Arkadaşlar liseden mezun olduktan sonra bir akaryakıt istasyonunun marketinde 3 yıl çalıştım.Askerlik sebebiyle bu iş yerinden 22 yaşında ayrıldıktan sonra vatani görevimi yapmaya gittim...Herşey askerden geldikten sonra başladı.. Daha vasıflı,daha nitelikli bir iş arayışındaydım,bende eski iş yerime başvurmayıp JTİ sigara firmasına plasiyer olarak yani satış temsilcisi pozisyonunda işe girdim..Winston,Camel,LD,Monte Carlo vs bu sigaraları Transit tarzı arabaya yükleyip Tekel bayiler,bakkallar,marketler,benzin istasyonlarına satıyordum,aynı zamanda tahsilatlarını topluyordum..Maaşı oldukça tatmin ediciydi ama iş o kadar ağır ve psikolojik olarak yıpratıcıydıki sabah 7'de gidip akşam 10'larda 11'lerde işten çıkıyordum..Hatta gece 2'de bile çıktığımı biliyorum...Ne ailemi ne arkadaşlarımı görebiliyordum..Kardeşimin doğum gününe bile gidememiştim...Anlayacağınız sosyal hayatım tamamiyle sıfırdı!!! -Şeflerin verdiği absürt hedefler,satış baskıları,tahsilatı almadan gelme,satmadan sakın gelme baskıları vs dayanamayıp 3 ay sonunda işi bıraktım...Burdan ayrıldıktan sonra üniversite okumaya karar verdim ama üniversite sınavına daha çok olduğu için boşta kalmamak adına bir akaryakıt istasyonunun marketinde işe başladım..O ara üniversite sınavına girdim,tercihlerimi yaptım,tercihler açıklandı ve Erciyes üniversitesinde İnsan Kaynakları Yönetimi lisans bölümü kazandım...5 ayın sonunda üniversiteye başlamak için bu akaryakıt istasyonundan ayrıldım...24 yaşında Üniversiteye gittim,lisans eğitimini aldım,28 yaşında okulu bitirdim ve İstanbula tekrar geldim yaklaşık 600 iş yerinin İnsan Kaynakları pozisyonu için Kariyer.net ve benzeri uzantılı sitelerden başvurularda bulundum..Yaklaşık 50 iş görüşmesine çağrıldım ve hepsi ne yazıkki olumsuz sonuçlandı... Çoğunun sebebi ise JTI'de 3 ay,2.ci akaryakıt istasyonu maceramda 5 ay çalışıp işi bırakmış olmam..Çoğu görüşmede karşımdaki İK'cılar "istikrarsız bir iş hayatın var,biz buraya sürekli çalışacak düzenli bir personel arıyoruz" diyorlar... Ne kadar izah etsem,durumu anlatsamda nafile...Anlamıyorlar!! Bazılarıda yaşımdan ötürü,bazıları iş tecrübesizliğimden dolayı,bazılarıda beni marketçi mavi yaka olarak gördükleri için beyaz yaka diye tabir edilen o departmana uygun görmediler..... Arkadaşlar 28 yaşındayım geleceğimi kurmak,hayata başlamak yuva kurmak istiyorum ama iş yok!!! Torpili olanlar,adamı,dayısı olanlar bir yerlere geliyor,hayatı o kadar rahat,geleceği hiç düşünmeden umursamadan yaşıyorlar...İnanın bu o kadar zoruma gidiyorki anlatamam...Geceleri geleceğimi düşünmekten,ne olacağım ben diye düşünmekten uyku uyuyamaz oldum...Ne yapalım hocam bana akıl verin hırsızlıkmı yapayım! Çalıp çırpalımmı?? Bu yaşta evde oturmak işe yaramamak çok ama çok zoruma gidiyor!!!!!! < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > |
_____________________________
|