İstanbulun Altındaki Tüneller | DonanımHaber Forum

İstanbulun Altındaki Tüneller - Sayfa 2

oBLoOd · 2007-05-16T15:04:25.0000000+03:00

Arkadaşlar bu konu hakında detaylı bilgiye sahip olan birisi varsa bizimle paylaşa bilir mi?Ben biraz araştırdım böyle bilgilere ulaştım: İstanbul'un Gizemli Dehlizleri Efsaneye göre, İstanbul’un altı birbirine bağlı tünellerle kaplıymış. Hatta bu dehlizlere Yerebatan Sarayı’nın gizli bir yerinden de giriliyormuş ve tünel denizin dibinden devam edip ta Kınalı ada ’ya kadar gidiyormuş. Tüneller Kapalıçarşı’nın altından da geçiyormuş tabi. Hatta şu an, Çarşı’ nın gizli tutulan bir yerinden girilebiliyormuş bu tünellere.. Tüneller çarşının altından başka yerlere doğru da gidiyormuş ama buraları kullanmak kesinkes yasakmış Dehlizler labirent gibiymiş. Yerebatan’dan Kınalıada’ya uzanan tünel efsanesi Giovanni Scognamilla’nın yazdığı, “İstanbul Gizemleri” adındaki kitapta da geçiyor. 80 yıl önce yazılan “İstanbul’un Yedi Harikası” adındaki bir kitapta, Yerebatan Sarayı’nın gizli bir girişinden başlayan tünelin kuzeydoğu yönünde ilerleyerek Marmara’nın altına girdiği, Üsküdar’dan güneydoğu istikametinde bir açı yaparak düz bir hat halinde Kınalıada’ya ulaştığından bahsediliyormuş. Sultanahmet camii ve -Osmanlıda At Meydanı denen- şimdiki Sultanahmet meydanının bulunduğu yer bir Bizans sarayı ve hipodrom kalıntıları üzerine kurulmuştur. Sultanahmet meydanında Çukur Çeşme denen yer vardır. Tapu dairesi ve Sokullu Mehmet Paşa Sarayı'ndan sonraki bölge. Alttaki çeşme yalağı kalıntılarının deniz yönüne kalan tarafından bir taş duvar örülerek kapatılmış durumda. Yine Sultanahmet Camii'nin kıble tarafında Mozaik Müzesi ile camii duvarı arasında (musalla taşının hizasına gelen yerde) en az iki giriş olduğu biliniyor John Stephonus'un Bizans İmparatorluğu'yla ilgili yazdığı kitapta ise, İstanbul'un altındaki bu dehlizlerin; büyücülerin ve kahinlerin gelecek hakkında yorum yapmak için kullandıkları mekanlar olduğu söyleniyor. Birbirine çok yakın olan Cağaloğlu Anadolu Lisesi'yle, İstanbul Erkek Lisesi arasında 1. Dünya Savaşı'nda yapılmış bir tünel varmış. okulun spor salonunda (Cağaloğlu Anadolu Lisesi) kilitli bir kapı vardı. Herkes tünelin girişi burası diyordu. 19. yüzyıl sonu-20. yüzyıl başında kurulan Amerikan Board School'ların arasında da benzeri geçitler mevcutmuş. şimdiki Boğaziçi Üniversitesi Güney Kampüsü olan eski Robert College ile bir zamanların Arnavutköy Kız Koleji arasında da bu cinsten bir geçit varmış. Hatta 1992'de orta saha, çimenlik alana dönüştürülmek için kazıldığında tekrar keşfedilmiş ve kapattırılmış. Boğaziçi Üniversitesi'nin de Güney kampüsünün altında tüneller varmış ve bunların ucu Bebek'e kadar uzanıyormuş. Tüneller, 1. Dünya Savaşı zamanı işgalcilere yardım için kullanılıyormuş. Yerebatan Sarnıcı'na gidip bakarsanız, sonuna doğru, asma iskelenin sola kıvrıldığı, Medusa kafalarının olduğu bir kısım var. Oraya merdivenlerden iniliyor. Merdivenlere gitmeden soldaki duvarın üzerine bakıldığında ise tavanla birleşmediği farkediliyor. Kimbilir, belki de bu duvar sonradan, tünelle ulaşımı gizlemek için yapılmıştır. Tüneller çarşının altından başka yerlere doğru da gidiyomuş ama buraları kullanmak kesinkes yasakmış. Bi keresinde biraz Kolomb ruhlarından, çokça da hazine meraklarından, üç-dört işçi çocuk denemiş ilerilere gitmeyi. Dehlizler labirent gibiymiş. Çocuklardan sadece biri geri dönmeyi başarmış, diğerleri yollarını bulamayıp tünellerde kaybolmuş. Dönen çocuk da (Allah muhafaza) aklını oynatmış. Çünkü ileriki kısımlar, iskeletlerle, insan boyunda böceklerle, farelerle filan doluymuş. Bu çocuk bir daha hiç “yeryüzüne” çıkmamış. Bütün gün dehlizlerdeki atölyelerde filan dolaşıyomuş, kim ne verirse onu yiyip, gece de artık nerede sızarsa orada uyuyomuş. Arada da yine tünellerin ilerilerine gidip birkaç gün kayboluyomuş ortalıktan. Döndükten sonra hiç birşey yiyip içmeden ööyle bi noktaya bakıp duruyomuş günlerce.

oBLoOd

Yüzbaşı

857 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Vain

Yarbay

12988 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

gecomert

Yüzbaşı

923 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Razer

Yarbay

5182 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

tnakresss

Binbaşı

1198 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Xinu

Yarbay

2090 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

ApAtHe89

Yüzbaşı

694 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

quote:

Orjinalden alıntı: gecomert

quote:

Orjinalden alıntı: ApAtHe89

quote:

Orjinalden alıntı: Shady RIDDLE

piramit yapılırda yüzyıllarca ayakta kalacak camii kolay kolay yapılamaz

arkadaşlar yapmayın o cami düzinelerce restorasyon geçirerek ayakta duruyor.asırlar öncesiyle bugünün teknolojisi birmi? Yumurtayla taşları birbirine oturtan medeniyetlerden bahsediyoruz

bence aç biraz mimar sinan neler yapmış bi bak arkadaşım bugün yapamıyolar onun yaptıklarını

dehlizlerle Mimar Sinan'ın alakası yok

ayrıca topic'i başlatan arkadaşın koymuş olduğu yazının gerçeği budur:

MEZAR ODASININ HİKAYESİ

Bu, bir sanduka ve onun altındaki mezarın hikáyesi.Ama öyle basit bir hikáye değil.
Hikáye 13’üncü yüzyılda başlıyor ve 1930’da esrarengiz bir aile trajedisine kadar uzanıyor.

SAF TUTMUŞ SANDUKALAR ARASINDA

Geçen salı günüydü.

Hayatımda ilk defa Konya’ya gitmiştim.

Konya’da Mevlana Müzesi’nin kapısından ilk adımımı attığımda, belki de sadece benim hissettiğim mistik bir rüzgár esti ve beni içine alıp götürdü.
Hayatımda hiçbir mekán daha ilk anda beni bu kadar etkilememişti.
İçerden çok hafif bir ney müziği geliyordu.
Sağ tarafta, sanki saf tutmuş sandukaları görüyordum.Yanımda Mevlana Müzesi Müdür Yardımcısı Dr. Naci Bakırcı vardı. Mevlana’nın sandukasının önüne gelinceye kadar, mistik bir turistten farklı değildim.Ancak o sandukanın önünde Dr. Bakırcı’nın anlattığı o müthiş hikáye başladı.
Daha doğrusu, o sandukanın altındaki ‘mezar odasının sırrı’...

500 METREYİ SEKİZ SAATTE ALAN CENAZE

Nefesimi kestim ve onu dinledim.İşte ondan dinlediklerim.

Anlatıldığına göre her şey 1273’te Konya’da kaldırılan bir cenazeden sonra başladı.
Mevlana Celaleddin-i Rumi, 17 Aralık 1273 günü vefat ediyor. Cenazesine yüzbinlerce insan katılmış. Naaşı, İplikçi Camii’nden, 500 metre ilerdeki bu türbeye 8 saatte getirilebilmiş.Müslümanlar Mevlana’nın naaşını defnedebilmek için gayrimüslimlerin cenaze cemaatinden çıkmasını istemiş. Ancak onlar, ‘Bize İsa’yı da Musa’yı da Mevlana öğretti’ diyerek bunu reddetmişler.Mevlana’nın kabrinin altına bir ‘mezar odası’ bulunuyor.

MEZAR ODASINA 700 YILDA 1 KİŞİ İNDİ

Eski Türklerde mezarların altına Farsça ‘zir-i zemin’ yani ‘zeminin altı’ denilen bir mezar odası yapılırmış.
Mevlana’nın naaşı da böyle 4 metrelik bir mezar odasına konmuş.Ancak o tarihten bu yana mezar odasına kimse inmemiş.Sadece bir kişi hariç.
Rivayete göre Sultan Dördüncü Murad, Mevlana’nın türbesini ziyarete geldiğinde, mezar odasının içinde ne olduğunu çok merak etmiş ve bu odaya girmek istemiş.Ancak dönemin Mevlevi büyükleri, buna kesinlikle karşı çıkmış ve girmesini engellemişler.
Bunun üzerine Sultan, elindeki tespihi, ağzı açık odanın içine atmış.Veya düşürmüş.
Bu tespihi almak üzere 7 yaşında bir kız çocuğu mezar odasına indirilmiş.Bilinen tek şey, odanın iki tarafından aşağı doğru merdivenlerin indiğiymiş.
Kız çocuğu mezara inip çıktıktan sonra dili tutulmuş.
Dr. Naci Bakırcı, ‘Çocuğun dilinin neden tutulduğu hálá bilinmiyor’ diyor.

KÜÇÜK KIZ MEZAR ODASINDA NE GÖRMÜŞTÜ

İşte bu olaydan sonra ‘mezar odasının sırrı’ iyice merak edilmeye başlanmış.Acaba kız çocuğu orada ne görmüştü de dili tutulmuştu?
Bir iddiaya göre, oda çok karanlık olduğu için çocuk çok korkmuş ve geçirdiği travmadan dolayı dili tutulmuştu.Ancak bir başka iddia daha var ki, o ‘mezar odasının sırrını’ daha da koyulaştırıyordu.
Selçuklu Türkleri o tarihte mumyalama tekniğini biliyorlarmış. Fatih Sultan Mehmed dahil 7 padişahın naaşı mumyalanmış. Mevlana’nın naaşı da mumyalandığı için muhtemelen öyle duruyordu.
Kız çocuğu orada yatan Mevlana’yı görünce bu hale gelmiş olabilirdi.Bu olay dönemin önde gelen Mevlevilerini harekete geçiriyor ve 1640 yılında mezar odasının ağzı tuğlayla örülüp üzeri kurşunla kaplanıyor.O tarihten sonra mezar odasının ağzındaki kurşun hiçbir zaman kaldırılmadı.Mezar odası, sırlarıyla birlikte belki de ebediyete kadar sessizliğe gömüldü.

1930’LU YILLARDA MÜZE MÜDÜRÜNÜN ODASINDA

Ancak odanın hikáyesi burada bitmiyor.
Aradan 300 yıl geçtikten sonra, Mısır’daki piramit sırlarına benzeyen bir dizi olay daha yaşanacaktı.
Bu olayın iki tanığı vardı.Biri olayı yaşayan Yusuf Akyurt isimli biri.Öteki de onun yaşadığını Murat Bardakçı’ya anlatan Abdülbaki Gölpınarlı Hoca.
1930’lu yılların güzel bir gününde, Mevlana Müzesi’nin Müdürü Yusuf Akyurt odasında tek başına otururken, aklına sandukanın altındaki mezar odası gelir.İçinden ‘Acaba şu odaya bir girsem de içinde ne olduğunu görsem’ diye geçirir.Ancak tepki çekeceğini düşündüğü için kararsızdır.

O AN KAPI ÇALINDI YAŞLI ADAM GİRDİ

Tam o esnada kapı çalınır ve içeri, müzenin yaşlı odacısı girer.Bu yaşlı adam aslında, Mevlevi dedesidir. Cumhuriyetin ilanından sonra tekke ve zaviyeler kapandığı için müzeye çevrilen türbede odacı olarak çalışmayı kabul etmiştir.
Yaşlı Mevlevi dedesi saygılı bir şekilde içeri girer ve Yusuf Akyurt’un tüylerini diken diken eden şu cümleyi söyler:
‘Sakın oraya inmeyi düşünmeyin...’
Ancak bu şaşkınlık, müdürü kararından vazgeçirmez. Mezara inmek üzere kurşunla kaplı kapağın önüne gelir.
Halıyı kaldırır. Tam kapağı açmak üzereyken, bir adam haykırarak içeri girer:
‘Müdür bey, yetiş evin yanıyor...’
Yusuf Akyurt gelinceye kadar evi kül olmuştur.
İşte tam o sırada eline bir telgraf tutuşturulur.
Müze müdürü başka bir yere tayin edilmiştir.

KONYA-ANKARA YOLUNDAKİ KAZA

Konya-Ankara yolu o gün çok ıssızdı.
Gün batmış, alacakaranlık etrafa hákim olmaya başlamıştı.Uzaktan gelen kamyonun farları, henüz tam karanlık hale gelmemiş ufukta cılız iki nokta gibi duruyordu.Şoförün yanında kapıya dayanmış şekilde oturan çocuk kimbilir hangi hayallere dalmıştı.
Kamyon bir kavise girdiği sırada kapı aniden açılır ve çocuk alacakaranlığın içinde kaybolur.
Kamyon durup, içindeki iki adam kapıdan uçan çocuğa ulaştıklarında iş işten geçmiştir.
Çocuk öteki dünyaya göçmüştür.
Çocuğun başında duran ikinci adam, başı ellerinin arasında hüngür hüngür ağlamaktadır.
O adam, Konya’dan tayini çıkan Müze Müdürü Yusuf Akyurt’tur.Kimine göre, mezar odasının sırrı, onu hálá takip etmektedir.

MEZARIN BAŞINDA SÖYLENEN SON SÖZLER

Yusuf Akyurt oğlunun cenazesini alıp Konya’ya döner. Cenaze töreninden sonra doğruca Mevlana Müzesi’ne gider ve sandukanın başında ellerini açıp haykırmaya başlar:
‘Yetmedi mi? Affet artık...’
Bütün bunlar neydi? Efsane mi? Gerçek mi?
Küçük kızın dili niye tutulmuştu? Yaşlı odacı, müdürün kafasından geçen düşünceyi nasıl anlamıştı?
Bunların cevabı yok.
Ben bunları anlatan insanlardan dinledim.

Bildiğimiz tek şey var. Mezar odası 731 yıldan bu yana sırrını muhafaza ediyor.
Umarım bundan sonra da muhafaza etmeye devam eder.Çünkü bilinmezliğin yarattığı bazı mistik duygulara ebediyen ihtiyacımız olacak.Çünkü hepimizin içinde, sadece kendimize ait sırların saklandığı küçücük odalar var.
Üzerleri kurşunla kaplı küçücük odalar...

< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi ApAtHe89 -- 17 Mayıs 2007; 19:58:10 >

ApAtHe89

Yüzbaşı

694 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Garrosh Hellscream

Binbaşı

1094 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

mısırdaki assuvan barajının 1950 lerde yapımına başlandığında daha ilk yıl keops piramidinde
kullanılanın 20 katı taş dökülmüş.

yani 50 yıl öncesinin teknolojisi ile piramitlerin yapılması fazlasıyla mümkündü.

bugün sorun o devirdeki imkanlarla nasıl yapıldığıdır.
buna basit bir çözüm var. piramit yapılırken etrafına da toprak dökülerek piramidi sarmal
şekilde çevreleyip yükselen bir yol yapılıyor ve kayalar bu şekilde kolayca yukarı çekiliyordu.
daha sonra piramit bitince üzerindeki toprak örtü de kaldırılmıştı.

istanbulun altında bizans ve osmanlı dönemlerinden kalan geçitler var.
bende bir tane biliyorum zeyrek camisinden yukarı gidip oradki küçük
mescide uzanıyormuş. eskiden pantokrator manastırı ve bunun kütüphane binası imişler.
ama bu geçidin içi günümüzde su dolu.

osmanlı döneminde bunlardan çok vardı. trakya tarafından gelen yılan ve akrep gibi yeraltı hayvanları bir
yarımada olan istanbul suriçi bölgesindeki yarımadada sıkışıyor ve yeraltındaki bu tünellerde hem yiyecek
hem içecek buldukları için yeraltına iniyorlardı. geceleri bazen yiyecek aramak için yerüdtüne çıkıyorlardı.

asırlarca bu hayvanlar istanbul halkının ödünü patlattılar.
sultanahmet meydanındaki yılanlı sütunun o zaman var olan 3 başından birini bir askerin iddia üzerine
at üzerinde koşarak kılıçla uçurmasını takiben yeraltından binlerce yılan ve akrep çıkınca halk
bunu bir lanet olarak algılamış ve yine dehşete kapılmıştı.

muhtemelen yağış fazlası veya yersarsıntısı yada aşırı üreme yüzünden hayvanların göçetme
davranışı olmalı.

artık şehirin altında su- elektrik - kanalizasyon ve binlerce bina temeli ile kazılmadık yer kalmadı.
belki eski tarihi yapıların atında biryerlerde hala o tünellerin kalıntıları vardır.
ama o tüneller uzun zamandır ilgilenen olmadığı için (bizans döneminde mutlaka içlerine dolan kum ve
çamur mutlaka aradabir temizlleniyormuştur) çoktan su- çamur ve kumla dolmuş olmalı.

hala içinde hava kalmış bir delik bile olduğunu sanmıyorum.

hele o kınalıadaya ve üsküdara uzanan yeraltı tüneli konusu tam bir saçmalık.

öncelikle imkansız. istanbul gibi deniz üstünde kurulu bir kentte nereye kazma vursan hemen su çıkıyor.
nasıl olur da denizin dibinden su baskınına uğramadan onca kilometre yolu ortaçağ imkanları ile kazmışlar.
ve nasıl olmuşda daha o anda tünel çöküpde içine deniz suyu dolmamış.

hadi deniz altında olmadı da kuru yerde yapıldı desk bile olamaz. böyle büyük bir inşaat ne zaman yapılmış olabilir yıllar sürmesi gerek. istanbul gibi bir kentte kimse görmemişmi onca yıllar boyunca toprak kazıldığını. tonla para gider emek verilir devletin parasına yazık değil mi.? ve yani ne kazanılacak böyle bir yol yapmaktan. kınalıadanın bir stratejik önemi yok ki.

asırlardır istanbulda sayılamayacak kadar çok deprem oldu. 1509- 1766- 1894 depremleri çok aşırı
şiddetliydi. 1509 depreminde kent yerle bir oldu. ondan sonrada ahşap evlerin yapımına başlandı.
bu yüzden 1766 - 1894 ve diğer depremlerde daha az zarar oluştu ama yinede birçok taş yapı yıkıldı.

yerin üstünde olup üstünde hava olan binalar yıkılırken bile yerin altında olup üstünde tonlarca taş ve toprak
olan tüneller nasıl çökmemiş olabilir.

eğer içleri zaten çoktan yağmur suları ile gelen çamurla dolmuşsa tünellerde yıkılmaz tabi.

istanbul 2.700 yıllık bir şehir. nereye bir kazma vursan bir tarihi eser çıkıyor. özellikle bizans döneminde
kentin altındabir çok tünel olduğuda doğru. örneğin 1261 de bizanslılar haçlı işgalindeki kente böyle girdiler.

ama osmanlı döneminde ilgilenilmeyen bu tüneller yılan ve böceklerin mekanı oldu.
asırlarca süren yağmur sularının getirdiği çamurlarla doldu.
bir örnek: yerebatan sarnıcıda osmanlı döneminde kurutuılmuş ve ipek imalathanesi yapılmıştı.
sonra terkedilince içi çamur doldu. ve 1980 lerde 50.000 ton yani 50 milyon kilo çamur çıkarılarak temizlendi.

yalnızca 100 yılda bu yerebatan sarnıcı bu hale gelmişse en az 550 yılda çok daha küçük olan diğer
tüneller nasıl dolmuştur siz düşünün artık.

ve tabiki depremler ve inşaatlarla da çoktan yıkılmıştır. yerin üstündeki istanbul surlarının haline bakın.
birde yerin altında yıkılmaya çok daha müsait olan yeraltı yapılarını düşünün.

kentin altında yıkılmadık duvar ve dolmadık bir oda bile kalmamıştır.

giovanni scoglamio ciddi olan ve olmayan her tür kaynağı bir araya toplayıp yazmış. o para kazanmak
için kitabını satmaya ve kitabı hazırlarkende sayfalarını doldurduğuna bakar.

kendisi inipde bakmış mı bu tüneller gerçektende varmı diye.
yoo asırlar öncesinden kalmış şehir efsanelerini toplayıp kitabının sayfalarını doldurmuş yalnızca.

özellikle kınalıadaya kadar içi dolmadan deniz altından tünel kazmanın mümkün olabileceğine
hala inanan insanlar olabildiğine inanamıyorum.

bir deneyin bakalım oluyormu.? çok daha yüksek arazide taksim- levent arasında denizden 50 ile 100
metre yüksekte metro kazılırken bile içi hemen su doldu. daha bir 10 yıl öncesi.

ortaçağın imkanları ile denizin altına su girmeyecek bilmemkaç kilometrelik bir tüneli kazdıklarına
nasıl inanabilirsiniz. insaf ki hemde ne insaf yani.

bguzelsoyy

Binbaşı

1686 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

İstanbulun Altındaki Tüneller (2. sayfa)