Ygs birincisi (3. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: T-72

1. değil fakat 1800. oldum. LYS'de 300. oldum. Emin ol burdaki insanların çoğundan daha sosyaldim lisede de, şu an da.

Lisem iyi bir liseydi, ve inan bana anlattığın gibi çalışanların hiç biri ilk 10k'ya bile giremedi. En yakın arkadaşlarımdan biri kafayı bozmaya başlamıştı 11. sınıfta. Aynı dediğin şekilde 2 sene ders çalıştı. Öyle ki beraber yemekhaneye gittiğimizde kimseyle konuşmaz hızlı hızlı yemeğini yiyip geri sınıfa giderdi test çözmeye. Sınav saati geldi çattı, gece stresten uyuyamamış, hepimiz 1.lik falan bekliyorduk çocuktan. Stresten hiç bir şey yapamamış, yanlış hatırlamıyorsam 40k civarı bi şey yaptı. LYS'ye hiç hazırlanmayı düşünmedi tabi sonra. Hedefleri çok yüksekti. Mezuna kaldı, şu an Düzce tıpta.

Başka bir arkadaşım sınıftan, kız hayatımda gördüğüm en düzenli çalışan insan. Lise hazırlıktan beri günü gününe tekrarlı, her şeyi zamanında yapan, öyle çalışan biriydi. Okul not ortalaması 100'e yakındı. 12. sınıfta kimse yüzünü görmedi. Çok fazla ders çalışıyordu. Tıp istiyordu hayali oydu. Herkes en az hacettepe tıp olur diye düşünürken o nereyi kazanabildi biliyor musun? Yeditepe eczacılık.

Etrafımda böyle o kadar çok hikaye var ki, hepsini anlatsam emin olun değişir fikirleriniz. O dediğin çalışan hiç kimse ama hiç kimse istediği puanı başarıyı alamıyor. Çalışa çalışa çok yük bindiriyorlar çünkü kendilerine. O an gelince de stres dayanılmaz bi hale geldiği için, o kadar yıllık çalışmanın azmin önüne geçiyor.

Ha, ben çalışmadım mı, öküz gibi çalıştım son sene. Sabah 8de kütüphaneye giderdim, öğlen 12'ye kadar küçük sigara molaları haricinde mola vermeden çalışırdım. Sonra 12-4 arası arkadaşla buluşur, yemek yer internet kafeye vb. gider 4-4:30 gibi tekrar otururdum ders başına. Akşam 8'e kadar tekrar bi posta.

Ama ben hiç bir zaman hayatımın merkezine koymadım şu sınavı. Hiç bir zaman en önemli şey yapmadım. Etrafımda başarılı olan herkes (emin olun hepsi çok başarılı) de böyle yaptı.

Ama şimdi çok uzun yazdım, kimse okumayacak. Okuma tabi, boş ver. Sen öyle sanmaya devam et, anca kendi vicdanınızı rahatlatırsınız. Ben robot değilim sistemin çarkları yarış atı rererörö diyerek. Böyle devam edin