Hayata dair en büyük yanılgımız onu bir ödül zannetmemiz (3. sayfa)

Ölü adamın beyni tekrar geri dönmez tabii ki, termodinamiğin ikinci kuralına aykırı. 

Fakat eğer evren deterministikse ve Big Crunch gibi bir şey varsa, ondan sonra da yeni bir Big Bang oluyorsa, teoride aynı başlangıç koşulları aynı sonucu verebilir. Yani Big Crunch -> Big Bang -> Big Crunch -> Big Bang ve sonsuza kadar böyle gitmesi lazım.

Yani aynı yıldızlar, gezegenler, insanlar, beyinler hepsi yeniden oluşabilir. Tabii ki, 10 üzeri yıllar lazım.

Fakat buna engel olarak da, Kuantum mekaniğinin rastlantısallığı falan gibi şeyler devreye giriyor. Bunlar spekülatif şeyler yani Big Crunch olacağına kanıt yok zaten.

O yüzden mevcut bilimsel veriler, beyin dağıldım mı, bir daha sonsuza kadar yeniden toplanması mümkün değil diyor. Yine de evrenle ilgili çok fazla bilinmeyen şey var.

Inancsız olmak için 10K tanrı diyorum ben. Bu yetiyor..

Herkesin inancı var tabii. Kimisi de simülasyon mevzusuna falan inanıyor. Iste, evren Matrix falan diyor. Değil desek, olmadığını ispat edemeyiz. Din de böyle, adam yaratıcı var diyor, olmadığını yine ispat edemiyoruz.

Bak burada devreye agnostizm ve ateizm ayrımı giriyor. Ateistler, kesin bir şekilde, Tanrı hiçbir koşulda mevcut değildir diyor, agnostikler ise eldeki verilerle aksini kanıtlayamayız belki de olabilir diyorlar.

Fakat agnostizm derken, onu da mesela Hristiyan GOD var şeklinde değerlendirmemek gerekir. Çünkü bazı dinlerin, gerçek olmadıgını bilirsin.

Bazıları mesela agnostizm'i yanlış anlıyorlar, sanki dini reddetmekten korkuyor, açık kapı bırakıyor gibi yanılgıya düşüyorlar ama burada böyle bir korku ya da kapı bırakma durumu yok. Orada belki olabilir denilen tanrı, kitap göndermemis bir designer vs seklinde bir şeye açık kapı bırakıyor.

Yani yaratıcı belki de gerçekten vardır ama eldeki bilimsel verilerle bakınca, yok gibi sanki demek ve yok kabul etmek bence daha mantıklı.

Bunun dısında, herkes istediğine inanabilir tabii ki, psikolojik olarak rahatlatıyorsa inanırsınız ama sonsuz yok oluş, bana ürkütücü gelmiyor. Korkacak bir şey göremiyorum.. Sadece var olmuyorsun hiç de korkunç değil. Doğmadan önce zaten yoktuk..

Evet aynen o şekil, zaman bile anlamını yitirir. Hiçbir şey yoksa, gerçekten hiçbir şey yoktur. Böyle bir şeyden korkmak çok anlamsız gerçekten. Iste bu mevzuyu kafaya bir kez oturtan, zaten o noktadan sonra, Tanrı Manrı aramaz. Tamamen tanrısız olur. Belki bir adalet ihtiyacı hissedecek, diyecek ki mesela, "manyağın teki 10 kisiyi götürdü intihar etti" cezası dünyada verilemedi.. Ceza yok mu? diyecek. Ne yazık ki yok. Evren bu şekil çalışmıyor muhtemelen. Birkaç şeyi kabullenmek Tanrısız yapar. Kabullenemeyen inanmaya devam edebilir. Bu konuda samimiyim. Kimseyi inandığı icin hakir görmem çünkü yaşamak hic de kolay değil, destek lazım, tanrı boost lazım çoğuna..

Buradaki noktayı asıl sen göremiyorsun.

Diyorsun ki;

Simdi sen diyorsun ki, 10K tanrı yani geçmişteki tüm tanrılar hepsi yanlış tanrıydı ama bizimki doğru diyorsun.

Bu şimdiki tüm dinler icin geçerli. Bak mesela simdi, senin dinini bırakalım, Hristiyan da diyor ki, GOD diyor, gerçek tanrıdır.

Peki ondan önceki 10000 tanrı neydi?

Onların yanlış, GOD'ın doğru olduğuna dair bir delil yok elbette ama doğruluğunu öne sürüyorlar.

Yani onlar da başka tanrılar için "faidesi yok" diyor

Aslında bunun cevabı, son paragrafımda yazılı: İnsanın aklı var Peygamberin "Aleyhisselam" getirdiklerini, tebliğ ettiklerine bakar, diğerleriyle karşılaştırır ve bunun kesinlikle doğru yol olduğunu araştırır ve sonuçta anlar.. Akıl bunun için var. Karşı çıkanlar asırlardır olduğu gibi, her asırda olduğu gibi bu asırda da var; onlar ise kendilerine bile faidesi olmayan putlarına tanrılarına tapmaya devam ediyorlar...

Yani tüm dinleri araştırır, bakar, karşılaştırır, geçmişlerini inceler; kimisi tahrif edilmiş, kimisinin kurucusu yine bir insan, kimisi uydurulmuş vs.

Mesela, şu an ki incil hakiki incil değil. Diğer kutsal kitaplar hep tahrif edilmiş, Kur'an-ı Kerim hariç. Misal, hıristiyanlar haşa İsa aleyhissela, tanrının oğlu diyorlar. Ama hiçbir hıristiyan " bu nasıl tanrı ki oğlunu ölümden çarmıha gerilmekten kurtaramadı" diye düşünemiyor, akıl edemiyor.

Yahudilerin hali ortada zaten. Uzakdoğudaki dinlere bakınca mesela budistlerin taptıklarını görüyorsun.. Üsütne dozer sürsen kendisini koruyamaz bir nesneye tapıyorlar..

Önceden kafir olup, sonrada müslüman olanların İslam ile ilgili düşüncelerini okumanı tavsiye ederim. Bu kadar güzel özellikleri diğer dinlerde bulamadılar.

İslamın emir ve yasaklarına bakıldığında daima, ama hep daima insanın seadeti, faidesi için olduğu net görülür: misal zekat ile fakirler gözetiliyor, temizlik ile hastalıklar önelmiş oluyor, namaz esnasındaki hareketler, abdest alırken kritik yerlerin serinletilmesi, içki, uyuşturucu gibi zararlıların hep yasaklanması,

Sana yapılmasını istemediğin şeyi, kafire dahi yapma diyor.. Yani bunla anlatılacak çok şey var. Oruç, zekat, sadaka [yardımlaşma], sünnet olmak, temizlik, az yiyip az içmek, az uyumak, istişare, kanaat, tevekkül, sabır, kul hakkı, adalet için yazılıp çizilenleri çok kişi biliyor. Bunların tam ve en iyi şekli İslam ahlakında vardır. Bir ateist bile bunları uygulasa dünyada faydasını görür. Müslüman olarak uygularsa, o zaman kalbinde sevgiden hasıl olan Allah korkusu da olacağı için, hiç kimse olmasa bile, hiç kimse anlamasa bile, hiç kimse yakalayamasa bile, bu kurallar dışına çıkmaz, başkasına zarar vermez. Veriyorsa, sevgisinde, kusur var demektir. Bunun suçu da kurallarda değil, kendisindedir.

Mükemmel insan nasıl olur? Bazı vasıfları şöyledir:

Güler yüzlü, tatlı dilli, doğru sözlüdür. Kızmaz, kızsa da zararlı iş yapmaz. Büyüklenmez, son derece mütevazı, alçak gönüllüdür. Kendisine başvuran herkesi dinler ve imkan buldukça yardım eder. Vakarlı, kibar, ağır başlı, haysiyetlidir. Ailesini ve vatanını sever. Ana babasına, hocasına, âmirine karşı saygılıdır. Kumar oynamaz, uyuşturucu kullanmaz, sarhoş olmaz, yalan söylemez, hırsızlık, gasp yapmaz, kimsenin hakkına tecavüz etmez. Hiç kimsenin canına, malına, ırzına dokunmaz. Hasetçi değildir. Başkasının zararına sevinmez. Onlara karşı kin beslemez. Üç günden fazla dargın durmaz, küsmez. Yumuşaktır, fakat pasif değildir. Cömerttir, cimri değildir. Dedikodu etmez, suizanda bulunmaz. Sözünde durur kimseyle alay etmez, onlara zulmetmez. Hainlik etmez. Sahtekâr değildir. Fitne çıkarmaz, özür dileyeni affeder. Vaktini boş geçirmez. Lüzumsuz şeylerle uğraşmaz. Ancak faydalı şeylerle meşgul olur.

Yukarıdaki emir ve yasaklar sadece İslamiyet’te vardır. Müslüman, bu emir ve yasaklara uyduğu ölçüde mükemmel insandır. Tam uyabilirse mükemmelliği de tam olur. Allahü teâlânın evliya kulları böyledir. İslam dini kadar, açık ve mantıki hiçbir din yoktur. Bu dinin esasını anlayan, seven ve uygulayan bir kimse, dünya ve ahirette mutlu olur. Eğer bütün insanlar, İslam ahlakı üzere yaşasalar, dünyada ne kötülük, ne hile, ne savaş, ne şiddet ve ne de zulüm kalırdı. Bunun için, mükemmel bir insan olmaya gayret etmek lazımdır.

Yukarıdaki hususlar İslamiyet’in emirleridir.

Dedim ya; ister diğer tanrılara yani çok tanrılı dine mensub olsun, ister diğer tek tanrılı dine, farketmez. İnsan aklı ile İslamı ve diğer hepsini karşılaştırır ve aradaki muazzam farkı anlar...

Bunla ilgili bazı tarihte belli bir yer edinmiş şahısların İslam ile ilgili sözlerini şurdan okuyabilirsin

dinimizislam.com

Batılı meşhurların İslam hayranlığı - Dinimiz İslam

https://dinimizislam.com/detay.asp?Aid=4903