşanacak her şeyi yaşadım. Düşe kalka aramaktan yoruldum, insanların yolumu saptırmasından da. Herkesin kendi rengi, kendi fikri var varoluşa dair. Tefsirler bile farklı farklı. Sahiden ALLAH'a giden yolda ne çok ayak izi var ? dindar hocalar/alimler keza, birbirleri ile çatışıp duruyor. Kimse mi bilmiyor, bilmem. Herkesin farklı bir rengi var.

çok güvendiğim dağları defalarca fırtına söküp attı. yanılmaz dediklerim yanıldı, en iyi rehberler yolumu saptırdı. (En iyisi değil !) kimse gerçeği mi bilmiyor, gerçek mi yok ne bileyim ! yüzyıllar geçiyor ve daha sonra yanıldığın ortaya çıkıyor.

Neden yaratıldım ? bunu sahiden anlamıyorum. bir soru ki ruhumda çınlıyor, anlamıyorum. Böyle kasvetli bitmesin, depresif insanlara hiç gelemem. umutsuz insandan cehennemden kaçtığım gibi kaçmaya çalışırım. Neden yaratıldım ? bu sorunun cevabını arıyorum. Gerçek cevabını. Yol gözüme çok büyüyor, sanki bir sürü dağ tepe aşmak gerekecek. Ama ben o tatmin eden cevabı bulacağım inşaAllah. ALLAH beni neden yarattı, neden hala dünyada tutuyor, neden tevhid etmeyi başarır başarmaz ölmüyoruz mesela, garip. neden yaratıldığımı anladığımda, hayatta kalmaya dair gerçek bir amacım olacak...

De ki: Rabbim ilmimi arttır.