9.sınıfım ve Anadolu pansiyonunda kalıyorum Sınıf 1.siyim derslerim oldukça iyi Tıp'ı istiyorum.Sınava girmişte kazanamamış gibi sürekli stres altındaydım. Bunalıma giriyorum. Ailem çok destek oluyor bu konuda çok avantajlıyım ama yinede kazanamıyacakmışım gibi geliyor pansiyonda sürekli ders çalışıyorum benim gibi 9.sınf pansiyon arkadaşlarım hiç ders çalışmıyor.Ben hep onlardan farklı olarak çalışıyorum. Sürekli parmakla gösteriliyorum . Herkes çalışkanım diye etrafımda pervane gibi dolanıyor.ama bu durumdan pek hoşnut değilim. Öğretmenleriymişim gibi çözemedikleri sorular gösteriyorlar.O kadar kolay sorular soruyorlarki onlara çok üzülüyorum.Amcamın oğlu Doktor diye süreli örnek gösteriliyor ve bu hiçte hoşuma gidmiyor.Kısacası derslerim iyi çalışkanım ama doktorluk için bu kadar değermi.
Sizce tıpı kazanmak çokmu önemli nasıl kazanırım veya kazanırmıyım
öncelikle merhaba. ben tıp fakültesi bitirmiş ve asistanlığı yeni kazanmış bir abin olarak yazıyorum.
ilk olarak son sorduğun sorudan başlayayım. tıp kazanmak çok mu zor? nerede kazandığına bağlı olarak değişir. eğer istanbul ankara izmir üçlüsünde kazanmak istiyorsan ilk girişte buralara girmek hakikaten zor. kendi okulumda ve çevremdeki insanlar senin gibi ders çalışmaya erkenden başlayarak kazandılar buraları. ben küçük şehirde tıp kazandım ve 11.sınıfın 2. döneminde hazırlanmaya başladım diyebilirim. tabi sonra mezuna kaldım 1 sene çalıştım o ayrı. yani bu soruda nerede kazanmak istediğin önemli. ve eğitim olarak ne değişir büyük şehirde okusam dersen bana sorarsan hiçbir şey. tıp öğrencilerinin temel 6 senelik tıp eğitimi genelde slayt çalışmakla geçer. esas işine yarayacak pratik bilgileri ise asistanlık sürecinde alırsın. umarım anlatabilmişimdir.
ilk soruna geleyim sürekli strese girdiğinden bahsetmişsin ve ailenin çok yardımcı olduğunu eklemişsin ama amcaoğlunla kısaslama yapılmış sana. bunu yapanlar kimler madem ailen çok yardımcı oluyor? ailen yardımcı oluyorsa bunu onlarla paylaşmayı denemelisin mümkünse seni bu ortamlardan uzak tutsunlar. unutma keskin sirke küpüne zarar.
9. sınıfta olmana rağmen çalışman kötü bir şey değil. ancak yaşadığın anı kaçırma kendine zaman tanı çünkü o yaşına bir daha gelmeyeceksin. kendine kafa dengi arkadaşlar bul bulamazsan da sorun değil insan kendiyle barışık olmalı yaptığım şeyi neden yapıyorum dememeli. şuan tıp istiyorsun ve bunu almak istiyorsan çalışman fena olmaz ama dediğim gibi nerede okumak istiyorsun önce bu sorunun cevabını bul kendine.
bir diğer sorun tıp çok mu önemli? maalesef tıp fakültesi ülkemizde orta-düşük gelirli ailelerin çocuklarını kaçınılmaz gerçeği. çünkü şuanda iş garantisi olan yegane meslek(5 sene sonrası için bir şey diyemiyorum). bu açıdan hayatının geri kalanında aileden eğer bir iş garantin yoksa veya devlet kurumlarında tanıdığın insanlar yoksa tıp kazanmak insanlar için önemli oluyor. ancak burada tek kriter iş garantisi olmamalı. çünkü türk doktorlara bir dokun bin ah işit kimisi medikal malpraktisten şikayetçi kimisi çalışma saatlerinden kimisi hastalardan bıkmaktan. seveceğin işi yapman kendi karakterine uygun bir iş seçmen hayatının devamına çok etki edecektir. sevdiğiniz işi yaparsanız birgün bile çalışmış sayılmazsınız demiş konfüçyus. okuyabileceğin sadece tıp fakültesi yok çeşit çeşit meslek var mühendislik hukuk öğretmenlik hatta balıkçılığın bile üniversitesi var. fırsatın varsa çalışan insanların mesleki hayatını neler yaptığını oralara nasıl geldiğini mesai dışında neler yaptığını ortamala ne kadar maaş kazanıldığını sor. sadece bir yere odaklanma. tıbbı da unutma :)
fakülteden bir hocam şöyle derdi bize: tıp fakültesi size ne istiyorsanız onu verir. bazıları insanları sevmediğini sonradan fark eder. ama geç değildir hala yapabileceğin branşlar vardır(biyokimya mikrobiyoloji temel bilimler vs). egolu bir insansanız cerrah olabilirsiniz. hayatımdan aksiyon eksik olmasın ama cerrah olmayayım derseniz yine çok sayıda seçeneğiniz vardır (acil tıp, kardiyoloji, nöroloji dahiliye vs). bu yüzden mesleğinizi sevin derdi bize.
son olarak ders çalışmak yanlış bir şey değil çevrendeki insanların sana ne dediğine ne gözle baktığını düşünme. ders çalışmassın tembel derler hakkını savunursun kavgacı derler insanlar sürekli hakkında konuşacak bir şeyler bulur. yaşın itibariyle gelecek kaygıların olması normal tavsiyem kendini kabullen ve tanı ki seçeceğin mesleği bulabilesin. bunun için de önünde uzun yıllar var :) sevgilerimle