normalde günde toplansa yarım saat en fazla 1 saat boyunca konuşurum konuşmayı hiç sevmem biri benle konuşunca kendimi kötü hissederim.
boş konuşmanın beyni öldürdügüne inanıyorum bu konuda ne düşünüyorsunuz.
Gereksiz olduğuna katılmıyorum, yaptıkları iş zevkli olsa gerek
Bu alışkanlığın insanın çözüm üretme yetisini ortadan kaldırır mı? sessiz insanlar kendinden emin ve başarılıdır, çok konuşan insanlar çoğu şeyden yakınır... belki de yakındıkları için çok konuşuyor olabilirler
Veya konuştukları için çok yakınıyorlar. Saatlerce konuşup da dolu konuşmak zor olmalı Az konuşmak da bende piskolojik baskı yaratıyor nedense. Bir yerden sonra benim motor su kaynatıyor sanırım. Arada boş konuşanları dinlemek de hoşuma gidiyor, tavsiye ederim
Çok konuşmak ve boş konuşmak arasındaki farkı kim tesbit edecek ? Bana göre boş olan bir başkasına göre dinlenmeye değer olabilir.
quote:
Orijinalden alıntı: şoray uzun yolda
normalde günde toplansa yarım saat en fazla 1 saat boyunca konuşurum konuşmayı hiç sevmem biri benle konuşunca kendimi kötü hissederim.
boş konuşmanın beyni öldürdügüne inanıyorum bu konuda ne düşünüyorsunuz.
Mesela ben bunun boş olduğuna inanıyorum.
quote:
Orijinalden alıntı: .TaneR.
Çok konuşmak ve boş konuşmak arasındaki farkı kim tesbit edecek ? Bana göre boş olan bir başkasına göre dinlenmeye değer olabilir.
Liberlizmin zor yanı bu işte... Zor karar veriliyor.
Bunun bir üst modeli var adam çok konuşur artık duymazdan gelirsin kendini dinletmek için seni dürtmeye başlar işte bu cinsine gerçekten sinir oluyorum
Çok konuşmak ve boş konuşmak arasındaki farkı kim tesbit edecek ? Bana göre boş olan bir başkasına göre dinlenmeye değer olabilir.
bunun cevabını bilmiyorum.
quote:
Orijinalden alıntı: nanaka9
Bunun bir üst modeli var adam çok konuşur artık duymazdan gelirsin kendini dinletmek için seni dürtmeye başlar işte bu cinsine gerçekten sinir oluyorum
Aynı yapıya sahip bir arkadaşım var. Dinlemeyince vuruyor manyak. Bazende hep ben konuşuyorum biraz da sen bir şeyler anlat diyor. Benim cevabım : ''Anlatacak bir şey yok.''
Ben kendim konuşmak yerine düşünmeyi tercih ederim. Kendi kendime o kadar çok düşünürüm ki konuşmaya fırsatım kalmaz. Hatta konuşmak isteyenleri bile terslerim bazen. Fakat diğer yandan da birisiyle konuşmak istediğimde iki lafı biraraya getiremiyorum. Anlatmak istediklerimi bir türlü karşı tarafa aktaramıyorum. Bu da aslında konuşmamaktan, konuşmaktan kaçmaktan kaynaklanıyor. En azından benim için.
Fakat gereksiz konuşanları anlarsınız. Susmaktan korkarmış gibi, o an, içinde bulunulan durumla alakasız, bağlantısız bir muhabbet açılır ki 10 sn sürer. Çalıştığım iş yerinde böyle insanlar var. Amaçsız ve alakasız, hiçbir paylaşım içermeyen muhabbetler eden. 20 saniyede bir konu değişir. Amaç sadece konuşmaktır. Başka bir amaç yok.
Gerektiğinde yeterli şekilde konuşabiliyorsanız, derdinizi anlatabiliyorsanız, az konuşmak çok konuşmaya göre daha iyidir. Söz ağızdan çıktıktan sonra sözün kölesi olur insan.
Bir bilgeye sormuşlar; -İnsanın akıllı olduğunu nasıl anlarsın? -Konuşmasına bakarım. demiş. -Ya hiç konuşmuyorsa? diye sormuşlar. -O kadar akıllısı daha dünyaya gelmedi demiş.
quote:
Orijinalden alıntı: Computeus
Ben kendim konuşmak yerine düşünmeyi tercih ederim. Kendi kendime o kadar çok düşünürüm ki konuşmaya fırsatım kalmaz. Hatta konuşmak isteyenleri bile terslerim bazen. Fakat diğer yandan da birisiyle konuşmak istediğimde iki lafı biraraya getiremiyorum. Anlatmak istediklerimi bir türlü karşı tarafa aktaramıyorum. Bu da aslında konuşmamaktan, konuşmaktan kaçmaktan kaynaklanıyor. En azından benim için.
Fakat gereksiz konuşanları anlarsınız. Susmaktan korkarmış gibi, o an, içinde bulunulan durumla alakasız, bağlantısız bir muhabbet açılır ki 10 sn sürer. Çalıştığım iş yerinde böyle insanlar var. Amaçsız ve alakasız, hiçbir paylaşım içermeyen muhabbetler eden. 20 saniyede bir konu değişir. Amaç sadece konuşmaktır. Başka bir amaç yok.
Gerektiğinde yeterli şekilde konuşabiliyorsanız, derdinizi anlatabiliyorsanız, az konuşmak çok konuşmaya göre daha iyidir. Söz ağızdan çıktıktan sonra sözün kölesi olur insan.
Bir bilgeye sormuşlar; -İnsanın akıllı olduğunu nasıl anlarsın? -Konuşmasına bakarım. demiş. -Ya hiç konuşmuyorsa? diye sormuşlar. -O kadar akıllısı daha dünyaya gelmedi demiş.
O bilge yunus emreydi galiba yada bir başkası dilimin ucunda ama
konuşmak.. gerekli yada gereksiz sürekli konuşabilmek beceri meselesi.
İnsanı insan yapan en önemli özelliklerden biri düşünmek ise diğeri düşündüğünü dile getirmek yani konuşmaktır. Gereksiz gibi görünen konuşmaların bile altında konuşana göre bir düşünce yatabilir. Konuşmanın gereksiz olup olmadığı ortam, konu, yer veya zamana göre belli olur zaten... Cenaze evinde sürekli birşeyler anlatan birinin hoş karşılanmadığı gibi arkadaş ortamında da sessiz kalan biri hoş karşılanmayabilir.
Şahsen boş konuşmayı severim. Çok konuştuğumda beynime ağrı girer beni frenler.
Gereksiz konuşmayı bende sevmem.. Ama geyik yapmayı severim.
Asker olan bir arkadaşımla telefonda konuşurken bunu yaşıyorum.Kısa görüşmek,sanki o insanla konuşmak istemiyormuşsunuz hissi uyandırıyor.Bir süre sonra gereksiz boş sorular ve sohbet konuları açıyorsunuz.Bu bana çok saçma geliyor.
konuşmak güzeldir tabi gereksiz değilse
quote:
Orijinalden alıntı: Akçalı.
Gereksiz konuşmayı bende sevmem.. Ama geyik yapmayı severim.
Aynen ortamı oldumu geyik olur ama bazen arkadaşlarım boş boş konuşuyolar dinlemek zorunda kalıyorum ben fazla konuşmam.Bir söyle bin dinle.
Konularn arasını bağlamak için bazen zorunluluk olabilir. Çünkü o kadar güzel cümleler arka arkaya pat diye söyleyince tadı kaçıyor. Hep öyle değilmidir kıssalarımız, önceden ısındırır hatta bazen gereksiz ayrıntı verilir ama bomba sondadır.
quote:
Orijinalden alıntı: Computeus
Ben kendim konuşmak yerine düşünmeyi tercih ederim. Kendi kendime o kadar çok düşünürüm ki konuşmaya fırsatım kalmaz. Hatta konuşmak isteyenleri bile terslerim bazen. Fakat diğer yandan da birisiyle konuşmak istediğimde iki lafı biraraya getiremiyorum. Anlatmak istediklerimi bir türlü karşı tarafa aktaramıyorum. Bu da aslında konuşmamaktan, konuşmaktan kaçmaktan kaynaklanıyor. En azından benim için.
Seninle aynıyız bu konuda. Gereksiz, alakasız şeylerden konuşup mahcup duruma düşmekten korkuyorum. Yeterince konuşmadığım için bazen iletişim problemi yaşıyorum.
quote:
Orijinalden alıntı: MuLTeC III
Asker olan bir arkadaşımla telefonda konuşurken bunu yaşıyorum.Kısa görüşmek,sanki o insanla konuşmak istemiyormuşsunuz hissi uyandırıyor.Bir süre sonra gereksiz boş sorular ve sohbet konuları açıyorsunuz.Bu bana çok saçma geliyor.
Babamla telefonda konuşurken genellikle o soruyor, ben cevaplıyorum. Bazen ikimizde susuyoruz. Konuşacak bir şey bulamıyoruz. Onunla konuşmak istemediğimi düşünmesi üzüyor beni.