'ÇOCUK YAPMANIN ZIRVA OLMASI' ZIRVALIĞI

Aramızda çocuk yapmanın zırva olduğunu düşünen ve bu düşünceye katılanlar olduğunu görünce başlık açmak zorunda hissettim.

Kişinin ekonomik durumunundan bağımsız düşüncesizce yapılan aile planlaması sonucu oluşan "felaket" yine o kişinin cahilliği ile alakalıdır. Cahil insandan da kıyas olmaz. Asgari ücretle çalışıp 4 çocuk yapan bir ailenin cahilliği, bunu baz alarak çocuk yapmak zırvalıktır cahilliğini ancak burun farkıyla geçer.

Çocuk yapmak zırvalık falan değildir. zırvalık olan suni mutluluklar peşinde olmaktır. Kısmen de olsa kapilatizm içinde yoğrulduğunun farkında olamamaktır. Mutluluk (şayet öyle düşünüyorsanız) ev sahibi olmak araba sahibi olmak güzel kıyafetler iyi bir telefon bilgisayar her neyse maddi olan hiç bir şey sizi belirli bir süre dışında tatmin etmez ama kafa dengi bir eşle bir hayat kurup birde evlat sahibi olmak tarif edilemez.

3.5 yaşında bir oğlum var. çok şükür gayet iyi gidiyo her şey. Bu dünyaya iyi insan yetiştirmek çok çok önemli. Bence buna biraz vakit ayırıp bu konuyu bir düşünün. Dünyanın ilerideki halini.. Ben ekonomik gücüm arttıkça kendimi maddi olarak güvende hissettikçe bu dünyaya iyi insanlar yetiştirmeye devam edeceğim. belki 1de kalır belki 5 olur.

"Bu dünyaya iyi insanlar yetiştireceğim " diyip durmuşsun

1) Kime göre iyi insanlar bunlar ? sadece sana göre belki de sen iyi yetiştirdiğini sanıyorsun

2) O çocuk dünyaya gelmek istedi mi sence ? büyüyünce neden bu ülkede doğdum diye hayatına sövmeyeceğini nerden biliyorsun

3) Diyelim ki birkaç gün sonra öldün , oğluna bırakacağın bir mirasın vs var mı yoksa savunmasız bir şekilde terk etmiş mi olacaksın

1) Evrensel olarak geçerli yazılı olmayan kurallar var. Bunun sana göresi bana göresi yok. Bizler hayatımızı elimizden geldiğince vicdanlı, merhametli, insanlara hayvanlara bitkilere zarar vermeyen, çevremize olabildiğince manevi ve gücümüz yettiğince maddi yardım etmeye çalışan, dert dinleyen, iyi niyetli insanlar olarak yaşamaya çalışıyoruz. Laf olsun diye değil içtenlikle insanların üzüntülerine üzülüyoruz yanlarında olmaya çalışıyoruz. Sadece sorduğun için söylüyorum ve çocuklarımızı da insani yönden bu şekilde yetiştirmeye gayret ediyoruz. Şuan gayet iyi gidiyo Allah bozmasın.

2) Bu kadar saçma soru olamaz. Dünyaya gelmek ülke beğenmemek vs. fazlasıyla bakış açısına bağlı bir durum. O zaman hitler zamanı almanyada bir yahudi olmadığı için veya arakanda zulme uğramadığı için veya afrikada açlık susuzluk çekmediği için iyi ki türkiyede doğdum da diyebilir? Hatta tam tersi imrenerek baktığımız avrupa ülkelerinde de hayatına söven bir sürü insan var. Yani burda olay ülke meselesi değil. Ülkenin konumu durumu bu konudan ayrı farklı bir mesele. Dolayısıyla bu soruya nasıl cevap verilir bilemiyorum.

3) Bu dünyada (türkiye demiyorum) dünyaya gelen insanların yarısından fazlası zaten bir mirasa sahip değil. Dolayısıyla miras rahat yaşamak için bir artı olsa da mutlu olmak için şart değil. Ve bence önemli de değil. Size göre önemli olabilir. Bana göre mutlu yaşamak rahat yaşamaktan daha önemli. Siz galiba rahat yaşamak = mutlu yaşamak diye düşünüyorsunuz. AMA ÖYLE DEĞİL. Rahat yaşamı amaç olarak değil araç olarak görmenizi tavsiye ederim.

dünyaya iyi insan gelecekle falan hiç alakası yok demişsiniz, peki neyle alakası var ? Çocuk neden yapılmalı sizce? Veya hangi şartlarda çocuk yapılmalı? Veya çocuk yapınca güya "kendi isteklerimizi" dayatmayıp saldım çayıra mevlam kayıra diyerek sözde "özgür" özde "kendi haline" mi bırakmak lazım çocukları?

Neden dünyaya çocuk getirmek istediğimi yukarıda belirttim tekrar izaha gerek yok ama şu bir gerçek ki sizin kafanızdaki sebeplerle alakası yok, o sizin düşünceniz.

Yani yaşlanınca bana bakar diye çocuk yapmıyorum. veya çok tatlı oynarız falan diye de yapmıyorum. ama 2. ve 5. maddede saydıklarınız sebeplerden birer tanesi olabilir. Aile önemli bir kavramdır ve olmalıdır. ve toplumda topluma faydalı eğitimli bireyler olmalıdır. Bu yönde anne babalar çocuk eğitimde gayretli olmalıdır.

Anne babaların çocuklarını iyi insan olarak yetiştirmek istemesi bu yönde çalışması, başta kendisine sonra ailesine topluma ve ülkesine faydalı bir birey olması anne babanın bencilce kendi istediğini dayatması mıdır? Çok açıkça yanılıyorsunuz.

Kısa ve net: Bakamayacaksanız yapmayın awk  

Güzel bi düşünce ama başkasının çocuğunu kendi evladın gibi sevemezsin.

Başkalarının çocuklarına bakıpta içimden "hiç sevimli değil bu nasıl çocuk lan" dediğim bile oluyor.

Çocuğunu bize ver en iyi eğitimleri alıp ülkesine yararlı olacağının garantisini veriyoruz ama bir daha görmeyeceksin dediğimiz zaman kabul etmezsin. Bu direkt olarak bencilliği gösterir zaten. Çünkü çocuğundan ayrı kalmanın seni mutsuz yapacağını biliyorsun. Her gün bugün acaba ne yapıyor diye düşüneceğini acaba iyi mi şuan diyecegini biliyorsun. Bu acıları yaşayacağına kendin yetiştirip nasıl çıkarsa öyle gitmesini tercih edersin.

Ben çocuk nasıl yetiştirilir onu sorgulamıyorum. Özgürlüğü doğduğu an kısıtlanmıştır zaten. Onu doğururken sormuyoruz doğmak ister misin diye. Bu dünyaya gelmek istememesi gibi çok doğal bir hakkı var. Veya benim gibi yokluğun varlıktan daha iyi olduğuna kendisini kandırması gibi. Ben böyle deyince herkes atlıyor herkes sen depresyonda bir ergensin herkes senin gibi değil falan diye. O yüzden şunu söyleme isteği duyuyorum ben kendi çapında hedeflerini şimdiye kadar gerçekleştirmiş kendime göre başarılı sayılan normal bir şekilde hayatını sürdüren depresyonda falan olmayan bir insanım. Ama buna rağmen varlığın yokluktan iyi olduğuna kendimi inandıramadım.

Kardeşim ben sana gayet anlaşılır ve detaylı anlattım sen ise diyosun ki bu dünyaya gelmek istememesi gibi çok doğal bir hakkı var. doğmamış varlığın nasıl bir hakkı olabiliyo? Veya ana rahminde iken tercihini sorabileceğimiz bir teknoloji mi gelişti? Peki tutturdun bencillik diye, tamam çocuğun doğma hakkı ve doğmama hakkı var diyelim!? çocuk adına senin karar vermen BENCİLLİK olmuyo mu o zaman? belki çocuk her şeye rağmen doğmak yaşamak istiyor nerden biliyorsun? Bu sebeple senin çocuk yapmamayı düşünmen onun hakkını gasp etmen anlamına gelmeyecek mi? E ne olacak o zaman? bu mu bizim bu konuyu tartışırken ki mantığımız? bi konuyu tartışıyosak en azından belli mantık çerçevesinde gitmesi gerekir. Diyosun ki çocuk doğarken sormuyoruz doğmak istiyo musun diye. Kusura bakma kardeşim, boş yapıyosun.

Bakabilecek olanlar, çocuklarına iyi şartlar sunabilecek olanlar yapabildiği kadar yapsın tabii.

Doğmuş olan bir çocuk doğmamayı isteyebilir ama doğmamış bir çocuk doğmamayı isteyemez

Çok zavallı bir bakış açısı hocam. Yokluk tamamen değersiz bir şey ama varlığına değer katabilirsin. Ki yaşamak istemeyen de kendini öldürebilir, bu kadar basit.

Kendini öldürüp onları dünyaya getirenleri üzmek istemezler hocam. Yaşamak istememek ile ölmek istemek de bence farklı şeyler bence birisi pasif eylem diğeri aktif olabilir

Değer konusunda haklısın değer katabilirsin ama negatif de olabilir o değer. Zaten değer katabilirsiniz veya katamazsınıza göre konuşmak istemem o aileye bağlı iyi ailelerden çok iyi çocuklar çıkabilir.

Ha hocam anlamışsın bak olayı. Çocuk büyütme konusunda nitelikli olan ailelerin çocuk sahibi olması hiç de kötü bir şey değil aslında. Çocukları anlayan ve maddi durumu yerinde olan insanlar evlatlarına güzel çocukluklar ve fırsat dolu bir gelecek vaadedebilirler. Ha ama iqsu 80 olan, geliri bir kişiye zor yeten insanlar çocuk sahibi olunca o çocuk hayat hakkında pek de iyi düşünmüyor tabii ki.

Hocam ben konuyu hep biliyorum. Böyle radikal şeyler söyleyip beyin jimnastiği cinsi küçük tartışmalar çıkarmak hoşuma gidiyor. Dediğim şeylerin %100 üne de inanıyorum diye bir şey de yok zaten. Ama yeni fikirler tartışmak güzel tabi burada veya gerçek hayatta