Bu dev mikrodalga, savaşın geleceğini değiştirebilir

Savunma teknolojisi girişimi Epirus, ABD ordusunun ilgisini çeken, son teknoloji ürünü, maliyet etkin bir drone etkisiz hale getirici geliştirdi. Şimdi şirketin bunu hayata geçirmesi gerekiyor.

Hayal edin: Çin, havada, denizde ve su altında yüz binlerce otonom dronu, hepsi patlayıcı başlıklar veya küçük füzelerle donatılmış olarak konuşlandırıyor. Bu makineler, Tayvan'daki askeri tesislere ve yakınlardaki ABD üslerine doğru bir sürü halinde iniyor ve birkaç saat içinde tek bir robotik blitzkrieg, ABD Pasifik kuvvetlerini geri saldırıya geçmeden önce alt ediyor.

Belki de bu, yeni bir Michael Bay filmi gibi geliyor, ancak bu, ABD Ordusu'nun baş teknoloji sorumlusunu geceleri uykusuz bırakan senaryo.

“Bunu yüksek sesle söylemekten çekiniyorum, böylece gerçekleşmez,” diyor 2023'te ordu şefinin baş teknoloji sorumlusu olan Alex Miller, uzun yıllar ordu istihbaratında görev yapmış bir yetkili.

Dünya Savaşı III, Güney Çin Denizi'nde patlak vermese bile, dünya genelindeki her ABD askeri tesisi aynı taktiklere karşı savunmasızdır; diğer ülkelerin orduları da öyle. Ucuz dronların yaygınlaşması, bir sürü oluşturup fırlatacak yeterliliğe sahip herhangi bir grubun, pahalı jetler veya büyük füze tesisleri olmadan kaos yaratabileceği anlamına geliyor.

ABD'nin bu dronları düşürebilecek hassas füzeleri olsa da, her zaman başarılı olamıyorlar: Geçen yıl Ürdün çölündeki bir üsse yapılan bir drone saldırısında üç ABD askeri öldü ve daha birçok kişi yaralandı. Ve her Amerikan füzesi, hedeflerinden kat kat daha pahalıdır, bu da arzlarını kısıtlar; binlerce dolarlık dronları, her atışta yüz binlerce veya hatta milyonlarca dolara mal olan füzelerle karşılamak, savunma bütçesi gelecek yıl bir trilyon dolara ulaşsa bile, uzun süre işe yaramaz.

ABD silahlı kuvvetleri şimdi bir çözüm arıyor ve bunu hızlı bir şekilde istiyor. Her hizmet dalı ve birçok savunma teknoloji girişimi, dronları toplu olarak etkisiz hale getirme vaadiyle yeni silahlar test ediyor. Diğer dronlara çarpan dronlar; quadcopter pervanelerini yakalamak için ağ atan dronlar; dronları gökyüzünden düşüren hassas güdümlü Gatling silahları; GPS sinyallerini bozma ve doğrudan hackleme araçları gibi elektronik yaklaşımlar; ve hedefin yanından delik açan lazerler var.

Sonra mikrodalgalar var: Dronun devrelerini, ısıttığınız artıkları çıkarmayı unuttuğunuz alüminyum folyo gibi etkisiz hale getirmek için kilovatlarca güç yayan yüksek güçlü elektronik cihazlar.

İşte burada Epirus devreye giriyor.

Bu yılın başlarında Kaliforniya'nın Torrance kentindeki bu 185 kişilik girişimin genel merkezini ziyaret ettiğimde, ABD Ordusu'nun zaten son teknoloji bir anti-drone silahı olarak bahis oynadığı Leonidas adlı dev mikrodalgasına sahne arkasından bir bakış attım. Ordu, Epirus'a 2023'ün başlarında 66 milyon dolarlık bir sözleşme verdi, geçen sonbaharda buna 17 milyon dolarlık bir ekleme yaptı ve şu anda Orta Doğu ve Pasifik'teki ABD birlikleriyle test için birkaç sistemi dağıtıyor. (Ordu, Orta Doğu'daki silahların konumuyla ilgili ayrıntılara girmiyor, ancak Mayıs ayı başında Filipinler'de yapılan bir canlı ateş testinin raporunu yayımladı.)

Yakından bakıldığında, Epirus'un Ordu için inşa ettiği Leonidas, bir garaj kapısı boyutunda, iki ayak kalınlığında bir metal levha gibi görünüyor ve bir döner montaj üzerine yerleştirilmiş. Arka kapağı açtığınızda, levhanın bir ızgara içinde onlarca bireysel mikrodalga amplifikatör ünitesiyle dolu olduğunu görebilirsiniz. Her biri, tipik silikonun çok daha yüksek voltaj ve sıcaklıklara dayanabilen bir yarı iletken olan galliyum nitritten yapılmış bir çip etrafında inşa edilmiştir.

Leonidas, standart bir ordu kamyonunun çekebileceği bir römorkun üstünde oturuyor ve açıldığında, şirketin yazılımı, elektromanyetik dalgaları bir faz dizisi ile şekillendirmek için amplifikatörler ve antenlerin ızgarasına talimat veriyor, mikrodalga sinyallerini tam olarak üst üste bindirerek enerjiyi odaklanmış bir ışın haline getiriyor. Leonidas, binlerce gelen drondan her birine fiziksel olarak bir silah veya parabolik anten yöneltmek yerine, yazılım hızında bunlar arasında geçiş yapabiliyor.

Leonidas, onlarca mikrodalga amplifikatör ünitesi içerir ve gelen drone sürülerine dalgaları yönlendirmek için dönebilir.

Elbette, bu sihir değil - bir dizinin ne kadar hasar verebileceği ve hangi mesafede etkili olabileceği konusunda pratik sınırlamalar var - ancak toplam etki, bir elektromanyetik darbe yayıcı, elektronikler için bir ölüm ışını veya askeri tesislerin etrafında koruyucu bir bariyer oluşturabilecek bir kuvvet alanı olarak tanımlanabilir ve dronları, bir böcek öldürücünün bir grup sivrisineği etkisiz hale getirdiği gibi düşürebilir.

Leonidas fabrikasının sınıflandırılmamış bölümlerinde dolaşırken, mühendislerin silah geliştirme üzerine çalıştığı bir kümelenme gördüm - askeri terimle, istenen bir etkiyi elde etmek için ne kadar yüksek patlayıcı veya mikrodalga ışını gerektiğini tam olarak belirlemek - daha küçük anekoik odalarda testler yapıyordu. İçeride, geniş bir ticari ve askeri drone yelpazesine karşı bireysel mikrodalga üniteleri ateşlediler, her birini maksimum verimlilikle etkisiz hale getirecek sinyali bulmaya çalışarak dalga formlarını ve güç seviyelerini döngüsel olarak değiştirdiler.

Bu ses yalıtımlı odalardan birinin canlı video akışında, bir quadcopter drone'un pervanelerini döndürdüğünü ve ardından mikrodalga yayıcı açıldığında aniden durduğunu izledim - önce sol ön pervane, ardından geri kalan. Leonidas ışını ile vurulan bir drone patlamaz - sadece düşer.

Bir füzenin patlaması veya bir lazerin kıvılcımı ile karşılaştırıldığında, pek bir şey gibi görünmüyor. Ancak bu, düşmanları, drone sürüsünün avantajını azaltan daha maliyetli saldırı yöntemleri geliştirmeye zorlayabilir ve tamamen elektronik veya tamamen fiziksel savunma sistemlerinin doğuştan gelen sınırlamalarını aşabilir. Hayat kurtarabilir.

Epirus CEO'su Andy Lowery, kıvılcım enerjisiyle dolu uzun boylu bir adam, ürünleri hakkında büyük konuşmaktan çekinmiyor. Ziyaretim sırasında bana söylediği gibi, Leonidas, mikrodalga ismini aldığı Spartalı gibi son bir direniş göstermeyi amaçlıyor - bu durumda, insansız hava araçları (UAV) ordularına karşı. Leonidas sisteminin gerçek menzilinin gizli tutulduğunu belirten Lowery, Ordu'nun birkaç kilometre içinde dronları güvenilir bir şekilde durdurabilecek bir çözüm aradığını söyledi. “Onlar, sistemimizin o son katmanın sahibi olmasını istiyorlar - herhangi bir sızıntıyı, herhangi bir kaçak durumu, böyle şeyleri yakalamak için.”

Dünyaya “bir kuvvet alanı icat ettiklerini” söyledikten sonra, Lowery ekledi, odak, drone sürüleri gerçekten inmeye başlamadan veya büyük bir askeri güce sahip bir ulus yeni bir savaş başlatmadan önce ölçekli üretime geçmekte. Başka bir deyişle, Miller'ın kabus senaryosu gerçeğe dönüşmeden önce.

Neden etkisiz hale getirme?

Miller, silahlandırılmış küçük dronların tehlikesinin ilk kez radarına girdiği zamanı iyi hatırlıyor. İslam Devleti savaşçılarının ticari DJI Phantom quadcopter'ların altına el bombası bağladığına dair raporlar, 2016'nın sonlarında Musul Savaşı sırasında ortaya çıktı. “Bunu duyduğumda, ‘Oh, bu kötü olacak’ dedim, çünkü bu noktada temelde havada bir IED,” diyor.

O zamandan beri, makine görüşü, AI koordinasyon yazılımı ve intihar drone taktiklerindeki ilerlemelerle birlikte tehlikenin sürekli olarak arttığını takip etti.

Sonra Ukrayna'daki savaş, ucuz teknolojinin savaşın nasıl gerçekleştiğini temelden değiştirdiğini dünyaya gösterdi. Ucuz, raflarda bulunan bir dronun küçük bir bombayı taşıyacak şekilde modifiye edilerek uzaktaki bir kamyona, tank veya asker grubuna doğrudan pilotaj yaparak büyük bir etki yarattığını yüksek çözünürlüklü videolarla izledik. Ve daha büyük intihar dronları, “dolaşan mühimmat” olarak da bilinir, sadece on binlerce dolara üretilebiliyor ve yumuşak hedeflere vurmak veya daha gelişmiş askeri savunmaları sayısal olarak aşmak için büyük salvolar halinde fırlatılabiliyor.

Sonuç olarak, Miller, Pentagon ve DC politika çevrelerinin büyük kesimleriyle birlikte, mevcut ABD envanterinin bu silahlara karşı savunma için çok pahalı olduğunu ve araçların gerçekten tehditle başa çıkmak için yetersiz olduğunu düşünüyor.

Yemen'e bir bakın, son on yıldır sürekli saldırı altında olan yoksul bir ülke. Bu yeni düşük teknolojili envanterle donanmış olan isyancı grup, son 18 ayda kargo gemilerini bombalayarak Kızıldeniz'deki küresel deniz taşımacılığını etkili bir şekilde kesintiye uğratmayı başardı - bu, İsrail'in Gazze'deki savaşını durdurması için baskı uygulama çabasının bir parçası. Husiler, ABD Donanması'nın onları durdurmak için gönderdiği gemilere karşı güçlü saldırılar düzenlemek için füzeler, intihar dronları ve hatta drone botlar kullandılar.

Şu anda ABD ordusuna anti-drone silahları satan en başarılı savunma teknoloji firması Anduril, Oculus VR başlığının mucidi Palmer Luckey tarafından kurulan ve Oculus ile savunma veri devi Palantir'den bir grup kurucu ile birlikte çalışan bir şirkettir. Sadece son birkaç ay içinde, Deniz Piyadeleri, önümüzdeki on yıl içinde yaklaşık 850 milyon dolara mal olabilecek anti-drone sözleşmeleri için Anduril'i seçti ve şirket, 2022'den beri Özel Operasyon Komutanlığı ile benzer bir zaman diliminde yaklaşık bir milyar dolara mal olabilecek bir anti-drone sözleşmesi üzerinde çalışıyor. Sözleşmelerden tam olarak neyin satıldığı belirsiz, ancak silahları arasında elektronik savaş bozucuları, jet motorlu drone bombaları ve düşman dronlarına çarpmak için tasarlanmış pervaneli Anvil dronları bulunuyor.

Bu envanterde, bir drone sürüsünü durdurmanın en ucuz yolu elektronik savaş: makineleri pilotaj için kullanılan GPS veya radyo sinyallerini bozmak. Ancak Ukrayna'daki yoğun drone savaşları, bozma ve karşı bozma sanatını neredeyse bir çıkmaza getirdi. Sonuç olarak, yeni bir son teknoloji ortaya çıkıyor: iç haritalar ve bilgisayarlı görme kullanarak otonom olarak çalışan, bozulamaz dronlar veya bağlı kontrol için 20 kilometre uzunluğunda fiber optik kablolarla bağlantılı dronlar.

Ancak bozulamaz olmak, etkisiz hale getirilemez anlamına gelmiyor. Leonidas mikrodalga ışını, bir bozucu gibi dronun bir pilota veya uzaktan yönlendirme sistemine bağlantısını engellemek için bir anten kullanan karıştırma yöntemini kullanmak yerine, bir drone gövdesine yanlamasına vuruyor. Enerji, merkezi uçuş kontrolörü veya bir kanattaki bir flabı kontrol eden küçük bir tel gibi elektrikle ilgili bir şeye ulaşarak mevcut olanı kısa devre yapıyor. (Şirket ayrıca, bu hedefe yönelik enerji vuruşunun kuşların ve diğer yaban hayatın güvenli bir şekilde hareket etmeye devam etmesini sağladığını söylüyor.)

Epirus'un silah geliştirme ekibinin kıdemli sistem mühendisi Tyler Miller, hedef dronun hangi kısmının ilk önce devre dışı kalacağını asla bilemediklerini, ancak mikrodalga sinyalinin bir yere girip bir devreyi aşırı yükleme yapma olasılığını güvenilir bir şekilde gördüklerini söyledi. “Kabloların düzenine ve yerleşimine bağlı olarak,” dedi, “o kablolardan biri en iyi yol olacak. Bazen dronu 90 derece döndürdüğümüzde, farklı bir motor ilk önce devre dışı kalıyor,” diye ekledi.

Ekip, hedef dronları bakır bantla sarmayı denedi, bu teorik olarak koruma sağlayabilirdi, ancak mikrodalga hala hareket eden pervane şaftları veya dronun uçabilmesi için açık kalması gereken antenler aracılığıyla içeri girmeyi başardı.

Leonidas, aynı anda birden fazla dronu düşürme konusunda da bir avantaja sahip. Bir dronu gökyüzünden fiziksel olarak vurmak veya bir lazerle aydınlatmak, elektronik savaşın başarısız olduğu durumlarda etkili olabilir, ancak anti-drone dronları yalnızca bir tanesini etkisiz hale getirebilir ve lazerlerin tam olarak hedef alması ve ateş etmesi gerekir. Epirus'un mikrodalgaları, Leonidas yayıcısından yaklaşık 60 derecelik bir yay içindeki her şeyi aynı anda etkileyebilir ve sürekli olarak etkisiz hale getirmeye devam edebilir; bu tür yönlendirilmiş enerji sistemleri asla mermi bitirmez.

Maliyet açısından, her Ordu Leonidas ünitesi şu anda “düşük sekiz haneli” fiyat aralığında, Lowery bana söyledi. Savunma sözleşmesi fiyatlandırması belirsiz olabilir, ancak Epirus, 66 milyon dolarlık ilk sözleşmesi için dört birim teslim etti ve bu da yaklaşık 16.5 milyon dolar fiyat belirliyor. Karşılaştırma için, Raytheon'dan Stinger füzeleri, askerlerin omuzdan fırlatılan bir lançerle düşman uçaklarına veya dronlara ateş ettiği füzeler, her biri yüz binlerce dolara mal oluyor, bu da Leonidas'ın ilk dalga dronları düşürdükten sonra daha az maliyetli hale gelebileceği anlamına geliyor (ve ateş etmeye devam edebilir).

Raytheon'un radarında tersine

Epirus, silahların yaratılma şeklini ve Pentagon'un bunları satın alma şeklini değiştirmeye çalışan yeni bir girişim dalgasının parçasıdır. Raytheon, Boeing, Northrop Grumman ve Lockheed Martin gibi en büyük savunma şirketleri, genellikle yeni silahları araştırma hibeleri ve maliyet artı sözleşmelere yanıt olarak geliştirir; bu sözleşmelerde ABD Savunma Bakanlığı, ürünleri belirli teknik spesifikasyon listelerine uyan firmalara belirli bir kâr marjı garanti eder. Bu programlar, askeriye için on yıllardır son teknoloji silahlar sağlamıştır, ancak sonuçlar genellikle yıllar geç teslim edilen ve milyarlarca dolar bütçeyi aşan mükemmel askeri makineler olmuştur.

Yeni askeri yüklenicilerin amacı, ayrıntılı spesifikasyonlara göre inşa etmek yerine, bir sorunu çözmek için hızlı bir zaman diliminde ürünler üretmek ve ardından askeriye sunarken bunları ince ayar yapmaktır. Palantir ve SpaceX tarafından öncülüğü yapılan bu model, Anduril, Shield AI ve diğer birçok küçük girişimi, savunma alanında on milyarlarca dolarlık girişim sermayesi ile savaş işine sokmuştur.

Anduril gibi, Epirus'un da doğrudan Palantir kökleri vardır; Joe Lonsdale tarafından kurulan ve Palantir'i de kuran Lonsdale'in o zamanki iş arkadaşı John Tenet tarafından kurulmuştur. (Tenet, eski CIA direktörü George Tenet'in oğlu, şirketin adının ilham kaynağı olabilir - yaşlı Tenet'in ebeveynleri Yunanistan'ın kuzeybatısındaki Epirus bölgesinde doğmuştur. Ancak şirket, daha sık olarak, 2011 yapımı fantastik aksiyon filmi Immortals'dan, asla okları bitmeyen Epirus Yayına atıfta bulunduğunu söyler.)

Epirus, yeni modda iş yaparken, kökleri eskiye dayanıyor - özellikle mikrodalga teknolojisi alanında bir öncü olan Raytheon'a. 1922'de MIT profesörü Vannevar Bush tarafından kurulan şirket, eski radyolarda bulunan vakum tüpleri üretiyordu. Ancak şirket, II. Dünya Savaşı sırasında, Bush'un Britanyalıların icat ettiği erken mikrodalga radar teknolojisini çalışır bir ürüne dönüştürmek için bir laboratuvar kurmasıyla elektronik savunma ile özdeşleşti ve Raytheon, ABD savaş çabası için mikrodalga tüpleri - magnetronlar - üretmeye başladı. Savaşın sonunda, 1945'te, Raytheon, Müttefik radarlarını dünya genelinde güçlendiren magnetronların %80'ini üretiyordu.

Epirus genel merkezindeki ses yalıtımlı odalardan, Leonidas cihazları dronlar üzerinde güvenli bir şekilde test edilebilir.

EPIRUS

Büyük tüpler, yüksek güçlü mikrodalgaları yaymanın en iyi yolu olarak elliden fazla yıl boyunca varlığını sürdürdü ve silikon bazlı katı hal amplifikatörlerini rahatlıkla geride bıraktı. Hala mevcutlar - mutfak tezgahınızdaki mikrodalga, bir vakum tüpü magnetronu ile çalışır. Ancak tüplerin dezavantajları var: Sıcaklar, büyükler ve bakım gerektiriyorlar. (Aslında, Pentagon'un mevcut pipeline'ında bulunan diğer mikrodalga drone etkisiz hale getirici, Taktik Yüksek Güçlü Operasyonel Yanıtlayıcı veya THOR, hala fiziksel bir vakum tüpüne dayanıyor. Testlerde dronları düşürmede etkili olduğu bildiriliyor, ancak bir tam konteyner yer kaplıyor ve hedeflerini etkisiz hale getirmek için bir parabolik antene ihtiyaç duyuyor.)

2000'li yıllara gelindiğinde, galliyum nitrit gibi malzemelerden katı hal amplifikatörleri inşa etmenin yeni yöntemleri olgunlaşmaya başladı ve silikonun erimeden veya kısa devre yapmadan daha fazla güç taşıyabilme yeteneğine sahip oldular. ABD Donanması, Raytheon'da "Next Generation Jammer" adı verilen bir proje için keskin mikrodalga sözleşmelerine yüz milyonlarca dolar harcadı - bu proje, son derece uzun mesafelerde çalışan yüksek güçlü mikrodalgalar üretmenin yeni bir yolunu tasarlamaya yönelikti.

Epirus CEO'su Lowery, kariyerine Donanma uçak gemilerinde nükleer reaktörler üzerinde çalışarak başladıktan sonra 2010'da Raytheon'da Next Generation Jammer'ın baş mühendisi oldu. Orada, o ve ekibi, Leonidas'ı şimdi güçlendiren birçok temel prensibe dayanan bir sistem üzerinde çalıştılar - aynı tür amplifikatör malzemesi ve anten düzenini kullanarak, yüzlerce mil uzaktaki bir hedefin radarını bozmak yerine, çok daha yakın mesafedeki küçük bir hedefin elektroniğini etkisiz hale getirmek için.

Benzerlik bir tesadüf değil: Next Generation Jammer'dan iki mühendis, 2018'de Epirus'u kurmaya yardımcı oldu. O zamanlar artırılmış gerçeklik girişimi RealWear'de çalışan Lowery, 2021'de ürün geliştirmeyi yürütmek üzere Epirus'a katıldı ve 2023'te Leonidas tam bir makine haline geldiğinde CEO olarak en üst pozisyona geçmesi istendi. Kurucu ekibin çoğu o zamandan beri diğer projelere geçti, ancak Raytheon hala şirketin kolektif CV'sinde yer alıyor: eski Raytheon radar mühendisi Matt Markel, Ocak ayında yeni CTO olarak göreve başladı ve Epirus'un savunma alanındaki baş mühendisi, mühendislik VP'si, operasyon VP'si ve birçok çalışan da Raytheon kökenli.

Markel, Epirus'un çalışma şeklinin büyük savunma yüklenicilerinden birinde işe yaramayacağını söylüyor: “Teknolojiyi yeni bir uygulamaya dönüştürmeye çalışmazlardı, sözleşme olmadan.” Epirus mühendisleri, kullanım durumunu gördü, Leonidas'ı inşa etmek için para topladı ve herhangi bir askeri dal, projeye para vermeye başlamadan önce prototipler üzerinde çalışmaya başladı.

Başlama işaretini beklemek

Lowery'nin ofisinin duvarında, bir Ordu test alanındaki test günlerinden iki hatıra var: tüm test ekibi tarafından imzalanmış daha büyük bir drondan bir ödül kanadı ve Leonidas'ın yıkımını belgeleyen çerçeveli bir fotoğraf - bir yığın halinde bir araya toplanmış onlarca çalışmayan drone.

Etkileyici bir test gösterisi gibi görünse de, dışarıdan Epirus'un teknolojisinin sürüler inerse tam olarak teslim etmeye hazır olup olmadığını belirlemek imkansız.

Ordu, Leonidas sistemi de dahil olmak üzere, test veya erken dağıtım aşamasındaki yeni silahların etkinliği hakkında özel bir yorumda bulunmadı. Epirus ile bugüne kadar sözleşme yapmaktan sorumlu olan Ordu'nun Hızlı Yetenekler ve Kritik Teknolojiler Ofisi (RCCTO) sözcüsü, yalnızca “gelişen tehditlere yanıt vermek için yenilikçi Yönlendirilmiş Enerji çözümleri geliştirmeye ve sahaya sürmeye kararlı” olduklarını belirten bir açıklama yaptı.

Ancak çeşitli yüksek rütbeli subaylar, Epirus'a kamuoyunda güven oyu veriyor gibi görünüyor. RCCTO'yu yöneten ve geçen yaz Leonidas testine gözetmenlik yapan üç yıldızlı general, Breaking Defense'a “sistem gerçekten çok iyi çalıştı” dedi, “silah sisteminin daha büyük öldürme zincirine nasıl uyduğuna dair yapılacak işler olsa da.”

Ve Ordu'nun o zamanki en yüksek rütbeli sivil yetkilisi olan eski Ordu Sekreteri Christine Wormuth, bu yılın Ocak ayında verdiği bir veda röportajında, “bir şirket” olarak adını anmadan Epirus'tan bahsetti ve “yüksek güçlü mikrodalgalar kullanarak temelde drone sürülerini etkisiz hale getirebilen” bir şirketten söz etti. Bu tür bir yeteneği “Ordu için kritik” olarak nitelendirdi.

Ordu, mikrodalga silahına ilgi duyan tek dal değil. Ziyaret ettiğimde Epirus'un fabrika katında, Ordu tarafından sipariş edilen büyük bej Leonidasların yanında, yeşil renkte daha küçük bir keşif versiyonu inşa ediliyordu ve bu versiyon Nisan sonlarında teslim edildi. Videolar, geçen yaz Donanma için bazı mikrodalga yayıcılarını bir iskeleye koyup test ettiğinde, mikrodalgaların hedeflerini suyun içinde etkisiz hale getirdiğini - Husilerin drone botlarını hareket ettiren dıştan takma motorların devrelerini başarıyla etkisiz hale getirdiğini gösteriyor.

Epirus şu anda, Ordu'nun Stryker muharebe araçlarının üstüne monte edilebilecek daha küçük bir Leonidas versiyonu üzerinde çalışıyor ve tek bir mikrodalga ünitesini küçük bir hava dronuna takmayı test ediyor; bu, araçları, veri merkezlerini veya tek bir düşman dronunu etkisiz hale getirmek için yüksek odaklı bir etkisiz hale getirici olarak çalışabilir.

Epirus'un mikrodalga teknolojisi, geleneksel Leonidas'tan daha küçük cihazlarda da test ediliyor.

EPIRUS

Ne Ordu ne de Donanma, Epirus'un sistemlerini ölçekli olarak satın almaya başlamak için henüz bir sözleşme duyurmadı, ancak şirket ve yatırımcıları büyük siparişlerin gelmesi için aktif olarak hazırlanıyor. 2018'de kapılarını açtığından bu yana 300 milyon dolardan fazla fon toplayarak, önümüzdeki yıllarda mümkün olduğunca çok Leonidas üretmek için Mart ayının başında 250 milyon dolar topladı.

“Eğer çalışan bir kuvvet alanı icat ederseniz,” diyor Lowery, “gerçekten çok dikkat çekersiniz.”

Epirus'un şimdi, ana müşterilerinin tetikleyiciye basıp daha fazla Leonidas satın alması durumunda, üretimi artırma ve sistemlerindeki teknolojiyi geliştirme görevi var. Ardından, personel, montaj ve ölçekli test gibi daha sıradan sorunlar geliyor. Lowery, gelecekteki nesiller için hedefin anten tasarımını geliştirmek ve çıkışı on kilovatlara itmek için daha yüksek güçlü mikrodalga amplifikatörlerini entegre etmek olduğunu söyledi; bu, menzil ve etkinliği artırmayı sağlayacak.

Bu, Trump'ın küresel ticaret savaşının zorluğunu artırabileceği bir durum olsa da, Lowery, tedarik zincirleri konusunda endişeli olmadığını söylüyor; ABD Jeolojik Araştırmaları'na göre, Çin dünya galliyumunun %98'ini üretiyor ve ABD'ye ihracatını kısıtladı, ancak Epirus'un çip tedarikçisi Japonya'dan geri dönüştürülmüş galliyum kullanıyor.

Diğer bir dış zorluk, Epirus'un tek drone etkisiz hale getirici inşa eden şirket olmadığını gösterebilir. Çin'in devlet destekli savunma şirketlerinden biri, 2024'ün sonlarında büyük bir askeri gösteride sergilediği "Hurricane" adlı kendi yüksek güçlü mikrodalga anti-drone silahı üzerinde çalışıyor.

Bu, anti-elektronik kuvvet alanlarının dünya orduları arasında yaygın hale geleceğinin bir işareti olabilir - eğer öyleyse, savaşın geleceği muhtemelen eski duruma geri dönmeyecek ve bir kez daha farklı bir yöne kayabilir. Ancak askeri planlayıcılar, ABD'nin geride kalmaması gerektiğine inanıyor. Bu nedenle, eğer vaat edildiği gibi çalışırsa, Epirus, önümüzdeki on yılda savaşın nasıl gerçekleşeceğini değiştirebilir.

Ordu CTO'su Miller, Epirus veya herhangi bir spesifik sistem hakkında doğrudan konuşamazken, anti-drone önlemlerinin ABD askerleri için yaygın hale gelmesi gerektiğine inandığını söyleyecektir. “Counter-UAS [İnsansız Hava Sistemi] ne yazık ki, karşı-IED gibi olacak,” diyor. “Her askerin, UAS tehditlerini düşünmesi gerekecek, tıpkı IED'leri düşünmek zorunda olduğu gibi.”

Ve ekliyor, “Bu kadar etkili olan teknolojinin, neredeyse sihir gibi çalıştığını, ortalama bir tüfeğin elinde olmasını sağlamak benim ve meslektaşlarımın görevi.” Bu amaçla, Lowery bana, Epirus'un Leonidas kontrol sistemini, askerlerin hedef kümelerini tanımlayıp sadece bir düğmeye tıklayarak etkisiz hale getirmeye başlamalarını sağlamak için basit bir şekilde tasarladığını söyledi - ancak bunun kanıtlanması için yalnızca sahada kapsamlı bir kullanım gerekecek.

Epirus CEO'su Andy Lowery, Leonidas'ı UAV'lere karşı son savunma hattı olarak görüyor.

EPIRUS

Yakın bir gelecekte, Lowery, bunun ABD-Meksika sınırında kurulması anlamına gelebileceğini söylüyor. Ancak, duyduğu en büyük Epirus teknolojisi vizyonu, PAVE PAWS adı verilen bir balistik füze savunma radar sistemi gibi şehir ölçeğinde bir Leonidas kurmak. Bu sistem, 105 fit yüksekliğinde bir binayı kaplar ve uzak nükleer füze fırlatmalarını tespit edebilir. ABD, 1980'lerde dört tane kurdu ve Tayvan şu anda Taipei'nin güneyinde bir dağın üzerinde bir tane bulunduruyor. Benzer boyutta bir binayı mikrodalga yayıcılarıyla doldurursanız, ışın “10 veya 15 mil” uzanabilir, diye söyledi Lowery, birinin kuzeyde Taipei üzerinde, diğerinin güneyde Kaohsiung üzerinde beklemesiyle.

Yunan mitolojisi modunda riff yaparak, Lowery dronlar hakkında, “Ben bunların hepsine yaramazlık yapanlar diyorum. İster sınırdan uyuşturucu veya silah geçiriyor olsunlar, ister Langley üzerinde uçuyor olsunlar ya da F-35'leri gözetliyor olsunlar, hepsi İkarus gibi. İkarus'u hatırlıyor musun, balmumu kanatlarıyla? Her yerde uçuyor - ‘Kimse bana dokunamaz, kimse bana asla zarar veremez.’”

“Biz de bir hellik balmumu kanat eritici inşa ettik.”

Sam Dean, iş, teknoloji ve savunma konularında odaklanan bir muhabirdir. Pentagon ile işbirliği yapan Silicon Valley'nin son tarihini Viking Press için yazdığı bir kitap üzerinde çalışıyor ve savunma teknoloji endüstrisini birçok yayında kapsıyor. Daha önce, Los Angeles Times'ta iş muhabiri olarak çalıştı.

Kaynak:

https://www.technologyreview.com/2025/05/29/1117502/epirus-drone-zapping-microwave-us-military-defense/