Asosyalken çok daha mutluydum.

quote:

Orijinalden alıntı: VitaminsizAsker

Asosyalken çok mutluydum demişsin ama pek bir şey değiştiğini sanmıyorum ben. Asosyallikten tam anlamıyla kurtulmak ayrıdır sosyal olmak için ıkınmak ayrı bir şeydir. Yanlış anlama asosyallikten kurtulmak için tabi ki çabalayacaksın, sosyal ortamlarda bulunacaksın ama ilk kuralın şu olmalı: diğer insanları umursamamayı öğrenmelisin. Bu da zamanla olacak bir şey. Etrafında karakterini beğenmediğin çok insan varsa onları yanında tutmak zorunda değilsin bağlantını kesebilirsin kimse seni yargılayamaz bu konuda. Mütevazılık, tam olarak ne söylemek istedin bilemiyorum ama mütevazi olmak iyidir; fakat dozunu kaçırmamak şartıyla. Gerektiğinde, evet ben yaptım diyebilmelisin. İyi bir şey yaptığında teşekkür etmek yerine esprili bir şekilde kendine güvendiğini belirten bir cümleyle karşılık verebilirsin. Odana çekilmene gerek yok önünde yaşanacak koskoca bir hayat var bu hayatı etrafındaki bir kaç kişi yüzünden kendine zehir etmeye hakkın yok. Yeni bir hayata o bir kaç kişiden kurtularak başlayabilirsin.

quote:

Orijinalden alıntı: Exclusive.

quote: Orijinalden alıntı: VitaminsizAsker Asosyalken çok mutluydum demişsin ama pek bir şey değiştiğini sanmıyorum ben. Asosyallikten tam anlamıyla kurtulmak ayrıdır sosyal olmak için ıkınmak ayrı bir şeydir. Yanlış anlama asosyallikten kurtulmak için tabi ki çabalayacaksın, sosyal ortamlarda bulunacaksın ama ilk kuralın şu olmalı: diğer insanları umursamamayı öğrenmelisin. Bu da zamanla olacak bir şey. Etrafında karakterini beğenmediğin çok insan varsa onları yanında tutmak zorunda değilsin bağlantını kesebilirsin kimse seni yargılayamaz bu konuda. Mütevazılık, tam olarak ne söylemek istedin bilemiyorum ama mütevazi olmak iyidir; fakat dozunu kaçırmamak şartıyla. Gerektiğinde, evet ben yaptım diyebilmelisin. İyi bir şey yaptığında teşekkür etmek yerine esprili bir şekilde kendine güvendiğini belirten bir cümleyle karşılık verebilirsin. Odana çekilmene gerek yok önünde yaşanacak koskoca bir hayat var bu hayatı etrafındaki bir kaç kişi yüzünden kendine zehir etmeye hakkın yok. Yeni bir hayata o bir kaç kişiden kurtularak başlayabilirsin.

Madem yazmışsınız uzun uzun bende şu şekilde cevap vereyim. Önceden özel bi üniversiteydim, 6 ay gittim ve bıraktım, sonumu göremediğim için, daha fazla aileme maddi açıdan zarar vermekte istemedim, cidden zıvanadan çıkmıştım çünkü, orda ortamında karının kızında arabanında, herşeyin en iyisinde takıldım. Neyse 1 sene daha hazırlanıp, anadolu üniversitesini kazandım. Eskişehiri bilirsiniz, eğlence şehridir, daha ilk dönem yeni bitti, iyi kötü çevrem oldu ve daha 2-3 gün önce bu eskişehirdeki çoğu etkinliği düzenleyen sağlam bir reklam & organizasyon ajansının müdüründen teklif geldi, eğer düşünürsen seni ekibime almak istiyorum diye, buda şu demek herkesin tanıdığı, her gece clubünde bedava içen, bi dünya çevresi olan, ortam adamı olmak demek. Ben daha karar vermedim ama büyük ihtimal reddedicem bu teklifi, çünkü biliyorumki o işte biyerlere gelebilmek için cidden herkesle muhattap olmak, herkesin ağız kokusunu çekmek gerekiyor ilk başta, yani benim gibi kimseye eyvallahı olmayan biri için zor bir iş bu. Ha ama 1 sene falan bu işin peşinden koşarsan deli gibi çevren olur, tanımadığın insan kalmaz. Sosyallikse, sosyalliğin kralı. Sosyalliğe tam geçememişsiniz demişsiniz ama inanın öyle değil, milletin gördüğünü ben unuttum diyebilirim size, sıkıldım artık. Bizim çocuklara bakıyorum mesela bu sene tanıştığım, erkek erkeğe bi dünya aktivite yapıyolar ve bundan keyif alıyolar, ben ise bu tarz aktivitelerin yüzüne bakmıyorum, ne bileyim sarmıyo artık. Ha ama 7 senelik bi arkadaşım var, o olsa yanımda hergün takılırım deli gibi, çünkü seviyorum çocuğu, içinde bi kötü niyet olmayan, öz kardeşim gibi bi arkadaşım. Ya benim sorunum yanımdaki insanlar ve yeni tanıştığım insanlarla oluyo genellikle. En ufak bi saçmalıklarına tahammül edemiyorum, anında soğuyorum. Herkes saçma sapan bi gösteriş, bi ego tatmini peşinde, ulan ben bu halimle yapmıyorum bunu size ne oluyo. Ya dostum, dediğim gibi işte yanımdaki insanları sevmiyorum. Etrafımda iyi kötü bi dünya insan var ama hiçbiri bi boka yaramaz benim gözümde. Böyle saçmalıkları gördükçede, yalnızlığa doğru kayıyorum yavaş yavaş, en azından o saçmalıkları çekmiyorum bu sayede. Etrafımda doğru insanlar olsa hiçbir sorunum olmayacak benim aslında, ama yok işte, bi denk gelmiyo bana doğru insan. Bide bende tuhaf bi durum var, bir şeyin ya en iyisi olacak yada hiç olmayacak, senelerdir bu böyledir bende. Kafamda bi kız modeli var mesela, o veya ona benzer biri karşıma çıkmadığı taktirde istediğin kızı getir karşıma sevgili falan olmam ben, bu yüzden gerekirse senelerce yalnız kalsamda sorun değil benim için, bu yaşıma kadar 2 kıza aşık oldum sadece ikiside kafamdaki gibiydi mesela, onların dışında sevgilim falanda olmadı. Ben böyle değişik biriyim hocam işte. Birde sen şu organizatörlük işine ne diyorsun, benim gibi birinin hayatını nasıl etkiler, kararsızım ama büyük ihtimal kabul etmiycem. Ama bir yandanda, 1 sene sonra kendime bi bakıyorum acayip sağlam, eli kolu uzun biri olucam, ama değermi bilmiyorum işte.