Sizin için başarı amaç mı araç mı? (2. sayfa)

her ne kadar insan bazli alim yapiyor olsak da bizim de kendi icimizde bazi secimlerimiz oluyor tr icin boun ybs ozelinde ise direkt en ust klasman seviyesinde avrupa segmentinde degerlendiriyoruz, kisaca ordan mezun olursan degerlendirmeye alinirsin ancak interview surecinde stanfordlu biri gelir cok da bilgilidir onune gecebilir ama boun mis mezunuysan epey bir sansin olur diyebilirim. personal development cok onemli yilmadan cabalayip sanki en iyi yerlere ulasacakmissin gibi calismak gerekli, zaten iyi is bulamamam dememek lazim veya uni ismi yeter bana demeden caba lazim bu yapildigi takdirde kariyer basamaklarini hizlica cikarsin diye dusunuyorum.

hele bi uniyi kazan, bitir sonra konusabiliriz bunlari.

biz mi?  

İş hayat dengesi iyidir, belirli bir standartın üstüne çıktık mı tamamdır ya

Başarı araç, ama araç olarak kullanabilmek için de çok başarılı olmak gerekiyor. Zaten başarı dediğiniz şeyi değerlendiren diğer insanlar, yani kendi ilgilendiğiniz konuda çok iyi olabilirsiniz, ama toplumda değer görmüyorsa başarı olarak değerlendirilmez. Bir yerlere gelebilmek için başarı gerekiyor, ben de çok saçma olduğunu düşündüğüm şeyleri, bu başarı kriterlerini yerine getirebilmek için yapıyorum...

Benim work-life dengem yok, olacağını da sanmıyorum. Dengeli hayat yaşayan insanın sıradanlığın ötesine geçmesi daha zor olur; herkes kadar çalışıp, aynı şeyleri yapıp, herkesten daha iyi sonuçlar alabilmeniz için dahi falan olmanız lazım.

Sıradanlığın ötesine geçmek ile anlatmak istediğiniz ne hocam? Günde 18 saat çalışıp nobel alsanız mutlu olur musunuz? Hayatın tek anlamı başarmak mı? Work life dengesi kurmayan bir insan sağlıklı bir yetişkin olabilir mi? Sağlıklı bir yetişkin olmak bir hedef olarak düşünmek için çok mu sıradandır?

Zor sorular sormuşsunuz, çünkü tek ve kesin yanıtları yok bunların. Eğer amacınız, aklınızdaki bir şeyi gerçekleştirmek ise evet hayatınızın tek amacı bu olabilir. Mutlu olmak için yaşamak zorunda değilsiniz, mesela 3 çocuğunuz vardır bunların iyi bir yerlere gelebilmesi için hayatınızı feda eder çok çalışırsınız veya nobel ödülü almak için çok çalışırsınız bunlar farklı durumlar, ama aynı kapıya çıkıyorlar; sonuçta bir amacı gerçekleştirmiş oluyorsunuz.

Günde 18 saat çalışmak biraz abartılı olmuş, ama diğer şeylere fazla bulaşmamak şeklinde de kendini gösterebilir bu durum, çünü eğer odağınızı kaybederseniz amacınız doğrultusunda ilerlemeniz de zorlaşacaktır; örnek verecek olursak okulda GPA kasmak için çok fazla kız işlerine bulaşmamak gibi.

Work life dengesi dediğiniz şey iş dışında tamamen kendine, ailesine ve "mutlu olmaya" zaman ayırma ise bu büyük bir lükstür ve bu lükse sahip olma nedenimiz hayatını bir şeyleri ilerletmek ve değiştirmek için harcamış insanlardır. Ben böyle düşünüyorum yani, mesela Arşimet, Gauss, Euler, Newton, Einstein veya Tesla bu derece takıntılı biçimde bilimle uğraşmasalardı dünyamız bugünkü gibi olabilecek miydi? Sadece bilim insanları değil, diğer alanlarda da bu tarz değişimler yaratan çok sayıda insan var, bunlardan birisi de Atatürk mesela veya alanında önde gelen hemen hemen herkes bu tanıma uyacaktır.

Herhangi bi şeyi başarmak istiyorsanız, dengeli çalışmayla bunu yapabiliyorsanız tebrik ediyorum, büyük ihtimalle ortalama çalışma ve emekle en üst yüzdelik dilimlerde başarı ortaya çıkardığınız için siz bir dahisiniz, ben bunu yapamıyorum o yüzden iş ve hayat dengesi odağında bir hayat yaşamam kolay değil benim için.

Hedefler kişiden kişiye değişiklik gösterecektir, benim büyük bir aile kurmak, torun sevmek, emekli olup yazlık yerlerde yaşamak vs gibi hedeflerim yok şu an için. Sağlıklı olmak için 8 saat uyumak mı, başarı için 2 gün aralıksız okula gidip ders çalışmak mı? Mesela, bu soruya benim vereceğim yanıt bellidir.

Aman abi dikkat et ya arada küçük aralar lazım,yengeyle nasıl gidiyor

yenge yok knk. olacak gibi biri de bilmiom bakalım