Kediyi geri vermeli miyiz?

Merhabalar,

Annem gençliğinde çok kedi bakmış. Evlendikten sonra da hep istemişti ama olmamıştı. Babamı kaybettikten sonra şimdi bir sokak kedisi sahiplenmiş. Veterinerden teslim almış. 3 haftalık bir tatlış.

Ancak annem eğilip kalkma problemi yaşıyor, yalnız ve yaşı da var. Eğer hastalanırsa ya da Allah geçinden versin kaybedersek bu kedi ortada kalacak. Alerji sebepli benim 1 gün için bile getirip evime alma imkanım yok.

Annem de durumun farkında ama, önce kendisini "bakamazsam sokağa salarım" diye ikna ediyor, sonra "en iyisi bunu götürüp geri vereyim, ziyan olmasın" diye geri götürecek oluyor.

Maalesef ben kediler ve imkanlar hakkında bilgi sahibi değilim o yüzden bilenler aydınlatırsa ve öneride bulunursa sevinirim.

Diyelim ki artık bakma imkanı yok:

* 3 haftalıkken alınmış bir kedi 3-5 yaşında sokağa bırakılabilir mi? Yoksa sokakta yaşamayı bilmediği için bu kediyi öldürmekten farksız mı olur?

* Atıyorum 5 yaşını geçmiş bir kedi için yuva bulunabilir mi? Belediyeye verme imkanı olabilir mi?

* Geçici bir rahatsızlık durumunda, bu süre zarfında ücreti ile kediye veterinerde ya da böyle hizmet veren bir yer varsa orada baktırma imkanı olur mu?

* Son olarak da, muhtemelen kızı gibi olacak bu canı, bakamadığı için vermek zorunda kalırsa o yaşta bir insan için sizce de çok büyük yıkım olur mu?

Bu bilgiler ışığında eğer "yaşlı ve yalnız bir kadının bakması çok uygun değil" sonucu çıkarsa yavruyu götürüp geri vermeye ikna etmeye çalışacağım.

Şimdiden teşekkürler.

Haftada bir gidip kumunu değiştirin sorun olmaz hassas insanlar bile sevdiler benim kedilerimi bir şey olmadı.

Kedi konusunda kum alabiliyorsanız bir sıkıntı olmaz yemeği bile bir şekilde yer.

Emin olun annenize ve size EN PAHALI ilaçtan daha çok faydası olur.

Bizim kedilerin hırlaması bile bana yetiyor. Sanki vücudumun içine girip tamir ediyorlar.

Tabi benim kedilerin hepsi sokak kedilerinden gelme cins kediler biraz oyunca gibi ama onlarda güzel.

merhaba,

Geçmiş olsun. Çok zor kararlar. Özellikle yaşlılara ve yalnız yaşayanlar için kedilerin büyük desteği olur. Burası kesin. Ama bu hayvanlar da aynı şekilde bağlanıyor hatta daha da çok bağlanıyorşar, dünyaları siz oluyorsunuz. Sokakat zaten yapamazi ama yapabilecek olsa bile depresypona girebilir.

En iyisi bu süre içinde onu verebilecek, ona ev ortamı sağlayabilecek birilerini bulabilmek. Böyel organizsyonlar va,r ama tahmin edersiniz ki çok yetersiz. Genç kedilere bile çoğu zaman ev bulunamıyor. Bunun için süre var aslında, ama ona ev bulabileceğinize inanıyorsanız kediyi alın derim. Başka bir ev ortamına, başkasından sevgi görmeye alışabliyorlar. Bazıları yeni yavru istiyor mutlaka ama herkes öyle değildir. Ben ve çevrem hepsi sokakta hasta düşmüş kediler, anne eğitimini almış bir kediye bakmak bence çok daha kolay. Mesele, malesef bu bilinçteki insanların zaten evleri dolu.

Bu arada annemin alerji sorunu vardı. Testler.. testler.. gerçek sebebini bir tülü bulamadık. Kahverengi karton kutular veya tozdan şüpheleniyorduk. Kısa geçersem, bir şekilde kedimiz oldu, her şeyi göze almıştım, hava şartlandırıcılar, özel sisitmler, en kötü ikinci ev... ne oldu dersiniz? Çocukluğundan beri hayvanlara dokunamayan annemin alerjisi geçti. Tamamen geçti. Tabii herkeste böyle olacak değildir herhalde ama yine de yazmak istedim.

Arkadaş çok güzel tarif etmiş: Sanki insanın içini tamir ediyorlar. Aynen. Daha da ilerisini yazabilirim ama teknik forumlarda yazıyorum, Karbon 12 delirdi diye düşünürler :)

Teşekkür ederim.

Faydasından hiç şüphem yok. Sadece kediciğin ileride zarar görmemesi noktasında korkuyorum.

Teşekkürler.

Bırakın delirdi desinler:) Herkesin içinde biraz da çocukluk olmalı:)

Avrupa'da evsiz kalan ev hayvanlarını sahiplendirmek için organizasyonlar var. Burda da biraz başladı. Bravo size, bunları düşünüyorsunuz, çoğu kişi aklına bile getirmiyor. Yine de her şeyi bilemeyiz. Bakalım ben mi daha uzun yaşayacağım, yoksa annem mi, annem bakamazsa ne olacak... ben de düşünüyorum. Bunun net bir cevabı yok. Ben olsam herhalde sevenleri ayırmazdım ama bugünden eş, dost, akraba araştırmaya başlardım.

Türkiye'de de biraz başladı. Böyle bir portal var mesela:

kirikkuyruk.com

Sokak Kedi ve Köpek için Yardım Ara ve Et • Sokak Hayvanları Portalı Ücretsiz

https://kirikkuyruk.com

Herkese cevapları için teşekkür ederim.

Bugün kedicik koltuğun arkasına gitmiş, annem çıkartamamış. Sonra kendi çabasıyla çıkmış ama annem de eğilip kalkamadığı için "ben bu kediye bakamayacağım galiba" düşüncesi oluşmuş. Yakın arkadaşlarından da kedi sevmediğini söyleyenler olmuş. Kedi olursa sana gelmeyiz demişler açık açık.

Uzun lafın kısası kendi kararı ile bugün götürüp yavruyu veterinere geri verecek. Aldığı kum, mama vs.'yi de bir sonraki sahibine hibe edecek.

Hayırlısı böyleymiş artık sanırım. Tekrar teşekkürler.