İnsanlardan nefret etmeye başladım.

Çok sevdiğim akrabalarımdan bile nefret etmeye başladım. Bana kötü bir şey yaptıklarından değil , içimden bir ses beni yalmız olacaksın , kimseyi adam yerine koymayacaksın , tek olacaksın demeye zorluyor ve oluyorumda. özellikle yaşıtım kızlardan öyle nefret ediyorumki anlatamam. zaten bunun sebebi onlar yüzünden başladı. insan yerine koymayınca , bende karar verdimki beni insan yerine koyanları ben insan yerine koymıyacam

cinlenmişsin 3rd eye problemleri vs. geçmiş olsun. çakralara format attır haramlardan uzak dur aklı başında bir hocaya git sonra da psikoloğa git karakter yapısı ve diğer etkenlere göre de değişen bir durum zamanla geçer

Yıllar önce verdiğim kararın aynısını gördüm.

Bir şey olmuyor dostum kafan daha rahat olur, kimse hayatına girmek zorunda değil sende onları almak zorunda değilsin hayatına.

İnsanlara güven olmaz.

Bu yazdığın yazıdan anlaşılıyor ki, Hayatında, "Yalnızlık" kelimesinin Y'sini çekmemişsin. 

Mesafe kardeşim en iyi şey insanlara iyilik yaptıkça onlar kendini bir şey sanıyor, vakit ayırdıkça , önemsedikçe sen yanlarında daha az önemseniyorsun.

benden etme