Şimdi Ara

Konu Dışı Zombi Günlükleri (İzmir Ayağı)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
120
Cevap
0
Favori
4.645
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • İçeri zombi olan bir konudur herkes kendi hikayesini başlatcak güzel bir akım olcak gibime geliyor

    Ben başlıyorum

    İLK SABAH
    Saat 08:30 yer seferihisar
    Alarmın sesine uyandım kız arkadaşımla buluşıcam ama ilk işim berbere gitmek sanırım saçlarım berbat görünüyor. Duş alıp kahvaltımı yaptım. Bilgisayarda e-postalarımı kontrol ettim. Ve bi an duraksadım birşey eksikti. Kısa bir süre sonra aklıma geldi. Telefonuma mesaj gelmemişti normalde kız arkadaşım mutlaka benden önce kalkar mesaj atardı. Aramak istedim ama telefon çekmedi bu garip birşeydi. Dışarıya çıktım çeker diye ama görünen manzara bi hayli garipti. Sokaklar bomboştu.. Etrafta kargalar hüküm sürüyordu. Sokağa çıktım rüzgar saçımı süpürüyordu hafifçe.. Direk arkadaşım Fırat'ın yanına koştum. Evde değillerdi kapıları açıktı eve girdim kimse yoktu bütün odaları tek tek dolaştım boştu hepsi. Dışarı bahçeyi turladım birden tom karşıma çıktı deli gibi havlayarak kaçtı baya bir korkmuştum. En yakın karakola doğru yürümeye koyuldum..

    Evet sıra sizde beyler.. Bu hikayenin kahramanı bizleriz


     Konu Dışı Zombi Günlükleri (İzmir Ayağı)


     Konu Dışı Zombi Günlükleri (İzmir Ayağı)


     Konu Dışı Zombi Günlükleri (İzmir Ayağı)



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi XPHOS -- 6 Temmuz 2011; 19:37:55 >







  • Yukarı
  • Bir up daha olmazsa kendim devam edicem arkadaşlar sonradan dahil olabilirler
  • Sonra karakolu boşver diyip direk küçükparka pırpır shot barda 8.li tekilayı 24 liraya içmeye gittim
  • İlk önce açıklama.. diğer konularla karıştırmayın arkadaşlar buna sizde dahil olabilirsiniz..
    CANSIZ BEDEN..
    Sokağın solundaki elektirik trafosunun üzerindeki spreyle yazılmış yazılar dikkatimi çekti. "Kaçış yok kapana kısıldık..." Kanım dondu bi kaç saniye yerimden kıpırdayamadım. Her neyse bi kaç sarhoş serserinin işidir diyerek yoluma devam ettim. Dükkanların kapıları açıktı hepsini tek tek kontrol ederek yoluma devam ediyordum. Bir tekel dükkanına girdiğimde gördüğüm manzara korkutucuydu.. Yerlerde kan izleri vardı. Bi anlık reflexle geri kaçtım. Bir hayli korkmuş ve heycanlanmıştım. Ürkek adımlarla karakola doğru yürümeye devam ettim. Devamlı bir otobur gibi etrafımı kontrol ede ede yürüyordum. Tam o sırada cansız bir beden dikkatimi çekti biraz daha yaklaştım. Otobüs durağının dibinde yüzü tanınmayacak haldeydi. Ellerim titriyordu kanım donmuş ve dizlerim beni taşımakta zorluk çekiyordu yaka kartındaki ismi okuyunca..



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi XPHOS -- 6 Temmuz 2011; 14:00:38 >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: niquel

    Sonra karakolu boşver diyip direk küçükparka pırpır shot barda 8.li tekilayı 24 liraya içmeye gittim

    Hayır öyle değil işte
  • Kardeşim sen anlat sadece guzel yazıyosun

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • quote:

    Orijinalden alıntı: CertainCrimes

    Kardeşim sen anlat sadece guzel yazıyosun

    Teşekkür ederim ilk tepki en azından olumlu yazma hevesim vardı ama çekiniyordum foruma yazmaya.. Diğer konuyu görünce banada özgüven geldi ama farklı olsun istedim millet taklitçi desin istememiştim :)
    Tribün lazım bi tek :)
  • Oturduk izliyoruz bakalım
  • istanbul vs de oluyo mu dostum yoksa cehennem bi izmirde mi yaşanıo şu an

    ama fikir çok iyi

    bu arada **reserve**
  • Destek, yeteneğin var
  • Moruk hızlı olursan dahada iyi olur, rizörvıd
  • Mustafa Ergün.. Bimde çalışıyordu ve bize hep Bimden birşeyler aşırıp getiriyordu. Bu çocuk hayat doluydu ve her zaman yapacak bi şakası ve esprisi vardı.. Moral kaynağımızdı kısaca.. Ağlıyordum.. Ama ne olduda bu hale geldi anlam veremiyordum hiç birşeye.. Bu ıssızlığın içindeki tek başınalık neyin göstergesiydi. Kimseyi göremicekmiydim? Ne gibi bir durumla karşı karşıyaydım.. Tanrı beni sınıyormuydu budamı bir sınavdı.. Gözyaşlarım Mustafa'nın bedenini yıkıyordu korkularımla.. Onu orda bırakmalıydım o ölmüştü.. Islak gözlerle izliyrdum tekrardan çevreyi.. Bi yerden alarm sesi duymaya başladım ses uzaklardan geliyordu. Karakola 400 metre kalmıştı yaklaşık. Aklıma kız arkadaşım geldi şuan ne yapıyordur ama önce polisten yardım almalıydım. Ailem trafik kazasında yaşamlarını yitirmişlerdi bundan 15 sene önce... 17 yaşına kadar teyzemlerde kaldım 18 ime bastığımda kendi başıma yaşamaya karar verdim. Ben bunları düşünürken uzaklardan alarmın olduğu yerden bir çığlık sesi yükseldi...



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi XPHOS -- 6 Temmuz 2011; 2:07:54 >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: XPHOS

    İlk önce açıklama.. diğer konularla karıştırmayın arkadaşlar buna sizde dahil olabilirsiniz..

    Sokağın solundaki elektirik trafosunun üzerindeki spreyle yazılmış yazılar dikkatimi çekti. "Kaçış yok kapana kısıldık..." Kanım dondu bi kaç saniye yerimden kıpırdayamadım. Her neyse bi kaç sarhoş serserinin işidir diyerek yoluma devam ettim. Dükkanların kapıları açıktı hepsini tek tek kontrol ederek yoluma devam ediyordum. Bir tekel dükkanına girdiğimde gördüğüm manzara korkutucuydu.. Yerlerde kan izleri vardı. Bi anlık reflexle geri kaçtım. Bir hayli korkmuş ve heycanlanmıştım. Ürkek adımlarla karakola doğru yürümeye devam ettim. Devamlı bir otobur gibi etrafımı kontrol ede ede yürüyordum. Tam o sırada cansız bir beden dikkatimi çekti biraz daha yaklaştım. Otobüs durağının dibinde yüzü tanınmayacak haldeydi. Ellerim titriyordu kanım donmuş ve dizlerim beni taşımakta zorluk çekiyordu yaka kartındaki ismi okuyunca..


    kanım donduğu için öldüm.




  • Arada katılırım belli olmaz
    İzliyorum devam et
  • Up
  • quote:

    Orijinalden alıntı: XPHOS

    Mustafa Ergün.. Bimde çalışıyordu ve bize hep Bimden birşeyler aşırıp getiriyordu. Bu çocuk hayat doluydu ve her zaman yapacak bi şakası ve esprisi vardı.. Moral kaynağımızdı kısaca.. Ağlıyordum.. Ama ne olduda bu hale geldi anlam veremiyordum hiç birşeye.. Bu ıssızlığın içindeki tek başınalık neyin göstergesiydi. Kimseyi göremicekmiydim? Ne gibi bir durumla karşı karşıyaydım.. Tanrı beni sınıyormuydu budamı bir sınavdı.. Gözyaşlarım Mustafa'nın bedenini yıkıyordu korkularımla.. Onu orda bırakmalıydım o ölmüştü.. Islak gözlerle izliyrdum tekrardan çevreyi.. Bi yerden alarm sesi duymaya başladım ses uzaklardan geliyordu. Karakola 400 metre kalmıştı yaklaşık. Aklıma kız arkadaşım geldi şuan ne yapıyordur ama önce polisten yardım almalıydım. Ailem trafik kazasında yaşamlarını yitirmişlerdi bundan 15 sene önce... 17 yaşına kadar teyzemlerde kaldım 18 ime bastığımda kendi başıma yaşamaya karar verdim. Ben bunları düşünürken uzaklardan alarmın olduğu yerden bir çığlık sesi yükseldi...

    Lan mustafa ergün bizim okulda you rock :D




  • bu tür hikaeler çoğaldı illumnatinin adamı mısınız alıştıryaamı çalışıyorsnuz bizi
  • Biraz daha heycanlamaya başlamıştım ve koşmaya başladım. Artık binayı görebiliyordum eski bir yapıydı. Önüne geldiğimde ümitlerim bir anda yıkılmıştı karakolun önü kana bulanmıştı resmen.. İçeriye girdim duvarlarda mermi izleri ve kan vardı. Karakolda bomboştu. Şimdi ne yapacaktım!.. Tanrım tam bir çıkmazın içindeydim. Hiç birşey yolunda gitmiyordu. Rüyaymıydı bunlar.. Emin olmak için kendimi tokatladım.. Ama gerçekti nefes alış verişim kadar gerçek! Artık dikkatli olmalıydım. Aklıma telsiz geldi direk telsiz aramaya başladım. Odaları gezdikten sonra buldum ve yardım isteme başladım. Aman tanrım hiç bişey anlamıyorum! Karakolun terasına çıktım. Yardım istemeye başladım.. yaklaşık yarım saat yardım istedim ve tam o sırada telsizden gelen ses beni heycanlandırdı;
    -"Hey ordaki beni duyuyormusun".. Heyecana kapılmştım birden doğruldum;
    -"Evet evet duyuyorum"
    -"Şuan nerdesin bilmiyorum ama cehennemde olduğun kesin" dedi
    -"Neler oluyor bütün bu olanlar ne diye cevap verdim"
    -"Dünyada doğa üstü şeyler olmaya başladı etrafta insan etiyle beslenen yaratıklar var"
    Aman tanrım bunlar doğrumuydu.. Şimdi boka battın Hakan..
    -"Hey nerdesin tam olarak"
    -"Balçovada Bestbuy alışveriş merkezindeki kulenin en tepesinde"..
    -"Seni bulmam lazım... Heyy... Heyy cevap ver.." Ses kesildi Lanet olsun.
    Tam o sırada gördüğüm şey tüyler ürperticiydi..



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi XPHOS -- 6 Temmuz 2011; 2:25:12 >




  • Güzel yazıyosun kardeşim. Katılırdımda bozmak istemem senin yazını. Sen devam et takipteyiz.
  • 
Sayfa: 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.