Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Ailesinden birini kaybeden var mı? (2. sayfa)

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
53
Cevap
2
Favori
4.390
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
Öne Çıkar
18 oy
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • rerea kullanıcısına yanıt

    Başın sağolsun kardeşim, benim de aklımdan benzer şeyler geçiyor ama yaşamak zorundayım en azından babam için yaşamak zorundayım.Zaten o da olmasa tek başına kalacam ne yaparım o zaman bilmiyorum yaşamak için bir nedenim de kalmayacak ona bir şey olursa.Mesela dün biraz üşütmüş rahatsızlandı, aklım çıkıyor ona da bir şey olur diye.Sen de kendine hayata tutunmak için bir neden bulmalısın bence eminim ki vardır bir şeyler.Tekrar başın sağolsun.
    _____________________________
  • dekareme kullanıcısına yanıt

    verdiğiniz kaynaklardan hiçbirinin Kuran-ı Kerim'den olmaması size de çok ilginç gelmiyor mu ?
    _____________________________
  • Anneannem 4. Evre kanser
    Ne yapmam lazım bilmiyorum kafayı yiyecek gibiyim.
    3. Evredeyken öğrendik daha 3. Doz kemoterapi aldı. Karaciğerine sıçramış.

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
    _____________________________
    ACER AOHAPPY2 , Intel Atom N570 1.6Ghz L2Cache 2MB, 2GB 667Mhz DDR3, Intel GMA3150 64MB VRAM

    ACER SWIFT 3 SF315-52G Intel i5 8250U 1.8Ghz L3Cache 6MB, 12GB DDR4 2400MHZ, NVIDIA MX150 2GB VRAM

  • Öncelikle başınız sağolsun. Keşkeler insanı yer bitirir. Keşkelerle yaşamak yerine kendinizi İyikilerle avutmanızı öneririm. Gerçekten zor olacağını biliyorum. Ama merhum içinde iyi anılmak ve hep iyileri hatırlamak iyi olacaktır diye düşünüyorum.


    29 Ağustos günü öz abimi kaybettim. Ama maalesef abimi 30 ağustos günü buldum. Evde tekken banyoda kalp krizi geçirmiş. Benimde çok keşkelerim var. Ama bu keşkeler yaşanılanların hiç birisini değiştirmiyor. Hatta değiştirmediği gibi kalanlara da daha büyük üzüntüler bırakıyor. 38 yaşında gençliğinin bağrında abimi öyle bulup, toprağa defnetmek anlatılamayacak bir acı... Annem ile birlikte yaşıyordu. Annemde hem oğlunu, hem yoldaşını kaybetti. Şu anda yapmam gereken en önemli şey Abim'in anneme baktığı gibi annemi el üstünde tutmak olacak... (Yanlış anlaşılmasın hayırsız bir evlat değilim. Sadece ben evli, abim bekar olduğu için böyle bir durumdaydık.)
    _____________________________




  • Teyzemi kaybetmiştim 12 yaşındayken, ölümün buz gibi yüzüyle karşılaşmıştım ve bana gerçekten çok "koymuştu". Çok severdim kendisini, arada küçük kibirleri olsa dahi hanımefendi, lady bir kadındı. Çocukken yapmadığımı yapıp sorunlu geceler geçirdiğimi hatırlıyorum, altımı küçük büyük kirletirdim üzüntüden ve ağlama krizlerim olurdu, çok fenaydı çok, güneş ışığının bile evimize farklı düştüğünü hissederdim...

    Babamı kaybetmedik ama felç geçirdi, istediği ilacı yazmayan küstah ve soysuz bir Türk doktoruna kızıp tüm ilaçlarını bıraktı, sonuç olarak bir gün 400 üzeri şeker ile inme indi. Uzun süredir yüzün iyi görünmüyor diyip onu uyarırdım, hiçbirimiz fark etmedik ilaçları almadığını ama ben hissettim bir sorun olduğunu...

    Allahım, gerçekten aklı olan Türkiye'den kaçar kurtulurmuş, bu kadar da olduğunu düşünmüyordum işin boyutunu, kardeşimi bir vazgeçiremedim kamudan allah benzetmesin mi diyeyim ne diyeyim bu Türk doktorları için..

    Her şey bu kadar mı varoş lümpen olur...

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
    _____________________________
    Yazılar çok taraflıca siliniyor ve bu durum oldukça çirkin, elbet bir bedeli olacaktır...




  • Başınız sağolsun, bende annem ve nişanlımı 1 sene arayla kaybettim, annem kanserden, nişanlım trafik kazasında vefat etti. çok mücadele ettik annem için ama maalesef sonunda mücadeleyi kaybettik, bu arada başka kardeşim yok, hayatımın büyük bir dönemi hastaneler ve tedavilerle geçti diyebilirim, kendime çok yüklendim bende o dönemler bunun üzerine nişanlımı kaybetmek benim psikolojik olarak tamamen bitmeme sebep oldu, iyice yıkılmıştım. Yukarıdaki arkadaşın söylediği gibi zaman herşeyin ilacı gerçekten, sabırlı olun. kendinize çok yüklenmemeye çalışın. Kendime iyiyim dediğim anlar bile illa ki kafamda istemsiz bazı şeyler dönüyor bu bir gerçek ama hayat devam ediyor. Devam etmeliyiz, tekrardan başınız sağolsun..
    _____________________________
  • 4 evre kolon kanseri geçer mi?
    3. Kür kemoterapi alındı
    Karaciğere yeni sıçradı

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
    _____________________________
    ACER AOHAPPY2 , Intel Atom N570 1.6Ghz L2Cache 2MB, 2GB 667Mhz DDR3, Intel GMA3150 64MB VRAM

    ACER SWIFT 3 SF315-52G Intel i5 8250U 1.8Ghz L3Cache 6MB, 12GB DDR4 2400MHZ, NVIDIA MX150 2GB VRAM
  • Ne desem bilemedim. Galiba başıma gelse ya deliririm yada kendimi yollara vururum.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
    _____________________________

  • Birebir aynı şeyi yaşadık annemi kaybedeli bir yıl yeni oluyor. Tek tesellim depremden önce vefat etti o mahşer gününü bu dünyada görmedi.
    _____________________________
    "Beğendiğiniz Bedenlere hayalinizdeki ruhları koyup "Aşk'' sanıyorsunuz!" ...W.Shakespeare...

  • Bir buçuk sene içinde annem, dedem, ananemi kaybettim. Ölüm bizler için.. Dedemin kanser olduğunu corona olduktan sonra kalıcı bir hasar varmı diye tesadüfen hastanede akciğer tomografisi çektirince öğrendik. Onu kemoterapi ve radyoterapiye götürürken o koşuşturmalı süreçte annemin 4.evre lenf kanseri olduğunu öğrendik tüm aile dayım teyzem kardeşim (17 yaşında) herkes seferber olduk işyerlerinden aylarca ücretsiz izinler aldık. Annem 29 gün hastanede kaldı doktor eve çıkartın biraz hava alsın hastanede sıkıldı dedi o eve gelmeden önce hastanedeyken buzdolabı bozulmuştu yeni buzdolabı aldık eve kapıdan girip salona zar zor yürüdü mutfağa gidip dolabı görecek kadar takat ve dermanı yoktu.. O günden 5 gün sonra 30.08.2021 🥀 de annemi acilin kapısında beklerken kaybettim. Son görevimi yaptım yıkanmasına girdim mezara kendi ellerimle koydum toprakla kapattım. Sıra geldi dedeme onun tedavisinide bir yandan aksatmadan aldırıyorduk dedemi de belki 15 20 kür kemoterapi ve radyoterapiye götürdüm en sonunda 14.10.2022 de 80 yaşında kaybettik. Son yarım saate kadar yanındaydım ayrıldım eve geçerken yolda aradılar kaybettik diye onuda ellerimle baştan sona yıkadım kefenledim ve gömdük. Ananem canımın içi beni annemden sonra büyüten bakan adam eden sırtımda hacca götürüp getirsem hakkını ödeyemeyeceğim kadın.. Evlenmeden önce Eşimin ailesiyle tanışmaya gittik sadece kadınlar tanıştı sonrasında eve geçtik o gün Evde beraber otururken kelimeleri sapıtmaya mantıksız konuşmaya başladı meğerse beyin kanaması geçiriyormuş ambulansı aradık hastaneye uçarak gitti hemen acil ameliyata aldılar 9 saat sürdü sabaha dek bekledik. %5 olasılıkla sağ çıkacağı söylenen ameliyattan sağ çıkabildi. Sonrasında tam 1 sene yatalak şekilde kaldı en iyi en profesyonel bakım evinde çok yüksek meblağlar ödeyerek baktırttık. Ne yazık ki 01.04.2023 de bizlere en kötü 1 Nisan şakasını yaptı. Onada son görevimi yaptım Allah kabul ettiyse.. Ölüm hepimiz için aileden 1.5 senede 3 en yakın kişiyi kaybettim ama hayat devam etmek, ben kazanmak evime bakmak zorundayım. Allah bir şekilde sabrını veriyor kaldı ki başka çaresine yok.


    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
    _____________________________




  • OrQuN kullanıcısına yanıt
    Başınız sağolsun hocam gerçekten çok üzüldüm, güçlü durmanız aileniz için çok önemli siz bunu aileniz için başarmışsınız ben de babam için güçlü durmaya çalışıyorum onun yanında üzgün görünüp onu daha da üzmemek için belli etmemeye çalışıyorum.Biz de sizin gibi annem için çamaşır makinesi aldık akrabalardan borç harç alarak, annemin çamaşırlarını yıkamak için ama kullanmak nasip olmadı.Bu kanser tümör denen hastalık çok ağır çok kötü bir şey insanı yiyip bitiriyor bir ay içinde gözünün önünde eriyor sevdiğin insan ve hiçbir şey yapamıyorsun.Benim anneme o kadar test yaptılar baktılar ama bir türlü kanser tanısı koyamadılar.Ayağındaki kötü huylu tümör beynine sıçramış.Belki erkenden müdehale etseler belki ayağını kesseler şuan hayatta olabilirdi ama hastanede sadece ilaç verip bekletmek dışında bir şey yapmadılar, o yüzden çok ağırıma gidiyor bu durum.Zaten kanser tanısı koymuş olsalar bile kemoterapi görecek durumda bile değildi.O gün doktor karşıma geçip şöyle yaptık böyle yaptık ama kurtaramadık diye yaptığı klasik konuşmada ben donup kaldım, inanamadım.Ciddi misin sen hocam dedim? Annem hastayken onun için randevu almaya hastaneye giderken bir mezarlığın yanından yürüyordum, içimden hayır annemi kara toprağa vermeyeceğim buna izin veremem olamaz olmamalı diye ağlayarak yürüyor kendi kendime sonuna kadar mücadele edicem diye söz veriyordum.Fakat elden bir şey gelmiyor işte, vakit saat geldikten sonra ölümden kaçış yok.Takdiri ilahi, bir gün biz de dört kolluya binip gideceğiz.Ölüm değil aslında zoruma giden, benim zoruma giden bu devletin bir ferdi olarak devlet hastanelerinde gereken ilgi alakayı görememiş olmak.Ben bu vatan için canımı verirdim, fakat onlar bize bir tedaviyi çok gördü.Eğer annemi tamam iyileşti diyerek hasta olduğu halde taburcu etmeselerdi, o odada boş boş yatırmak bekletmek yerine ayağına müdehale etselerdi belki şimdi aramızda olabilirdi.Şimdi ne avukat tutacak param var ne mahkemelerle uğraşacak gücüm var, hiçbir şey yapamamak çok zoruma gidiyor.

    Aklıma yatmayan bir çok şey var, annemin vefatından sonra telefonuma mesaj geldi mesela.Diyor ki kan testini tekrar yapmamız lazım, hatalı yapıldı belkide.Belki de bu yüzden öldü.Ölmüş insanı kan vermeye çağıran mesaj atıyorlar utanmadan.

    Bunun dışında yoğun bakıma alınması ve hemen ertesi gün vefat etmesi bana çok garip geliyor, üstelik durumu stabilken.Bana solunumu durduğunu müdehale ettiklerini söylediler ama durup dururken nasıl solunumu durur aklım almıyor.

    Açıkcası şüphelendiğim çok şey var, mesela beyaz kan verdiler çok az bir parça vefat etmeden bir gün önce.Onlar o kanı verene kadar annemin durumu iyi gibiydi.Ne zaman o kanı verdiler, konuşması iyice bozuldu bağırmaya elini kolunu sallamaya çırpınmaya başladı.Bu konuda hiçbir açıklama yapmadılar, açıklamayı bırak odasına gelip doğru düzgün bakmadılar bile.

    Doktor zaten piyasada yok asistanı dolanıyor ortalıkta boş boş, adama elli kere annem fenalaştı dememize rağmen bir gün boyunca ne gelip baktılar ne bir şey yaptılar.Ertesi gün yoğun bakıma aldılar zaten sonra da vefat etti.Açıkcası aklıma yatmıyor bu durum, bir şeyler olduğunu biliyorum hissediyorum ama bunları açığa çıkaracak ne delilim ne gücüm var.

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
    _____________________________




  • acht und zwanzig kullanıcısına yanıt
    Başınız sağolsun mekanı cennet olsun, bu dünyanın kederinden kahrından kurtulup melek oldular huzura kavuştular ben buna inanıyorum tek tesellim bu.Zaten bu inancım da olmasaydı şimdi çıldırırdım herhalde.

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
    _____________________________
  • aLastis kullanıcısına yanıt
    Ben de aynıyım sabaha kadar uyku girmiyor gözüme ancak yorgunluktan sızınca biraz uyuyabiliyorum.

    Bir de uyurken dişlerimi sıkmaya başlamışım, babam dişlerimin gıcırtısını duymuş o söyledi.

    Uyandığımda çenem ve başımda ağrı içinde uyanıyorum.Yorgun yatıp daha da yorgun uyanıyorum.

    İnsanın bünyedi alışılmadık durumlarda böyle garip tepkiler veriyor işte.

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
    _____________________________
  • Benim 5 ay oldu annem öleli keşkeler hep beynimde dolanıp duruyor geçiyor mu dersen geçmiyor içimde bir boşluk var ve o günden güne büyüyor günlük rutin işleri yapıyorım çalışıyorum yiyorum ama yaşamıyorum

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
    _____________________________
  • aLastis kullanıcısına yanıt
    Başın sağolsun, mekanı cennet olsun.Ben de kaybedeli 4 ay oldu, seninle aynı duyguları paylaşıyorum.

    Keşke son yaşananlar kötü bir kabus olsa da bir sabah gözümü açtığımda annem hayatta olsa diye iç geçiriyorum hep.

    Çok erken kaybettim, sokakta saçı başı ağarmış benden yaşlı adamların yanında annelerinin olduğunu görünce çok arıyorum annemi.

    Bazen eve geliyorum, alışkanlık işte kapıyı çalıyorum.Sanki annem evdeymiş gelip kapıyı açacakmış gibi.Sonra anahtarla kendim açıyorum kapıyı, içerisi zindan gibi karanlık.

    Alışamıyorum yokluğuna, her dakika her saniye onu arıyor gözlerim.Ben de rutin hayata devam etmek zorundayım her insan gibi ama ne bileyim işte o olmayınca olmuyor.

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
    _____________________________
  • Allah rahmet eylesin. Siz üstünüze düşeni yapmışsınız

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Sanırım ilgilenmediler derken devlet hastanesi doktorlarından söz ediyorsunuz. Ne yazık ki devlet hastaneleri genelde özel hastane standartlarını sunamıyorlar. Gerçek bir ilgi göstermeyebiliyorlar. Bunun çeşitli sistemsel sebepleri var. Üstünde düşünülmesi ve halledilmesi gerekir. Sizin gibi başka zamansız acı çekenler olmasın diye. Çok başınız sağolsun. Ama hayat yolunuza devam etmelisiniz. Eminim anneniz de bunu isterdi.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
    _____________________________
    We're beyond sympathy at this point, we're beyond humanity.
    • 
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz, DH'yi kullanırken depoladığımız çerezlerle ilgili veri politikamıza gözatın.
Kabul Ediyorum