Ölüm anında ne hissedilir? (4. sayfa)

Ölüm anında ne hissedilir? - Sayfa 4

akarahmet · 2008-01-06T19:02:07.0000000+03:00

Bilim dergisi New Scientist, "insan ölüm anında ne hisseder, ölüm nasıl olur" sorularına yanıt aradı. LONDRA (ANKA) Dünyanın önde gelen bilim dergisi New Scientist, İskoçya'daki Caledonian Üniversitesi'nden psikolog Cynthia McVey'in, ölümün eşiğinden dönenlerle görüşerek ve bilimsel incelemeleri bir araya getirerek yaptığı araştırmayı yayımladı. Araştırma, kafa kopmasından boğulmaya, yanmadan yüksekten düşmeye kadar birçok ölüm şeklinde asıl sorumlunun, beyne oksijen gitmemesi olduğunu ortaya koydu. Araştırmaya göre ölüm anlarından şunlar yaşanıyor: Boğulma: Kişi ilk anda büyük panik yaşıyor. Nefesini tutuyor. Ardından su ciğerlerine doldukça bir yanma ve yırtılma hissi duymaya başlıyor. Son olarak hissettiği şey ise sakinlik ve dinginlik oluyor. Oksijen alamadığı için bilinci kapanıyor, ardından ölüyor. Yanma: Yanıklar, çok şiddetli acıya yol açıyor. Sinir uçlarının yanması ise bu acı hissini bir süre sonra ortadan kaldırıyor. Ardından kişi biraz his kaybına uğruyor. Yanarak ölen kişilerdeki asıl ölüm nedeni çoğunlukla zehirli gazların solunması ve nefessizlik oluyor. Kafanın kopması: Uzmanlara göre beyin, kafa koptuktan sonra saniyelerce fonksiyonlarını sürdürüyor. Fransa'daki raporlara göre 18'inci yüzyılda giyotinli idamlarda kopan kafada 30 saniye kadar yüz mimikleri görülüyordu. Yüksekten düşme: ABD'deki Golden Gate Köprüsü'nden atlayan 100 kurbanın, akciğerin iflas etmesi, kalbin patlaması ve kırık kaburgaların iç organlara zarar vermesi sonucu öldü ortaya çıktı. Eelektriğe kapılma: Elektrik akımına kapılma, kalbi durdurabiliyor. 10 saniye sonra da bilinç kapanıyor. Ancak elektrikli sandalyede idam edilen mahkûmların ölüm nedeni beynin aşırı ısınması ya da boğulma oluyor. Kan kaybı: 1.5 litre kan kaybeden kişi kendini halsiz, susamış ve korkmuş hissediyor. İki litre kan kaybedildiğinde baş dönmesi ve bilinç kaybı başlıyor. Dekompresyon (basınç kaybı): Ani basınç kayıplarından kurtulanlar, göğsüne vurulmuş gibi ani bir acı yaşadıklarını anlatıyor. 15 saniyeden az süre içinde de bilinç kaybı yaşanıyor. Kalp krizi: En çok rastlanan olay, kaslar oksijen alamayıp çırpınmaya başladığında hissedilen göğüs ağrısı. Kalbin normal ritminin bozulması, kalp atışlarını durduruyor. Bilinç kapanıyor ve ölüm gerçekleşiyor. Asılma: Yağlı urganla asılarak boğulma 10 saniye içinde bilinç kaybına yol açıyor. Fırlatma tarzı asılmalarda amaç, boynun kırılmasını sağlamak. Ancak bu yöntemle asılan mahkûmlarda ölümlerin yine boğulmadan kaynaklandığı belirlendi. Zehirli iğne: ABD'de idamlarda kullanılan yöntem, doğrudan kalbi durduruyor. Araştırmalar, mahkûmların yanma ve büyük acı hissettiğini gösteriyor. Ölümün görünen yüzü bilim adamlarınca böyle irdeleniyor.

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar

Editörün Seçtiği Fırsatlar

Daha Fazla

Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az

1 Misafir - 1 Masaüstü

5 sn

81
Cevap

0
Favori

5.587
Tıklama

Daha Fazla
İstatistik

Konu İstatistikleri Yükleniyor

Konuya Özel

0 oy

Öne Çıkar

Cevapla

Sayfa:

önceki 1 2 3 4 5

Giriş

Mesaj

Hasbi 81

Çünkü dünyada ortaya çıktığı zamanlarda hayatta kalabilmesi için yardımlaşması gerekiyordu.
diyorsunuz...

Bunu bir gereklilik olarak yani şart olarak görmeniz iyi…Farkında isen şuurlu bir hedeften sözediyorsun.
Böyle bir hedef tesadüfen toplanmış bir madde yığınının hedefi ve düşünüşü olamaz.Onlar şart olan bir hedefi ayırtedip ona göre olamazlar.
Oysa dediğin gibi bilinen bir hedefe bilerek yön veriliyor.
Bu iş ve işleyiş tesadüfen olamaz.
öyle olmasının nedeni yaratılışı ile ilgilidir.Çok aciz ve çok zayıf yaratılmıştır.
Bu acizliği ona yardım elini uzatanın mükemmel tasarımını gösterir.Dünyaya yeni gelen bir yavru için annesinde süt hazırlayan, hazırlama mekanizmasını kuran ve çalıştıran,kalbine de o sütten daha güzel olan şefkati tam zamanında koyan ve çok zahmetleri tatlı fedakarlıklara dönüştüren bilerek işletmiyor diyemezsin!
Yoksa bunlar tesadüfen mi rastgeliyor?

Karşı cinse karşı hissettiği duygular da aynı sosyalliğin bir parçası. Ve eşiyle çocuklarını sevmesi, onları koruma ihtiyacı duyması (erkek için konuşuyorum) da geçmişten gelen içgüdülerinin eseri.

Hedefi söylediğin şeyler olan, geçmişi olan iç güdü diye bir varlık yoktur.Sahi söyler misin nasıl bir varlık bu iç güdü?Böyle bir hedef gösteren bir mekanizma maddede yoktur.Maddi yapımızın içinde güden bir madde yığını olup gütmeyi mi biliyor? Ne diyorsunuz?Çünki madde karşı cinsi tanımaz.eşi ve çocuklarını sevme gibi bir hisse de sahip değildir.
Fakat insan şeklinde toparlanan bir bütünlükte bu ilgi ve sevgi var.Maddesinde olmadığına göre başkası tarafından haricen konulduğu ,sonradan monte edildiği ...çok açık değil mi?Çünki sizin maddenizin doğasında böyle hisler yok.
Yoksa madde çok hisli mi?

Dolayısıyla insan öbür tarafta sevdiği insanla sonsuza kadar beraber olmayacağını bilse bile ...

Sonsuza kadar ayrılığın olmayacağını …mekanizmalarımızı ilk yaratan , ikinci kez ve ebedi yapmasının kolay olduğunu açıklayarak giderirken ,kendini böyle sonsuz bir ayrılığın elemine gereksiz mahkum etmemeni öneririm.

Sizin 'öcü ateistleriniz' böyle özverilerde bulunamazlar sansanız bile durum bu. Sonuçta hepimiz aynı temel içgüdülere sahibiz.

Aynı isteklere sahib yartılmış milyarlarca insan..,O halde tek elden çıkmışız,yani ustamız bir.Yapanımız takanımız bir.Fakat tercihlerinizle kendinizi yanlışa adapte hakkınız saklıdır.Sonuçlar da sizin olur.
Ayrıca bir daha sonsuz ayrılıkla görüşmeyeceği babasına kardeşine abisine…samimi fedakarlıkla ilgi, ihtiyarlık zahmetlerine katlanma ,yardım gibi duyguları taşırız iddiası tamamen yanlış bir ateist tezidir.Kesinlikle samimi değildir.
Öyle olamazlar,olamıyorlarda..hem olmaları mümkün değildir. Çünki herşeyi maddede arayanlar madde kadar hissizleşiyorlar.
Çok örneklerine tanık oldum.

Ona bakarsanız ahirete inanmayan birinin yapacağı en mantıklı hareket intihar etmektir. Ne de olsa eninde sonunda ölecektir, geciktirmenin anlamı ne? Yaşamın anlamı ne? Ama yapmaz. Çünkü içinde ona yaşamasını öğütleyen bir ses vardır her insanda olduğu gibi.

Evet…bir şeyin farkındasınız ve itiraf ediyorsunuz…her vicdan yok olmaya gitmeyi kabullenmez.Her kim uyanık vicdanını dinlese ebed ebed sesini işitecektir.Demek ki herkese verilmiş…Ebedi hayatı vermek isteyen ,onu istemeyi vermiş.yoksa vücudunuzu oluşturan trilyonlarca atom ve molekülünüzün ortak aldıkları bir karar değildir bu…Onlar karar veremez ,öyle de olamazlar.Çünki cansız,kör,akılsız ve bilinçsizdirler.
Yoksa aksine bir gelişmemi var.!. …
hele hele her insanda aynı şeyleri hissetme ittifakını, her atom herşeyi bilir gibi bir düşünce ile mi açıklarsınız?
Bunlar tesadüfçülerin iddiası olamaz.
Bir Sonsuz ilmi ve Kudret i olan bir Allah'ı kabullenmede zorlan...ancak atomlar adedince herşeyi bilen sonsuz sayıda atom ilahını kabul et...Bu olacak iş değil...

Ayrıca Yeraltından Notlar'ın da dediği gibi, ahirete inanmayan birisinin her türlü özverisi bugün içindir, ileriye yatırım değildir. İnanan birisi sevdiği kişi için canını verirken "ne de olsa diğer tarafta tekrar birlikte olacağım" umudunu taşıyabilirken, inanmayan kişi yokolacağını düşündüğü için bunu yapmak tam anlamıyla sonsuz bir özveri gerektirir. Ve durum öyle gerektirirse, bu kararı almak için gözünü bile kırpmaz.

Bir üst paragraftaki düşünceleriniz ile çelişmişsiniz.Tam bir kafa karışıklığı...Bunun böyle olmadığını pekala biliyorsunuz.Evli olmayana eşini boşamak kolay gelirmiş...

Çünkü insanlık inançta değil, DNA'larımızdadır. Tıpkı her türlü hayvanlığımızın da olduğu gibi.

insanlık DNA larındaki bilinçsiz maddelerde değil ...iradenle aklınla şuurunla yani ruhunla yaptığın tercihlerindedir..Kabiliyetli ve donanımlı yapılışındadır.
Yoksa projen binan demek değildir.

Hem acı bir sigara dahi ikram edene teşekkür gerektiriken…paketi ,kağıdı ,şekli ve içeriği sizi bilen birinin tercihleri olduğunu haykırır iken…
Kimin merhametiyle böyle organlarım vücut azalarım amaçlı faydalı yapılıyor idare olunuyor?
Kimin ikramlarıyla böyle şefkatle terbiye olunuyorum?
Nasıl birisinin nimetleriyle böyle nazeninâne besleniyorum ve idare ediliyorum?"
düşünülmez mi?

Düşünmemekle bilinen bişey...deyince, akla insan gelmez!
bilip gereğini yapmaz ise akıl da kullanılmamış olur .
Demek ki insanlık vereni bulmakla bilmekle başlar…Biz buna ‘’iman’’ diyoruz.

Burada şunu demeden geçemiyeceğim.
Müslüman olmayan insanlar ateist te olsalar,kemalata medar bazı güzel ahlak onlarda bulunabilir …müslümanda öyle değil! Nedenleri var.
Süt bozulsa peynir olur.Yağ bozulsa zehir olur!

< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi akarahmet -- 16 Ocak 2008; 21:34:49 >

Hasbi 81

Yarbay

2488 Mesaj