Şimdi Ara

Daha az komplike bir yaşam için

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
6
Cevap
0
Favori
199
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Ne yapmam lazım? Ufaktan tırlatmaya basladım. Depresyon üstüne depresyon. Çıkarımıyorum bu çıkmazdan. düşünmekten de nefret ediyorum doğrusu. hoşuma gitmiyor artık. intihar etmeyi düşünüyorum ama yaşamı seviyorum. birisiyle konusmaya ihtiyacım var. etrafıdaki arkadaş müsveddeleri pek anlamıyorlar beni



  • bırak beynin düşünsün, geçmiş olayları aklına getirsin, zırvalasın onun işi bu. atalarımızın hayatta kalması için beynin bizi tehlikelere karşı sürekli bir şeyler üretmesi gerekmiştir. olası tehlikeleri düşünür, en kötü şartları sımüle eder düşünür. bu da gelecek hakkında endişelenmemize yol açar, temkinli davranmamızı sağlar. grup halinde yaşadığımız için grubun bizi dışlaması demek hayatta kalamamak anlamına gelirdi. olası dışlanmaya karşı beyin durmadan grup üyeleriyle kendisini karşılaştırır, kabul edilmemeye karşı hassasiyet oluşturur. geçmiş olayları da sürekli geri getirir ki o zorluğa bir daha yakalanırsan nasıl kurtulacağını bilesin hesap edesin diye. tüm bunları beyin yapmasaydı sürekli mutlu olmak üzerine çalışsaydı hayatta değildik

    yapman gerek şey beyninin normal çalışma düzenine karışmaman. aklındaki düşünceleri senin benliğin üretmiyor, senin benliğin daha derinliklerde. düşünceler = sen eşitliği yok burada. ayrıca bu düşünceleri aklına getirmemek için dikkat dağıtan nesnelere yönelmen seni daha da kötü yapar. hem zamanını harcarsın hem de düşünceler olduğu gibi geri gelir. aklına istenmeyen düşünce geldiğinde bunun sana beyninin ürettiğini ve onun görevi olduğunu farkına var. zaten bir düşünce ne kadar fazla akılda kalabilir ki biri gelir diğeri gider, sen onu aklından çıkarmaya çalıştığın için yani düşünceyi zorlu gördüğün için beyin bu durumu çözülmemiş kabul ediyor. bir dahaki sefere defalarca aklına getiriyor. umarım açıklayıcı olmuştur.




  • Çok çalışmalısın ya da cahil olduğun zamanlar varsa eski alışkanlıklara geri dönmelisin.Söylediğim eylemlerden sıkılırsan ne olacağını bilmiyorum
  • ne istiosun?
    seni mutlu edecek olan nedir.
  • Beyin değirmen taşı gibidir. Değirmen taşına buğday atmazsan, kendini yemeye ve parçalamaya başlar. İnsan da beynine bilgi eklemezse, beyin kendi kendini yiyip bitirir.



    Bırak depresyonlar peşpeşe gelsin. Demek ki bu dünya sana istediğini vermiyo. O zaman sen de bu dünyaya sırtını dön. Allah'ın evine sığın. Git camiye namazını kıl. Sonra namaza başla.



    Ben, bana 1 ayda 10 kilo verdiren depresyonun ardından camiye gittim. Çıkmak istemedim. Dünya bana ağır geliyodu. Camiden çıkmak istemiyordum. Namaza başladım. 2 günde 500 sayfalık kitap bitiren insana dönüştüm. Şimdi sabah erken kalkıp çalışayım diye dört gözle bekliyorum. 24 saat az geliyo. Japonların neden bir günü 25 saate çıkarmak istediklerini şimdi anlıyorum. Ben Allah'a sığındım, kalpten sığındım. Koltuktan kalkmaya üşenen insandım. Şimdi Allah bana amaç verdi. Oturamıyorum. Boş duramıyorum. Karanlıktan kurtuluşun çaresi Allah'tır. Yapacağın işi Allah rızası için yap. Allah'ın hoşnutluğu için yaşa. Suratına kapanan kapıları açacak olan Allah'tır.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • namazı duayı önermeyin arkadaşlar. teşekkürler diğer önerileri dikkate alacağım
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.