Şimdi Ara

Hiç yüzüm gülmedi [Hayatımı anlatıyorum]

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
25
Cevap
1
Favori
2.986
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Merhaba arkadaşlar hepinize iyi forumlar ;

    Öncelikle liseli değilim. 2 yıllık bilgisayar bölümü okuyorum.

    Annem ve babam arasında dağlar kadar fark vardı. Düşünce ve kültür farkı sürekli tartışırlar , anlaşamazlar , kavga ederler haliyle üzülürdük. Ben 14 yaşındayken ailem ayrıldı. Kız kardeşim ve ben babamla birlikte kalıyorduk. Babam inşaatcıydı çocukluktan beri yanında çalışırdım. Arkadaşlarım oyun oynadı ben babamın yanında azarlarını o kötü laflarını işiterek çalışırdım. Annemiz olmadığı için evin bütün yükü benle kardeşim üzerindeydi. Evin yemeği temizliğini birlikte yapardık. Babam sürekli üzerimize baskı uygular kalbimizi kırardı. Liseye başladım ailem nedeniyle haliyle bir çok problemlerim vardı bu yüzden okul ortamında dışlandım ve hiç arkadaş ortamı yapamadım. Babamla son zamanlarda sürekli tartışır olmuştum. Hep beni aşağılıyor azarlıyor , kötü davranıyor , rencide etmek için elinden geleni yapardı. Benim yapım nedeniyle sinirli ve hemen kırılan biriydim. Babamın bana karşı ona köleymişim gibi bakmasına dayanamayıp çok büyük kavga ettim. Böylelikle Ankara - Beypazarı'nda oturan annemin yanına gönderdi.Lise 2'de buraya geldiğimde yine arkadaş ortamı yapmadım hatta okulda istenmedim. Böylelikle lise hayatım problemli geçti. İnanır mısınız babamdan nefret ediyorum. Belli süre konuşmadık zor bela barıştık. Telefonda bile sinirlerimi bozabiliyordu. Tatillerde isteği üzerine yanına giderdim. Giderdim ama bir hafta dayanamayıp tekrar dönerdim. 3 yıldan fazla burdayım ne ihtiyacın var dedi nede para yolladı. Bu yaz gidip geldiğimde nasıl birisi olduğu söyledim diye beni evlatlıktan reddetti. Kardeşimde olan şeyleri söyledim diye artık bana abi demiyor ve konuşmuyor.

    Bazen kıskanırım birilerini görünce ailesi var helede arkada duran babaları var. Bir çok yaşadığım şeyi anlatmadım ama hiç arkadaşım olmadı çevremde hep kötü insanlar oldu. Akrabalarım bile bana zarar verme taraftarıydı. Şuan annemle kalıyoruz kendi halimizde mutluyum. Afyonda okuyorum arkadaş ortamı yaptım yaşın getirdiği olgunlukta var rahatım çok güzel yaşıyorum.







  • "Bu yaz gidip geldiğimde nasıl birisi olduğu söyledim diye beni evlatlıktan reddetti."

    Mecazi anlamda mı yoksa gerçekten mi?
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Amedra

    "Bu yaz gidip geldiğimde nasıl birisi olduğu söyledim diye beni evlatlıktan reddetti."

    Mecazi anlamda mı yoksa gerçekten mi?

    Hocam ;

    Yılladır bana babalık yapmadığından ve nasıl davrandığından bahsettim. Kavga nedeniyle hak ettiğin gibi konuşmak zorunda kaldım böylelikle evlatlıktan gerçekten reddetti..
  • Baba babadır , ana anadır ..

    hayatı ciddiye almaya başlamışın..



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi UnitzParis -- 22 Ekim 2012; 2:30:22 >
  • İlk önce durdum, şöyle bir iç çektim.Sonra kendime geldim ve dedim ki; "Hayat ne garip."
    Umarım her şey dilediğiniz gibi olur.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Is it paradise?

    İlk önce durdum, şöyle bir iç çektim.Sonra kendime geldim ve dedim ki; "Hayat ne garip."
    Umarım her şey dilediğiniz gibi olur.

    İnşallah kardeşim seninde dilediğin gibi olur..
  • İçimi kararttın gece gece hocam, inşallah hayat sana da güler.
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Hiç Sevgilim Olmadı
    2 yıl önce açıldı
    Hiç sevgilim olmadı
    2 yıl önce açıldı
    Daha Fazla Göster
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Mario Balotelli


    İçimi kararttın gece gece hocam, inşallah hayat sana da güler.

  • Samimi ve acik konusmayi seven bir insanim , sizden yas olarak kucugum onun icin yaptiklarinizi sorgulamak veya size ogut vermek benim haddim degil , karakterim de degil.Ancak aile ortaminin insan yasamini nasil etkiledigini cok iyi bilenlerdenim . Umarim hayatiniz bundan sonra istediginiz gibi hayirli bir sekilde gelisir

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Amedra

    "Bu yaz gidip geldiğimde nasıl birisi olduğu söyledim diye beni evlatlıktan reddetti."

    Mecazi anlamda mı yoksa gerçekten mi?

    Bi hukukçu olarak müdahale edeyim, evlatlığın (soy bağının) reddi öyle kafasına esenin yapabileceği bir hukuki işlem değil. Çocuğun başkasından olduğuna dair somut kanıtların olması gerekir ki soybağı reddedilebilsin. Reddedilen çocuk nesepsiz kalır, biyolojik babası tarafından tanınması gerekir o zamanda. Tek taraflı bi hukuki işlemdir bu.

    Vay anasını. Medeni medeni sıyırdım kafayı, sen o kadar çalış sonra geçeme olacak iş mi lan. Adaletini dünya.
  • Okudum dostum, devamı gelecek mi?
    Gerçi özet geçmişsin hayatını anlatacak bir şey kalmamış.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi duygusal-adam -- 22 Ekim 2012; 2:58:07 >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: duygusal-adam

    Okudum dostum, devamı gelecek mi?
    Gerçi özet geçmişsin hayatını anlatacak bir şey kalmamış.

    Devamını ve detayını anlatsaydım. Duygusal adam olur ağlayan adam.

    Her günüm kötü geçti..
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Yunus MF

    Merhaba arkadaşlar hepinize iyi forumlar ;

    Öncelikle liseli değilim. 2 yıllık bilgisayar bölümü okuyorum.

    Annem ve babam arasında dağlar kadar fark vardı. Düşünce ve kültür farkı sürekli tartışırlar , anlaşamazlar , kavga ederler haliyle üzülürdük. Ben 14 yaşındayken ailem ayrıldı. Kız kardeşim ve ben babamla birlikte kalıyorduk. Babam inşaatcıydı çocukluktan beri yanında çalışırdım. Arkadaşlarım oyun oynadı ben babamın yanında azarlarını o kötü laflarını işiterek çalışırdım. Annemiz olmadığı için evin bütün yükü benle kardeşim üzerindeydi. Evin yemeği temizliğini birlikte yapardık. Babam sürekli üzerimize baskı uygular kalbimizi kırardı. Liseye başladım ailem nedeniyle haliyle bir çok problemlerim vardı bu yüzden okul ortamında dışlandım ve hiç arkadaş ortamı yapamadım. Babamla son zamanlarda sürekli tartışır olmuştum. Hep beni aşağılıyor azarlıyor , kötü davranıyor , rencide etmek için elinden geleni yapardı. Benim yapım nedeniyle sinirli ve hemen kırılan biriydim. Babamın bana karşı ona köleymişim gibi bakmasına dayanamayıp çok büyük kavga ettim. Böylelikle Ankara - Beypazarı'nda oturan annemin yanına gönderdi.Lise 2'de buraya geldiğimde yine arkadaş ortamı yapmadım hatta okulda istenmedim. Böylelikle lise hayatım problemli geçti. İnanır mısınız babamdan nefret ediyorum. Belli süre konuşmadık zor bela barıştık. Telefonda bile sinirlerimi bozabiliyordu. Tatillerde isteği üzerine yanına giderdim. Giderdim ama bir hafta dayanamayıp tekrar dönerdim. 3 yıldan fazla burdayım ne ihtiyacın var dedi nede para yolladı. Bu yaz gidip geldiğimde nasıl birisi olduğu söyledim diye beni evlatlıktan reddetti. Kardeşimde olan şeyleri söyledim diye artık bana abi demiyor ve konuşmuyor.

    Bazen kıskanırım birilerini görünce ailesi var helede arkada duran babaları var. Bir çok yaşadığım şeyi anlatmadım ama hiç arkadaşım olmadı çevremde hep kötü insanlar oldu. Akrabalarım bile bana zarar verme taraftarıydı. Şuan annemle kalıyoruz kendi halimizde mutluyum. Afyonda okuyorum arkadaş ortamı yaptım yaşın getirdiği olgunlukta var rahatım çok güzel yaşıyorum.

    şöyle söyliyim beterin beteri durumlar vardır. bunu şükür etmen için söylemiyorum(istersen et tabiki)tabiki yaşadıgın şeyler kötü fakat elinden gelenin iniyisi yaparak toparlanmaya çalış ki son durumun iyi görünüyor hep bu seviyede kal unutma herzaman bir yerde senden kötüsü vardır ki bu durum seni bir nebze rahatlatır ama unutma bu dediklerim cok şükür diyip oturanlar için değil sadece daha kötülerini düşünüp anlık rahatlama ile kendini ve durmunu geliştirmek için ve daha iyisini yapaya odaklanman için söyluyorum(ki çok şükür diyip bişey yapmak için çabalayanlar zaten hep kaybeder ve kaybetmişlerdir onlar gibi olma yeter)




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Yunus MF

    quote:

    Orijinalden alıntı: duygusal-adam

    Okudum dostum, devamı gelecek mi?
    Gerçi özet geçmişsin hayatını anlatacak bir şey kalmamış.

    Devamını ve detayını anlatsaydım. Duygusal adam olur ağlayan adam.

    Her günüm kötü geçti..

    hayat zor neyse ağlamayalım, gülelim
  • quote:

    Orijinalden alıntı: magicool

    quote:

    Orijinalden alıntı: Yunus MF

    Merhaba arkadaşlar hepinize iyi forumlar ;

    Öncelikle liseli değilim. 2 yıllık bilgisayar bölümü okuyorum.

    Annem ve babam arasında dağlar kadar fark vardı. Düşünce ve kültür farkı sürekli tartışırlar , anlaşamazlar , kavga ederler haliyle üzülürdük. Ben 14 yaşındayken ailem ayrıldı. Kız kardeşim ve ben babamla birlikte kalıyorduk. Babam inşaatcıydı çocukluktan beri yanında çalışırdım. Arkadaşlarım oyun oynadı ben babamın yanında azarlarını o kötü laflarını işiterek çalışırdım. Annemiz olmadığı için evin bütün yükü benle kardeşim üzerindeydi. Evin yemeği temizliğini birlikte yapardık. Babam sürekli üzerimize baskı uygular kalbimizi kırardı. Liseye başladım ailem nedeniyle haliyle bir çok problemlerim vardı bu yüzden okul ortamında dışlandım ve hiç arkadaş ortamı yapamadım. Babamla son zamanlarda sürekli tartışır olmuştum. Hep beni aşağılıyor azarlıyor , kötü davranıyor , rencide etmek için elinden geleni yapardı. Benim yapım nedeniyle sinirli ve hemen kırılan biriydim. Babamın bana karşı ona köleymişim gibi bakmasına dayanamayıp çok büyük kavga ettim. Böylelikle Ankara - Beypazarı'nda oturan annemin yanına gönderdi.Lise 2'de buraya geldiğimde yine arkadaş ortamı yapmadım hatta okulda istenmedim. Böylelikle lise hayatım problemli geçti. İnanır mısınız babamdan nefret ediyorum. Belli süre konuşmadık zor bela barıştık. Telefonda bile sinirlerimi bozabiliyordu. Tatillerde isteği üzerine yanına giderdim. Giderdim ama bir hafta dayanamayıp tekrar dönerdim. 3 yıldan fazla burdayım ne ihtiyacın var dedi nede para yolladı. Bu yaz gidip geldiğimde nasıl birisi olduğu söyledim diye beni evlatlıktan reddetti. Kardeşimde olan şeyleri söyledim diye artık bana abi demiyor ve konuşmuyor.

    Bazen kıskanırım birilerini görünce ailesi var helede arkada duran babaları var. Bir çok yaşadığım şeyi anlatmadım ama hiç arkadaşım olmadı çevremde hep kötü insanlar oldu. Akrabalarım bile bana zarar verme taraftarıydı. Şuan annemle kalıyoruz kendi halimizde mutluyum. Afyonda okuyorum arkadaş ortamı yaptım yaşın getirdiği olgunlukta var rahatım çok güzel yaşıyorum.

    şöyle söyliyim beterin beteri durumlar vardır. bunu şükür etmen için söylemiyorum(istersen et tabiki)tabiki yaşadıgın şeyler kötü fakat elinden gelenin iniyisi yaparak toparlanmaya çalış ki son durumun iyi görünüyor hep bu seviyede kal unutma herzaman bir yerde senden kötüsü vardır ki bu durum seni bir nebze rahatlatır ama unutma bu dediklerim cok şükür diyip oturanlar için değil sadece daha kötülerini düşünüp anlık rahatlama ile kendini ve durmunu geliştirmek için ve daha iyisini yapaya odaklanman için söyluyorum(ki çok şükür diyip bişey yapmak için çabalayanlar zaten hep kaybeder ve kaybetmişlerdir onlar gibi olma yeter)

    Son durumumdan bahsettim. Her şey yolunda gidiyor..




  • Hakkında hayırlısı kardeş.Herşeyin ilacı zaman...
  • quote:

    Orijinalden alıntı: CheckVizoR

    Hakkında hayırlısı kardeş.Herşeyin ilacı zaman...

    Bende öyle düşünüyorum..
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Yunus MF

    quote:

    Orijinalden alıntı: magicool

    quote:

    Orijinalden alıntı: Yunus MF

    Merhaba arkadaşlar hepinize iyi forumlar ;

    Öncelikle liseli değilim. 2 yıllık bilgisayar bölümü okuyorum.

    Annem ve babam arasında dağlar kadar fark vardı. Düşünce ve kültür farkı sürekli tartışırlar , anlaşamazlar , kavga ederler haliyle üzülürdük. Ben 14 yaşındayken ailem ayrıldı. Kız kardeşim ve ben babamla birlikte kalıyorduk. Babam inşaatcıydı çocukluktan beri yanında çalışırdım. Arkadaşlarım oyun oynadı ben babamın yanında azarlarını o kötü laflarını işiterek çalışırdım. Annemiz olmadığı için evin bütün yükü benle kardeşim üzerindeydi. Evin yemeği temizliğini birlikte yapardık. Babam sürekli üzerimize baskı uygular kalbimizi kırardı. Liseye başladım ailem nedeniyle haliyle bir çok problemlerim vardı bu yüzden okul ortamında dışlandım ve hiç arkadaş ortamı yapamadım. Babamla son zamanlarda sürekli tartışır olmuştum. Hep beni aşağılıyor azarlıyor , kötü davranıyor , rencide etmek için elinden geleni yapardı. Benim yapım nedeniyle sinirli ve hemen kırılan biriydim. Babamın bana karşı ona köleymişim gibi bakmasına dayanamayıp çok büyük kavga ettim. Böylelikle Ankara - Beypazarı'nda oturan annemin yanına gönderdi.Lise 2'de buraya geldiğimde yine arkadaş ortamı yapmadım hatta okulda istenmedim. Böylelikle lise hayatım problemli geçti. İnanır mısınız babamdan nefret ediyorum. Belli süre konuşmadık zor bela barıştık. Telefonda bile sinirlerimi bozabiliyordu. Tatillerde isteği üzerine yanına giderdim. Giderdim ama bir hafta dayanamayıp tekrar dönerdim. 3 yıldan fazla burdayım ne ihtiyacın var dedi nede para yolladı. Bu yaz gidip geldiğimde nasıl birisi olduğu söyledim diye beni evlatlıktan reddetti. Kardeşimde olan şeyleri söyledim diye artık bana abi demiyor ve konuşmuyor.

    Bazen kıskanırım birilerini görünce ailesi var helede arkada duran babaları var. Bir çok yaşadığım şeyi anlatmadım ama hiç arkadaşım olmadı çevremde hep kötü insanlar oldu. Akrabalarım bile bana zarar verme taraftarıydı. Şuan annemle kalıyoruz kendi halimizde mutluyum. Afyonda okuyorum arkadaş ortamı yaptım yaşın getirdiği olgunlukta var rahatım çok güzel yaşıyorum.

    şöyle söyliyim beterin beteri durumlar vardır. bunu şükür etmen için söylemiyorum(istersen et tabiki)tabiki yaşadıgın şeyler kötü fakat elinden gelenin iniyisi yaparak toparlanmaya çalış ki son durumun iyi görünüyor hep bu seviyede kal unutma herzaman bir yerde senden kötüsü vardır ki bu durum seni bir nebze rahatlatır ama unutma bu dediklerim cok şükür diyip oturanlar için değil sadece daha kötülerini düşünüp anlık rahatlama ile kendini ve durmunu geliştirmek için ve daha iyisini yapaya odaklanman için söyluyorum(ki çok şükür diyip bişey yapmak için çabalayanlar zaten hep kaybeder ve kaybetmişlerdir onlar gibi olma yeter)

    Son durumumdan bahsettim. Her şey yolunda gidiyor..

    farkındayım dostum mümkün oldugunca iyiye odaklan bir şekilde zaten toparlanmışsın,geçmişe sıkışıp kalma pişmanlıklarını unut,unut ki piskolojin rahatlasın anına odaklan(gelecegini düşünerek)ve insanlara karşı katı olma hep açık bir kapı birak gerekli erdemi göster fakat sadece değer veren seni umursayanı umursa




  • Zaten geleceğe bakıyorum..

    Hepsi geçmişte kaldı.
  • 13 yasindayken babam surekli azarlar dururdu. Cevremizdeki insanlar yada yeni tanistigim insanlar resmen beni ove ove bitiremezdi iste efendi cocuk,akli basinda felan gibisinden ama babam surekli azarlardi en ufak seyde azarlardi bi kere gitarin telini kopartti kuzen tabi bana orda kizamadiya cunku benim yaptigim bisey yoktu. Taaaa aylar onceki konuyu bahane edip benle tartismisti ve dovmustu. Lisede 1 yil kaldim insanlarin icinde bana aptal gerizekali vs.. gibi laflar ederdi. Ickim yoktu o zamanlar sigaram yoktu. Giyimime dikkat ederdim. Saclarimi tarardim lan en b.ktani. ama babamin gozunde hep serseriydim. Iste ne b.k yiyosun pesine adam takicam su olcak bu olcak gibisinden. Bi gun geldi odama bagirip cagirdi cebimden para calmissin diye dovmeye kalkti tabi izin vermedim s.ktir edip ciktim evden. 1.200 gibi bi para biriktirmistim. Boyle biseyin basima gelecegini bildigim icin. Ciktim gittim 1 1.5 ay eve donmedim sonra geldi ozur diledi inanin bana telefonda degilde karsimda konussaydi. Size yemin ediyorum iskence ederek oldururdum o .ti neredeyse 2 yildir babamla konusmuyorum. Umrumdada degil. Tefecilerden borc almis 1 yil once en son ne oldu ne kaldi bilmem etmem insallah öldürmüslerdir.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.