Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Sürekli alttan almak ne kadar doğru?

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
3 Misafir (1 Mobil) - 2 Masaüstü, 1 Mobil
5 sn
8
Cevap
0
Favori
324
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
0 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Herkese selamlar. Eskiden çok agresif bir insan olmamdan dolayı çok sıkıntı çekiyordum. Sürekli insanlarla tartışıyordum ve hiçbir yerde huzurum olmuyordu. Son 1 2 senedir olabildiğince tartışmalara az girmeye çalıştım. Haklı olduğumu bilsem bile susmak istedim tartışma ortamından kaçabilmek için. Aslında ilk başta güzel gidiyordu. Böyle kimseyle tartışma yaşamadan hayatıma devam ediyordum ancak daha sonraları bu tutumum pasif agresifliğe dönmeye başladı. İnsanlar sürekli bana bir şeyler diyor ve ben sırf tartışmak istemediğim için aynen, doğrudur diyip ya da hiçbir şey demeden gülüp geçiyorum. Ancak son 2 3 aydır dedikleri şeyleri sindirememeye başladım ve sürekli bir nefret oluşuyor içimde. Geceleri nasıl iğrenç bir insan olduklarını düşünmekten uyuyamıyorum, iğrenç hissediyorum. Ancak maalesef bu bende alışkanlığa dönüştü, cevap vermek istesem bile veremiyorum artık. İçime kapandım. Etrafıma bakıyorum, kimse kendine bir şey söyletmiyor. Arkadaşlarımdan biri kendisine ortamda şakayla karışık bile olsa boş beleş dendiği için karşısındakini gömüp çıkarmıştı. Yani bu doğru mu onu da bilmiyorum. Aslında sadece umursamamak istiyorum. Gece yatağa yatarken her şeyi boşverebilip rahat bir uyku çekmek istiyorum. Bilmiyorum, olmuyor. Sıkıntım bana edilen hakaretlerle ya da laflarla değil. Sıkıntım; insanların sürekli kendini yüceltmek için diğerlerini gömmesi, hiçbir zaman altta kalmak istememesi, karşındakinin alttan aldığını bile bile daha çok üstüne gitmesi. Herkes akıllı ve kültürlü olmak istiyor. Ancak yetmiyor onlara bunlar, herkes bilsin istiyorlar. Değerli hissetmek istiyorlar, daha değerli. Var olmak için yok ediyorlar. Ve ben, gece bunları düşünüp uyuyamıyorum. Olmak istemiyorum onlar gibi. Umrumda bile değil değerli olmak. Ne kaçabiliyorum onlardan ne de katılabiliyorum. Sürekli var olma çabalarını izleyerek aralarında savruluyorum. Onlar gibi görünüyorum, arkadaşlarım hepsi. Aralarında saklanıyorum rol yaparak; kimse göremiyor beni, gerçek düşüncelerimi. İçimde sürekli gitmek, kimsenin beni tanımadığı ve tanımayacağı bir yerde yaşamak var. Geceleri uyuyamıyorum arkadaşlar, ait olmadığım bir yerdeymişim gibi hissediyorum. Onlar gibi olamıyorum ancak kendim de olamıyorum. Sadece rol yapıyorum. Var mı ben gibi olan? Ya da beni kurtarabilecek bu durumdan?



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi WillTreaty -- 8 Haziran 2020; 2:21:50 >







  • Çok uzun yazmışsınız. Dh’den kimse okumaz. Kısaltıp şansınızı bir daha denemenizi tavsiye ederim

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Mark Hoppus

    Çok uzun yazmışsınız. Dh’den kimse okumaz. Kısaltıp şansınızı bir daha denemenizi tavsiye ederim
    Niye birebir aynı şeyleri hissettiğimiz için ben okudum

    O ilk umursamama evresi gibi ikincisi de zamanla oturuyor, nefretin artık seni yıprattığını fark edip nefret de etmiyorsun. Alfred Adler'in İnsan Tabiatını Tanıma diye bir kitabı var, onu okursan biraz daha yardımcı olur o süreci atlatmada



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-1F943E7C5 -- 8 Haziran 2020; 9:4:54 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Guest-1F943E7C5

    Niye birebir aynı şeyleri hissettiğimiz için ben okudum

    O ilk umursamama evresi gibi ikincisi de zamanla oturuyor, nefretin artık seni yıprattığını fark edip nefret de etmiyorsun. Alfred Adler'in İnsan Tabiatını Tanıma diye bir kitabı var, onu okursan biraz daha yardımcı olur o süreci atlatmada

    Alıntıları Göster
    Teşekkür ederim en kısa sürede alıp okuyacağım.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Mark Hoppus

    Çok uzun yazmışsınız. Dh’den kimse okumaz. Kısaltıp şansınızı bir daha denemenizi tavsiye ederim
    Herkesin okusun diye yazmadım. Benim gibi düşünen insanların okuyacağını düşünerek yazdım. O yüzden sıkıntı yok.
  • Hayatım boyunca hep içime attım ben de hocam sizin gibi.Edilmedik hakaret kalmadı gerek dışarıda gerek okulda falan.Gülüp geçiyor,nefretimi evde anne babamdan çıkaran bir pisliktim.Daha sonra yaptığımın yanlış olduğunu fark edip onlara iyi davranmaya çalıştım.İçime ata ata ata sonra patlayacak yer bulamadım.Evden çıkmayan,tek yaptığı podcast dinleyip lol atan bir tip olup çıktım.Beni gömenlere ses çıkaramadığım için o kadar içim yanıyor ki keşke küçüklükten özgüvenli yetişseydim....
    • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Araba alma konusunda yardım lazım herkes bir yere çekiyor birazda siz çekin
    geçen yıl açıldı
    CEZA ALDIM TAMAM, AMA NEDEN VE NE KADAR SÜRE İLE BİLGİLENDİRİLMEDİM
    12 yıl önce açıldı
    Neden bu kadar karışık?
    5 yıl önce açıldı
    Daha Fazla Göster
    
Sayfa: 1

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz, DH'yi kullanırken depoladığımız çerezlerle ilgili veri politikamıza gözatın.
Kabul Ediyorum