Şimdi Ara

İçimden Geldi, Anlatıyorum

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
10
Cevap
1
Favori
320
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Bu saatte yazıya dökecek en uygun yer burası herhalde.

    Lisede dil bölümü okumak istedim, ama ailevi sorunlar nedeniyle anadolu adına aldanıp bir meslek lisesine, bilgisayar bölümüne kaydettirildim. Anadolu lisesine yetiyordu puanım ama dedim ya, zaten ortalık karışıktı. Bizimkiler boşanmıştı, annem ve ben başka bir şehre taşınmıştık, benden sekiz buçuk yaş büyük abimin bana hiçbir katkısı yoktu, bir de üstüne "Meslek lisesine gitsin tabi, iyidir o" kışkırtmaları olsun, öyle ya da böyle dil bölümü hayal olmuştu.

    Sayısalım kendimi bildimbileli hep kötüydü. Ortaokulda sınavlarda yabancı dilim yanlışsız boşsuz hepsi doğru, sözel dersler neredeyse tamamı doğruydu ama matematik 6 doğru 8 yanlıştı mesela. Bu da lisede sayısal ağırlıklı görmemle dengeyi altüst etti. Okulda başarısız/istemediği bölümü okuyan biri oldum. İşin bana daha çok koyan tarafı, 9. sınıfta sınıf arkadaşlarımdan biri 10. sınıfta kaydını düze aldırıp yabancı dil bölümüne kaydolmuştu. Onuncu sınıfta ben de çok direndim ama hiç destekçim çıkmadı, anneme adamakıllı mantıklı bir karar vermesini sağlayacak birileri yoktu. Cahillik diyorum ben, bok yolunda gittim.

    İte kaka üç seneyi devirdim. Bu yıl son seneme başlamadan önce yaz tatilinde, staj zamanım gelmişti. Hani hiç istemediğiniz bir işi yaparsınız ya para kazanmak için, staj da aynen oydu. Hiç sevmediğiniz bir işi yapıyorsunuz okuldan mezun olabilmek için. Staj zamanı çok mutsuzdum, staj yapmayı istemiyordum, evde annemle çok ciddi kavga etmiştik. Birkaç gün hiç konuşmadık. Ben de bu süreçte staja gitmedim, odamdan hiç çıkmadım hatta.

    Sonra annem geldi, madem istemiyorsun, üç yıldır ben hata yapmışım, seni açık öğretime geçirelim dedi. Fikir başta çok kötü geliyordu ama daha sonra mantıklıydı. En azından bu saatten sonra yapılacak en uygun şey buydu. Ama babama anlatma sorunuyla karşı karşıyaydım. Babamın yanına gittim, bir hafta kadar kaldım orada. Ama açık öğretim konusunu açacak hiç fırsatım olmadı, çünkü Ramazan'a denk gelmişti, her akşam ya biz bir yerdeydik ya da birileri bizdeydi.

    Bizim bir komşumuz var, üniversite mezunu bir kızı var. Babamla araları çok iyi. Bir akşam onları da ayarlayıp yemeğe çağırmıştık, o akşam kapatacaktım konuyu. Ama umduğum gibi olmadı, çünkü eniştemler de geldi (YANLARINDA KONUŞULACAK EN SON İNSANLAR BU TİP KONULARI). Öyle böyle derken elim boş geri döndüm.

    Bir yandan da dersaneye kaydoldum, sınava hazırlanmak için. Bayramda tekrar babamın yanına gittim. Bayramın ilk günü, boş bir zamanda açık öğretime geçmek istediğimi söyleidm. Verdiği ilk tepki; "Ben karışmıyorum, ne yaparsan yap, hayat senin hayatın" bir afra bir tafra. Pek aldırmadım, nasılsa istediğim oldu diyordum. Ama ikinci gün önceki günden eser yoktu. "Okuluna gideceksin, liseni bitireceksin, şöyle yapacaksın, böyle yapacaksın" bilmem ne. İnsan olan der ki, "Neden böyle bi karar verdin?" "Gel, konuşalım, ölçüp tartalım." İnsandan bahsediyoruz. İnsan olan ben annemle şehir dışına gittiğimde dört yıl boyunca iletişimi koparmazdı.

    Abim de babama gaz veriyordu telefondan. Açık öğretimde ne yapacak, gül gibi bölümü var, ileride on numara işi olacak, maaşı şöyle bilmem ne babam yaptığının çok doğru bir şey olduğunu düşündü. İşin kötü yanı, daha sonra komşunun kızı da babama arka çıkmaya başladı. Baktım durum hiç umduğum gibi değil, ben de okula devam edeceğimi söyleyip annemin yanına döndüm. Ama okula dönme fikri aklımın ucundan bile geçmiyordu yalan söyledim.

    Muğla'ya döndüğümde abim annemi de telefonda ikna etmiş, o da açık liseye sıcak bakmıyordu artık. "Stajını halletmeye çalışacağız, okulunu bitireceksin." Daha sonra abim geldi Muğla'ya. Okulla görüştüler staj için. 100 saat bu yaz yapar, 100 saat önümüzdeki yaz okulu bitirince yapar" diye karar kılındı. Öyle böyle staja gittim ama ölüm gibiydi. Lise 2'de okul yüzünden depresyona girmiştim, birkaç ay ilaç kullanmıştım, o zamanalrda da o ruh halindeydim.

    Yaz bitti, stajın 100 saati tamamlandı, başladı okul... İlk dönem bu kadar zor gelmiyordu okula gitmek, sınavlara hazırlanmak, yine zor geliyordu ama şu anki kadar değil. Şu anda o kadar bezdim ki, daha önümüzde kocaman bi dönem var, sınavlar var, okulu bitirme var, kalan stajım var...

    Neye yanayım bilmiyorum. Bok yolunda harcadığım, yabancı dilimin üstüne hiçbir şey katamadığım 4 yılıma mı, daha hala stajımın, derslerimin olduğuna mı, aileme olan tüm güvenimi kaybettiğime mi... Artık sabahları değil hazırlanmak, yataktan kalkmak bile o kadar zor geliyor ki, bazen bağırıp çağırasım, etrafı yıkıp dökesim geliyor, cinnet geçirmek istiyorum rahatlarım diye.

    Her şey çok bunaltıyor beni.







  • kötü olmuş bu dönemini bitirmeye bak. sonra daha kolay olur

    arkadaşlarınla okulda eğlenmeye bak. sınavlarıda geçer not al yeter



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Shinku -- 4 Mart 2013; 23:31:34 >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Shinku

    kötü olmuş bu dönemini bitirmeye bak. sonra daha kolay olur

    Sonra pek bi şeylerin kolay olacağını sanmıyorum. Ortada geçen 4 yıllık bi süreç var. Dil öğrencileri adamakıllı sınava hazırlanıp iyi üniversiteleri tutturabilirler. Bense onların başladıkları noktaya yeni ulaşmış olacağım önümüzdeki yıl. Başımı bile kaldırmadan bir sene boyunca hazırlansam, kaç kişinin önüne ne ölçüde geçebilirim ki?
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Mr.Lonely

    quote:

    Orijinalden alıntı: Shinku

    kötü olmuş bu dönemini bitirmeye bak. sonra daha kolay olur

    Sonra pek bi şeylerin kolay olacağını sanmıyorum. Ortada geçen 4 yıllık bi süreç var. Dil öğrencileri adamakıllı sınava hazırlanıp iyi üniversiteleri tutturabilirler. Bense onların başladıkları noktaya yeni ulaşmış olacağım önümüzdeki yıl. Başımı bile kaldırmadan bir sene boyunca hazırlansam, kaç kişinin önüne ne ölçüde geçebilirim ki?

    böyle düşünürsen zaten baştan kaybedersin. sen dili severek okucaksın.bu yüzden diğerlerinden bir adım önde olcaksın.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Mr.Lonely



    hemen hemen aynı kaderi paylaşmışız .
    10.sınıfda bır arkadasda duz lıseye gecmısdı ama ben cesaret edemedım keşke o zsmsn bende geçseymişim
    bu sene sabah akşam ders calısıyorum sadece istedigim bolumu kazanmak için ama galıba yapamayacagım


    ama bundan sonra senın yapmam gereken şey bence meslek lisesini bıtırıp istedıgın bolum ıcın calısman (bu saatten sonra açıkdan okusan ne olacak)



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi mrt__gl -- 4 Mart 2013; 23:46:37 >
  • Seneye dilden hazırlanıp sınava girsen. 1 sene kısa bir süre değil çalışırsan yapabilirsin
  • Valla kardeşim endüstri meslek lisesinin 4 yılı zor geçer heleki ilk 2 yıl ama sonra alışırsın 3 ve 4 yılı su gibi akıp gider ilk 2 yıl bende çok sövdüm okula şuan üni okuyorum ve sözel okuyan arkadaşlarım anadolu lisesine giden arkadaşlarım üni puanları yetmediği için geçemediler bi kaçı dandirik bölümlere girdi ama ne olacak adam gazetecilik okuyor hürriyet onu beklemiyor ya kendiside biliyor keşke diyor ama hayat

    Ben anadolu teknik elektrik okudum ilk 2 sene çok sövdüm sonraki iki sene nasıl geçti anlamadım bile Bende çok kavga ederdim ama şuan iyiki okumuşum diyorum

    Hayatımın belki kötü ama faydalı bir anısı olarak kaldı aklımda ki üni yine elektrik okuyorum 2 senelik ama fark etmez işi öğrendim.

    Stajını nerde yapıyosun bilmiyorum ama ben sanayide yapmıştım para almayıp üstüne yol parası veriyodum

    sabah 8 de çayları demleyip öğlen yemek yapardım parça lazım olur ben koşardım

    Patron taşındı evini taşıdık adamın

    O Zamanlar en büyük umudum beterin beteri vardır oldu ki varmış daha sonra çok daha kötülerinide gördüm.

    Şuan en kötüsünü gördüm ya diyorum diğerleri çok iyi ya arkadaşlarım iş beğenmez 6 saat çalışmaz adamlar yoruluyormuş hanfendiler beyefendiler

    12 saat çalışıp para almadığım günler gelir aklıma öyle dediklerinde onlara güler geçerim




  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Aklıma bir fikir geldi..:D
    12 yıl önce açıldı
    Daha Fazla Göster
  • Ailen senin kararlarina saygi duymuyor, seni umursamiyorlar, ileride isin dustugunde hic biri bir sey yapamaz hayat senin hayatin, masaya yumrugunu vur, bagir cagir, sesini yukselt biraz, hayat senin.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bak kardeşim.Yıllar önce bende aynı durumdaydım.OKS sonuçları açıklandı.Meslek liselerini yazmışlar,tercih kağıdına.Tabi ben o sıra şehir dışındaydım.Açıkçası hiç istemiyordum.Ve okul başladı.O ilk 1-2 ayı hafızamda silmeyi çok isterdim.Daha sonra devamsızlık oldu.Ve bizimkiler durumu öğrendi.Onlarla uzun süre konuştuk.Ve sonunda okulumu değiştirecektim.Düz liseye geçiş yaptım.Şu an mezunum.Ve üniversite sınavına hazırlanıyorum.Ha dersiniz şimdi:"Eğer meslek lisesinde olsaydın işin hazır" diye.Ama öyle olmuyor işte.İnsanın istemesi gerek.
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.