Almanya'da yaşam vs Aldatan Kadınla yüzleşme (Siz olsanız hangisini seçerdiniz?)

2 yıldır Almanya'dayım. Dil, oryantasyon, vatandaşlık alımı için gerekli anayasa kurallarını öğrenim kursları, ehliyet, ıvır zıvır her şeyi hallettim.

Ufak bir işte çalışıyorum. Ancak amacım Ausbildung yapmak. Bunların, hem eğitim hem de çalışma kısmının aynı anda bulunduğu iş/öğrenim modelleri.

Bu yıl Ausbildung vizesinin hem yaş hem de kapsamı genişletiliyor. İşin özü, her şey olması gerektiği gibi, yavaş (alman bürokrasisi) ama emin adımlarla ilerliyor.

Ancak son 7 aydır hayat bana cehennem. Evlenerek gelmiştim Almanya'ya, eşim dediğim kadın alman, 4 yıldır evliyiz, 2 yılı Almanya'da.

Aramızda inanılmaz şiddetli bir geçimsizlik var. Bir birimizin yüzünü görmeye katlanamıyoruz. Sosyallik olmayışı(çevre yok arkadaş yok), günlük enerjinin tamamen para kazanma odaklı oluşu, farklı kültürler, istekler, öncelikler... bizleri bunalıma soktu, hisleri törpüledi, bir birimize vakit ayıramadık ve sadece can sıkıyoruz.

Eşimle boşanmaya karar verdik. 2025'te boşanmış olacağız. 3 yıldır Almanya'da olmuş olacağım için, hem vize uzatma hakkım var, hemde çalışıyorsam veya Ausbildung-Master gibi bir programa baş vurduysam zaten sorun yok ve güvendeyim. Eğer bu yıl boşanırsak, yada şu anda aramızda kötü bir şey geçerse aile vizesi ile geldiğim için iptali gerçekleşiyor. Henüz 2. yılımı doldurduğum için vize uzatma hakkım olmuyor. Ayrıca legal yolla geldiğim ve Türkiye'de zamanında düzgün bir işim olduğu, savaştan kaçmadığım için, sığınma gibi bir hakka'da sahip değilim. Dolayısı ile dişimi sıkmam lazım.

Ancak içim dışım kımıl kımıl. Sabah 7'de evden çıkıyor 11'de geliyor. Sürekli telefonunu saklıyor. İş yerine ziyarete gittiğimde çok geriliyor, hatta bu konuda uyardı, gelme dedi, orası benim özgür olduğum bir alan, kendimi kontrol ediliyormuş gibi hissetmek istemiyorum dedi. Telefonlardan, sosyal medyadan oradan buradan beraber olduğumuz fotoğraflar kaldırıldı. Yüzükler çıkarıldı. Ne beraber bir soframız var nede yatağımız.

Ben açık açık beni aldattığından şüpheleniyorum. Bu konuda da kavgalarımız, sürtüşmelerimiz başladı.

Sizce yüzleşmeli miyim ? Nerdeyse bütün ailem, TR'de ki arkadaşlarım, boşlamamı, umursamamamı, kendi haline bırakmamı, işime ve eğitimime odaklanmamı söyledi. Yok millet kolunu kesip buralara geliyormuş, yok botlarda bata çıka geliyormuş. Eğer kavga eder, erken boşanır, burada davalık olur, vizeyi yakarsam bunca emeğe yazık olurmuş.

Türkiye'de yaşayanların psikolojisi bam başka bir noktada. Bunu anlıyorum. En sözde maço arkadaşlarımdan, babam gibi bir dağ adamından bile, "stratejik ol, yanlış yapma, saldırma, sen kendi hayatını kurtar" öğütleri işitiyorum. Ancak işin içindeyken öyle olmuyor. Kanım kaynıyor, gece boğazlayasım geliyor. Telefonunu elinden alıp her şeyi ortaya dökesim geliyor.

Ben 10-11 ay daha nasıl böyle yaşayacağım ? Siz olsaydınız ne yapardınız ?

Kağır üzerinde haklısın aslında. İlk başta bende öyle düşündüm. Ama insanın başına gelince anlıyor insan, geceyi-gündüzü bir birine karıştıran, uyutmayan bir rahatsızlık... Kafandan çıkmıyor, yediremiyorsun kendine, şayet öyle bir şey varsa.

Bu psikolojik katmanla nasıl baş edebilirim diye düşünüyorum ...

ayrı eve çıkamıyonuz mu boşanana kadar. unutmaya çalış. iletişimi kopar

Yasak. Aile birleşim vizesi altında olduğum için, farklı ikamet, farklı ev vs yasak ve hatta cezası var. Vize direkt iptal zaten öyle bir durumda.

iki tarafta istediğini almış, şu saatten sonra siz orada kalmak hedefinizi gerçekleştirmeye bakın, onu aldıktan sonra güzelce ayrılın çünkü deplasmandasınız her halükarda eşitliğin zor sağlanacağı bir durumdasınız, boşanma yılınız bile belli plan program ortada, çok konuşulacak şey yok gibi, size düşün güçlü kalmak bunlar olurken, sevilmemişsiniz kalpten

bir süre idare edeceksin olan olmuş zaten

Eğer eşin seni aldatıyor olarak görüyorsan, önceliğin ilişkini düzeltmek olmalıydı. İlişkiyi bu duruma getirdikten sonra "başkasıyla yatıyor, kendimi kötü hissediyorum" demen pek de mantıklı değil.

Eğer ikinizin de kafasında bittiyse evliliğiniz, o zaman da oturup konuşmak, ilişkiyi bir sonuca bağlamak gerekir.

Niye almanla evlendin ki? Kendi anadilinden olmayan biri ile ne işin var?

eşim alman dediğin almancı mı?

benim burada arkadaşımın başına geleni burada yazmıştım.

bendne büyüktür kendisi. vakti zamanında alman kadınla evlenmiş. yenge hanım çok anlayışlıydı. baya hizmet ediyordu. Türk gibi hizmet ediyordu. 7. yılında ne olduysa bunlar bunlar boşandılar.

alman kadınları erkekleri gibi çok dengesiz. gerçi bizim arkadaş da gezip tozuyordu. alman diye eşi sanırım sorun etmez kafasındaydı.

ama ne oldu ise birden araları soğumuş. eşi de soğumuş birden. muhabbetler kesilmiş vs vs.

neyse sonra işte boşanalım demiş eşi, arkadaş kalabiliriz demiş.

neyse işte boşandılar. sonra arakdaş bir olay anlattı. oha lan dedim.

6 yaşında çocuğu vardı. annesinde kalıyor. bir gün çocuğu ziyarete gidiyor eski evine. bir bakıyor alman eşinin yanında zenci var. zenci bulmuş liberal alman ablam. bir de arkadaşa "istersen bak karşı bina da boş daire var. istersen konuşabilir ve senin için o kirayı ayarlayabilirim" demiş. almanlar için yani yeni nesil almanlar için bunlar normal artık. bizim arkadaş kafayı yiyordu.

düşün evladın, anasının evinde ve evde sürekli zenciler geziyor.

buna göre eş seçin. hiç olmadı katolik olsun.

Zaten başından aseksüel değilsen, hayat senin için bitmiştir. Aşağı seviye bir varlıksındır. Gerisinin bir önemi yoktur.

yabancı karıyla evlenilmez alman karıyla hiç evlenilmez

almanyadan kurtul. youtube videolarından izlediğim kadarıyla bile yetti. cehennem gibi bir ülke.

Boşanacağız tarih belli, yataklar ayrı, birbirinizi zar zor görüyorsunuz zaten boşanmış sayılırsınız sadece kağıt üzerinde evlisiniz. Bu durumda eşinin başkalarıyla görüşmesi çok da anormal bir şey değil. Sen de yapabilirsin bunu

kaç yaşındasınız hocam tr'de ne okumustunuz

son 1 ayda 2 gün güneş gördüm. geri kalan yağmasa bile nokta nokta su taneleri havada uçuşan hava koşulları ile geçmekte. bıktım valla. artık ekonomisi de çöküyor. yaşamak için bir şart yok gibi. eşimin eğitimi bitince biz de ayrılıcaz buradan.