Şimdi Ara

Hayatımı Değiştiremiyorum.

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
8
Cevap
0
Favori
181
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • iyi akşamlar herkese. Ben 22 yaşında bir üniversite öğrencisiyim. Sivil havacılık okuyorum. Son senem, yazın staj yapmak şartıyla mezun olacagım. THY de host olabilirim yani önümüzdeki sene ama ben hayatımdan hiç memnun değilim. 3 yıllık kız arkadasım 2 kere aldattı beni. Kendisi yurtdısında yasıyor. Gecen temmuz ayı onu italyaya goturdum. 1 ay tatil yaptırdım. Döndüğümde tekrardan boynuzladı beni.Ben bunu yediremedim kendime ve 2. kez yapmasından dolayı yol verdim. O sanki hiçbirşey olmamış gibi hayatına devam ederken ben her gece içmeye yöneliyorum. Biliyorum yaptığım akla mantığa uygun birşey değil. Ailem orta halli annem babam memur. Ben onun yüzünden yurtdısında egitim almayı istemiştim. Babam ivedi bir şekilde bunun bütçemizi aşacağını söyleyince bende vazgeçmiştim. Biriktirdiğim bütün para çöpe gitti. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum. İstemsizce karamsarlık,bunalım ayaklarını oynuyorum.Ailem bu durumu farkettı. Onları istemsiz incitiyorum bu tavırlarımla. Hayatım boyunca hiç çapkınlık yapmadım ne bileyim çevremdeki insanlar başka kızlara felan takıl diyorlar ama bende tık yok her akşam odama kapanıp dertleniyorum ve kendime bunu hakketmediğimi söylüyorum. Host felanda olmak istemiyorum. Gözüm birkere yurtdısında takılı kaldı.İmkansız oldugunu biliyorum ama kendimi buna inandıramıyorum.

    Uzun lafın kısası dostlarım. Ne yapmalıyım. Kabul ediyorum asosyalliğim vardır biraz. Ama bu durumdan kurtulmak istiyorum. Benzer durumu yasıyan ve ustesınden gelen arkadaşlarımın yorumlarını bekliyorum.







  • Mutsuz olmayı siz istiyorsunuz.Sürekli efkara karşı bir eğiliminiz var.Ben de öyleydim fakat bir gün geldi ve en mutlu olması gereken kişinin ben olmam gerektiğini farkettim.Başkalarının mutluluğunu kendi mutluluğumdan üstün tuttuğumu farkettim ve kendimi toparladım.

    Benim şimdiye kadar sevgilim olmadı arkadaş sayım çok az mal varlığım falan yok hata fakir bir hayat yaşıyorum sayılır fakat bundan mutluluk çıkarmayı öğrendim.Kötü şeylerden çok iyi şeylere odaklanmayı öğrendim.Mesela sevdiğim bölümde okumam,zekamın ortalamanın üstünde olması,biraz da olsa müziğe yeteneğimin olması,dil öğrenme yeteneğimin olması,üst düzey taklit yeteneğim vs. ve bunlaro farkederek bu alanda kendimi geliştirdim ve ilgilendim.Şu an Allah'a şükür ufak tefek şeyler haricinde gayet mutlu bir hayatım var.



    Yanlış anlama ben bunları kendimi övmek için yazmadım.Ama sürekli kötü şeyler düşünmek sana hiçbir fayda sağlamaz.Kendine "ben neyde iyiyim"," neyle mutlu oluyorum" gibi sorular sorman lazım ve bir şeyi yaparken başkasının yorumlarını takmaman lazım.Başkasının hakkını ve özgürlüğünü kısıtlamadığın sürece neyi seviyorsan onu yapmalısın.



    Bence mutluluğun anahtarı sevgidir.Sevdiğin şeylere ve hobilerine yönel.Mutluluğu bulacaksın.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Oyle insan icin uzulmeye degmez kurtuldum diye sevin ama ilk once kendini affetmen gerekiyor gercekten zor ama yapman lazim kendine inat unut onu, hayatina devam et

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • herşeyi aileden beklemeyin kendi imkanlarınızla araştırın bir yol varsa yurtdışınada gidebilrisiniz ama arşatırmak çabalamak gerek.hiçbirşey yapma herşey kendi kendine değişsin
    öyle birşey varsa alaadinin sihirli lambasındaki cin hikayelerine inanıyorsundur



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi gren -- 10 Aralık 2017; 18:53:7 >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: SebnemFerahHayranı

    Mutsuz olmayı siz istiyorsunuz.Sürekli efkara karşı bir eğiliminiz var.Ben de öyleydim fakat bir gün geldi ve en mutlu olması gereken kişinin ben olmam gerektiğini farkettim.Başkalarının mutluluğunu kendi mutluluğumdan üstün tuttuğumu farkettim ve kendimi toparladım.

    Benim şimdiye kadar sevgilim olmadı arkadaş sayım çok az mal varlığım falan yok hata fakir bir hayat yaşıyorum sayılır fakat bundan mutluluk çıkarmayı öğrendim.Kötü şeylerden çok iyi şeylere odaklanmayı öğrendim.Mesela sevdiğim bölümde okumam,zekamın ortalamanın üstünde olması,biraz da olsa müziğe yeteneğimin olması,dil öğrenme yeteneğimin olması,üst düzey taklit yeteneğim vs. ve bunlaro farkederek bu alanda kendimi geliştirdim ve ilgilendim.Şu an Allah'a şükür ufak tefek şeyler haricinde gayet mutlu bir hayatım var.



    Yanlış anlama ben bunları kendimi övmek için yazmadım.Ama sürekli kötü şeyler düşünmek sana hiçbir fayda sağlamaz.Kendine "ben neyde iyiyim"," neyle mutlu oluyorum" gibi sorular sorman lazım ve bir şeyi yaparken başkasının yorumlarını takmaman lazım.Başkasının hakkını ve özgürlüğünü kısıtlamadığın sürece neyi seviyorsan onu yapmalısın.



    Bence mutluluğun anahtarı sevgidir.Sevdiğin şeylere ve hobilerine yönel.Mutluluğu bulacaksın.

    sizin adınıza cok sevındım. Bu konuda haklısınız.Zamanla kendimi keşfederim diye düşünüyorum da suan ki zaman dilimi beni yoruyor.




  • Bizim coğrafyadaki insanlar efkara çabuk boğuluyor gibi. Hatta bir nevi zevk alıyoruz. Bir süre farklı aktiviteleri deneyin. Odanızdan felan çıkın bunu alışkanlık haline getirdikçe daha da fazla bunalıma girersiniz. :)
  • orcun12122 O kullanıcısına yanıt
    Hiçbirşeye isteğim yok çok düşündümde tek yapabildiğim arada sırada şehir dışına çıkmak.
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • kardeşim öncelikle yanındayız merak etme :)

    konuya gelince,

    kız konusunda takma dicem çok klişe olucak ama gerçekten takma. en başta şu var, kız 2 kere boynuzladı diyosun, bu kız daha sevilir mi ? senin sevgini hakediyo mu ? onu 1 sn bile düşünsen yazık olmuş olur o
    1 sn'ye. bunu sende biliyosun zaten. bende yaklaşık 2 sene çıktım, baktım olmuyo ayrıldım 1 ay ağladım ama sonra baktım ki kimse vazgeçilmez değil.

    okul konusunda, ben şu an paramedik okuyorum, bende fazla istemiyorum ama şöyle bişe var hangimiz istediği işi yapıyo ki. hem bu bölümünü, işini sevmemene kız neden olmasın asla. onu artık bi kenara bırak. bölümün, işin güzel zaten, şükret bence.

    aile konusundada, anlıyorum, üzülüyosun ediyosun falan ama sana bunlar tecrübe oldu. tecrübe acayip önemli bişe biliyosun.

    odaya kapanma konusundada, illaki arkadaşın vardı, yoksa bile ailenle çık bişeler yap, akşamları bunalıyosan bu konu bastırıyosa sana, evde durmamaya çalış akşamları. müzik dinleme mesela bu çok önemli :) en baştada içmekten falan uzak dur, seni haketmeyen insanlar yüzünden kendine zarar verme.

    genel olarak, ne olursa olsun, depresyondan çık ve geleceğine yön ver. geçmiş ne olursa olsun, gelecek hala bizde kardeşim... inan şu an bile değişebilirsin...




  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.