|
ŞİZOFREN BİR ANNE İLE YAŞAMAK (2. sayfa)


-
-
Allah sabır versin
seninkilerin düzeyinde olmasa da yaşadığım bir takım sıkıntılar sonucu ben de biraz hissizleştim. gerçi bunu hissizlik olarak tanımlamıyorum. sevgilisinden ayrıldığı için zırlayanlar, tam değil de yarım ekmek döner yediği için fakir edebiyatı yapmaya çalışanlar... başta insanların bu kadar basit şeyleri dert edebilmelerine hayret ediyordum. böyle s*k*msonik şeyleri dert edip, dert etmeyenleri hissizlikle suçlayan veya böyle şeyler karşısında zırlamıyor diye o insanın hayatının ultra tozpembe olduğunu sanan insanlar asıl tozpembe hayatı kendilerinin yaşadığının farkında bile değiller. ağır depresyonda olduğum ve sıkıntılarımın üstüme hücum ettiği dönemi çok şükür atlattım. ama bu sefer de hissizliğimden dolayı biraz anormal ve bütün dünya üzerinde tek başıma yalnız halde hisseder oldum. ama böyle hisseden tek kişi olmadığımı görmek bu sıkıntımı biraz giderdi.
eğer sen de bu hissizliğinin insanlar tarafından anlaşılamadığını hissedersen ve bundan rahatsız olursan beni ve konuya gelen diğer üyeleri hatırla. seni anlayan (umarım küstahlık - çokbilmişlik etmiyorumdur, en azından bahsettiğin hissizlik olayını anladığımı düşünüyorum) insanlar olduğunu hatırla. basit şeylere üzülen ikiyüzlü insanların mazlum edebiyatlarının seni kandırmasına izin verme. dert, cinsel uzuv gibidir. herkes en büyüğünün kendinde olduğunu sanar. eğer çok ileri giderlerse çıkarıp masaya vur. (dertlerini yakınlarının yanında dile getirmek istemiyorsan en azından kafanın içinde çıkarıp masaya vur ve onların ne kadar küçük olduğunu hatırla)
-
Konuyu hortlatıyorum. Şimdiki durumun nedir? Bende benzer şeyleri yaşıyor ve hissediyorum. Akıl sağlığımı kaybetmekten korkuyorum. Sen neler yaptın? En sevdiğim şeylerden bile zevk almıyorum artık.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Hoc ayni seyleri birebir yasiyorum bende öğretmen olacağim insallah ama anndmin ve ailemin bu durumu beni tuketti keske sizinle iletisime gecebilsem cunku benimle ayni durumda olan birinden destek almak isterdim 28 yasindayim bayanim cok yoruldum gucum kalmadi kimseye derdimi anlatamiyorum akrabalarim igrenc rezalet insanlar bizim bu halimizi gordukleri halde bizi asagilamaya devam ediyorlar hemde öz teyzem yapiyor bunu
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Ayni seyleri bende yasiyorum 20 yasindayim hayatim baslamadan bitti
< Bu ileti Android uygulamasından atıldı > -
Doktor arkadaşın durumu zor muş, umarım çözülmüştür. Ama yaptığı çok büyük bir hata var; şizofreni hem hasta açısından hem de çevresi için çok zor bir hastalık. Bu durumda hastayı hastaneye yönlendirmek en doğru olan.
Benzer durumdaki çevremde gördüğüm insanlarda genel olarak hastane yardımı olmasa çok daha zor durumda olacak olanlar var. Ki bu insanların gayet kalifiye meslekler yapanları var. Bu tarz hastalardan, atakları geldiği zaman duruma göre 1-2 hafta hastanede takılıp, sonra çıkıp işine gücüne devam edebiliyorlar. O yüzden hastane sizi korkutmasın. Aksine doğru yardımı almayıp kendisine veya diğer insanlara zarar verme riski olabiliyor.
-
Herkesin değişik türden ve anne-baba ile alakalı öyle veya böyle ortak sıkıntıları var gördüğüm kadarıyla.
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X