Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı Özel
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Hiçbir şeye inancım kalmadı (2. sayfa)

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Bu Konudaki Kullanıcılar:
3 Misafir (2 Mobil) - 1 Masaüstü, 2 Mobil
5 sn
49
Cevap
5
Favori
5.896
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
8 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Caferhan kullanıcısına yanıt
    bir yerden baslayabilsem keske hocam

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • Tuthan come on kullanıcısına yanıt
    Crazy Goat kullanıcısına yanıt
    Size diycek birşey bulamadım arkadaşlar,içime öküz oturdu sayenizde.
    Adam 56 yaşında üniversiteye başlıyor,70 yaşında neler başarıyor,onların azmi ve çabası size birşey ifade etmiyor mu?

    < Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Caferhan

    Size diycek birşey bulamadım arkadaşlar,içime öküz oturdu sayenizde.
    Adam 56 yaşında üniversiteye başlıyor,70 yaşında neler başarıyor,onların azmi ve çabası size birşey ifade etmiyor mu?


    Kim o hocam ben hiç böyle bi örnek ile karşılaşmadım.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bazı insanlar böyle yaratılmış sanırım. Depresif ruh haline sahibiz. Bunda da genetik faktorlerin ve yetişme tarzi buyuk onem tasiyor. Allaha şükür ailemin durumu gayet iyi. Cogu kisinin imrenecegi bir bolumden mezun oldum. Ama gel gor ki mezuniyetten sonra eriyip bittim resmen. Hicbir seye ilgi duymuyorum. Ilgi duyar gibi olsam da 3-5 aya hevesim kaciyor sıkılıyorum. Ne istedigimi bilmiyorum. Zoru gorunce hemen pes ediyorum. Gunlerim kendi halime uzulmekle geciyor. Bir seyler yapmam gerekiyor ama halim yok. Tembellik ruhuma islemis. 70 yasinda olumu bekleyen insanlar gibiyim surekli uyuyorum gun dolduruyorum resmen. Yasadigimi hissetmiyorum öylesine zaman geciriyorum sanki bu hayatta.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Rumpelstilzchen

    Bazı insanlar böyle yaratılmış sanırım. Depresif ruh haline sahibiz. Bunda da genetik faktorlerin ve yetişme tarzi buyuk onem tasiyor. Allaha şükür ailemin durumu gayet iyi. Cogu kisinin imrenecegi bir bolumden mezun oldum. Ama gel gor ki mezuniyetten sonra eriyip bittim resmen. Hicbir seye ilgi duymuyorum. Ilgi duyar gibi olsam da 3-5 aya hevesim kaciyor sıkılıyorum. Ne istedigimi bilmiyorum. Zoru gorunce hemen pes ediyorum. Gunlerim kendi halime uzulmekle geciyor. Bir seyler yapmam gerekiyor ama halim yok. Tembellik ruhuma islemis. 70 yasinda olumu bekleyen insanlar gibiyim surekli uyuyorum gun dolduruyorum resmen. Yasadigimi hissetmiyorum öylesine zaman geciriyorum sanki bu hayatta.

    Aynen hocam, ne yapmak lazım yok mu bi kurtuluş yolu

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Tuthan come on kullanıcısına yanıt
    Hocam şöyle bir avantajin var ki ogrencisin su anda uzerinde cok fazla baskı oldugunu sanmiyorum. Aşama aşama gitmek en sagliklisi. Üniversiteyi bitirmeye odaklanman gerekiyor bence. Yaşin genc ayrıca kaybettiğin birsey yok.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hep başkalarının mutluluğu için uğraşıyoruz, başkaları için yaşıyoruz. Eskiden günde 15 saat bilgisayar açık günümü geçirebilirken, şuan açasım bile gelmiyor. Bu tabiki güzel bir durum lakin ruh halimi de açıklıyor aynı zamanda. Hayatla olan bağlarım kesilmiş gibi. Artık günde 10-12 saat uyuduğum bile oluyor. Tembel değilim, bir şey yapılması gerektiğinde sonuna kadar uğraşırım. Bu ruh halimde küçükken yaşadığım bazı sorunlar ve özellikle lise başlarında yaşadığım bir olay yatıyor diyebilirim. Bilinçaltı çok önemli ve davranışlarımızda etkili. Biz çoğu zaman farkında olmasak bile durum böyle.



    Tabi bu durumu değiştirmekte bizim elimizde, kontrolü elden bırakmamak önemli. Ama işte bunun için tembelim, ben zaten ölmüşüm. Ne gerek var bu depresif hayattan kurtulmaya? Artık o kadar bıktım ki bazen herşey bitsin istiyorum.

    Neden yaşıyorum ki? Hayatımın geri kalanı böyle geçicek. İnşallah kendimi toparlamam için bir nedenim olur.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi ArchloveKilled -- 3 Ekim 2017; 14:59:22 >
    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >




  • Çok hak vermekle birlikte malesef en klişe sözü söylemek zorundayım: Bir amaca bağlan.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • programmer_onur kullanıcısına yanıt
    Sorun da bu zaten. Her şeye "neden bağlanayım ki" gözüyle bakıyorum. Bazen öyle bir hal alıyor ki aileme, kız arkadaşıma ve dostlarıma karşı aynı şeyleri hissediyorum. Neden bağlıyım ki diyorum ve kendi hayatıma olan bağlılığım da değersizleşiyor. O zamanlar intiharı düşünüyorum işte.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • normal bir durum.
    Üzerine çok fazla kafa yorma ve asla ama asla kendini başkaları ile kıyaslama.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi kazuya58 -- 4 Ekim 2017; 11:15:17 >
  • naptın
  • quote:

    Orijinalden alıntı: taııbuv

    naptın
    Okul bitti, işsizim. Durum pek iyi diyemem
  • aynı durum bendede var hayata küstüm yaşama sevincimi kaybettim .. :(
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Tuthan come on

    Sorun da bu zaten. Her şeye "neden bağlanayım ki" gözüyle bakıyorum. Bazen öyle bir hal alıyor ki aileme, kız arkadaşıma ve dostlarıma karşı aynı şeyleri hissediyorum. Neden bağlıyım ki diyorum ve kendi hayatıma olan bağlılığım da değersizleşiyor. O zamanlar intiharı düşünüyorum işte.
    Sizin derdiniz hayatı anlamsız bulmanız gibi gözüküyor. Yazdıklarınızdan müslüman olmadığınız fikrine kanaat getirdim, yanlış mıyım? İslam ile bu sıkıntıları aşacağınıza inanıyorum. Kaybedecek bir şeyiniz yok. İslamla ilgili şüpheleriniz varsa bunları araştırabilirsiniz ama önce iman hakikatlerini öğrenin. Yani Allah'ın varlığını kabul ettikten sonra teferruat kısımları araştırmaya başlayın.

    İslam benim hayatımda en önemli yere sahip. Dünyada haksızlık olduğu zaman aklıma direkt Allah'ın adaleti sağlayacağı geliyor. Ancak kesinlikle ve kesinlikle bu düşünce bizi mücadeleden alıkoymamalı, müslüman haksızlığa karşı mücadele etmekle mükelleftir. Bunun dışında insanın en büyük arzularından biri ebedi hayatın var olduğunu bildiriyor ve ölüm korkusunu azaltıyor, sadece müslüman olarak ölmeyi arzuluyor insan. Sevdiğimiz insanlarla öldükten sonra da görüşeceğimizi bildiriyor. Allah'ın yarattığı güzel şeyleri tefekkür etmeye biraz daha vakti oluyor insanın bu endişelerden kurtulunca. Çalışma konusunda tevekkül ediyor, elimden geleni yapıyor ve başarısız olsam da hayırlısı değilmiş diyip yoluma devam edebiliyorum. Dünyada birşeyleri kaçırmış gibi bir endişem pek nadir oluyor.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Tuthan come on

    Okul bitti, işsizim. Durum pek iyi diyemem

    Alıntıları Göster
    İşe başladım, bir amaç da edindim.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Tuthan come on

    İşe başladım, bir amaç da edindim.

    Alıntıları Göster
    Bu nasıl oldu biraz anlatsanız tecrübelerinizden faydalansak?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: secrecy

    Bu nasıl oldu biraz anlatsanız tecrübelerinizden faydalansak?

    Alıntıları Göster
    Tecrübelik bir durum yok hocam iş konusu biraz şans oldu. İnternet üzerinden başvuru yapıyordum ancak pek dönüş olmuyordu. Ortam değişikliği olsun biraz gezerim diye istanbula geldiğim sırada başvurduğum firmalardan biri 'bugün' görüşmeye gelebilir misiniz diye aradı. Eğer o sırada başka şehirde bulunuyor olsam muhtemelen hala işsizdim.

    Amaç edinmek ise işsizlik ve hayata geç kalmışlık psikolojisinden kurtulmamdan sonra oldu. İş bulmanın etkisi yani. Bir şeyler yaptıkça daha büyük şeyler de yapabilirim demeye başlıyor insan.




  • Son 3-5 yildir icinde oldugum durumdan toplum tarafindan boş adam ilan edilme kaygisiyla aşmişsiniz hocam.Bir seyler basarmak insani motive ediyor ama istedigin seyi basarmak benim icin tek gerçek.Muhendis olup ilerde 5-10k para kazanacagim buyuk ihtimalle,ama yazarligin benim icin huzuru bulmak acisindan tek cikis yolu oldugunu fark etsem bir anda,okulu birakir kalemi elime alir yazmaya baslarim.Fakat ne istedigini bilmemek insanin elini kolunu bagliyor.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Tuthan come on

    @Ireneo Haklısınız hocam. Öleceğimizi bile bile bu hayatı yaşayıp bir şeyler başarmaya çalışıyoruz, bir şeyler kazanmak istiyoruz. Öldüğümüzde hiçbir anlamı önemi kalmayacak, hiçliğe karışıp gidecek şeyler için neden bu kadar uğraşıyoruz inanın mantığıma uyduramıyorum.

    Gelen ilk dalgada yıkılacak olan o kumdan kaleyi yapmamız bile mantıksızken birde bunu özenle, büyük çabalar ve fedakarlıklarla yapıp sıradan bir kale olmasın diye uğraşıyor olmamız tamamen anlamsız geliyor. Belki kalkıp sahili tümden terk edemiyorum ama kale yapmak için de uğraşamıyorum. Orada sadece gelişi güzel fırlattığım minik bir kum yığını var.

    Böyle olmasından gönlüm rahatsız tabi ve bu aklımı da etkiliyor, rahatsız ediyor. Buna rağmen yapamıyorum.



    @blackhawk25 Amin
    Hocam çok güzel yazmışsınız. Bunun temelsiz olduğunu düşünmüyorum. Kitap okuyo musunuz? Ne tür kitaplar okuyosunuz? En sevdiğiniz hangisiydi?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • nebula-bunela-labune kullanıcısına yanıt
    Pek kitap okuduğum söylenemez, özellikle son zamanlarda hiç kitap okuyamıyorum. Öncesinde türü pek fark etmeksizin (romantik zırvalar hariç) roman ve biraz da felsefi kitaplar okumuşluğum var.
    • 
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz, DH'yi kullanırken depoladığımız çerezlerle ilgili veri politikamıza gözatın.
Kabul Ediyorum