Evimi Özledim

İlk kez bu sene yurtta kalıyorum. Yurtta kalmaya başladığımdan beri ne düzgün ders çalışıyorum ne de iyi hissediyorum. Kalmaya başlayalı 1.5 ay oldu hala alışamadım keşke evde olsam diyorum.

Çoğu insan alışmış halinden memnun görünüyor.

Zor arkadaş edinen biriyim okulda da samimi olduğum arkadaşım yok henüz, sağdaki soldakiyle merhaba merhaba havadan sudan muhabbet en çok dediğim gibi girişken friendly bir yapım yok malesef.

Evimdeyken arkamı toplayan vardı burada yok comfort zone da değilim biliyorum ama her gün pişmanlık duyuyorum keşke evde olsam diye, yalnız hissediyorum bunu paylaşacak bir yer bulamadım buraya yazayım dedim.

Ben çocukluğumu eski günleri evimi özledim arkadaşlar.

hangi şehirdesin

Bu nasıl bir boştur

Ev izni alıp evine gidebiliyorsan o iyi olabilir bilgim çok az maalesef

bu bayram baya kişi gitti böyle

Dondur okulu eve git azcık özlem giderince okula dönersin.

Teşekküre gerek yok.

Zamanla alışırsın genç adam. Ben de ilk gittiğimde böyle hissetmiştim. Buradaki önemli nokta, kafa dengi arkadaş bulmak. Yoksa o okul sana çok zor gelir. Aileyi her zaman özleyeceksin. Şöyle düşün, kimse sonsuza kadar yaşamayacak ve sen hayatta eninde sonunda yalnız kalacaksın. Böyle düşünürsen biraz daha rahatlarsın kanımca.

benim de aile özlemim yok aslında o kadar da yurda alışamadım yaw.

Normalde evcimen adamımdır da yurtta gram durasım gelmiyor. Bütün günüm dışarıda kütüphanede vs. geçiyor. Hiç alışkın değilim bu hayata zorlanıyorum doğrusu.

Arkadaş konusunda aynıyız. Bulsam çok daha kolay olacak aslında da ben de girişken adam değilim maalesef

aga ben şanslıyım herhalde. hem okula hem yurda alıştım. ailemi 19 yıldır her gün gördüğüm için henüz özlemedim. memlekette aşırı rahattım ve bu rahatlık bile rahatsız etmeye başlamıştı beni, biraz zorluk çekmek iyi geldi.

Bir de istemediğin bölümde okuyorsan daha kötü. Seneye myp yapacağım ama yaşıtlarından geri kalma hissi de olunca daha da çekilmez oluyor. Ayt çalıştığım günleri özlemiyor değilim

Hocam topluluklara katilsana