Önsöz Arkadaşlar bu yazı çok uzun ve bol bol öznel düşünce barındırıyor biraz kendi keyfim için yazıyorum merakınız yoksa okumayın. Bu yazı içten içe mühendislik isteyip de bir takım sebeplerden ötürü tıpı mı seçsem acaba diyen insanlar için. Çünkü benim yaşadıklarım bunlardı. Yazı baya karışık oldu çünkü benim de kafam hala karışık. Umarım kafanız karışmaz. İyi okumalar Geçtiğimiz sene bugünlerde ben de aynı yollardan geçiyordum, forumda delicesine tıp vs ceng yazılarını okuyordum kesinlikle karar vermek için sağlıklı bir yol değil ama insanın okuyası geliyordu. Bu sene öylesine bi foruma tıp vs ceng yazılarını okumak için gireyim dedim neyse ki fark ettiğim kadarıyla insanlar artık böyle bir ikilemde pek de kalmıyor gibi. Sanırım bu ikilemi iliklerine kadar yaşayan son dönem bizdik yine de ben de bir zamanlar tıp ve mühendislik arasında kalıp günün sonunda kararını verip verdiği kararla birlikte 1 yılını geride bırakmış biri olarak genel fikirlerimi paylaşacağım biraz uzun bir yazı olacak genelde yılda bir foruma girer içimi döker çıkarım. Zaten eskisi kadar hassas bir konu değilmiş gibi geliyor çünkü geçen sene çok kaotikti burada geçen yazılar ama ben yine de bu yazıyı yazmadan önce sizi uyarmak istiyorum burada yazılanlardan yola çıkarak karar vermeyin. Radikal olmayan bir yazı yazmaya özen göstereceğim zaten radikallikten nefret ederim. Öncelikle şundan başlamak istiyorum, bazı insanlar tıp ile mühendislik arasında mı kalınır iki çok alakasız bölüm siz ahmak mısınız gibi gibi söylemlerde bulunuyorlar. Bu insanlar hayatın gerçeklerini anlamamış empati yoksunu fazla derin düşünemeyen yüzeysel hafif insanlar. Kesinlikle böyle bir ikilemde kalmak çok doğal bence arkadaşlar bunun yanında böyle bir ikilemde kalmamak da çok doğal. Sonuçta yapacağın işi seçerken göz önünde bulundurman gereken bir çok parametre var. Örneğin; bu işe olan ihtiyaç, işin getirisi, iş için uygun olup olmaman, sevip sevmeyeceğin gibi gibi bütün bu parametreleri göz önünde bulundurarak bir seçim yapacaksın. Kendi kararımı verirken kafamdan geçen düşünceleri biraz anlatmak istiyorum. Ben kendi sürecimde tıp ile ceng arasında kalmıştım. Ailem tarafından elbette minik de olsa bir tıp baskısı vardı ama günün sonunda karar senin kararına getiriyorlardı yani açıkçası kararımda büyük bir etken değildi. İçten içe mühendislik istiyordum çocukluğumdan beri hep kendimi mühendisliğe daha yakın hissediyordum. Bir araba manyağıydım, transformers'a çocukluğumdan beri bayılırım, kendi kendime maketler yapardım, fiziğe karşı hep bi ilgim vardı ama sonuç olarak bunlar iyi bir mühendis olmak için yeterli şeyler değil. Kendi kendime herkes arabaları, fiziği, transformers'ı sever diyordum bunlar senin mühendisliğe yakın olduğun anlamına gelmiyor aptal olma diyordum ama fark ettim ki herkes bunlara ilgi duymuyormuş yani şunu kastetmeye çalışıyorum tamam arabaları herkes sevmez ama mesela bir erkek evladının transformers'ı sevmeme gibi bir ihtimalinin bile olmadığını düşünüyordum ya da gerçekten herkesin fiziği diğer bütün derslerden daha ilgi çekici daha havalı buluyordur diye zannediyordum ama aslında öyle değilmiş gerçekten bu tarz yatkınlıklarınızı ilgilerinizi benim yaptığım gibi küçümsüyorsanız küçümsemeyin. Elbette sahip olduğunuz bu ilgi ve zevkleriniz çok yaygın sizi özel kılmaz ama kıvılcımı başlatacaklar bunlardır fakat ben sahip olduğum bu kıvılcımları hiçbir zaman bir aleve çevirememiş olduğumu fark ettim. Asla o ilgi ve merak büyümedi hep oradaydı ve hala var ama asla o ilgi ve alakamı beslemedim. Belki de küçükken biraz bu ilgi ve alaka fark edilip yönlendirilmesi gerek belki de birey kendi kendine gerçekten ilgisinin üzerine gidiyordur bilmiyorum aslında hala sorguladığım bir konu. Zaman zaman düşünüyorum genelde babası mühendis olanlar yazılım, mekanik, elektronik gibi alanlara çocukluktan yönelmiş oluyor yani düşünüyorum acaba memur çocuğu yerine mühendis çocuğu olsaydım acaba sahip olduğum ilgi ve merakımı daha çok besler miydim yoksa yine aynı şekil mi kalırdı bilmiyorum. Şimdiki çocuklarını daha şanslı buluyorum en azından yönlendirilmeseler bile youtube üzerinden ilgi ve meraklarına yönelip onları besleyebiliyorlar tabii onca dikkat dağıtıcı şeyin arasından sıyrılabilirseler. Kısacası insan büyüdükçe çocukken sahip olduğu ilgi ve merakının fark edilmeyip bu ilgisine yönlendirilmemiş olmasına biraz sinirleniyor istediği noktada olamamasının suçunu başkasına atabiliyor ama öte yandan belki de gerçekten ilgi ve alakan olsaydı kendi kendine oraya yönlenirdin diyor. Bilmiyorum ama suçu başkasında bulmamak lazım daima. Sonuç olarak içimde asla beslenmemiş bir mühendislik kıvılcımı olduğunu düşünüyordum. Belki birazcık beslemiş olsaydım tıpın t'sini bile düşünmezdim. Genelde mühendis olmak isteyen insan büyük işler başarmak en azından bu büyük işlerin küçük bir parçası olmak istiyor. En azından benim için öyleydi belki kimilerine gülünç geliyordur ama sonuç olarak hayal kurmak bedava ve kurabildiğin en büyük hayalleri kurmalısın bence kimse bir bankada siber güvenlikçi olmak için mühendis olmak istemiyordur. Ya da akademisyen olmak için fizik okumak istemiyordur. (Fizik bölümünü de seçmeyi düşündüm ama o kadar zeki olmadığımı biliyorum.) Yani arkadaşlar mühendislik konusunda belli olduğu gibi çok gereksiz yere derin düşünüyorum belki de. Mühendislik çok başka bir şey bence çok önemli bir şey zaten herkes farkındadır. Çok önemli işlerin bir parçası olabilirsiniz. Ama düşününce çok büyük bir sektör rekabet hat safhada ve gerçekten zeki olmanız gerekiyor (elbette hayalinizdeki kadar büyük işlerin bir parçası olmak istiyorsanız) Ama elbette basit bir mühendis de olabilirsiniz fakat her türlü günün sonunda özel sektöre bağımlısınız. Tıpa gelecek olursak tıpta da elbette büyük işler başarabileceğiniz çok farklı bir boyut var yalnızca normal bir hekim olmak zorunda değilsiniz. Ama bu yazıyı okuyorsan eğer yüksek ihtimal gerçek anlamda tıpa ilgi duymuyorsun ama uzak da değilsin doktor da olabilirim neden olmasın diyorsun. Sonuçta bizim gibi gelişmekte olan ülkelerde sağlık sektörü daima garantidir. Stresten uzak rekabete girmesen de iyi bir konumda olursun ha çok istersen büyük işler de başarabilirsin vs. Şöyle bir toparlamam gerekirse benim tıp ve mühendislik kıyaslamama göre Tıpta istersen rekabete girip büyük işler başarabilirsin rekabete girmesen de yine iyi bir konumda olup 9-5 çalışıp rahatına bakabilirsin. Mühendislikte ise rekabete girmezsen kendini çok da iyi konumda bulmazsın gibi geliyor ama rekabete girersen çok büyük yerlere gelebilirsin. Tıp kesinlikle daha garanti bu dünyanın her yerinde böyle, devamlı nüfus artıyor ve yaşlanıyor üstüne üstlük hastalıklar artıyor. Elbette mühendisliğe de bakacak olursak devamlı büyüyüp gelişen bir dünya, teknoloji söz konusu. Arkadaşlar konu çok dağılıyor toparlayamıyorum özetle mühendislik rekabetin olduğu gerçek manada çalışılması gereken bir meslek aksi takdirde ortalama bir maaşla sıkıcı bir işte vasat bir mühendis olursunuz. Tıpta ise en kötü doktor bile iyi bir maaş alıyor (Elbette o da tartışılır da ekonomi muhabbetlerine hiç girmeyelim.) Ben günün sonunda kararımı tıptan yana yapmıştım en kötü merkezi yatay geçiş yaparım demiştim. 1 yılın sonunda tıptan devam etmeye karar verdim bundaki en büyük etkenlerden biri yapay zekanın sıçrayışı da oldu zaten rekabetin yüksek olduğu sektörde rekabeti daha da arttırdı. Yapay zekanın sektöre nasıl bir etkisi olur pek bir fikrim yok ama beni korkutuyor iyi araştırın düşünün. Bence günün sonunda bu kararı verebilmenin yolu kendini tanımaktan geçiyor. Ben 9-5 işim olsun kalan zamanda ilgili olduğum şeylerle uğraşayım dedim. Her ne seçerseniz seçin yalnızca seçtiğiniz şeyden ibaret olmayın. Tek yönlü bir insan olmayın başka şeylerle de uğraşın kendinizi o işe hapsetmeyin sizi rahatlatacak en büyük şey bu. Ben stres ve rekabete dayanıklı bir insan değilim ama üretmeyi bir şeyler ile uğraşmayı seven biri olarak gördüm kendimi ve günün sonunda 9-5 iş, fena olmayan bir maaşla yaşayıp diğer ilgi duyduğum işlere odaklanmak istedim çünkü stres altında üretken ve yaratıcı olamıyorum. Eğer rekabete gelebiliyorsanız kendinize güveniyorsanız ve sevdiğiniz şey de buysa mühendislikten ilerleyin. Beni mühendislikten soğutan bir diğer etkense üniversitelerde verilen eğitim oldu. Eğer boğaziçi odtü gibi çok iyi üniversitelere gitmiyorsanız üniversitede geçireceğiniz zaman biraz zaman kaybı gibi olacak hatta üniversite okumadan internet üzerinden, kitaplar üzerinden kendi kendinizi eğitmeniz belki de sizi daha donanımlı bir mühendis yapacak. Bilmiyorum belki de yanlış düşünüyorumdur. Söylenebilecek çok şey var yazılara dökmek zor, çok düşünmeyin her ikisini de yapabilirsiniz. Sahip olduğunuz mesleğe dönüşmeyin yalnızca bir parçanız olsun çok yönlü olun. Sorularınız varsa memnuniyetle cevaplarım. |
Bildirim