### PS2 Shin Megami Tensei: Digital Devil Saga 2 ###

Proud2BeTurk

Yarbay

2310 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

### PS2 Shin Megami Tensei: Digital Devil Saga 2 ###

İlk Shin Megami serisine girişimi Digital Devil Saga'dan farklı olan Shin Megami Tensei: Nocturne ile yapmıştım (bundan sonra SMT diyeceğim). Nocturne şimdiye kadar olan konsol RPG'lerinden çok farklı gelmişti bana önceleri, bu farklılık karşılaştığımız her türlü creep'i partimize katabilmemizden kaynaklanıyordu. Ayrıca oyundaki adımızı, arkadaşlarımızın adını kendimiz belirliyorduk, yani okuldan iki kankanızın adını yazabiliyordunuz ve bu küçük özellik oyuna karşı bir sıcaklık hissetmemi sağlamıştı (küçük şeyler büyük farklar yaratır hesabı), her ne ise konumuza dönelim, Nocturne'den bir yıl sonra Atlus, SMT: Digital Devil Saga'yı çıkarttı. Digital Devil Saga oynanış bakımından Nocturne ile çok büyük bir farklılık göstermiyordu, hatta bazı özellikler çıkartılmıştı bile. Örnek vermek gerekirse; artık partimizi Demon'lardan oluşturamıyorduk, yani Demon'lar oyunda sadece düşmandı. Aslında bu özelliğin kaldırılması iyiydi çünkü oyuncu level 23 Baphomet'i takımına katacak diye senaryodan soğuyordu.

SMT serisi her ne kadar çoğu oyuncu tarafından bilinmese de bilenler için Final Fantasy kadar değerlidir. En ilginç senaryo, en akıcı konsept bu oyunda vardır, fakat Atlus oyunda derin idealler peşinde koştuğundan, aktif oyuncu kitlesinden mahrum kalmış ve adını duyuramamıştır...

Eski dostlarla beraber Junkyard dışında...

İlk oyundan bağımsız olan Digital Devil Saga I'i nerede bırakmıştık? Karakterlerimize neler olmuştu, isterseniz ufak bir hatırlatma yapalım, lakin Digital Devil Saga II, ilk oyunun çat diye ortada bıraktığı yerden başlamakta...

İlk oyunda Junkyard adı verilen bir diyardaydık, Junkyard asit yağmurlarının altında, çorak toprakların ortasına kurulmuş ve kabileler (klasik kabile anlamında değil, oyun bilimkurgu zaten) arasında bitmeyen bir rekabetin olduğu, asla güneş görünmeyen bir dünya idi. Biz burada Tribe Vanguard ve Tribe Embryon arasındaki çatışmanın ortasında oyuna başlıyorduk, Tribe Embryon lideri Serph ve arkadaşları Cielo, Argilla, Gale, Heat, Vanguards ve Emrbryon arazisindeki sınıra düşen bir pod için Vanguards ile kapışırken gizemli pod açılır ve milyonlarca ışık zerresi Junkyard dünyasına saçılır. Akabinde Serph podun içinde daha önce hiç görmediği renkte saçlı bir kız olduğunu fark eder (kızın saçı siyah fakat orada siyah saçlı kimse doğmamış daha önce o nedenle hepsi garipsiyorlar) ve gerisini hatırlamaz... Serph, arkadaşları ve diğer bütün kabileler bulduklarını parçalayan, yiyen, yok eden iblislere dönüşmüşlerdir. Serph ve arkadaşları şu ana kadar sadece savaşı bilmişlerdi, fakat artık yeni duygular keşfedeceklerdir...

Parçala! Yok et! Öldür! Nirvana'ya giden tek yol bu... Yaşamak için öldür!...

Oyunda amacınız diğer bütün kabileleri yok ederek Nirvana denilen, savaşın ve açlığın olmadığı mükemmel diyar olan yere kabul edilmekti, bunu başarabilecek tek kabile ise poddan çıkan kız Sera'ya sahip olan olacaktı. Peki neden Sera? Çünkü Sera güzel sesiyle iblise dönüşenleri sakinleştirme, onları zararsız kılma yeteneğine sahipti, ve Junkyard'daki yeni iblis olmuş halkın açlığı hiç bitmiyordu... Embryon böylece Tanrı Angel'ın buyruğunu yerine getirerek bütün Junkyard kabilelerini yok etmiş Nirvana'ya çıkmaya hak kazanmıştı, fakat Angel onlara vaad ettiği Nirvana topraklarını verebilmiş miydi? İşte bu belli olmamıştı... Oyun o kadar ortada kalmıştı ki resmen suratımıza tokat yemiş gibi olmuştuk. Fakat Atlus ilk oyundan yarım yıl sonra yenisini çıkartarak kendisini öyle affettirdi ki sormayın gitsin :)

From Illusion to Truth

İkinci oyunda Serph ve arkadaşları Nirvana yerine bizim dünyamıza giderler, fakat bu dünyanın 2020 yılındaki halidir ve güneşin yüzü Cuvier Sendromu yüzünden siyah bir madde ile kapatılmıştır. Cuvier sendromu dünya nüfusunun % 98 kadarını taşa çevirmiştir, fakat insanların taşın içinde yaşayıp yaşamadıklarına kimse emin değildir. Seçilmiş nüfusun % 1 kadarı ise Karma Society tarafından Karma City denilen bir kalkanda cennet hayatı sürmektedirler, seçilmemiş % 1'lik kısım ise Karma Society'nin yiyecek ihtiyacını karşılamak için hayvanlar gibi yeraltında avlanmaktadırlar (Karma City'nin yöneticileri iblis virüsü olan kişiler ve açlıkları bitmiyor).

İşte Nirvana'yı beklerken Serph ve arkadaşları kendilerini böyle bir cehennemde bulurlar ve daha sorularını bile bilmedikleri cevapların peşinde düşerler, üstelikte dostları Sera, Heat ve Cielo ortalıkta yoktur. İki insan sayesinde bir araya gelen Gale, Serph, Argilla ise arkadaşlarını bulmak için yeni maceralarına başlar, fakat olaylar öyle yerlere gidecektir ki onlar bu kadarını asla beklememektedirler.

Gördüğünüz gibi senaryo kısmı bu oyunun neredeyse %80'ini oluşturan bir unsur, bu sebeple senaryonun üzerinde çok durdum. Oyuna yukarıda anlattığım yerden itibaren başlıyoruz, eğer SMT:DDS 1 Save'inizi silmediyseniz oyunun başında yükleyerek ekstralar açabilirsiniz, tabii ben sildiğim için ne tür ekstralar olduğunu bilemiyorum fakat save dosyanız duruyorsa bir denemenizde fayda var. Atlus beni en çok oyunun çıkış hızıyla şaşırttı, iki oyunun aralığı gerçekten çok kısa ve keşke her oyunda böyle olsa diyesi geliyor insanın.

From Truth to Death

Oyuna başlar başlamaz Junkyard'daki tüm güçlerini kaybettiklerini gören kahramanlarımız, yeniden güçlerini kazanmalıdırlar, tabii bu durum klasik devam oyunu RPG'lerin de genel sinirlendiğimiz duruma senaryosal bir açıklık getirmiş oyuna yansıması hoş da olmuş yani. 80 Level karakter kasarsınız sonra o oyunun yeni versiyonunda tekrar o 80 leveli kasmaya çalışmak mantıksızlığını egale etmek istese de o 80 Levelı gene kasmanız gerektiği gerçeğini değiştiremiyor :)
Oyunun havası bozulmasın düşüncesiyle Atlus oyun sisteminde neredeyse hiç değişikliğe gitmemiş, gene Karma Terminal'lerden Save, Restore ve Mantra Grid'e giriş yapabilirsiniz. Yapılan değişiklikler ufak, şöyle bir özetlemek gerekirse;

# Artık heal olmak için her yerde deli gibi Karma Terminal aramayacaksınız, zira oyunda Medical Terminal denilen yeni terminallerimiz var.

# Terminal terminal diye kasmanıza da gerek yok, çoğu yerdeki yeşil ışınlardan da heal olabilirsiniz, üstelik beleşe.

# Oyundaki yeni ring sistemi sayesinde, karma yüzükleri satın alıp onları modifiye edebilirsiniz, bu size ekstra stat bonus sağlayacaktır fakat on parmağınız olmasına rağmen 1 yüzük takabiliyorsunuz, e be kardeşim benim on parmağım olsa her bir parmağa farklı stat bonus veren yüzük takarım, değil mi ama?

# Mantra Grid değiştirilmiş, geçen oyunda Final Fantasy X'ten bozma olan Mantra Grid artık ciddi ciddi Final Fantasy X Gridine benzemiş, mesela bir karakterinizi fire konusunda uzmanlaştıracaksanız öncelikle Fire Spirit- Fire Demon- Fire Lord seviyesine getireceksiniz, bu seviyeden sonra daha yüksek mantralar açabilirsiniz, Final Fantasy oynayanlar ne demek istediğimi anlamışlardır. Orada da benzer bir sistem kullanılmaktaydı.

From Death to Eternity

Eh, burasının Nirvana olmadığından nasıl eminsek, grafiklerde de çok fazla bir gelişme
olmadığından da o kadar emin olacaksınız, oyun resmen SMT: DDS 1'deki grafiklerin aynısı ve bu da Atlus'un bu oyunu bu kadar kısa sürede nasıl çıkardığının cevabı sanırım. Grafikler aynı, arabirim aynı, birinci oyunu oynayanlar eminim bu oyuna Karma hızıyla alışacaklardır. Grafikleri hiç değiştirmeden koymuş olabilirler fakat oyun grafiklerini hiç değiştirmemişler dedim, öte yandan bu ara sahnelerde şimdiye kadar gördüğünüz en detaylı ve en güzel cell-shading grafikler var. Zaten oyun anime tarzı olduğundan Cell tarzı grafikler çok yakışmış. Ara sahneler için çok uğraşıldığı gerçekten de belli, hakkını vermek lazım Atlus amcanın.

One Thing is Clear, This is Not Nirvana!

Grafiklerden bahsettiğimize göre oyundaki bir diğer yenilikten de bahsedelim, artık savaş modlarımızdan birisi de Frenzy modu, bu mod ancak solar seviyesi maksimumdayken tetikleniyor ve tetiklendiği zaman partimiz gücünün kontrolünü yitirip, iç güdüleriyle hareket eden yarı iblis yarı insan varlıklara dönüşüyorlar. Bu durumdayken savunma puanınız otomatikman sıfır oluyor, fakat saldırı gücünüz o kadar artıyor ki resmen bir fifti fifti durumu yaşanıyor ortada. Bu halde kazanırsanız çok fazla Atma puanı ve Karma puanı kazanıyorsunuz. Bu arada Atma puanı mantralarınızı gelecek seviyeye çıkarmanız için gerekli olan şey, yani bir çeşit XP. Karma puanı da Level atladığınız zaman dağıttığınız puanlar, o da Experience yani. Şimdi diyeceksiniz ikisi aynı şey değil mi? Bu oyunda değil işte, bu oyunda Atma puanı ile skill geliştiriyorsunuz, statlarınızı da Karma puanı ile geliştiriyorsunuz. Eğer karakterlerinizin birisinde Devour Skill varsa, o karakterin mantrasını çabucak geliştirmesi işten bile değil, fakat Devour gücü olmayan karakterler otomatik atma ile yetinmek zorundalar fakat oda kaplumbağa gibi be kardeşim! Bu durumda bol bol Random Encounter savaşlarından kaçmamalısınız. Yani karşınıza çıkan rastgele düşmanları harcayın sakın kaçmayın. Emin olun her kaçırdığınız Encounter bu oyunda sizden çok şey götürecektir.

Tribyhvana

Boss savaşlarında insanı gerçekten zorluyor bu oyun, kolay seviyede bile doğru stratejiler kurmazsanız DVD'nizi kıracak konuma gelebilirsiniz. Ben Tribvhana ile olan savaşta doğru stratejiyi bulmak için 10 kere aynı savaşı yaptım (Guide'a bakmak delikanlı oyuncuya yakışmaz :)
Yani demek istediğim şey, en ufak bir strateji yanlışı ile sıra düşmana geçiyor, bu da SMT serisinin bir özelliğidir: Kombolar. (RPG oyununda kombo ne arasın diyeceksiniz ama SMT'de sıra kombo olayı var.) Diyelim ki karşınızdaki düşman Force büyülerinden çekiniyor, fiziksel saldırılara dayanıklı, kutsal saldırılara ise tam bir zaafı var. Burada siz fiziksel bir saldırı yaparsanız vay halinize, hele bir de düşman boss ise, ona kendi hakkı dışında 3 el vermişsiniz demektir ve bu da sizi duman etmeye yeter, zira takımınızı iyileştirmeniz bir 6 el sürse ve düşman da saldırılara devam etse, kafadan yenildiniz. Fakat bu özellik çift taraflı ışın kılıcı gibi, yani bir tarafı size ise diğer tarafı düşmana. Diyelim düşman Argilla'ya bir tera saldırısı yaptı, Argilla otomatik olarak tera saldırılarına dayanıklı olduğundan size düşman sayısına göre ekstra el hakkı gelecektir, bir de siz o ekstra ellerde düşmanın zaafına göre hasar verdiniz mi ekstradan bir eliniz daha cepte demektir. İşte kombo olayı böyle çift başlı bıçak gibi işliyor bu oyunda dostlar.

Asura Project

Oynanabilirlik, grafikler deyip geçtikten sonra oyunun en beğendiğim kısımlarından birisi olan; müzikler. Rock müziği ve J- Rock tarzını seviyorsanız müziklerinde hastası olacaksınız demektir, DDS 1 de savaş sırasında çalan elektro gitar sololarının hastası olmuştum ve daha fazla dinlemek için savaşları hep uzatırdım. Bu oyunda da Atlus savaşları sıkıcı kılmamak için çok güzel müzikler yapmış. Özellikle açılış müziğini her yerde arıyorum fakat oyun o kadar yeni ki soundtrackini bulmak mümkün değil. 1. oyundaki karakterlerin seslendirmelerini 2. oyunda gene aynı aktörler yapmış, fakat Serph gene sessiz. Serph hiç konuşmuyor olabilir fakat bu onun karizmasını bozmamış, takımda verilen kararları tek bir bakışıyla onaylayabilir ya da reddedebilir. Ya böyle karizma bir adam işte : )

Yeni dostlar

Oyunda birçok sürprizle ve yeni karakterle karşılaşıyorsunuz, özellikle bize kendisini Tanrı olarak lanse eden Angel ile karşılaşmalarınız gayet etkileyici. Oyunla ilgili bir şeyi anlatmadan geçemeyeceğim. Bilindiği gibi Serph ve arkadaşları Junkyard'dan geldikleri için bizim dünyamıza ait çoğu şeyi bilmiyorlar. Onca tribe yenmiş olan, onca savaşa giren Serph'in elini sıkmak isteyen çocuğa yaptığı hareket o kadar güzel düşünülmüş ki, savaştan başka bir şey bilmeyen Serph ve arkadaşları bu oyunda duyguları keşfediyor ve bu beni gerçekten de etkiledi. Belki de oyunun en çarpıcı yanı budur. Zaten senaryo ilerledikçe siz ters takla atacak ve aklınız gidip gelecek. Dediğim gibi oyunun en sağlam yanı senaryosunda. Ayrıca oyunun bazı yerlerinde film aralarında size bazı kararlar soruluyor mesela çocuk size elini uzatınca demo bölünüyor ve size iki seçenek veriliyor "çocuğun bileğini yakala" ya da " ..." buradan üç noktayı seçerseniz Serph çocuğun eline aval aval bakıyor, diğerini seçerseniz çocuğun saldırdığını düşünüp çocuğun bileklerini yakalıyor. Bunlar oyunu güzel yapan küçük detaylar ve belki de senaryoyu etkiliyorlar... Ayrıca oyun ciddi anlamda uzun, sadece Karma Society Tower'da 4 saat geçirdiğimi bilirim.

If we cant find our Nirvana, then we make our Nirvana!

Peki, Shin Megami Tensei: Digital Devil Saga II'yi almalı mısınız? Digital Devil Saga I'i oynayıp bitirdiyseniz zaten bu oyunu aldınız ve bitirmek üzeresiniz, SMT adını ilk kez duyuyorsanız fakat anime tarzı bilimkurgu oyunlarına meraklıysanız almanızı şiddetle tavsiye ediyorum, iki gruptan da değilseniz fakat konsol RPG oynamayı seviyorsanız göz atmalısınız, lakin oyunun ağır bir senaryosu var ve ağır senaryoyla kafa patlatamam ben kardeşim derseniz kendinizi kasmayın derim. Shin Megami Tensei: Digital Devil Saga II size bir şeyler kazandıran bir oyun, PS2'niz varsa ve hiçbir gruba girmiyorsanız, gene de göz atmanızda hiçbir zarar yok.

Resimler:

Not: Kendi Arşivimdendir.
Not2: Bilgiler ve Resimler Oyunla İlgili Sitelerden Alıntıdır.
Not3: Devamı Gelicek

İstediğiniz Oyun İncelemesi Varsa Pmden Yazın Açayım Konuyu.

PS2 Ölmemeli