kişilik bozukluğu olan var mı? (edit1) (3. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: jac0B0

quote: Orijinalden alıntı: LastFreedom

yazıyı okudukça aha ben buydum dedim
ben atlattım o psikolojiyi,
peki sen üstesinden gelebildin mi ?

quote:

Orijinalden alıntı: Mialonde

quote: Orijinalden alıntı: @rd@ quote: Orijinalden alıntı: Mialonde quote: Orijinalden alıntı: @rd@ psikolojik sorunlar yaşıyorum. hayatım altüst oldu. dünya kadar ortamım ve arkadaşım var. çoğu insanın sahip olmadığı şeylere sahibim. iş buldukça çalışıyorum paramda var ama insanlarla ilişki kurmak istemiyorum. arkadaşlarımı aramıyorum arayanları açmıyorum. kimseyle samimi olamıyorum artık. duygusuzlaştım. şiir yazmayı çok severdim ve şarkı sözü yazardım ama artık hiçbişey yapamıyorum. bilgisayar oyunu oynayasım bile gelmiyor. yemek yemek bile istemiyorum. giderek kilo veriyorum(tek olumlu yanı bu galiba). son 3 senedir durumum giderek kötüleşiyor. doktora gittim saçma sapan bi ilaç verdi hiçbişeye yaramadı. teşhis bile koymadan ilaç yazdı. internetten araştırdığım kadarıyla kişilik bozukluğum olabileceğini gördüm. tanımlara tamamen uyuyorum. var mı bu problemi yaşayan??? hangi ilaçları kullanıyorsunuz??? ... Aynı durumlar bende de var. Zamanında manik depresif teşhisi konulmuştu. Bir de şey vardı bak adını unuttum şimdi. İlaç kullandığım müddetçe iyiydim ancak ilaçlar mallaştırıyordu resmen beni. Doğru dürüst düşünemiyordum. Belki de en iyi o zamanlar düşünüyordum aldığım kararların neticesine bakacak olursam. Neyse, bilemiyorum. İlaçları bıraktıktan sonra bunlar ilk etapta nüksetti ancak sonra geçer dedim akışına bıraktım. Sonra hiç bir belirti görmemeye başladım. Ta ki son 2 yıla kadar. İnsanlarla olan ilişkilerimde hep bir mesafe söz konusu. Telefon rehberimdeki kayıtlı numaraları açmıyorum kolay kolay. Düzensiz bir uyku düzenim var. Bazen günde 2 saat uyuyorum, bazen 17 saat. Bazense 3-4 gün boyunca hiç uyuyamıyorum. Zaman zaman iştahım kesiliyor. Güneşi görmüyorum çoğu zaman. Eskiden ben de şiir yazardım. Çok yazardım hatta. Şimdi düşüncesi bile midemi bulandırıyor. Bir şeyi uzun süre yapmak bütün şevkimi kırıyor. Bazense acayip coşkulu oluyorum. Birden geliyor. Gece kulübüne gitme isteği doğuyor içimde. Sonradan hatırlıyorum. Herkese mesafe koyduğumdan, telefonlara hiç bakmadığımdan çok kişi adımı bile unutmuştur. Benimle gelecek kimse olmaz... Oturuyorum evde. Markete kadar gidip birkaç bira alıyorum. Birden derin bir hüzün basıyor... Bu arada şimdi hatırladım. Diğer teşhis, obsesif kompulsif bozukluk'tu. bende sürekli aynı şeyleri yapamıyorum. düzenli hiçbişeyim yok. hiçbir hobim kalmadı. birgün yaptığım şeyi ikinci gün yapmak istemiyorum. 4 gün önce 5 yıllık ilişkim bitti. kız arkadaşım benden ayrılmayalım dememi bekledi, hala bekliyor. çok seviyorum ama biriyle çıkmayı bile istemiyorum artık. inanılmazda seviyorum ama. hayatım binlerce ikilemle dolu. hiçbir sorunu çözememeye hepsinden kaçmaya başladım...

İşte bu tip sıkıntılar bende uzun yıllardır süre geliyor. İlaç kullanınca kendini iyi hissediyorsun bir süre. Ancak bu tarz ilaçların beyine verdiği hasarı ve yaptığı bağımlılığı göz önünde bulundurunca kullanmamak mantıklı geliyor. Pek de mantık çerçevesinden bakamıyorum mazur gör. Seni iyi etmesini umduğun bir ilaca olan bağımlılık mı daha kötü olabilir yoksa bu umutsuz içinden çıkılması güç durum mu kestiremedim. Ama yine de ilaçlarına devam et. Eğer bir fayda sağlar, gözle görülür bir değişme sezersen kendinde; lütfen burayı da alıntı yaparak mesajınla onurlandır ki ben de aynı yoldan gideyim.