Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı Özel
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Özel güçlü bir insan olmak

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
9
Cevap
0
Favori
969
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
0 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Merhaba dostlarım. Ben özel güçleri olan bir insanım sanırım. Bu özel güçlerimin olmasından nefret ediyorum ama.

    Şaka maka hiçbir insanın özel gücü yok. Ben kendimi izliyorum sürekli. Kendimi analiz etmeye çalışıyorum. Burda neden böyle davrandım orda niye böyle oldu diye. Kendimden hiç beklemediğim şeyler yapıyorum her zaman. Bir keresinde bir arkadaşıma 'içimde üstün bir insan var ve ben kendimi ona hizmet ediyormuşum gibi hissediyorum' demiştim. Benim bu konuda psikolojim baya bir bozuldu. Kendimi analiz etmekte ne kadar derine indiysem o kadar "gerçek bir insan olmadığıma" ulaştım. Bu yazıyı bile sadece bir "ruh haliyle" yazıyorum. Yarın olduğunda belki bu yazıya bakıp ben bunu neden yazdım diyebilirim. Şizofreniye yakalanmış bile olabilirim çünkü korkuyorum kendimden artık.

    Bir an geliyor kendimi insanötesi bir gücün içinde buluyorum. Gün içinde, insanlarlayken, arkadaşlarımlayken gayet pasif bir insanım ama beni her zaman seviyorlar. Hatta biraz aşırı seviyorlar. Kendimi insanlar için değiştirip onları mutlu etmek için o kadar çabalıyorum ki, şuan içinde bulunduğum ruh hali bile bir 'ezikliğin' içinde ulaşılmış bir nirvana noktası bile olabilir. Gerçekleri görmediğimi ve kendi içimde sürekli bir döngüde hissediyorum. Sanırım parçalıyorum kendimi. Bugün psikologa gidecektim gidemedim. Şimdi kendime soruyorum neden gitmedin bunları anlatırdın diye, ama o anki ruh halim psikologtan korktu.

    Bazı insanlara o kadar çok güven veriyorum ki, içimde onlara karşı bir ihanet besliyorum gibi hissediyorum her an. Kendi zihnimi resmen mahvettim. Sebep-sonuç ilişkilerimi artık çözemiyorum. Burda neden böyle davrandım orda neden öyle davrandım diye düşünürken bir bakıyorum olayın üstesinden gelmişim. En yakın arkadaşım bir keresinde bana "her şeyimi sana anlatıyorum ve sana güveniyorum ama bir yandan da sana güvenemiyorum, sanki gel lazımsın desem gelmeyeceksin gibi hissediyorum" dedi. Aynı arkadaş seni seviyorum en yakın arkadaşımsın da dedi.

    İnsanların içinde bir ilüzyon oluşturuyorum ben kendime dair. Son zamanlarda farkettim ki, çevremdeki herkesi kendime karşı tektipleştiriyorum. Herbirinin bana bakış açısı aynı. Ve şimdi farkettim ki bu normal bir şey. Ama ben bunu yaparken kendimi kendim gibi hissetmiyorum işte sorun orda. Yavaş yavaş kaybolup gidiyorum kendi bilincimde. Arkalarda bir yerde silinip gidiyorum. Çevremdeki çoğu insanın, en yakın arkadaşımın dahi bana acıdığını hissediyorum ve sanırım bu acımayı oluşturan etmenleri ortadan kaldırıp normal bir insan olmayı başaramadığım için bir ihanet fikri oluşturuyorum zihnimde. "Ben aslında senin sandığın gibi acınacak bir insan değilim". Ve bu bazı anlarda o kadar ortaya çıkıyor ki, ilkokuldan beri tanıdığım arkadaşımın o an ne düşündüğünü çok net anlayabiliyorum. Sanki oluşturduğum karaktere nasıl tepki vericeği, nasıl davranıcağı her şeyi biliyorum. O kişiyi değiştiriyorum ve bunu sırf intikam almaktan haz duyduğum için yapıyorum. İntikamı da normal bilinç akışımın gerçekleştiği ve kendimi çaresiz ezik ve yalnız hissettiğim anların varlığı için varediyorum. Hayatımdaki her insanın beni tanıyamayacağı ve ister istemez bana bağlanacağı bir siyah nokta oluşturuyorum zihinlerinde.

    Bunu gerçekten yapıp yapmadığıma, kendimin nasıl bir insan olduğuna o kadar kafayı taktım ki artık bitiyormuşum gibiyim. 20 yaşımda kayboldum kendi içimde. Ve niyeyse bu yazıyı yazarken dahi garip bi zevk duyuyorum. Ben çok kötü bir insanım sanırım. Çevremdeki herkesi bu çemberin içine almaya çalışıyorum. İnsanlar bana bağlansın diye uğraşıyorum. Beni tanımaya çalışan insanlarda her zaman kendime karşı bir bilinmemezlik oluşturmaya çalışıyorum ve ne kadar garip, ben onlara ihanet ettikçe onlar bana bağlanıyor. Psikopatlığın zirvesindeyim sanırım.

    Ben hayatımı bu tür bir psikopatlığın içinde yaşıyorum. İyiliğimin sebebi kötülüğüm. Aslında itici bir insan olmakla olmamak arasında gibiyim. Yada aslında ben gerçekten yokum. Peki ben bunları niye yapıyorum? Neden kendimi değersiz görüp davranışlarımı buna göre oluşturup bu döngüyü her saniye uygulamaya çalışıyorum ve bundan zevk alıyorum? Ben kendi içimdeki bir duygudan dolayı niye insanlardan intikam alıyorum? Çok dengesizim.

    Bütün bu sorunların içinde, gerçek ben in şuan ne yaptığını düşünüyorum. Büyük ihtimalle acı çekiyordur.

    Benim sorunum ne?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • Tabi insanları bu şekilde yanımda tutunca kendimden nefret ediyorum. Çünkü onlar kendi istekleriyle değil benim kurduğum düzenden dolayı yanımda oluyorlar. Kendileri oldukları için değil yani. Bu yaptığım aslında o kadar basit bir şey ki, belki ezik olarak görülme sebebim dahi budur. Yani nedenle sonuç iç içe.



    Bu yazıyı yazarken deli gibi hissediyorum kendimi. Eminim her şeyin bir açıklaması vardır ama kendime güvenim 0. İçimdeki o mükemmel olduğnu düşünen insandan nasıl kurtulacağım da normal bir insan olacağım ben?



    Ve not: bu siyah nokta olayını her an yaptığım için ve bir tespit olarak bu yazıyı yazarken dahi zevk aldığımı söylediğim için size de bunu yapıyor olabilirim. Çok kayıp bir insanım çook.. Yardım edin..

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Sorunun her ne ise, "sorunum var" farkındalığınla çözüme dair ciddi bir aşama kaydetmişsin zaten. Bir klinik psikoloğa görünmeni tavsiye ederim (Önemli: Psikiyatrist demiyorum)
  • quote:

    Orijinalden alıntı: bobita

    Sorunun her ne ise, "sorunum var" farkındalığınla çözüme dair ciddi bir aşama kaydetmişsin zaten. Bir klinik psikoloğa görünmeni tavsiye ederim (Önemli: Psikiyatrist demiyorum)

    Psikolog fiyatları seans başı 150 tl den başlarken nereye gidecem ki...

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Sen de haklısın....
  • Bu söylediğim belki seni kızdırabilir .Ama öyle bir niyetim var mı ? Hayır .

    Senin sorunun kendini özel hissetmen .Sen kendini bilerek toplumdan farklılaştırmışsın .

    Doğdun .Büyüdün .Öleceksin .Özel gücün falanda yok .Farklı da değilsin .

    İyi insan olabilirsin de olmayabilirsin de .Her yerde iyi insanlarda var ,kötü insanlarda .Her insanın

    içinde iyilik de var kötülükte .

    Aldığın zevk arabesk müzik dinleyip dertten zevk alan adamdan farkı yok .



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi SuKurgusu -- 12 Mayıs 2017; 0:21:15 >
  • Doğal akışına bırak.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
    • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Bir ömür maaşlı çalışan olmak gerçekten istediğiniz bir şey mi?
    4 yıl önce açıldı
    Aileden zengin ve doğuştan şanslı kişilerin tavsiye vermesi
    2 ay önce açıldı
    Kadınlar için tipten daha önemli olan şey
    7 ay önce açıldı
    Daha Fazla Göster
  • haftada kaç yapıyorsun
  • İlginç bir yazıya benziyor mesajım bulunsun okurum

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
    • 
Sayfa: 1

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz, DH'yi kullanırken depoladığımız çerezlerle ilgili veri politikamıza gözatın.
Kabul Ediyorum