17 Ağustos Marmara Depremi 'anlık videosu' (2. sayfa)

quote:

Orjinalden alıntı: Seddoo.

quote: Orjinalden alıntı: ateso8634 Annemin teyzesi, deprem olmadan birkaç sn öncesinde denizden bir alev topunu yükseldiğini ardından sallanmaya başladığımızı söyledi.Depremde Adapazarı Karasu sahil kenarında ki evimizdeydik.Yani Hiçbir depremden önce görümemiş bir olay oldu.İşte o olay neydi öylee....

Bu soyledigine adim gibi inanirim dostum çünkü annem dahil bi çok arkadaşin tanidigi da görmüş..

quote:

Orjinalden alıntı: General Stalin

havanin gunduz gibi aydinlagini bizzat gordum. denize yakin yerde oturuyordum.size soyle anlatiyim cok fena yorulmustum o gun. 3 gibi yataga yattigimi hatiliyorum yatar yatmazda uyur gibi oldum. ama o ilk an hic aklimdan cikmiyor ranzada yatiyordum kafam ust kisma carpti o sekilde uyandim. alttan cok fena vurmustu resmen havaya firladim.hemen kalktim o sirada tam karsimda acik pencere denizin goruntusu kizil bir goruntu saniyeden az bembeyaz bir flash gibi birsey oldu.o sirada depem oldugunu anladim duvara tutundum ama koca blok elimden kayiyordu.kapilar kitlendi o anlar bana saat gibi geldi hic bitmicekmis gibi.depremi yasayan arkadaslar hatirlar bi ara biter gibi oldu ilk 20 snyde filan o arada ailemin yanina gitmistim iste yan odaya hersey bitti derin bir oh cekecekken inanilmazbir sarsinti basladi.baslangicin 2 3 kati.orda gidiyoruz dedim artik.catirtilar gelmeye baslamisti cunku.koca dolaplar devrildi.vallahi cok kotu bir durum gozlerini kapatip apartmanin yikilmasini bekliyorsun...

quote:

Orjinalden alıntı: General Stalin

havanin gunduz gibi aydinlagini bizzat gordum. denize yakin yerde oturuyordum.size soyle anlatiyim cok fena yorulmustum o gun. 3 gibi yataga yattigimi hatiliyorum yatar yatmazda uyur gibi oldum. ama o ilk an hic aklimdan cikmiyor ranzada yatiyordum kafam ust kisma carpti o sekilde uyandim. alttan cok fena vurmustu resmen havaya firladim.hemen kalktim o sirada tam karsimda acik pencere denizin goruntusu kizil bir goruntu saniyeden az bembeyaz bir flash gibi birsey oldu.o sirada depem oldugunu anladim duvara tutundum ama koca blok elimden kayiyordu.kapilar kitlendi o anlar bana saat gibi geldi hic bitmicekmis gibi.depremi yasayan arkadaslar hatirlar bi ara biter gibi oldu ilk 20 snyde filan o arada ailemin yanina gitmistim iste yan odaya hersey bitti derin bir oh cekecekken inanilmazbir sarsinti basladi.baslangicin 2 3 kati.orda gidiyoruz dedim artik.catirtilar gelmeye baslamisti cunku.koca dolaplar devrildi.vallahi cok kotu bir durum gozlerini kapatip apartmanin yikilmasini bekliyorsun...

quote:

Orjinalden alıntı: hashus1099

deprem anında boşalan enerji nedeniyle olduğu söyleniyordu ı ışığın
kuzenim istanbul bahçelievler'de idi. depremden 15 gün önce ben de ordaydım, 10 gün önce de kayseriye taşınmıştık yeşilyurttan, şans işte.
o gece yıldızlar çok belirginmiş. 6. katta balkonda otururken havada yırtık gibi birşey olmuş sonra da deprem.

quote:

Orjinalden alıntı: PrinceOfPersia

2000 össye girecektim,o günler de Sed dershanesinin sınıf belirleme sınavlarına yakın bir gündü.Ben Akyazı'da oturuyordum,hafta içi hergün dershane vardı.Yorulmamak için ablamlarda kalıyordum bir süreliğine.Ev de bilenler bilir yenicaminin tam sol çaprazındaki apartmanlardan biriydi.O gece ders çalışıyordum 2'de yatarım dedim sonra biraz daha ders çalışayım dedim 2:30 oldu dedim zorla biraz kendini daha 2:45 oldu dedim yeter gözlerim patlayacak uyuyayım yarın kalkamayacağım.Lavaboya gittim sonra benim yiğenlerin ranzasına yattım üst tarafa.Tavanla aramda bir kulaç falan mesafe var.O gece de bir sıcak ki boğuluyor insan.Offf dedim üstümden nevresimi atıyorum tam o sırada oda bir anda aydınlandı noluyo lan dedim kendi kendime ardından bir patlama gibi birşey oldu sanki o hızla benim burnum tavana çarptı daha doğrusu çarpmış binadan ininnce farkettim neyse sanki elekten birşey eler gibi sallanıyor sallanıyor vuruyor sallanıyor sallanıyor vuruyor.Üst taraftan ilk vuruşla tavana çarptım sonra sallanırken yere düştüm.Altımda yiğen vardı o nasıl olduysa uyanmamış,yere düştüm ben yere kapandım ama ben dedim kesin kıyamet kopuyor elim ayağım kesildi.Sonra her vuruşta şangır şungur pencereler yıkılıyor sanki meğer binalar yıkılıyormuş sonra boyle bir ara sanki yavaşladı gibi oldu sonra bir anda gene alevlendi şangır etti kardrop devrildi kapının üstüne kapının camları kırıldı benim yiğen uyandı başladı çığlık atmaya ben de elimi uzattım pijamasından yakaladım allah ne verdiyse çektim çocugu ama inanın elimi uzattım tutamıyorum sanki yatak bir o köşeye bir bu köşeye vuruyor anca 4-5 sn sonra tutabilidim.direk yiğenin üzerine kapandım hala nasıl titrediğini hatırlıyorum çocuğun altımda sanki iliklerine işlemiş korku ama ben hala ne olduğunun farkında değilim.İçimden şehadet getiriyorum durmadan.Sonra durdu ama her taraf kapkaranlık oldu inanın 1 mm önümü göremiyorum her taraftan alarm sesleri geliyor sonra eniştem ismimi söyledi onu hatırlıyorum böyle ağlamaklı bir sesle cevap verdim birşeyiniz var mı dedi yok dedim enişte,enişte ne oldu dedim bu neydi böyle,deprem oldu dedi.İnanın o ana kadar deprem olduğunu hiç düşünmedim.sonra beni bir titreme aldı , benim yiğen de çığlık çığlığa ağlıyor diğeri ablamla birlikte yatıyordu eniştem de salonda.Ayağa kalkmaya çalıştım ama sanki yer yerinden kayıyor sanki hala deprem oluyor sanıyorum.Yatağa tutuna tutuna kalktım kapıya doğru yürüdüm orda camlara bastığımı farkettim.Hemen geri adım attım ayağımın altına cam kırıkları girdi allaha şükür ki büyük birşey değildi ama ayağımın altını serpelerken bir parça cam tam baş parmağıma girdi o acıyla bir küfür basdım,sonra eniştem çakmak çaktı kardropla kapının arasından baktım şöyle bir sonra hemen nevresimi aldım top yaptım yastığı aldım cam kırıklarının üstüne attıım sürüne sürüne o boşluktan yiğeni çıkardım enişteme verdim sonra sırt üstü ben geçtim.Eniştem ilk ablama sormuş bağırarak iyi misiniz diye o da biz iyiyiz sen Canerlere bak demiş.Neyse çakmak ateşiyle merdivenleri iniyoruz merdivenin mermerleri çatlamış bazısı dökülmüş sağa sola çarpa çarpa indik.Tam apartmandan çıktık her taraf oyle toz kokuyor ki boğulacağım sanki.Sonra bir kadın sesi Esrammmmmmmmmm Esrammmmmmmm diye.Kadın inmiş alt katların birinde kızı kalıyormuş bina yarıya kadar yıkılmış kkurtulmuşlar fakat kızı ve torunları altında kalmış enkazın.Neyse sabah babamlar geldi bizi almaya Akyazı 4.5 saatte gittik ki bu yol 30kmlik bir mesafe.O gün Akyazı'ya gitmeden bir adapazarı turu attık kuzey terminalie tarafına falan da gittik hala gözümün önünde şu kare var bir yaşlı adam 60lı yaşlarda böyle 3-4 katlı bir bina amcacağızın elinde balyoz var kuzularımmmmm yavrularımmmmm diyerek enkaza vuruyor.O günden beri biri şaka maksatlı yatağı sallasa sanki ölüyorum bir daha diriliyorum.Piskolojik sorunlarım var bunları biliyorum ama elimden birşey gelmiyor,piskoloğa da gittim ama fayda etmedi.Sabaha kadar gördüklerimi sizinle paylaşmadım çünkü o kadar acıklı şeyler gördüm,insanların birbirine ihtiyaç duyduğu o dakikaları gördüm ve size anlatarak belki de sizin de yaşadığınız acıyı, yani köz olan o ateş parçasını, yeniden alevlendirmek istemiyorum.
Yaşayan bilir,gören bilir.Sadece bu yazıyı okuyan arkadaşlardan birşey rica ediyorum sakın ama sakın depremi bir sallantı,bir enerji boşalması ne bileyim böyle çok doğal birşey gibi görmeyin.Küçümsemeyin.Hazırlıklı olun,Allah korusun sizin de başınıza gelirse bunun ne kadar vahim,ne kadar acıklı bir durum olduğunu anlarsınız.Ben en iyi arkadaşımı,yıllarımızı beraber geçirdiğim,nerdeyse ailemden çok zaman geçirdiğim,yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen arkadaşımı,can dostumu,kardeşimi bir para düşkünü mütahid yüzünden toprağa verdim.O ve aliesi olmak üzere 5 kişi hayatını kaybetti.Ve yargı organlarımız bu şahsiyeti yıllarca yargıladı ve cüzzi bir meblag karşılığı saldı.Ben o anda hukukun da devletin de ne bileyim böyle toplumsal kurumların kağıt üzerinde olduğunu anladım.Ben sadece ülkemi sevme kararı aldım,ne sağcıyım ne solcuyum.Ne radikal ne ılımlı,ben Türkiye Cumhuriyeti'de yaşayan ülkesini toprağını bayrağını,milletini;abaza,laz, kürt,çerkez demeden seven ve kimsenin beyni üzerinden kimsenin düşüncelerinin maşalığını yapmadan seven birisiyim.Gerçekten birgün -Allah korusun- başınıza böyle birşey geldiğnde yaptığınız kavgaların,tartışmaların boş olduğunu anlarsınız.Ama önemli olan yetirmeden,edinmek o yüzden kimseyi görüşü ne olursa olsun yadırgamayın veyahut kendi görüşlerinize sahip çıkın.Kimsenin beyniyle yönetilmeyin kendinize ait,özgün fikirleriniz olsun

quote:

Orjinalden alıntı: GRONHOLM

Allah böyle felaketleri hiçbirimize bidaha yaşatmasın kardeşim.

quote: Orjinalden alıntı: PrinceOfPersia 2000 össye girecektim,o günler de Sed dershanesinin sınıf belirleme sınavlarına yakın bir gündü.Ben Akyazı'da oturuyordum,hafta içi hergün dershane vardı.Yorulmamak için ablamlarda kalıyordum bir süreliğine.Ev de bilenler bilir yenicaminin tam sol çaprazındaki apartmanlardan biriydi.O gece ders çalışıyordum 2'de yatarım dedim sonra biraz daha ders çalışayım dedim 2:30 oldu dedim zorla biraz kendini daha 2:45 oldu dedim yeter gözlerim patlayacak uyuyayım yarın kalkamayacağım.Lavaboya gittim sonra benim yiğenlerin ranzasına yattım üst tarafa.Tavanla aramda bir kulaç falan mesafe var.O gece de bir sıcak ki boğuluyor insan.Offf dedim üstümden nevresimi atıyorum tam o sırada oda bir anda aydınlandı noluyo lan dedim kendi kendime ardından bir patlama gibi birşey oldu sanki o hızla benim burnum tavana çarptı daha doğrusu çarpmış binadan ininnce farkettim neyse sanki elekten birşey eler gibi sallanıyor sallanıyor vuruyor sallanıyor sallanıyor vuruyor.Üst taraftan ilk vuruşla tavana çarptım sonra sallanırken yere düştüm.Altımda yiğen vardı o nasıl olduysa uyanmamış,yere düştüm ben yere kapandım ama ben dedim kesin kıyamet kopuyor elim ayağım kesildi.Sonra her vuruşta şangır şungur pencereler yıkılıyor sanki meğer binalar yıkılıyormuş sonra boyle bir ara sanki yavaşladı gibi oldu sonra bir anda gene alevlendi şangır etti kardrop devrildi kapının üstüne kapının camları kırıldı benim yiğen uyandı başladı çığlık atmaya ben de elimi uzattım pijamasından yakaladım allah ne verdiyse çektim çocugu ama inanın elimi uzattım tutamıyorum sanki yatak bir o köşeye bir bu köşeye vuruyor anca 4-5 sn sonra tutabilidim.direk yiğenin üzerine kapandım hala nasıl titrediğini hatırlıyorum çocuğun altımda sanki iliklerine işlemiş korku ama ben hala ne olduğunun farkında değilim.İçimden şehadet getiriyorum durmadan.Sonra durdu ama her taraf kapkaranlık oldu inanın 1 mm önümü göremiyorum her taraftan alarm sesleri geliyor sonra eniştem ismimi söyledi onu hatırlıyorum böyle ağlamaklı bir sesle cevap verdim birşeyiniz var mı dedi yok dedim enişte,enişte ne oldu dedim bu neydi böyle,deprem oldu dedi.İnanın o ana kadar deprem olduğunu hiç düşünmedim.sonra beni bir titreme aldı , benim yiğen de çığlık çığlığa ağlıyor diğeri ablamla birlikte yatıyordu eniştem de salonda.Ayağa kalkmaya çalıştım ama sanki yer yerinden kayıyor sanki hala deprem oluyor sanıyorum.Yatağa tutuna tutuna kalktım kapıya doğru yürüdüm orda camlara bastığımı farkettim.Hemen geri adım attım ayağımın altına cam kırıkları girdi allaha şükür ki büyük birşey değildi ama ayağımın altını serpelerken bir parça cam tam baş parmağıma girdi o acıyla bir küfür basdım,sonra eniştem çakmak çaktı kardropla kapının arasından baktım şöyle bir sonra hemen nevresimi aldım top yaptım yastığı aldım cam kırıklarının üstüne attıım sürüne sürüne o boşluktan yiğeni çıkardım enişteme verdim sonra sırt üstü ben geçtim.Eniştem ilk ablama sormuş bağırarak iyi misiniz diye o da biz iyiyiz sen Canerlere bak demiş.Neyse çakmak ateşiyle merdivenleri iniyoruz merdivenin mermerleri çatlamış bazısı dökülmüş sağa sola çarpa çarpa indik.Tam apartmandan çıktık her taraf oyle toz kokuyor ki boğulacağım sanki.Sonra bir kadın sesi Esrammmmmmmmmm Esrammmmmmmm diye.Kadın inmiş alt katların birinde kızı kalıyormuş bina yarıya kadar yıkılmış kkurtulmuşlar fakat kızı ve torunları altında kalmış enkazın.Neyse sabah babamlar geldi bizi almaya Akyazı 4.5 saatte gittik ki bu yol 30kmlik bir mesafe.O gün Akyazı'ya gitmeden bir adapazarı turu attık kuzey terminalie tarafına falan da gittik hala gözümün önünde şu kare var bir yaşlı adam 60lı yaşlarda böyle 3-4 katlı bir bina amcacağızın elinde balyoz var kuzularımmmmm yavrularımmmmm diyerek enkaza vuruyor.O günden beri biri şaka maksatlı yatağı sallasa sanki ölüyorum bir daha diriliyorum.Piskolojik sorunlarım var bunları biliyorum ama elimden birşey gelmiyor,piskoloğa da gittim ama fayda etmedi.Sabaha kadar gördüklerimi sizinle paylaşmadım çünkü o kadar acıklı şeyler gördüm,insanların birbirine ihtiyaç duyduğu o dakikaları gördüm ve size anlatarak belki de sizin de yaşadığınız acıyı, yani köz olan o ateş parçasını, yeniden alevlendirmek istemiyorum. Yaşayan bilir,gören bilir.Sadece bu yazıyı okuyan arkadaşlardan birşey rica ediyorum sakın ama sakın depremi bir sallantı,bir enerji boşalması ne bileyim böyle çok doğal birşey gibi görmeyin.Küçümsemeyin.Hazırlıklı olun,Allah korusun sizin de başınıza gelirse bunun ne kadar vahim,ne kadar acıklı bir durum olduğunu anlarsınız.Ben en iyi arkadaşımı,yıllarımızı beraber geçirdiğim,nerdeyse ailemden çok zaman geçirdiğim,yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen arkadaşımı,can dostumu,kardeşimi bir para düşkünü mütahid yüzünden toprağa verdim.O ve aliesi olmak üzere 5 kişi hayatını kaybetti.Ve yargı organlarımız bu şahsiyeti yıllarca yargıladı ve cüzzi bir meblag karşılığı saldı.Ben o anda hukukun da devletin de ne bileyim böyle toplumsal kurumların kağıt üzerinde olduğunu anladım.Ben sadece ülkemi sevme kararı aldım,ne sağcıyım ne solcuyum.Ne radikal ne ılımlı,ben Türkiye Cumhuriyeti'de yaşayan ülkesini toprağını bayrağını,milletini;abaza,laz, kürt,çerkez demeden seven ve kimsenin beyni üzerinden kimsenin düşüncelerinin maşalığını yapmadan seven birisiyim.Gerçekten birgün -Allah korusun- başınıza böyle birşey geldiğnde yaptığınız kavgaların,tartışmaların boş olduğunu anlarsınız.Ama önemli olan yetirmeden,edinmek o yüzden kimseyi görüşü ne olursa olsun yadırgamayın veyahut kendi görüşlerinize sahip çıkın.Kimsenin beyniyle yönetilmeyin kendinize ait,özgün fikirleriniz olsun