|
_____________________________
|
|
_____________________________
|
|
_____________________________
Sükut-u hayale uğramaktan korkan çiçeklerin derdiyle hem derd olmuşum nicedir… Nicedir dizginsiz binerim sevdâ atına! Yoksa ne mümkün ermek… Mecnunların, Keremlerin, Yusufların katına! Süflî melekelerden sıyrılarak kanat çırpmaktayım, kendimin dahi fark eylemediği kesif bir bâtına… Ve kaderin kûfî yazan kalemi usulca iliştirmekte hayatımı, hayatına…
|
|
_____________________________
|
|
_____________________________
bang! bang!
|
|
_____________________________
Sükut-u hayale uğramaktan korkan çiçeklerin derdiyle hem derd olmuşum nicedir… Nicedir dizginsiz binerim sevdâ atına! Yoksa ne mümkün ermek… Mecnunların, Keremlerin, Yusufların katına! Süflî melekelerden sıyrılarak kanat çırpmaktayım, kendimin dahi fark eylemediği kesif bir bâtına… Ve kaderin kûfî yazan kalemi usulca iliştirmekte hayatımı, hayatına…
|
|
_____________________________
Ben, Küçükken Annenizin Oynama Dediği Çocuklardanım...!!
|
|
_____________________________
![]() İnsan kahkahalarla güldüğü zaman, kabalığı ile tüm hayvanları geride bırakır. Köleler, gerçek yaşamdaki güçsüzlüklerini unutmak için, bir ideale veya bir kurmaca tanrıya gerek duyarlar. Gür ırmaklar kendileriyle birlikte bir çok çakıl ve çalı çırpıyı da sürükler; güçlü ruhlar da bir çok aptal ve mankafayı. |