Öğretmenliğe devam ederken uzaktan bilgisayar mühendisliği okunup atanılabilinir mi?

Merhabalar;

Bir okulda kadrolu öğretmenim. Meslekte 7. yılım olacak. Her geçen gün öğretmenliğin bana göre olmadığını hissediyorum. Daha doğrusu insanlarla uğraşmak bana göre değil. Masa başı bir iş düşünüyorum.

Aklımda bilgisayar mühendisliği var. Vaktim de var zaten diye umuyorum (yaş 30). Sizce uzaktan eğitim ile bu bölümde ders görüp bir iş sahibi olunabilir mi? Gerekirse 10 yıl alsın yani, böyle bir şey yapan, veya uzaktan bu şekilde bitirip atanan var mı hiç?

Güncel.

Parasında değilim zaten şimdiki aldığım 5.5 bin, alacağım olsun 3 bin ama öğrencinin stresi, saygısızlığı, edepsizliği, velinin umursamazlığı, idarenin darboğaz etmesi olmasın da.

Vücut sağlığı gibi akıl sağlığı da önemli. Şu dünyada en zor iş insanın başka insanlarla uğraştığı iştir, malum ülkemizde yeni neslin durumu da ortada.

Nasıl bir imkan var bu uzaktan eğitimde? Ücretsiz ders filan yoktur herhalde? İllaki bir üniye yazılıp başlamam mı lazım?

Size de hak veriyorum . Açıkcası çok üzülüyorum kimse öğretmenlerin arkasında değil .Şimdiki nesil ayrı dert veli ayrı dert. Çocuğa bir tek laf söylesen veli hemen şikayete geliyor. Çocuklar laftan anlamıyor , öğretmenlere ders anlattırmıyorlar. Sanırım lise öğretmeni siniz genelde lise ergenliğin en üst seviyesi . Neyse konuyu dagitmayalim hakkınız da hayırlısı olur inşallah .

Hocam ben belediyede memurdum. 30 yaşında memurluğu bırakıp bilgisayar mühendisliği okumaya karar verdim. Şu an YTÜ'de üçüncü sınıfa başlayacağım. Öğretmenliğin aksine benim 08:30 - 17:00 arasında sürekli ofiste olmam gerekiyordu. O yüzden imkanı yoktu hem çalışıp hem de okumamın. İstifa edip gece çalışabileceğim bir iş buldum. Gelirim %50 azaldı ama gece çalıştığım için okula zaman kalıyor oldukça. Her gece de çalışmıyorum. Haftada üç ya da dört gün.

Bunu yapma sebebim ise: (1) Memuriyetin ve kamunun aşırı dandik olması. Memleketçilik, adam kayırma, vizyonsuzluk, hırsızlık, gerikafalılık, ne ararsan var. 18 ay üzerinde çalıştığımız bir proje dedikodu yüzünden iptal olunca sinirlenip istifa ettim. (2) Maaşımın kısıtlı olması. Zam resmen devlete bağlı ve iki üç katına çıkarmam imkansızdı. (3) O yüzden tıp ya da bilgisayar mühendisliği düşündüm. Ama evden çalışma, yurt dışından iş bulma, işsiz kalsan bile kendini işini yapabilme şansı olduğu için bilgisayar'ı seçtim.

35 yaşında mezun olacağım neredeyse. Ancak 4 yıllık IT şirketinde network otomasyon uzmanı olarak bir kariyerim olacak. Bu biraz geçici kolaylaştıracak. Birden ne alaka demeyecek kimse. İkinci olarak da global işgücüne katılmış olacağım. Şu an piyasa inanılmaz. İş gören herkesi işe alıyorlar. İş yapabildiğini kanıtlaman lazım. Kanıtlarsan her yerde iş bulabiliyorsun. Maaşlar da diğer sektörlere göre çok ama çok iyi. Şu an çalıştığım yer arkadaşını şirkete çalışan olarak kazandıranlara altın hediyesi veriyor.   Şirket inanılmaz büyüdü ve iş yapabilen çalışan bulmakta zorlanıyor. Yani iş bulamama korkum asla ama asla yok.

Son olarak önce bilgisayar programcılığı okudum ikinci öğretim olarak. O zaman işten çıkmamıştım. Sonra DGS ile YTÜ'yü kazandım. Başta cahil olduğum için websitesi yapmayı öğrenirim diye işe girmiştim ama aldığım dersler vizyonumu açtı. Şu an görüntü işlemeye kaymış durumdayım. Bekarım. Sorumluluğum yok ve tüm zaman bana ait. Arkadaşlarımdan tek farkım onlar okula gitmiyor da mekan mekan geziyor. Yüksek kredi ödüyorlar ev ve araba için. Çocukları oldu. Bense bunlara ayıracağım zaman ve parayı ise yazılım mühendisi olmaya ayırdım. İkisinden biri daha iyidir diyemem ama kötü bir tercih yaptığımı düşünmüyorum.

Birinci sınıfı saydılar. Toplamda 17 dersi saydılar. Geçen sene ikinci sınıf derslerini verdim. Şu an 80/158 krediyi tamamlamış durumdayım. Eğer derslerden kalmazsam iki sene içinde okul bitecek.

Evet bir beldede lisedeyim. Öğrencilerin daha Türkçeleri oturmamış ben İngilizce anlatmaya çalışıyorum.

Seviyelerinin çok düşük olmasını anladım ve cidden bu benim için bir sıkıntı değil. Ben mümkün mertebe pratik şeyler kazandırmaya çalışıyorum zaten. Öğrencilere verilen kitaplar seviyelerinin abartısız 10 kat üstünde.

Ama öğrenci okulu bir cafe, veli de bir bakımevi gibi görünce insan çok yıpranıyor. 2015 de atandım, kendimi 6 değil 60 yıl yaşlanmış hissediyorum zihnen. En ufak sese tahammülüm kalmadı. Veli bir çocuğuyla başa çıkamazken 30-40 öğrenci bir sınıfta toplanıyor ve öğretmen arkasında duran hiçkimse olmadan dersine geçiyor...

Güncel

hocam ben de ingilizce öğretmenliği okuyorum ve sizin gibi çok fazla insanla uğraşmak beni yoruyor. bu yüzden özel dersle para kazanmayı düşünüyorum, sektör nasıldır bu işin feasibility'si nedir hocam? konuşkan ve sosyal birisi de değilim.

Okul şans işi değil. Öğrencinin öğrenci, velinin veli gibi olduğu okullar 100 okulda bir tane ya vardır ya yoktur. O okullarda da dedem yaşımda öğretmenler ceplerinde emeklilik dilekçeleri ile işe devam ediyorlar. Bize o günlerin gelmesi zor. Hakkımızda hayırlısı olsun diyorum.

Ortaokul denediniz mi hocam, ergenlerle ugrasmak büyük problem ve obp sebebiyle not baskısı da vardır sizde. Ortaokulda 8. Sınıflar hariç bU dertler olmuyor

Bizim okulda hiç not derdi yok çünkü üni düşünen çocuk yok, yabancı dil sınıfı yok, malum girecekler de İngilizce çözmeyecekler, dolayısıyla not sıkıntısı yok. Tek iyi yanı bu olsa gerek.