İnsanın hayatta bir amacı olmasa ne olur? (3. sayfa)

quote:

Orjinalden alıntı: mimayınkaf

Belki çok kısa olacak ama insanın hayatta bir amacı olmasa insan olmaktan çıkar. . .

Burada şunu dile getirebilir miyiz?
Amaçsızlık da aslında bir amaç mıdır?

quote:

Orjinalden alıntı: C4
bir yaşam tarzını benimsemenin amaç olarak nitelenemeyeceğini zannediyorum. amaçsızlık belki bir kaçış olabilir yada sorumluluğu sevmemek, sıkıntıya gelememek gibi düşünülebilir ama amaçsızlığın neresi bir amaç olabilir?

eğer bir kişi "emekli olduğumda ne var ne yok satıp marmaristen bir arsa-bir ev alıp akşama kadar yan gelip yatıcam, hiç bir şeye kafayı yorup hiç bir şeyle uğraşmıcam" diyorsa orada amaçsız bir yaşam sürdürme hazırlıkları da bir amaçtır ama bu amacını gerçekleştirdikten sonrası gene boş bir yaşam tarzı, amaçsızlık.

quote:

Orjinalden alıntı: mimayınkaf

quote: Orjinalden alıntı: C4 bir yaşam tarzını benimsemenin amaç olarak nitelenemeyeceğini zannediyorum. amaçsızlık belki bir kaçış olabilir yada sorumluluğu sevmemek, sıkıntıya gelememek gibi düşünülebilir ama amaçsızlığın neresi bir amaç olabilir? eğer bir kişi "emekli olduğumda ne var ne yok satıp marmaristen bir arsa-bir ev alıp akşama kadar yan gelip yatıcam, hiç bir şeye kafayı yorup hiç bir şeyle uğraşmıcam" diyorsa orada amaçsız bir yaşam sürdürme hazırlıkları da bir amaçtır ama bu amacını gerçekleştirdikten sonrası gene boş bir yaşam tarzı, amaçsızlık.

Hiçbir şeye inanmıyorum diyen insan aslında hiçbir şeye inanmadığına inanıyordur bence. . .Yoksa tasavvur edilemeyen bir boşluk olur.

Bunun gibi aslında.

Dediğiniz gibi belki de bir kaçış olabilir ya da sorumluluğu sevmemek, sıkıntıya gelememek gibi düşünülebilir bunlar birer amaç sayılamaz mı?

İkinci örnekte değinmişsiniz ama insanoğlunun nefsi ön plâna çıkıyor bu konuda. Muhakkaktır ki yeni bir ideal yeni bir hülya düşünülecek canlandırılacaktır.

quote:

Orjinalden alıntı: C4
sorumluluk almadan, hiç bir şeye kafa yormadan yaşanacak bir hayatı özlemlemek bir amaç olabilir. ama benim dediğim, bu amacın gerçekleştiği andan sonrası. o zaman ne olacak? amacına ulaşmış bir insan için o amaç artık bir amaç olmaktan çıkar.

eğer bu sefer de o hayat tarzını elinden kaçırmamaya gayret gösteriyorsa bu da bir amaçtır. ama o arsa ve o ev kendisininse, ve her ay kesintisiz bir geliri varsa ve bu hayat tarzının bozulmayacağına eminse, gene amaçsız bir hayatın içerisindedir.

hiç bir şeye inanmamak bir inançtır ama hiç bir amacı olmamak bir amaç değildir. zira amaç peşinden gidilecek, ulaşabilmek için bir emek sarfedilmesi gereken bir şeydir, amaçsızlığı seçtiğinizde her şeyi silip atmış olursunuz. eğer her şeyi silip atmak bir amaçsa ve silip atabilmişseniz, silip attıktan sonrası ne olacak?

quote:

Orjinalden alıntı: eDDiè

@Kao; Bir sistem oturmuş artık, sistemin dışına çıkmak ve amaçsız yaşamak çok zor. Dediğin gibi amacı olupta insanlara zarar vermektense amaçsız yaşamayı bende tercih ederim ama maalesef amaçsız olmuyor sistem böle

quote:

Orjinalden alıntı: dasdasq

not:amaç kavramını düş, ütopya, insanlık adına bi amaç vs. anlamındakullanıldığını varsayıyorum ki böyle kullanılmış sanırım.

quote: Orjinalden alıntı: qalme_morwen bu konularda biraz araştırma yapmıştım..nevrozlar ve bundan kaynaklı bazı rahatsızlıklar görülen insanlarda yaşamak için gerekli olanlar ikinci planda kalıyor çünkü herşeyden önce büyük kitleler adına bir amaç koyuyorlar kendilerine ve gerisini çokta önemsemiyorlar :)) yani onlar için amaç ulvi değerler taşımalı ve insanlık yararına olmalı :)büyük kitlelere hitap etmek ve onların saygı ve sevgisini kazanmak istiyorlar..bu birazda kendilerine karşı hissettikleri duyguların yetersizliğinden kaynaklı.başkaları tarafından onaylanmak istiyorlar ve ne kadar çok olursa o kadar iyi :)

bunu hangi araştırma söylüyor merak ettim. büyük amaçlar peşinde koşan insanlar bi avuç hasta diyorlar yani.
abd de komünistlerin beyinlerinin incelendiğini duymuştum bir ara ve ön bölümden bi parça alınınca artık komünist olmuyorlarmış diye bi söylenti bile vardı.
yalnız mesele bu kadar teknik değil.
ve amaç tutuku demektir. tutku yaşam enerjisi, yaşama sevgisidir aslında. günümüzde çoğu insan amaçsız ve boşlukta ilk sarıldıkları şey hiççilik, nietzsche cilik , postmodernizm vb. akımlar. çünkü bir yazarın ifadesiyle anlam haritaları yok. öz bitmiş. içerik zevk vermiyorlar. çünkü hiçkimseye ve hiçbirşeye inanmıyorlar ve güvenmiyorlar. tabi ki kendilerine de. bence daha sorunlu ve nevrozlu kısım bu.


amaç sahibi insanların sorunlarına gelince bunu ben de bi çoklarında gördüm. yalnız burada sorun sanılanın aksine yine bu insanların tutkulu kişilklerinden yaşam sevgilerinden ileri geliyor.

bu insanların sorunlarıysa tasavvur ettikleri dünyayla yaşadıkları dünya arasındaki açı farkı. düşlenilen yaşamda kendilerini buluyorlar, gerçek yaşamdaysa düşleri var edemiyorlar. yani yaşamın içinde kendi varlıklarının "yok olması" acı veriyor.

gerçi iki tür de benziyor. belki ilk bölümdeki amaçsız insanlar topluluğu da baştan yenilgiyi kabul eden tutkululardan oluşuyor. bu da mümkün.

yalnız bence 08.07.2006 tarihi itibariyle amaçsız yaşamak insanın kendine küfrüdür kanımca. ve insanın kendine ihanetidir.
aslında çoğu insanın iyi kötü amac sahibi olduğunu da düşünüyorum
örneğin, U2 afrika için yaptıkları , hatta angelina jolie brad pitt gibilerinin, murdoch ın milyarlarca doları bağışlamasının (ikiyüzlü ve samimiyetsiz bi davranış olsa da) , manganın bir kadın çizeceksin diye devam eden mısralarında bişeyler vardır.
burada sorun hangilerinin inandırıcı ve köklü çözümler olduğu, acıları hangisinin dindireceğidir. insanı ruhen büyüten ve küçülten de bunun ölçüsüdür bana göre.