İşte o limit darboğaz zaten. Performansı limitleyecek bir şey olmak zorunda. Konuya yanlış yerden bakıyorsun. Kimse sana 2600K üzerine 4090 tak demiyor. Ama o konfigürasyonda bile darboğazın ekran kartında olabileceği senaryolar ortaya çıkabilir. Oyun oynarken darboğazın ekran kartında olmasını tercih ederiz. Bu ne demek? Ekran kartının %100 kullanılması demek. Protein simüle ediyorsun diyelim işlemcinle, bu defa da darboğazın en son seviye bellekte olmasını tercih edersin. Bu ne demek? İşlemci ve işlemci içerisindeki bütün bellekler potansiyel performanslarına ulaşmış demek. Ama mesela o kadar fazla bellek bandgenişliğin olur ki son seviye bellekte (örneği karmaşıklaştırmamak için önceki seviyelerde de bir darboğaz olmadığını varsayıyorum) işlemcinin FPUsu o bellek bandgenişliğini tam olarak kullanamaz. Burada darboğaz FPUda, bu da kulladığımız son seviye bellek işlemciye fazla demek. Şimdi bak sana konuyu kavratacak soru geliyor: RAM (L1,2,3 diye gidiyor ya, RAM işte son layer aslında) bandgenişliğini artırıp darboğazı FPUya (veya L1, L2, Lx bellekte) "çektiğinde" sisteminin performansı etkilenmiş oluyor mu? HAYIR. Şimdi diyeceksin ki "biz bu darboğaz ifadesini aslında birbirine uyumlu donanımı tavsiye etmek için kullanıyoruz, algılayış şeklimiz teoride yanlış olabilir ama pratikte doğru". Kısmen haklısın, ama RAM hızını transfer/saniye yerine Hertz ile ölçmek gibi bu yaptığınız. Pratikte bazı sorunları çözüyor fakat teoride sistemin bütününü yanlış anlamanıza yol açıyor. Performansı bir şey sınırlamak zorunda. Darboğazın olmadığı bir sistem sonsuz enerji tüketip sonsuz iş üretecektir, evren yok olur o iş olursa, ciddiyim bu konuda. Darboğaz olmak zorunda... |
_____________________________
|